Supernatural Ανασκόπηση | Το 2016 ήταν μια εξαιρετική χρονιά για τη σειρά μας. Έχοντας ήδη γράψει ιστορία κατακτώντας τον τίτλο της μακροβιότερης σειράς του είδους της στην Αμερική, και με πολλές επιστροφές (αλλά ευτυχώς όχι τόσες καταστροφές), το Supernatural συνεχίζει ακάθεκτο. Το 2016 έκλεισε μια ανάσα πριν το 250ο επεισόδιο. Εμείς εδώ στο Supernatural Greece κοιτάμε πίσω στη χρονιά που πέρασε και σας διαλέξαμε τα καλύτερα (αλλά και τα χειρότερα) του 2016.
Σημείωση: Στην παρούσα ανασκόπηση κάνουμε λόγο για τα επεισόδια από το 11×10 μέχρι το 12×08. Για να φρεσκάρετε τη μνήμη σας, ανατρέξτε στους οδηγούς επεισοδίων της 11ης και της 12ης σεζόν.
Top-3 καλύτερα επεισόδια
by Orestis
Χρόνια πολλά και καλά και εύχομαι το 2017 – πέρα απ’ όλα τα υπόλοιπα – να μας προσφέρει και ακόμα καλύτερα επεισόδια απ’ ότι το 2016. Προσωπικά – είμαι περισσότερο της 11ης σεζόν και με ευκολία διάλεξα από πέρυσι τα καλύτερα για το 2016. Οφείλω να παραδεχτώ ότι είμαι πλήρως ικανοποιημένος από τη χρονιά που μας πέρασε όσον αφορά το Supernatural. Δυσκολεύτηκα να βρω άσχημα επεισόδια, σε αντίθεση με προηγούμενες χρονιές. Πάμε να τα δούμε αναλυτικά:
Στον αριθμό 3 έχω το επεισόδιο 11×14. Ένα εκπληκτικό επεισόδιο που “έδεσε” Ανθρώπους των Γραμμάτων, με Εωσφόρο και ταξίδι στο χρόνο. Εκεί ο Λούσι βρίσκεται στο… σώμα του δοχείου του Κας και μετά από μάχη των δύο τους αποκαλύπτεται στον Σαμ ότι ο Διάβολος είναι και πάλι ελεύθερος. Μια αριστουργηματική ερμηνεία του Misha Collins όπου παίζει εναλλάξ Κας-Λούσι αλλά και τον Λούσι που… υποδύεται τον Κας. Εν τω μεταξύ, ο Ντιν είναι πίσω στον χρόνο σε ένα ναζιστικό υποβρύχιο και γνωρίζει την ΥΠΕΡΟΧΗ Ντελφίν. Ειλικρινά γιατί οι πολύ ωραίοι guest χαρακτήρες να πεθαίνουν έτσι; Η ίδια θυσιάζεται και έτσι ο Ντιν επιστρέφει στο παρόν μαζί με το Χέρι του Θεού. Δελφινάκι γύρνα πίσω ή έστω τηλεφώνα! :'(
Νάμπερ του και ταξιδεύουμε πίσω στο επεισόδιο 11×22. Ο Θεός αποφασίζει πως πρέπει να παλέψουν με ό,τι έχουν την Αμάρα και έτσι ξεκινάει μια μάχη με την ιστορία. Δαίμονες, Άγγελοι, Διάβολος, Θεός, Winchesters, μάγισσες. Όλοι ενωμένοι ενάντια στην αδερφή του Θεού! Η Αμάρα καταφέρνει και μπαίνει στο Καταφύγιο των Σαμ & Ντιν αλλά πέφτει πάνω σε παγίδα. Ο Θεός προσπαθεί να την φυλακίσει ξανά και της ζητά συγγνώμη για όλα. Εκείνη όμως έχει απίστευτη δύναμη και παρ’ ότι ο Σαμ γίνεται φορέας του Σημαδιού του Κάιν, η Αμάρα αντιστρέφει το ξόρκι και (σχεδόν) σκοτώνει Τον Αδερφό της. Ένα cliffhanger αντάξιο των προσδοκιών, ενώ βρισκόμαστε ένα επεισόδιο πριν το τέλος…
Στον αριθμό 1 δεν χρειάζεται δεύτερη σκέψη. Δεν χρειάστηκε καν να το σκεφτώ – 11×20. Απλά θυμήθηκα τις αντιδράσεις μου, ενώ βρισκόμουν σε εκείνο το απόμακρο φυλάκιο του Έβρου. Η μεγάλη αποκάλυψη του Θεού και εγώ να χτυπιέμαι ανάμεσα σε 5 φαντάρους και έναν ΕΠΟΠ που λογικά σκεφτόταν να με βγάλει I5. Μια εκπληκτική ερμηνεία από τον Rob Benedict και η στιγμή που περιμέναμε από την 4η σεζόν! Που είναι ο Θεός; Ουσιαστικά βρισκόταν πάντα ανάμεσα στους Winchesters και τους βοηθούσε, ενώ έβαλε και αυτός το λιθαράκι του για την παύση της Αποκάλυψης. Ένα επεισόδιο που άλλαξε την ιστορία της σειράς αλλά και την ιστορία της τηλεόρασης. Τόλμησε αυτό που καμιά άλλη δεν μπορεί ή φοβάται να κάνει, μας παρουσίασε τον ίδιο τον Παντοδύναμο και μας έδωσε ΚΑΙ απαντήσεις που ο άνθρωπος αναζητά εδώ και χιλιετίες. Όχι φυσικά πως έτσι είναι τα πράγματα, αλλά το Supernatural κατάφερε να προσεγγίσει το όλο θέμα με ευλάβεια και πολύ πειστικό τρόπο. Τέλος, ΑΝΑΤΡΙΧΙΑΣΤΙΚΗ η σκηνή στην οποία ο “Τσακ” τραγουδά και οι Winchesters μαζί με μια ολόκληρη πόλη την γλιτώνουν και τα αδέρφια γνωρίζουν τον ίδιο τον Θεό. Bonus: SAMULET!
Top-3 χειρότερα επεισόδια
by Orestis
Το χειρότερα επεισόδια νομίζω είναι μια καλή κατηγορία. Προφανές το σχόλιο σου θα μου πείτε. Όχι δεν εννοώ αυτό. Εννοώ ότι είναι μια κατηγορία η οποία ΠΡΕΠΕΙ να υπάρχει. Δεν μπορείς πλέον να την “προσπεράσεις” και να μην την γράψεις. Και είναι και λογικό, το Supernatural είναι μια από τις γηραιότερες σειρές της Αμερικής και έχει καταφέρει να κρατά πολύ υψηλά τον πήχη. Δεν μπορεί όμως μετά από 12 χρόνια να έχει 23 άψογα επεισόδια. Τα χειρότερα που διάλεξα παρακάτω, ίσως είναι και άδικα, ίσως και όχι. Τι κάνει χειρότερο ένα επεισόδιο; Ίσως να διαφωνήσετε καθέτως με την λίστα μου, και αυτό διότι να θυμάστε κάποιο άλλο ως χειρότερο λόγω συγκυριών. Είτε λόγω πολλών αυτοτελών μαζί και σας ξίνισε, είτε πολύ απλά είχατε δει ένα επικό GoT πριν και πήγατε σε ένα αυτοτελές του SPN, είτε γιατί βρε αδερφέ δεν ήσασταν στις μέρες σας! Εγώ θα μιλήσω για επεισόδια τα οποία είχαν κακό γράψιμο, απαράδεκτη σκηνοθεσία και ηθοποιούς για γέλια…
Νουμεγό τρέ – 11×19! Στο επεισόδιο βλέπουμε ένα ζευγάρι αντρών κυνηγών που ίσως ήταν και το μόνο ενδιαφέρον στοιχείο στο επεισόδιο, χωρίς όμως οι ηθοποιοί να τα καταφέρνουν καλά ερμηνευτικά. Άντε και το τέρας. Από κει και πέρα είχαμε βαρετούς – κλισέ διαλόγους και καταλαβαίνεις ότι πρόκειται για ένα περιττό επεισόδιο μέσα στη σεζόν έτσι για να βγει και αυτή τη χρονιά. Δεν είδαμε κάτι πρωτότυπο και πρέπει να έχασα και λίγες σκηνές λόγω… βαθύ ύπνου.
두 번째 – 11×12. Δεν μπορώ ρε παιδιά αυτήν την Κλαίρ. Πέρα ότι μας χάλασε την 10η σεζόν, είναι και παντελώς αδιάφορη και σαν ηθοποιός. Θα γίνω κακός αλλά η μικρή ΔΕΝ κάνει. Δεν μπορεί να σταθεί στο Supernatural, ΟΥΤΕ μια φορά το χρόνο. Ο χαρακτήρας της δεν έχει κανένα μα κανένα ενδιαφέρον και δεν θυμάμαι επεισόδιο της στο οποίο το πρόσημο να ήταν θετικό. Οι σεναριογράφοι ξεκάθαρα προσπαθούν να την παρομοιάσουν με τις έφηβες οι οποίες έχουν κάποιον επαναστατικό χαρακτήρα στο αίμα τους, αλλά αυτό δεν βγαίνει σωστά στη σειρά. Δεν είναι σειρά η οποία θα στηριχθεί εκεί και κάθε φορά που την βλέπουμε να “διαφωνεί” με τον τρόπο της θέλω απλά να κλείσω το PC. Ένα τέρας – μια από τα ίδια (βρικόλακας) και ευτυχώς το επεισόδιο είχε την Τζόντι για να σωθεί η κατάσταση. Άλεξ και Κλαιρ δρόμο από τη σειρά! Βαρεθήκαμε τα εφηβικά δράματα σε μια σειρά 12 χρόνων.
Νuméro un. Στην κορυφή της… αποτυχίας βρίσκεται το 12×05 και εδώ θα διαφωνήσετε ΠΟΛΛΟΙ. Εδώ θα γίνει μάχη, αλλά περιμένω ΣΩΣΤΕΣ αντιρρήσεις στα σχόλια. Για μένα πρόκειται για το χειρότερο επεισόδιο του 2016 και της 12ης σεζόν. Η “ανάσταση” του Χίτλερ δεν ήταν ακριβώς αυτή που περιμέναμε και τον είδαμε για μόλις 5 περίπου λεπτά. Το επεισόδιο έπρεπε να στηριχθεί επάνω του κι όμως τον είδαμε για μόλις 5(!) λεπτά. Το θετικό της υπόθεσης ήταν ο ηθοποιός που υποδύθηκε αυτό το ναζιστικό ρεμάλι. Από κει πέρα η σκηνοθεσία ήταν κωμικοτραγικά κουραστική και ΜΑΥΡΟ ΧΑΛΙ. Σε όλο το επεισόδιο είχαμε ένα σπαστικό κούνημα που ζαλιζόσουν ανά τρία λεπτά. Ούτε τα μούτρα του Μέτατρον όταν τον συρρίκνωσε η Αμάρα δεν ήταν έτσι. Η μεγάλη μάχη του επεισοδίου μεταξύ Dean, Sam & Thules ήταν τόσο βλακώδης και κακή που δεν καταλάβαινες ποιος δέρνει ποιον κι αν βλέπεις τους χαρακτήρες ή τους τύπους που τους ντουμπλάρουν. Η υπόθεση, τέλος, είχε πολύ μπλά-μπλά και ήταν υπερβολικά βαρετή που δεν με ένοιαξε καν αν θα τελειώσω ή όχι το επεισόδιο.
Top-5 αγαπημένες σκηνές
by Amalia
Νο5: Ο δαιμονισμός της Jody (12×06)
Αφήστε το απάνω στην Kim Rhodes να πάρει μια σκηνή άχαρου exposition και να τη φέρει μέχρι την πρώτη πεντάδα των αγαπημένων μου σκηνών για το 2016. Το καρδιοχτύπι για την επιβίωση της αγαπημένης μας Σερίφη τελείωσε όταν όλοι οι κυνηγοί συνεργάζονται για να ολοκληρώσουν τον εξορκισμό.
https://www.youtube.com/watch?v=eavsUhIgc-U
Νο4: O Εωσφόρος είναι ελεύθερος! (11×10)
Το 2016 μας καλωσόρισε με ένα από τα καλύτερα επεισόδια της 11ης σεζόν και με μια από τις πιο σοκαριστικές ανατροπές της σειράς, όπου αποκαλύπτεται ότι o Castiel έδωσε την άδεια στον Διάβολο να τον κυριεύσει. Ο Luci εμφανίζεται, σκοτώνει τη Rowena και παίρνει αιχμάλωτο τον Crowley – και οι Winchesters δεν έχουν πάρει χαμπάρι…
Νο3: O Dean αποχαιρετά τον Sam και τον Castiel πριν φύγει για να αντιμετωπίσει την Amara (11×23)
*Σνιφ, κλαψ, λυγμ*
https://www.youtube.com/watch?v=UKfGGawE_og
No2: O Dean κατηγορεί το Θεό ότι τους παράτησε (11×21)
Μια πολύ δυνατή σκηνή ανάμεσα στους Winchesters και τον Θεό, όπου ο Sam φανγκερλιάζει, αλλά ο Dean δεν μασάει, και κατηγορεί τον Chuck κατάμουτρα ότι παράτησε την ανθρωπότητα (και κατ’ επέκταση τους ίδιους). Εκείνος του θυμίζει να μην τον μπερδεύει με τον δικό τους πατέρα, κι εξηγεί τι σημαίνει να είσαι γονιός, κι ότι έπρεπε να αφήσει το δημιούργημά του να σταθεί στα δικά του πόδια. Ανατριχίλα all over…
No1: O Chuck αποκαλύπτεται στους Winchesters (11×20)
Δεν θα μπορούσε να είναι άλλη σκηνή στο νούμερο ένα. Η μελωδική φωνή του Rob Benedict, σε συνδυασμό με τα συναισθηματικά λόγια του τραγουδιού και τη σημασία που έχει η εμφάνιση του Θεού σε αυτό το σημείο στη σειρά κάνουν αυτή όχι απλά μια από τις σημαντικότερες (και ομορφότερες) σκηνές της χρονιάς που πέρασε, αλλά όλης της 12χρονης πορείας του Supernatural…
Top-5 αγαπημένες ατάκες
by Sofia
No5: 11×10 The Devil in the Details
Rowena (to Crowley): I hate you because if I didn’t, I’d love you. But love? Love is weakness. And I’ll never be weak again.
Νομίζω ότι έχω καταστήσει αρκετά σαφές ότι δεν μου αρέσει η Ροβένα. Καθόλου. Η συγκεκριμένη φράση όμως είναι κάτι σαν… μια εξιλέωση. Δείχνει ότι είναι ένας πολύ βασανισμένος χαρακτήρας με βάθος. Ότι έφτασε εκεί που έφτασε φτύνοντας αίμα και ότι αναγκάστηκε να σκληρύνει για να μην ξαναπονέσει.
No4: 11×10 The Devil in the Details
Sam (to Lucifer): My answer is ‘No.’ This isn’t cuz of Dean or the past. This is about me having faith in my friends, having faith in my family. We will find a way. I’m ready to die. And I’m ready to watch people I love die. But I’m not ready to be your bitch.
Δεν ξέρω για εσάς αλλά εγώ είχα ανατριχιάσει σε αυτή τη σκηνή. Πέρα από το ότι δείχνει πόσο δυνατός έχει γίνει ο Σαμ πλέον (ίσως περισσότερο κι από τον Ντιν) και πόσο έχει ωριμάσει, είναι ουσιαστικά το νόημα όλης της σειράς μέσα σε λίγες λέξεις. “This is about me having faith in my friends, having faith in my family. We will find a way.”
No3: 11×22 We Happy Few
God (to Lucifer): I was supposed to love all creation equally. I wasn’t supposed to have favorites. But you, you were mine. I gave you the mark because I loved you the most. Because I thought you were strong enough to bear it. And when I saw that I was wrong, when I watched my choice devour my most cherished son, I hated myself. And so I punished you. And I am so sorry.
Αυτή η φράση εξηγεί γιατί εξαφανίστηκε ο Θεός, γιατί έγινε κακός ο Εωσφόρος και γιατί “έπεσε”. Δείχνει πόσο εγωιστής είναι ο Θεός και πόσο αδύναμος να αντιμετωπίσει τα λάθη του (θα με ακούσει κανας θρησκευόμενος και θα φάω κράξιμο, το βλέπω). Εξηγεί ουσιαστικά ολόκληρη τη σειρά.
No2: 12×03 The Foundry
Mary: I know. In my head. But I’m still mourning them as I knew them. My baby Sam. My little boy Dean. Just feels like yesterday we were together in Heaven, and now I’m here, and John is gone and they’re gone. And every moment I spend with you reminds me of every moment I lost with them.
Είναι ο θρήνος μιας μάνας, μιας γυναίκας, που έχασε όλη της τη ζωή και ας είναι μες τα πόδια της. Μπορεί κανείς μας άραγε να φανταστεί πως είναι να κοιμάσαι και όταν ξυπνάς να έχουν περάσει 30+ χρόνια; Να βρίσκεις τον άντρα σου νεκρό, τα μωρά σου ολόκληρους μαντράχαλους και να έχουν ζήσει μια ζωή που δεν ήθελες ούτε να ξέρουν την ύπαρξη της; Ίσως θα έπρεπε να είναι πιο ψηλά στη λίστα, όμως….
No1: 11×20 Don’t Call Me Shurley
Metatron (to God): No, look. I know I’m a disappointment, but you’re wrong about humanity. They are your greatest creation because they’re better than you are. Yeah, sure, they’re weak and they cheat and steal and… destroy and disappoint. But they also give and create and they sing and dance and love. And above all, they never give up. But you do.
Ε λοιπόν το ότι θα έβαζα Metadouche σε top5 και μάλιστα στο νούμερο 1 δε το περίμενα (εκτός και αν ήταν “top5 πιο απαίσιων χαρακτήρων”). Όμως με αυτή τη φράση ο… μισητός μας Μέτατρον, έβαλε τα γυαλιά στον Θεό. Γιατί ναι, κατά κοινή παραδοχή το ανθρώπινο είδος είναι απαίσιο. Είναι αδύναμο, φοβάται το κάθε τι διαφορετικό, κλέβει, καταστρέφει και απογοητεύει. Αλλά είναι και υπέροχο! Δημιουργεί, δίνει, αγαπάει, τραγουδάει και χορεύει. Και ποτέ δεν εγκαταλείπει…
Μια χρονιά επιστροφών
by Amalia
Σε ένα 2016 γεμάτο επιστροφές, πως να ξεχωρίσεις την πιο hype επιστροφή της χρονιάς; ‘Νταξει, δεν πιστεύω να περίμενε κανείς ιαχές ενθουσιασμού με την επιστροφή του Metatron ή της Billie (μπλιεχ), αλλά όταν φτάνεις σε σημείο να προσπερνάς για το Νο1 τον Bobby Singer, τη Mama Winchester, ακόμα και τον ίδιο τον Εωσφόρο, καταλαβαίνεις ότι η επιστροφή που βασιλεύει σε όλες τις επιστροφές της χρονιάς πρέπει να είναι… θεϊκή! Κυριολεκτικά. Τη χρονιά που μας πέρασε γνωρίσαμε και επίσημα τον Θεό του Supernatural (επίσης γνωστό και ως Chuck), παιγμένο από τον μοναδικό Rob Benedict. Κι όλοι οι υπόλοιποι απλά ακολουθούν…
Αλλά, εκτός από τους πολυαγαπημένους χαρακτήρες που επέστρεψαν, γνωρίσαμε και κάμποσους καινούργιους από τους οποίους κάποιους δεν θα μας χάλαγε να ξαναδούμε…
Αξιομνημόνευτοι guests
by Amalia
Είναι κάποιοι χαρακτήρες που σου μένουν, ακόμα κι αν τους δεις μια φορά ρε παιδάκι μου… Για το 2016, νομίζω την παράσταση έκλεψε η Γαλλίδα κατάσκοπος Delphine του The Vessel, όπως τόνισε και ο Ορέστης παραπάνω. Πανέμορφη, badass και γενναία (αφού θυσιάστηκε για να σώσει την ανθρωπότητα), αλλά δυστυχώς, πιστή στην παράδοση του Supernatural με τους γυναικείους χαρακτήρες, μας άφησε νωρίς.
Το 2016 μας σύστησε και πολλούς νέους κυνηγούς τους οποίους (Chuck θέλοντος και σεναριογράφου επιτρέποντος) θα ήθελα να τους ξαναδούμε κάποια στιγμή στη σειρά. Καταρχάς, την Eileen Lahey του Into The Mystic, badass, αστεία, φοβερή χημεία με τον Sam, τι άλλο να θέλουμε από έναν γυναικείο χαρακτήρα στη σειρά; (Α, ναι, να μην πεθάνει!) Οι παντρεμένοι Cuevas του The Chitters μου άρεσαν επίσης, αν και ερμηνευτικά οι δυο ηθοποιοί δεν έχουν και πολλά να δώσουν, δυστυχώς. Δυο ακόμα χαρακτήρες που ξεχωρίζω από τη χρονιά που πέρασε, και τους οποίους θα ήθελα να ξαναδώ κάποια στιγμή, είναι τα δίδυμα Max & Alicia από το Celebrating the Life of Asa Fox – κυνηγοί και μάγοι, ένας συνδυασμός που δεν είχαμε ξαναδεί στη σειρά και θα ήθελα να εξερευνηθεί παραπάνω…
Μέσα στο 2016, ο Luci μας άλλαξε κάμποσα δοχεία. Κάποια μας ήταν γνώριμα από τα παλιά (Mark Pellegrino και Misha Collins ‘κονταροχτυπήθηκαν’ για το ποιος θα είναι ο καλύτερος Διάβολος κι ο αγώνας τελείωσε με ισοπαλία), αλλά οι νέες φάτσες ήταν αυτές που μας τράβηξαν την προσοχή γιατί είχαμε περιέργεια να δουμε αν θα τα καταφέρουν. Προσωπικά, πιστεύω ότι ο Rick Springfield δεν κατάφερε να επικοινωνήσει το δέος που οφείλει να προκαλεί ο Εωσφόρος (παρόλο που το όλο ροκ στιλάκι ταίριαζε πάρα πολύ στον Διάβολο). Αυτός που με εξέπληξε ως Εωσφόρος ήταν ο David Chisum στο LOTUS, ερμηνευτικά λιτός αλλά απειλητικός όσο απαιτεί ο ρόλος του, πέρασε αβίαστα μέσα στο πετσί του Σκοτεινού Πρίγκιπα! Και τον έκανε και μπαμπά! 😉
Αλλά επειδή αξιομνημόνευτος δεν σημαίνει πάντα και καλός, θα κλείσω τη σημερινή ανασκόπηση με τον πιο αμφιλεγόμενο χαρακτήρα της χρονιάς (θα μπορούσε να είναι η Lady Toni, αλλά άλλος έχει τα πρωτεία), ο οποίος ήταν βασισμένος σε ένα εξίσου αμφιλεγόμενο ιστορικό πρόσωπο: ο λόγος για τον Αδόλφο Χίτλερ του προαναφερθέντος The One You’ve Been Waiting For (καθόλου άδικα No1 στη λίστα του Ορέστη με τα χειρότερα επεισόδια για το 2016). Η ιστορία ξέρουμε γιατί μισεί τον Χίτλερ. Φέτος ήταν η ώρα του να μισηθεί κι από ένα fandom. Δεν ξέρω τι ήταν χειρότερο, το ότι εμφανίστηκε για 5 λεπτά σε ένα επεισόδιο αχταρμά ή το ότι ερμηνεύτηκε τόσο υστερικά από τον Gil Darnell; Όπως και να έχει, μας άφησε με μια γεύση απογοήτευσης που όμοιά της είχαμε να νοιώσουμε από τότε που ο Garth έγινε λυκάνθρωπος…
Σειρά σας τώρα να μας πείτε ποιά ήταν αυτά τα σημεία που σας έμειναν από τη χρονιά που φεύγει. Περιμένουμε τα σχόλιά σας και, μέχρι τότε, σας ευχόμαστε καλή χρονιά!
Εμένα με καλυψατε παιδιά και ως επί το πλείστον συμφωνώ μαζί σας εκτός από μια μικρή διαφοροποίηση στις ατάκες
Μπορεί να είναι το χειρότερο επεισόδιο της χρονιάς αλλά πείτε μου ότι δεν λιωσατε στο γέλιο στο dude I killed Hitler ειδικά όταν το έλεγε σε κάθε πρόταση χαχαχαχα
(Προσωπικά ταξίδευα με πλοίο και είχα τραβήξει όλη την προσοχή από τα γελια)
Είναι ατάκα για μπλουζάκι η αλήθεια είναι χαχαχα
Πολύ ωραίο άρθρο!!!Συμφωνώ με τα περισότερα(αν όχι όλα).Αυτό που θέλω να πω είναι να έχετε όλοι μια καλή νέα χρονιά,γεμάτη υγεία,αγάπη και ευτυχία και φυσικά το 2017 να είναι μια εξίσου επιτυχημένη ή ακόμα καλύτερη χρονιά και για τη σειρά μας!!!Να περάσετε όλοι καλά τις γιορτινές αυτές μέρες!!!Χρόνια πολλά σε όλους!!!
Χρόνια πολλά με υγεία Δημήτρη και πάντα καλά..
Χρονια Πολλα και καλη χρονια!! Δεν μπορεις να κρινεις αν ενας ηθοποιος ειναι καλος ή οχι. Φυσικα, εχει συμμασια η αποψη του θεατη, διοτι αν δεν του αρεσει, δεν υπαρχει καποιος λογος οιηθοποιοι αυτοι να συνεχισουν να ερμηνευουν τον ρολο. Ομως θεωρω οτι δεν μπορεις να κρινεις αντικειμενικα. Διοτι οι αμερικανικες σειρες με τους ηθοποιους τους σε βομβαρδιζουν με καποια υποκριτικα ”προτυπα” και ετσι ΙΣΩΣ νομιζεις οτι πρεπει καθε ηθοποιος πρεπει να παραμενει σε αυτο το πλαισιο( να υιοθετησει αυτα τα προτυπα). Επειδη συμμετεχω σε ομαδα θεατρου απο την Πεμπτη δημοτικου( ειμαι πρωτη λυκειου) και εχω παιξει αρκετες παραστασεις, διαφορετικων ειδων, εχω να επισυμανω καποια πραγματα για τον ”καλο” ηθοποιο( δεν λεω οτι επειδη κανω θεατρο εχω την απαραιτητη εμπειρια, απλα ξερω ΙΣΩΣ κατι παραπανω απο εσενα σε αυτο το θεμα, διοτι εχω ερμηνευσει καποιους ρολους. Ο ηθοποιος πρεπει να ειναι φυσικος, δηλαδη πρεπει να συμπεριφερεται με τον τροπο που ενας κανονικος ανθρωπος θα συμπεριφεροταν στην πραγματικη ζωη . Για παραδειγμα στο flash, παει μια κοπελιτσα στην μητερα της και της παγωνει το θρανιο με τα χερια της μονο. Η μανα αντι να λαχαρησει ή φανερωσει κακποια εκπληξη στο προσωπο της, την βλεπεις με ανεκφραστο προσωπο να της λεει; <>(η μανα ειχε ενα επιστημονικο εργαστηριο). Ολοι οι ηθοποιοι στο flash ειναι λιγο χαλια, κατα την ταπεινη 🙂 μου γνωμη. Το cast του supernatural δεν διαφερει και πολυ, αν και οφειλω να παραδεχτω οτι ειναι πιο φυσικο/καλυτερο απο του flash για παραδειγμα. Οι J2 δεν μαρεσουν τοσοο πολυ 😛 Ωχχ γιατι το ειπα αυτο? Θα με βιασει το fandom παλι! Μονο η Ροβινα ειναι πολυ καλη!
Για ποιον λογο επρεπε να μου θυμισεις τον Μετατρον? ;( Ρεε τον συμπαθουσα τοσοο πολυ! Ηταν τελειος, μακαρι να ξαναεμφανστει.
Χρόνια πολλά και σε εσένα.
Δεν είμαι σίγουρη σε ποιον από τους 3 αρθρογράφους απευθύνεσαι και ποιον ηθοποιό υπερασπίζεσαι. Σε όποιον και να απευθύνεσαι πάντως, να σου θυμίσω ότι ο κάθε ένας έχει το δικαίωμα της γνώμης και του γούστου του. Αν δεν μου άρεσε πχ εμένα ο Springfield ή δεν με έπεισε ως Λουσιφερ δεν έχω περισσότερο δίκιο από κάποιον άλλον που τον γουσταρε στο ρόλο. Εδώ μέσα δεν σας γράφουμε τη γνώμη μας σαν δόγμα, ούτε σας ειδικοί τηλεοπτικοί κριτικοί ή κατι τετοιο. Όσα γράφουμε είναι για να ξεκινήσει συζήτηση και ανταλλαγή απόψεων (ακόμα και αντίθετων).
ΥΓ Τα 4-5 χρόνια που έχεις κάνει θέατρο ερασιτεχνικά δεν είναι το απόλυτο εργαλείο αναγνώρισης του ταλέντο ενός ηθοποιού και σίγουρα δεν είναι κάτι που θα πρέπει να το προβάλλεις ως σημείο της ανωτερότητας σου σε σχέση με τους αρθρογράφους, όχι τίποτε άλλο, αλλά εκτίθεσαι πολύ! 😉
Χρονια πολλα αλλα δεν την βλεπω καλη την χρονια, αφου με παρεξηγησατε ολοι! 🙂 Δεν νομιζω οτι ημουν απολυτος δτις αποψεις μου. Αντιθετως δικαιολογουσα και συγχρονως συμφωνουσα με καποια απο τα λεγομενα του Ορεστη. Ειπες οτι εδω πρεπει να επικρατει αναλλαγη αποψεων για να ξεκινησει μια συζητηση. Εγω αυτον τον σκοπο ειχα, απλα ο αγαπητος μας συντακτης 😉 😛 ειχε αλλη προθεση. Οσο αναφορα την ”εμπειρια” μου στο θεατρο ξαναδιαβασε προσεκτικα το αρχικο μου σχολιο και μετα τι απαντησα στον Ορεστη για αυτο. Αυτο με την ανωτερωτητα συνδεετε με την παραπανω προταση. Δηλαδη πλεον πρεπει να επιβαλλεται η αποψη του συντακτη?;) Ενταξει θεωρησαε οτι ξεπερασα τα ορια, αλλα εγω απλα ηθελα να πω την αποψη μου και να ξεκινησω συζητηση. Πραγματικα δεν ειχα σκοπο να προσβαλλω τον Ορεστη.
Νομίζω ότι ξεπεράστηκαν κατά πολύ κάποια όρια και δεν καταλαβαίνεις καν που φταις. Λοιπόν, ας το παρουμε απο την αρχή. Ξεκίνησες το σχόλιο σου τις προάλλες ως εξής:
<>
Η ανασκόπηση είναι γραμμένη από 3 άτομα: από εμένα, τον Ορέστη και τη Σοφία. Καθε παραγραφος ειναι υπογεγραμμένη από διαφορετικό συντάκτη, όπως ελπίζω να παρατήρησες. Στο αρχικό σου σχόλιο, απευθύνθηκες σε καποιον απο τους 3 μας, χωρις να ξεκαθαρίσεις σε ποιον, και χωρίς να ξεκαθαρισεις καν την ερμηνεια ποιου ηθοποιου υπερασπιζεσαι. Εγώ το πήρα οτι απευθυνόσουν σε εμένα και την κακή γνώμη που εχω εκφράσει επανειλημμένα για τον Rick Springfield. Τελικά αναφερόσουν στον Ορέστη. Τεσπά, λίγο μας ενδιαφέρει αυτό στη φαση που φτάσαμε…
Το σχόλιο σου έμοιαζε εξαρχής ως επίθεση στους συντάκτες γιατι υπονόησες την πιθανή αυθεντία σου λόγω της εμπειρίας σου στο θέατρο, η οποία δηλώνεις ότι μάλλον σου δίνει μεγαλύτερη αντικειμενικότητα. Αυτο που δεν έλαβες υπόψιν είναι οτι μιλάς σε ανθρώπους που ΔΕΝ γνωρίζεις καθόλου και ίσως έχουν και οι ίδιοι εμπειρία, την οποία εσύ προσβάλλεις με τα λεγόμενά σου.
Επίσης, η αντικειμενικότητα στα θέματα που εμπλέκεται τόσο πολύ το γουστο είναι δευτερεύουσας σημασίας, ειδικά αν πάρουμε υπόψιν οτι εδώ είμαστε ένα FAN SITE. Τις κριτικές που γράφουμε εδώ μέσα δεν τις γράφουμε σε επαγγελματικό επίπεδο οπου θα αναγκαζομασταν να ειμαστε πιο αντικειμενικοί και σφαιρικοί. Φανς ειμαστε κι εμείς όπως ειστε κι εσείς. Αν δεν μου αρέσει εμένα ο Springfield, εξηγώ γιατι δεν μου αρέσει και τελειώνει εκεί το θέμα. Δεν προσπαθώ να πεισω κανέναν σας για να ενστερνιστείτε τη δική μου άποψη, ούτε θα τσακωθώ με οποιονδήποτε που γουστάρει τον Springfield σαν Εωσφόρο (εννοείται ο Springfield ηταν τυχαίο παράδειγμα έτσι; )
Από αυτήν την άποψη λοιπόν, για αυτό χαρακτηρισε ο Ορέστης το σχόλιό σου ΑΣΤΟΧΟ. Προσπάθησες να δείξεις οτι η δική σου άποψη είναι η σωστή (λόγω θεατρικής εμπειρίας κλπ κλπ) και του συντάκτη η λανθασμένη. (Δεν υπάρχει σωστή και λάθος άποψη στην προκειμένη περιπτωση δλδ.) Φάνηκε σαν ο μοναδικός σκοπός του σχολίου σου ήταν για να προκαλέσεις. Μακάρι να μην ισχύει αυτο και να ήταν απλά μια παρεξήγηση.
Βέβαια, οι μετέπειτα χαρακτηρισμοί (“κομπλεξικός”? σοβαρα τωρα? αυτό είναι επίπεδο ανθρώπου που θέλει να τον παίρνουν στα σοβαρα και να τον σέβονται? ή επίπεδο ανθρώπου που θέλει να κανει πολιτισμένη συζήτηση?) δεν υποδηλώνουν οτι ήταν απλά μια παρεξήγηση, αλλά εγώ θα σου δώσω την ευκαιρία να ζητήσεις συγνώμη και να το λήξουμε εδώ το θέμα. Αλλιώς υπάρχει και η εναλλακτική που προτείνεις κι εσύ…
Νομιζω οτι τα ξεκαθαρισες καπως τα πραγματα. Στο σημειο με το θεατρο, επισυμανα οτι δεν συμαινει και τιποτα οτι εχω καποια εμπειρια, απλα θεωρησα οτι επειδη εχω ενσαρκωσει καποιους ρολους, θα μπορουσα να γνωριζω την ολη κατασταση με τους ηθοποιους καλυτερα. Σε καμια περιτωση δεν ειχα προθεση να το προβαλλω αυτο ως ενδειξη ανωτεροτητας απεναντι σε εσας. Επιπροσθετα απευθυνομουν απο οτι καταλαβες στον Ορεστη και υπερασπιζομουν τους ηθοποιους που επαιζαν το γκει ζευγαρι, διοτι ειχε πει οτι ηταν χαλια. Εγω απλα του ειπα την γνωμη μου για το ποτε καποιος χαρακτηριζεται(ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΓΝΩΜΗ ΜΟΥ ΠΑΝΤΑ!) καλος ηθοποιος . Δυστηχως ο Ορεστης το πηρε ”κατακαρδα” και το θεωρησε ως προσβολη εναντιον του, ενω εγω εξηγησα και στο προηγουμενο σχολιο οτι δεν ειχα ποτε τετοια προθεση!:) Επειτα μου αποκριθηκε με ”εχθρικο” τροπο και εγω προσπαθησα με ευγενια να λυσω την παρεξηγηση. Ομως παλι το θεωρησε προσβολη και για ακομη μαι φορα μου απαντησε με εναν ”εχθρικο” τροπο. Εγω του αποκριθηκα προβλητικα, διχως να μπορω να κανω συζητηση πια. Απο την στιγμη που με προσβαλε και απεκλεισε καθε τροπο για να επιτευξουμε εποικοδομητικο διαλογο, αναγκαστικα να του απευθυνθω και εγω με τον ιδιο τροπο.
Οπως λες, ηταν μια παρεξηγηση και ζηταω συγνωμη για οσα ειπα, διοτι απο οτι φαινεται παρεξηθηκαν τα λεγομενα μου.
Καλή σου χρονιά.
Δεν ξέρω γιατί πρέπει να έχουμε προβλήματα συνέχεια εμείς οι δυό. Και πλέον δεν είναι αστείο. Το σχόλιο σου είναι ορισμός του “προσβάλλω τον αρθρογράφο”. Δεν τα ξέρεις εσύ όλα πίστεψε με. Και πόσο μάλλον όταν έχεις κάνει ΕΡΑΣΙΤΕΧΝΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ. Και επειδή προφανώς αναφέρεσαι σε εμένα γιατί εγώ αναφέρθηκα σε κακούς ηθοποιούς, να σου πω ότι ΚΑΙ εγώ έχω κάνει ΕΡΑΣΙΤΕΧΝΙΚΟ θέατρο. Προτού λοιπόν με προσβάλλεις, βυθίσου στις σκέψεις. Στο κάτω κάτω δεν χρειάζεται κάποιος να είναι ηθοποιός για να κρίνει κάτι. Εσύ πχ δεν κρίνεις έναν ποδοσφαιριστή; Ξέρεις αν είναι καλός για την ομάδα σου ή όχι. Δεν χρειάζεται να είσαι προπονητής για κάποια στοιχειώδη πράγματα.
Είναι προφανές ότι είσαι τρολ και θέλω να σταματήσει εδώ αυτό. Τι σημαίνει το ” Οι J2 δεν μαρεσουν τοσοο πολυ 😛 Ωχχ γιατι το ειπα αυτο? Θα με βιασει το fandom παλι!” Θέλεις απλά να πάρεις την προσοχή πάνω σου. Μιλάς μόνο με λόγια και όχι με παραδείγματα. Πες μας τι δεν σου άρεσε. Πες μας γιατί οι J2 δεν είναι καλοί ηθοποιοί. Πες μας γιατί ο αρθρογράφος έχει κάνει λάθος και που. Και κάθε φορά που προσπαθώ να κάνω συζήτηση μαζί σου δεν απαντάς ΠΟΤΕ. Αυτό κάτι σημαίνει.
Αν σου αρέσει η παρέα μας πάρε άλλη στροφή, αλλιώς υπάρχει και το ban από εμάς που βλέπεις πόσο σε ανέχομαι.
Σκληρά τα λόγια μου αλλά βαρέθηκα να κάνω τον μαλακά με σένα.
Ιιι τι επαθες μωρε??:) Καταρχας δεν ηθελα να σε προσβαλλω. Χαχαχαχα ισχυει οτι εμεις οι δυο συνεχως διαφωνουμε! Απλα νομιζα οτι τα σχολια ειναι για να πω την γνωμη μου( φυσικα με καποιους Περιορισμους). Δεν ειχα κακη προθεση ;( Επισης το Επισυμανα οτι ΔΕΝ συμανει οτι τα ξερω ολα, επειδη παω θεατρο. Συγκεκριμενα ειπα : <> (To ισως προσεξε, υπαρχει λογος που τονιζω μερικες λεξεις, δεν ειμαι ψυχοπαθης 🙂 . Παντως απο το λογια σου συμπεραινω οτι οποιος διαφωνει με τις αποψεις σου, σε προσβαλει κιολας.
Μα εδωσα παραδειγματα για ποιον λογο οι πρωταγωνισες δεν ειναι ΤΟΣΟ καλοι(δεν ειναι και αχρηστοι, μην τα παρερμηνευεις ολα πια). Ειπα οτι πρεπει να ειναι πιο φυσικοι, να συμπεριφερονται οπως ενα κανονικος ανθρωπος θα εκανε κτλ. Τα εξηγησα. Οχι ρεε, δεν θελω να παρω την προσοχη πανω μου, ουτε καν.
Επιπλεον μου ειπες να σου πω που εχει κανει λαθος ο αρθρογραφος. Προφανως στο σημειο, στο οποιο ελες το οι ηθοποιοι που επαιζα το γκει ζευγαρι δεν ειναι καλοι ηθοποιοι.
Φυσικα και μαρεσει η παρεα σας!! Στο ”βιογραφικο” σου γραφεις <>. Ακριβως ετσι θεωρω και εγω αυτο το site. Βεβαια σε μια οικογενια καποιος θα κανει λαθος. Τα υπολοιπα μελη πρεπει να τον συμβουλευσουν(π.χ. Αμαλια) και οχι να του απευθυνθουν με ”εχθρικο” σκοπο. Ακομη μια οικογενεια δεν μπορει να λειτουργησει αν δεν επικρατει ανταλλαγη αποψεων. Δεν γινεται αν καποιο μελος διαφωνει με τις αποψεις του αλλου, το αλλο μελος να μην του επιτρεπει να το κανει αυτο, να του παιρνει αυτην την ελευθερια. Βεβαια η ελευθερια εχει και τα ορια της, αναλογως της περιστασεως, και δεν ξερω αν τα ξεπερασα αλλα δεν ειχα τετοια προθεση!
Οσο αναφορα τα τελευταια λογια( μπορει να φανω σαν παρεξηγημενος αλλα δεν ειμαι καθολου) εαν δεν ειμαι αποδεχτος με τον αυθορμητισμο μου ή με την προσωπικοτητα μου, τοτε αναγκαστικα θα με μπαναρεις. Οτι πιστευεις οτι ειναι σωστο. Τελος, αυτη η οικογενεια ειναι λιγακι πατριαρχικη μου φενεται. Απο εδω και περα δεν θα διαφωνισω σε τιποτα μαζι σου μονο, διοτι οι αλλοι συνακττες φαινεται οτι ειναι λιγοο πιο ανοιχτομυαλοι, λιγοτερο προσκολλημενοι σε διαφορες ιδεολογιες και δεν παρεξηγιουναι τοσο ευκολα<3 Ε μην παρεξηγηθεις και με αυτο το τελευταιο!:)
Και πάλι τελείως άστοχο το σχόλιο σου. Και δεν θα απαντήσω στο ακόμα πιο προσβλητικό σχόλιο σου προς το άτομο μου που ουσιαστικά “σβήνω” την ελευθερία σου εδώ μέσα. Επίσης αν είδες δεν είπα κάτι για την γνώμη σου. Για τον τρόπο που σχολιάζεις εδώ μέσα είπα συνέχεια. 5 χρόνια το site μπορείς να τσεκάρεις (κυρίως στα review) ότι υπάρχουν πολλά αντίθετα σχόλια και μια χαρά συζητήσεις κάνουμε.
Επίσης δεν είναι τυχαίο ότι με το που σου είπα δεν απαντάς σε μια συζήτηση που κάνουμε, ξαφνικά πήγες και απάντησες σε αρκετά. Είσαι παντελώς άστοχος.
Τι αστοχος? Δεν καταλαβαινω, Απαντησα σε ολα αυτα που εγραψες. Δεν καταλαβαινω πως το εννοεις το “αστοχος”. Μονο λογια εισαι και οχι παραδειγματα 🙂 (μου το ειχες πει εσυ αυτο καποτε). Το οτι απαντησα σε αρκετα, δεν με καθιστα αστοχο. Ξερεις τι συμαινει αστοχος?(καλα ισως εγω δεν ξερω, αλλα νομιζω οτι χρησιμοποιεις λαθος λεξη). Απαντησα σε αρκετα, διοτ δεν τα ειχα κοιταξει πιο πριν και τα ειδα μετα. Επισης πραγματοποιησα την επιθυμισα σου, αφου “παραπονιοσουν” οτι δεν απαντουσα στα σχολια σου.
Εγω ημουν πανταν φιλικος απεναντι σας, δεν καταλαβαινω για ποιον λογο συνεχιζει να μου απαντας με εχθρικη διαθεση. Εγω παντως εχω επιτευξει πολλες συζητησεις με πολλα μελη της ιστοσελιδας. Εχεις προσεξει οτι μονο με εσενα δεν γινεται να κανω συζητηση? Προσπαθησα βεβαια, αλλα εσυ δεν αναγνωριζεις καμια προσπαθεια και συνεχισες. Ουσιαστικα ζητησα συγνωμη στην προηγουμενη απαντηση μου, αν και σε προσβαλλα λιγο. Ομως δεν γινοταν να μην σε προσβαλλω, αφου εσυ με ειχες προσβαλλει αρχικα διχως εγω να σε ειχα πρσβαλλει. Ημουν ηρεμος, ευγενικος, αλλα εως εδω. Τωρα αναγκαστικα θα δειτε τον εαυτο μου ως ενα θυμωμενο παιδακι. Για πες μου λιγο, τι προβλημα εχεις πια? Με εχεις πλεον κουρασει, εχω αγανακτησει. Μου εχεις εξαντλησει καθε αποθεμα ηρεμιας και ευγενιας. Αιντε κανε μου μπα να ησυχασω πια απο εσενα. Ή μπορω να μην ξανασχολιασω σε οποιοδηποτε αρθρο. Καλη χρονια, χρονια πολλα και καλη τυχη με τον κομπλεξικο συντακτη σας. Σκληρο αυτο το τελευταιο και τωρα σε προσβαλλα αλλα δεν μπορω πλεον να παραμεινω ευγενικος. Καλη συνεχεια παιδια!!!
Συμφωνώ απόλυτα με όλα, καλή χρονιά σε όλους παιδιά!!!
Καλή χρονιά και δυναμικά!
Καλή χρονιά παιδιά! Μακάρι το 2017 να είναι ένα ευτυχισμένο έτος και η σειρά να συνεχίσει το ίδιο δυνατά να μας πωρώνει!!
Καλή χρονιά και σε σένα με υγεία! 🙂
Καλή Χρονιά σε όλους!!! Με υγεία και χαρά!!!
Συμφωνώ απόλυτα με το άρθρο, αν και προσωπικά το 11.12 μου άρεσε σαν επεισόδιο. Όντως, το 11.20 ήταν το καλύτερο της χρονιάς και γενικά ένα από τα καλύτερα επεισόδια της σειράς, σε αντίθεση με το 11.19, το οποίο πιστεύω πως ήταν ένα από τα χειρότερα.
Καλή χρονιά με υγεία!
Στο σημείο που δυσκολεύτηκα ήταν για το αν θα μπει στα καλύτερα το 11×10. Με βαριά καρδιά το άφησα έξω αλλά νταξ είχαμε πολύ καλά πέρσι.
Πράγματι, το 11.10 ήταν πάρα πολύ ωραίο επεισόδιο όπως και ολός ο κύκλος. Είχε καταπληκτικά επεισόδια και στην κύρια πλοκή και στα αυτοτελή. Από τα τελευταία, για το 2016, προσωπικά ξεχωρίζω το Safe House, όχι μόνο για την επιστροφή του Μπόμπι και του Ρούφους, αλλά και για την ατμόσφαιρα που είχε το συγκεκριμένο επεισόδιο.
Ναι, ναι ναι μπράβο, ΤΕΛΟΣ ΠΑΝΤΩΝ. *ΟΡΕΕΕΣΤΗΗΗΗ* . Ειμαι εκείνη η κοπελιά με το Timeless( θυμάσαι…που μου ‘χες πει να σου γράψω τη γνώμη μου…). Ε λοιπόν το τελείωσα. Και έχω να επισημάνω τα εξής:
Γενικά, είναι μια ενδιαφέρουσα σειρά απλά δεν μπορώ να σκεφτώ πως μπορεί να συνεχιστεί, δηλαδή, άντε και συνεργάζονται με τον Φλιν και εξουδετερώνουν τους Ριτενχαουζ…ε…και μετά ΤΙ; Βέβαια, θα μου πεις, νταξ’ αυτο θέλει δυο-τρεις σεζόν για να γίνει αλλά…και πάλι..μετα τι;;!!! Θα το λειξουν στην 3η σεζον❔❔❔❗❗❗ (ξεφτίλα…😶). Απ’ ο,τι κατάλαβες δεν έχω ξετρελαθεί κιόλας (γενικά τα ταξίδια στο χρόνο δεν είναι του γούστου μου) αλλά ένας ΠΟΛΥ ΔΥΝΑΤΟΣ λόγος που με κρατάει και μου αρέσει να την παρακολουθώ είναι…οι ενδυμασίες! Αυτο, που σε κάθε εποχή φοράνε και το κατάλληλο outfit μου αρέσει παρα παρα παρα πολύ!!!! Επίσης ο Rufus μου αρέσει σαν χαρακτήρας, έχει πολύ πλάκα! Αυτά λοιπόν και για το timeless. Νταξ’ και αυτός ο Wyatt ωραίο παιδί δε λέω…😁💜
Δεν ξέρω αν ήταν το κατάλληλο μέρος να γράψω εδώ το comment μου, συγγνώμη για τυχόν αναταράξεις. 😊
Άντε και περίμενα να μου πεις σχόλια για την σειρά 😀
Καλή χρονιά! Το πως θα συνεχιστεί και εγώ το έχω αναρωτηθεί η αλήθεια είναι. Δεν μπορώ να σκεφτώ πως αυτή η σειρά μπορεί να πάει για παραπάνω από 2 σεζόν. Αλλά Kripke είναι αυτός. Μας έδωσε 5 υπέροχες σεζόν SPN. Οπότε τον εμπιστεύομαι. Λόγω τηλεθεάσεων όμως, που είναι σχετικά καλές αλλά με μεγάλο bugdet από πλευράς Timeless προβλέπω η σειρά να έχει μαξ 2 σεζόν.
Οι ενδυμασίες είναι στα πολύ συν της σειράς και ειδικά για εσάς τις γυναίκες υποθέτω σας εντυπωσιάζουν και περισσότερο! Εμένα αυτό που μου αρέσει πάρα πολύ είναι οι μικροαλλαγές στην ιστορία του κόσμου και στο γεγονός ότι μαθαίνεις και την ιστορία μέσω των ταξιδιών.
Ναι, ναι κι αυτό με την ιστορία, το ξέχασα τελείως! Υποθέτω επίσης ότι ειδικά για τους Αμερικανούς θα ‘χει και μια διαφορετική αίσθηση γιατί όσο να ‘ναι..δικια τους ιστορία είναι!! Είναι σαν να εμφανίζεται εδώ ο…Κολοκοτρώνης ξέρω ‘γω…και…οι Αχαιοί..και…ο Όθωνας…λέω ‘γω τώρα…😖