Review – Supernatural 10×09 – The Things We Left Behind

Καλύτερα Επεισόδια του SPN

Τελευταία Σχόλια

dean and sam

Review – Supernatural 10×09 – The Things We Left Behind

Και ενώ ο Ντιν βλέπει εφιάλτες σχετικά με το Σημάδι του Κάιν ότι έχει δολοφονήσει πολλούς ανθρώπους γύρω του, ο Καστιήλ ψάχνει πλέον για την Κλαιρ και μετά από κάποιες μέρες αναζήτησης, την εντοπίζει σε ένα ίδρυμα. Η Κλαιρ είναι μια ατίθαση νεαρά, η οποία δείχνει χαμένη μετά τον χαμό των γονιών της. Ο Τζίμι Νόβακ, η ψυχή του δοχείου του Κας, βρίσκεται στον Παράδεισο μετά το τέλος της Αποκάλυψης και όταν ο Εωσφόρος είχε διαλύσει με τα δάχτυλά του τον άγγελο (ή μπορεί κιόλας από τον Αρχάγγελο που προστάτευε τον Τσακ στο 4×22). Η μητέρα της μικρής την εγκατέλειψε λίγους μήνες μετά τον χαμό με τον Κας (βλέπε 4η σεζόν). Ο Κας θέλει να την βοηθήσει και έτσι οργανώνει την απόδρασή της από το ίδρυμα.

angry cas

Η Κλαιρ ζει ήδη με μια οικογένεια, αλλά έχει μπλέξει ταυτόχρονα. Κοροιδεύει τον Κας και φεύγει μακρυά του με αποτέλεσμα ο άγγελος να ζητά την βοήθεια του Σαμ και του Ντιν. Ο Ντιν όμως φοβάται το Σημάδι του Κάιν. Νιώθει ότι κάτι κακό θα του ξανασυμβεί και ζητά από τον Κας, αν ξαναγυρίσει στην σκοτεινή του πλευρά να προσπαθήσει να τον σκοτώσει και να τον κάψει στον ήλιο για σιγουριά. Η Κλαιρ προσπαθεί να ληστέψει ένα κατάστημα αλλά ο Κας την σταματά. Η οικογένειά της χρωστά και πλέον μπράβοι πηγαίνουν στο σπίτι τους για να πάρουν αυτό που θέλουν. Με τον έναν ή τον άλλον τρόπο…

“I Pray to you Castiel. Every night…”

Η Ιστορία του John Winchester

john winchester

– Αγαπούσατε τον πατέρα σας;
– Με όλη μας την καρδιά…

“Ο John Winchester δεν θα κερδίσει το βραβείο ‘πατέρας της χρονιάς’ αλλά ήταν εκεί όταν τον χρειαζόμασταν. Κυνηγούσαμε κάποτε στο Long Island, και εγώ και ο Σαμ τον παρακαλούσαμε να πάμε για μια φορά στην Νέα Υόρκη. Είχε κόλλημα με αυτήν την πόλη. Πολύ φασαρία, πολύ μεγάλη και πολύ βρώμικη. Και μισούσε τους Γιάνκις (ομάδα στο MLB) και μάλιστα πολύ. Με κάποιον τρόπο πείστηκε να πάμε και πήγαμε όλοι μαζί, είδαμε τα αξιοθέατα, μπήκαμε στο μετρό, φάγαμε ΠΟΛΥ πίτσα. Μέσα στην νύχτα, ο Σαμ και ο μπαμπάς έπεσαν για ύπνο και εγώ σκέφτηκα ‘δε γαμιέται’. Μια παρέα με μέθυσε για πρώτη φορά και όλα τα ποτά ήταν μπόμπα. Όλα άρχισαν να γυρίζουν στο δωμάτιο και νόμιζα θα ξέρναγα για πάντα. Και εκείνη την στιγμή τον άκουσα, ‘Dean Winchester!’ O γέρος μου. Δεν ξέρω πως, αλλά με βρήκε. Και εγώ είχα φρικάρει γιατί απλά στέκεται εκεί και δεν λέει κουβέντα. Όλοι είχαν φρικάρει γύρω μου, κανείς δεν τον κοιτούσε στα μάτια και κάποιος τεράστιος τύπος γυρίζει και του λέει ‘συγγνώμη κύριε’. Με έσωσε και ξέρεις τι πήρε για αντάλλαγμα; Εγώ να κλαίγομαι για το πόσο πολύ με ντρόπιασε και να του λέω ότι τον μισώ. Και σταμάτησε, γύρισε και μου είπε ‘Γιε μου, δεν με συμπαθείς; Όλα εντάξει. Δεν είναι η δουλειά μου να με συμπαθήσεις. Είναι δουλειά μου να σε μεγαλώσω σωστά.‘ Και το έκανε…”

the mark of cain

Ντιν, Σαμ και Κας μπαίνουν στο σπίτι της Κλαιρ εγκαίρως πριν γίνει κάποιο κακό. Ο Σαμ και ο Κας πηγαίνουν την έφηβη κόρη του Τζίμι στο αυτοκίνητο. Ο Ντιν όμως μένει πίσω και τον χτυπάνε στο κεφάλι. Οι αναμνήσεις του επιστρέφουν. Το Σημάδι του Κάιν ξυπνά και αναβλίζει. Παίρνει τον έλεγχο και μετατρέπει τον Ντιν στο απόλυτο δολοφόνο που δεν υπολογίζει ανθρώπινες ζωές.

dean killed everyone 10x09 dean 10x09

Ο Ντιν ΔΟΛΟΦΟΝΗΣΕ όλους όσους βρίσκονταν στο δωμάτιο μαζί του. Ακόμα και τον “πατριό” της Κλαιρ ο οποίος ήταν αθώος. Το Σημάδι αυτή τη φορά νίκησε. Ο Ντιν, πλέον, είναι στυγνός δολοφόνος. Δεν σκότωσε κάποιο τέρας. Αφαίρεσε ανθρώπινες ψυχές. Πλέον είναι επικίνδυνος και ο Σαμ το καταλαβαίνει όσο και αν προσπαθεί να πείσει τον εαυτό του για το αντίθετο. Ακόμα κι αν ήθελε να… βγάλει από την μέση τον δολοφόνο, δεν θα μπορούσε καθώς ο Ντιν θα γινόταν και πάλι δαίμονας. Ποια είναι η λύση; Πως το Σημάδι του Κάιν θα φύγει από πάνω του;

rowena hell

H Ροβένα, εν τω μεταξύ, είναι φυλακισμένη για βδομάδες στην Κόλαση από τον Κράουλη ο οποίος δεν έχει ιδέα τι πρέπει κάνει μαζί της. Εξομολογείται πόσο κακή μητέρα ήταν. Παραλίγο κάποια στιγμή να τον ανταλλάξει για 3 γουρούνια!! Τον “συνέλαβε” μέσα σε ένα μεγάλο όργιο, τον εγκατέλειψε σε ηλικία 8 ετών και τώρα προσπαθεί να το συνεφέρει λέγοντάς του ότι όλα ήταν για το καλό του. Του ζητά μια μεγάλη συμμαχία και να ξαναγίνουν η οικογένεια που ποτέ δεν ήταν. Ο Κράουλη αφού σκοτώνει τον δαίμονα που είχε κοντά του, την προσκαλεί φιλικά στην αίθουσά του. Ήρθε η ώρα για μια μεγάλη συμμαχία; Ή μήπως η Ροβένα προσπαθήσει να πάρει τα ηνία της Κολάσεως; Θα προσπαθήσει να σκοτώσει τον γιο της;

cas 10x09

To επεισόδιο, για να λέμε και την αλήθεια ΔΕΝ ήταν για Mid Season Finale. Ναι μεν ωραίο, αλλά θα ήταν ότι πρέπει για 8ο της σεζόν και όχι 9ο. Ο υπόθεση της Κλαιρ δεν είχε τεράστιο ενδιαφέρον και το Σημάδι του Κάιν έκανε την εμφάνισή του μόνο στο τέλος. Άραγε η Κλαιρ θα παίξει κάποιο σημαντικό ρόλο στο επόμενα επεισόδια; Γιατι αν δεν παίξει, τότε το επεισόδιο προβλέπεται να γίνεται ανούσιο.
Η 10η σεζόν έως τώρα είναι όμορφη. Αλλά οι σεναριογράφοι έχουν πολλά ζητήματα ανοιχτά και πρέπει να τα κλείσουν. Δεν είναι μόνο η Ροβένα και το Σημάδι του Κάιν. Έχουν αφήσει τελείως απ’έξω από την ιστορία όλα τα αγγελικά προβλήματα που είχαμε από την 9η. Πως μπορεί να αντιστραφεί το ξόρκι του Μέτατρον; Τι γίνεται με κάποιον επόμενο Προφήτη; Τι γίνεται με τα φαντάσματα που δεν μπορούν να πάνε στον Παράδεισο; Θα έχουμε άραγε απαντήσεις;

Και για να μην γκρινιάζω μόνο, οφείλω να ομολογήσω ότι είμαι αισιόδοξος και πολύ θετικός για την συνέχεια. Το φετινό Mid Season Finale μου θύμισε εκείνο της 8ης σεζόν. Δεν ήταν κάτι φοβερό, ούτε εκείνο τότε. Αλλά η 8η σεζόν έμεινε χαραγμένη και ήταν πραγματικά εντυπωσιακή. Μένει να δούμε αν και φέτος θα συνεχίσουμε έτσι ψηλά. Πίστη και υπομονή στον Jeremy Carver…

Η καλύτερη σκηνή του επεισοδίου, για μένα, ήταν η εκτενής αναφορά στον John Winchester. Ο χαρακτήρας είναι τόσο αγαπητός στο κοινό, που την ώρα του επεισοδίου και ενώ βλέπαμε την σκηνή, το “John Winchester” έγινε ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ trend στο Twitter. Με μια μόλις σκηνή την οποία δεν έδειξαν κιόλας. Φανταστείτε να επιστρέψει λοιπόν ο Jeffrey Dean Morgan…

Βαθμολογία επεισοδίου: 8/10

[poll id=”122″]

105 COMMENTS

Subscribe
Notify of
guest

105 Σχόλια
Oldest
Newest Most Voted
Inline Feedbacks
Δείτε όλα τα σχόλια
Winchester™
Winchester™
9 years ago

Βαρετό. Και στο τελος δεν είχε και καμια τρομερή εξέλιξη.

Sawyer Orestis
Reply to  Winchester™
9 years ago

Βαρετό δεν το λες είναι η αλήθεια. Απλά ήθελα το κάτι παραπάνω για Mid season finale!

Nikos Giamouridis
Nikos Giamouridis
9 years ago

Πραγματικά περίμενα να μην δω ξανά την λέξη “επικό” γραμμένη στη επικεφαλίδα της δημοσίευσης. Αλήθεια στεναχωρήθηκα όταν άρχισα να καταλαβαίνω ότι το επεισόδιο τελειώνει, χωρίς να έχει συμβεί κάτι ουσιαστικό μας έδωσε πολύ λίγες πληροφορίες που όλες μάλιστα τις ξέραμε από το τρέιλερ. Δεν μπορώ ειλικρινά να θυμηθώ πιο mid-season ήταν πιο ανούσιο. Αν εξαιρέσεις την σκηνή στο μπαρ που τα αδέρφια (ο Ντιν κυρίως) μίλησαν για τον πατέρα τους το υπόλοιπο μου φάνηκε εντελώς ανούσιο. Ελπίζω κάποιος να με διαψεύσει και να μου πει τι ακριβώς δεν κατάλαβα από αυτό το επεισόδιο και ελπίζω αυτά που δεν κατάλαβα να κάνουν το επεισόδιο λιγάκι πιο ουσιαστικό. Γιατί νομίζω πως από ένα mid-season finale χρειαζόμαστε ουσία και όχι έπη…

Sawyer Orestis
Reply to  Nikos Giamouridis
9 years ago

Νομίζω στο Review δεν αναλύω πουθενά για κάποιος έπος. Το αντίθετο μάλιστα. Αν το διαβάσεις θα καταλάβεις ότι δεν τρελάθηκα.
Όσον αφορά το ανούσιο που λες αυτό θα πρέπει να το δούμε σε επόμενα επεισόδια. Πιστεύω αν δεν δείξουν κάτι άλλο όσον αφορά την Κλαιρ, ναι θα είναι ανούσιο επεισόδιο. Δεν με ενδιέφερε καν τι κάνει η συγκεκριμένη τύπισσα. Από κει και πέρα, αν παίξει κάποιον ρόλο για την συνέχεια τότε νομίζω θα έχει πιο ουσία το επεισόδιο. Οπότε ξαναλέω ότι αν ήταν 8ο και όχι 9ο επεισόδιο, θα μπορούσα να το χαρακτηρίσω και ως τέλειο. Τώρα όμως όχι

Nikos Giamouridis
Nikos Giamouridis
Reply to  Sawyer Orestis
9 years ago

Έγραψα το σχόλιο μου πριν το review και όσο αναφορά το “έπος” το σχολιασα βασισμένος στην επικεφαλίδα στην δημοσίευση του suepernatural greece στο facebook. Σε ευχαριστώ για την απάντηση με κάλυψες πλήρως.

Sawyer Orestis
Reply to  Nikos Giamouridis
9 years ago

Αυτό το post μπήκε ως schedule 5 το πρωί από εμένα, με τα λεγόμενα των παραγωγών. Άλλωστε γι’αυτό γίνονται τα reviews μετά για να κριτικάρουμε 😉

Amalia
Amalia
Reply to  Sawyer Orestis
9 years ago

E, οι παραγωγοί τι θα έλεγαν; “Σας φτιάξαμε ένα ψιλοβαρετό επεισοδιάκι, δειτε το και πεστε μας;” 😛

Sawyer Orestis
Reply to  Amalia
9 years ago

Εμ 5 το πρωί τι γραφα; 😛

james macfild
james macfild
9 years ago

psilo apogoiteutika stin arxi gia midseason episode …gt kulouse arga alla to telos m apozhmeiwse!!

BadNews
BadNews
9 years ago

Τίποτα συγκλονιστικό, δυστυχώς το περίμενα πολύ καλύτερο. Πολύ αργό επεισόδιο που άφησε τα κύρια storylines στην ψιλοαπέξω και τα έπιασε μόνο για 2-3 σκηνές. Κρίμα να μου φαίνεται περισσότερο ενδιαφέρον η Ροβένα με τον Κράουλι και όχι το Σημάδι. Δεν με νοιάζει αν επιστρέψει ο Ντινμον, ίσως θα τον προτιμούσα κιόλας. Το μόνο καλό πως δεν μας άφησαν σε αναμμένα κάρβουνα να περιμένουμε την διακοπή ενάμιση μήνα. Ήθελα να δω περισσότερες εξελίξεις, το ότι επηρεάζεται ο Ντιν το είχαμε ήδη δεδομένο. Καμία εξέλιξη και με Καστιέλ, δεν δέχομαι ως εξέλιξη πως έψαξε την κόρη του δοχείου του.

Επειδή ήταν mid-season finale το βαθμολογώ κάτω του μετρίου, 4/10.

james macfild
james macfild
Reply to  BadNews
9 years ago

k mena me erikse opws eipa to perimena pio gamato krinodas apo to promo.i skines pou milousan sto bar maresan k me enthousiase i teleytaiaa apisteuta.an deis to promo tou epomenou tha deis ta kalutera erxodai.oso gia to mikro alani tin klaire thewrw tha xe fasi na tin enswmatwsoun stin parea

Amalia
Amalia
9 years ago

Βαρετό δεν το λες το επεισόδιο. Για mid-season φινάλε όμως δεν ήταν “επικό” όπως θα έπρεπε (σωστή η σύγκριση που έκανε ο Ορέστης με το 8×09 – καλό επεισόδιο γενικά αλλά δεν είχε αυτό το “κάτι” που θα σε κανει να περιμένεις σε αναμένα κάρβουνα για 1μιση μήνα). Δεν περίμενα να είναι η κύρια ιστορία αυτη του Κας και της Κλερ. Περίμενα οτι αυτό θα ήταν το subplot του επεισοδίου. Το τράβηξαν πολύ κι έκανε κοιλιά, και μετά τελείωσε και λες “τι έγινε; αυτό ηταν;” Η τελική σκηνή δεν μου προκάλεσε κανένα σοκ. Το ξέραμε οτι το Σημάδι επηρεάζει τον Ντιν και ήταν θέμα χρόνου να σκοτώσει. Το ότι σκότωσε ανθρώπους (κι όχι τέρατα) είναι σημαντικό, αλλά όχι σοκαριστικό με την έννοια οτι δεν καταλάβαμε απο που μας ήρθε.

Μου άρεσε πάντως ο Κας στο επεισόδιο. Πρώτη φορά τον βλέπουμε τόσο “άνθρωπο”, και πρώτη φορά η κοινωνική του αμηχανία ήταν επίπονη κι όχι απλά σεναριακό τρικάκι για να βγάλει γέλιο. Μου αρέσει πολύ η σχέση πατέρα-κόρης που πάει να δημιουργήσει με την Κλερ και χαίρομαι που επιτέλους ο χαρακτήρας κάνει κάτι διαφορετικό απο το να ασχολείται με τον Παράδεισο. Το γεφύρι της Άρτας αυτός ο Παράδεισος πια! Βέβαια, έχουν αφήσει ανοιχτή ιστορία εκεί και πρέπει να τη συμμαζέψουν κάπως κι αυτή. Πιστεύω η αναφορά του Κας ότι ο Τζίμι Νόβακ βρίσκεται στον Παράδεισο σημαίνει οτι ίσως με κάποιο τρόπο συνδεθούν τα δυο storylines (Κλερ/κλειστός Παράδεισος) κάποια στιγμή στην πορεία της σεζόν, και θα απαντήθουν όλα αυτά τα (εύλογα) ερωτήματα που έθεσε ο Ορέστης στο ριβιού.

To subplot Crowley/Rowena είναι εξαιρετικά ενδιαφέρον. Δεν χορταίνω να τη βλέπω! Μου αρέσει πολύ αυτη η μάγισσα! Έχει ήδη αρχίσει να τον παίζει στο μικρό της δαχτυλάκι, ξέρει ποια κουμπιά του να πατήσει, και νομίζω οτι ο Βασιλιάς…θα την πατήσει! Έτσι κι αλλιώς τον βλέπουμε να αμφιταλαντεύεται εδώ και καιρό, και νομίζω οτι η “μαμά” θα του ταράξει τελείως τις ισορροπίες. Ακόμα δεν ξέρουμε τι ακριβώς θέλει η Rowena, ούτε αν είναι καλή ή κακιά. (κλίνω προς το κακιά… 😛 ) Πάντως είναι από τους πιο απολαυστικούς χαρακτηρες της σειράς. Like mother like son! 😉

Highlight του επεισοδίου η αναφορά στον John Winchester. Η υστεροφημία του ζει και βασιλεύει. Λίγοι χαρακτήρες το έχουν καταφέρει αυτό σε τέτοιο βαθμό… Αμφιβάλλω αν θα ξαναδούμε ποτέ τον JDM στο SPN αλλά και μόνο που μας κλείνουν το μάτι έτσι και μας λενε “τον θυμάστε; εμείς δεν τον ξεχάσαμε.” εμένα μου είναι αρκετό…

Γενικά, δεν ηταν κακό επεισόδιο. Πήγε την εξέλιξη της ιστορίας ένα μικρό βήμα παραπέρα, και τώρα περιμένουμε υπομονετικά τη συνέχεια. Είμαι κι εγώ πολύ αισιόδοξη για τη 10η σεζόν. Δεν έχω δει μέχρι στιγμής κάτι που να με σιχτιριάσει (όπως είχε συμβεί επανειλημένα πέρσι), οπότε δεν έχω και λόγο να απογοητεύομαι. Είναι η αλήθεια οτι η ταχύτητα θα μπορούσε να είναι πιο γρήγορη, όμως στη φάση που βρισκόμαστε, εγώ αρκούμαι στο να έχουμε μεστή ιστορία, κι ας είναι λίγο αργόσυρτη.

Βαθμολογία 7/10 απο εμένα για το επεισόδιο.

Sawyer Orestis
Reply to  Amalia
9 years ago

Moυ άρεσε η τελευταία σκηνή αλλά με το που τελείωσε δεν είχες ρε παιδί το “Ω ΡΕ ΠΟΥΣΤΗ ΤΩΡΑ ΕΠΙΣΤΡΕΦΟΥΜΕ ΣΕ 41 ΗΜΕΡΕΣ!!!” Και σκηνοθετικά ήταν ωραία, και με τον Ντιν έτσι όπως ήταν. Ξαναλέω και θα γίνω βαρετός, αν ήταν 8ο και όχι 9ο επεισόδιο, θα μιλάγαμε για τρελό επεισοδιάκι…

Ωραίο θα ήτανε να πέθαινε π.χ. η Κλαιρ και να βλέπαμε πως πρέπει να ανοίξει και πάλι αυτό το “πέπλο” μεταξύ Παραδείσου – Θανάτου. Και σοβαρά τώρα δηλαδή. Ο Σαμ και ο Ντιν δεν ενδιαφέρθηκαν να δουν τι σκατά έχει απογίνει ο Κέβιν; Ήμαρτον…

Φοβερή ηθοποιός η Κόνελ. Πραγματικό ρεσιτάλ έδωσε αλλά και πάλι δεν έδωσε τρελό ενδιαφέρον στο επεισόδιο. Δεν έδειξαν και κει κάτι συνταρακτικό. Έχω την εντύπωση βέβαια ότι στο 10 θα γίνει της πουτάνας.

Τζον 🙁

Amalia
Amalia
Reply to  Sawyer Orestis
9 years ago

Απο τη μια ευτυχώς λοιπόν γιατι θα περάσουν πιο εύκολα αυτες οι 40 μέρες! 😛

Τι εννοείς δεν ενδιαφέρθηκαν τι έχει γίνει ο Κέβιν; Αφού ξέρουν οτι είναι φάντασμα και “ζει” με τη μάνα του. Για να ανοίξει ο Παράδεισος αυτοι δεν μπορούν να κάνουν κάτι έτσι κι αλλιώς. Άσε που είχαν και οι δυο άλλα να τους απασχολούν τον τελευταίο καιρό. Τα προβλήματα του Παραδείσου τα είχε αναλάβει ο Κας. (Τα παράτησε τώρα κι αυτός, να δω τι θα κάνουν τώρα τα αγγελάκια, σα χαμένα θα τρέχουν απο δω κι απο κει πάλι…)

Λατρεύω Κόνελ. Λατρεύω Rowena. Δεν είδαμε παρά ελάχιστο σε αυτό το επεισόδιο (κρίμα), αλλά και πάλι ξεχώρισε. Για αυτή ανυπομονώ περισσότερο απο κάθε άλλο για τη συνέχεια! 😉

ΥΓ Καλά όταν ανέφερε Τζον, εσένα σκέφτηκα! Ξέρω πόσο γουστάρεις το χαρακτηρα! Θα πρέπει να έφτασες στα όρια λιποθυμίας! 😛

Sawyer Orestis
Reply to  Amalia
9 years ago

Μπα. Προτιμούσα εκείνη την φοβερή πώρωση που ένιωθα πέρυσι.

Μα πρέπει να κάνουν αυτό εννοώ. Δεν μπορεί να μείνουν για πάντα έτσι τα φαντάσματα. Κάποιος πρέπει να βοηθήσει.

Συγκινήθηκα με το παλιοτόμαρο. Και μου αρέσει που τον έδειξαν ότι ήταν και στοργικός πατέρας γιατί τον έχουν δείξει πολύ άγριο πολλές φορές στη σειρά

Amalia
Amalia
Reply to  Sawyer Orestis
9 years ago

Πλάκα πλάκα, δεν θα έπρεπε να έχει γεμίσει ο τόπος φαντάσματα; Ελπίζω να ασχοληθούν με αυτό στο υπόλοιπο της σεζόν. Εγώ νομίζω οτι δεν είναι καν ξεκάθαρο το τι συμβαίνει τώρα με τον παράδεισο. Ξέρουμε οτι οι άγγελοι πηγαινοέρχονται απο την “πίσω πόρτα” που είχε δημιουργήσει ο Μέτατρον. Άρα μήπως και οι ψυχές τώρα πια που δεν είναι κρυφή η πόρτα έχουν πρόσβαση στον Παράδεισο; (ωχ, αρχίσαμε τις θεωρίες, να πως θα βγει το 40ήμερο! χεχε)

Sawyer Orestis
Reply to  Amalia
9 years ago

Εμ γι’αυτο σου λεω πρεπει να δουμε τι γινεται με αυτο το θεμα. Πολυ το εχουν αφησει κ φοβαμαι μην το αφησουν εντελως.. Δεν μου αρεσει ετσι οπως γινονται τα πραματα.. Πρεπει να ερθουν στα φυσιολογικα τους ολα σιγα σιγα με τους αγγελους. Και καλυτερα να τους αφησουμε εκτος παιχνιδιου πλεον

Μαρία
Μαρία
Reply to  Amalia
9 years ago

Κι εγώ αυτό περίμενα όταν πρωτοείπαν ότι οι ψυχές δεν μεταβαίνουν στον Παράδεισο. Όμως, από τα λεγόμενα της Τέσα στο 9χ22, νομίζω πως οι ψυχές συνέχιζαν να συλλέγονται κανονικά από τους θεριστές, απλώς παρέμεναν πίσω από το “πέπλο” (δεν ξέρω αν έτσι το λένε), επειδή δεν υπήρχε είσοδος στον Παράδεισο. Τώρα πλέον, υπάρχει μία “πίσω πόρτα” και αφού οι θεριστές αποδείχθηκαν πως είναι είδος Αγγέλων, μπορούν κάλλιστα, να μεταφέρουν τις ψυχές μέσω αυτής.

Nikki Papadopoulou
Nikki Papadopoulou
9 years ago

ΕΝΤΑΞΕΙ ΚΑΛΟ ΗΤΑΝ ΥΠΟΦΕΡΤΟ ΤΑ ΜΟΝΑ ΩΡΑΙΑ ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ ΗΤΑΝ Η ΩΡΑΙΟΤΑΤΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΑΠΑ ΓΟΥΙΝΤΣΕΣΤΕΡ ΕΜΕΝΑ ΜΕ ΣΥΓΚΙΝΗΣΕ Η ΩΡΑΙΟΤΕΡΗ ΣΚΗΝΗ ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΤΟ ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ ΗΤΑΝ ΑΥΤΗ ΚΑΙ ΤΟ ΣΗΜΑΔΙ ΤΟΥ ΚΑΙΝ ΠΟΥ ΠΑΙΔΕΥΕΙ ΤΟΝ ΝΤΙΝ ΚΑΤΑ ΤΑ ΑΛΛΑ ΣΥΓΓΝΩΜΗ ΠΟΥ ΘΑ ΤΟ ΠΩ ΜΕ ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΕ ΛΙΓΟ ΠΕΡΙΜΕΝΑ ΜΕΓΑΛΗΤΕΡΗ ΔΡΑΣΗ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΣΑΣΠΕΝΣ ΓΙΑ ΤΟ ΤΙ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΜΕΤΑ ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΣΗΜΑΔΙ

Μαρία Μαίρη Μαρούλιღ
Μαρία Μαίρη Μαρούλιღ
Reply to  Nikki Papadopoulou
9 years ago

Θα ήθελα να σε παρακαλέσω να μη γράφεις με κεφαλαίους χαρακτήρες γιατί εκτός του γεγονότος ότι στη “γλώσσα” του διαδικτύου ερμηνεύεται σαν να φωνάζεις, είναι ένα κείμενο πολύ κουραστικό στο μάτι και δυσκολεύονται οι υπόλοιποι να το διαβάσουν.

Io
Io
9 years ago

Συγνώμη, αλλά που μπορώ να το δω ? δεν ξέρω πιο site λειτουργεί για να το κατεβάσω. Μπορείτε να βοηθήσετε ? Ευχαριστώ πολύ !

Sawyer Orestis
Reply to  Io
9 years ago

Τσεκαρε στο Mavri Xina

Io
Io
Reply to  Sawyer Orestis
9 years ago

Ευχαριστώ. θα το δω.

maryjoanna spn
maryjoanna spn
9 years ago

Ο εφιάλτης του Ντιν γίνεται πραγματικοτητα. Και όπως είπε και η Αμαλία δεν είναι ότι δεν το περιμένεις άλλα εγώ βλέποντας το αντέδρασα όπως ο Σαμ. Δεν ήθελα να παραδεχτώ κάτι που ήξερα ότι θα γινόταν και έψαχνα δικαιολογίες.Γενικά το επισοδειο ήταν πάλι αρκετά συναισθηματικο και απογοητευσε όσους ήθελαν περισσότερη δράση. Υπέροχη για μένα η σκηνή που ο Ντιν μιλάει για τον πατέρα του.

Amalia
Amalia
Reply to  maryjoanna spn
9 years ago

Αυτό ακριβώς θα συμπλήρωνα κι εγώ. Γενικά φέτος η σεζόν είναι πολύ συναισθηματική. Έχουν κάνει βουτιά στον εσωτερικό κόσμο και των 4 ηρώων τους, και προσωπικά αυτο δεν με χαλάει. Όπως είπα και στο σχόλιό μου παρακάτω, προτιμώ να παρακολουθώ μια πλούσια ιστορία με βαθείς χαρακτήρες, κι ας είναι αργόσυρτη…

George Kagioulis
George Kagioulis
9 years ago

DEMON DEAN IS BACK

Ater Animus
Reply to  George Kagioulis
9 years ago

Dean ζωντανός με ενεργοποιημένο σημάδι του Κάιν του δαίμονας

Ater Animus
9 years ago

Άρχισαν την ιστορία με τους αγγέλους από το σημείο που 2 τουλάχιστον, συνειδητοποιούν πως πέρασε αρκετός καιρός που δανείζονται ανθρώπους και τις ζωές τους. Στην περίπτωση του Castiel βέβαια, η καταστροφή του Νόβακ σε υποατομικό επίπεδο από αρχάγγελο, είναι κάτι που μπορεί να συμβαίνει κάθε μέρα (δεν φαίνεται καν αστείο πια).
Ουσιαστικά η πλοκή είναι μία, επικεντρωμένη γύρω από ένα θέμα: οι γονεϊκοί ρόλοι της μητέρας και του πατέρα σε σχέση με τα παιδιά τους, είτε είναι πραγματικά παιδιά τους, είτε τον ρόλο ανέλαβαν άλλα πρόσωπα.
H Rowenna και ο Crowley, o Crowley και οι δαίμονές του.
Η Claire και ο Castiel, η Claire και η νέα της οικογένεια.
Επειδή δεν μπορούσαμε να δούμε και τον John Winchester με τα αγόρια, εντέχνως μέσω του Castiel καλύπτεται και η παρουσίαση αυτής της γονεϊκής σχέσης από τον Πρωτότοκο Αδελφό εκτενέστερα.
Ήταν ένα επεισόδιο ενδοσκόπησης (introspection αν είστε φαν της μετάφρασης Google) περισσότερο για κάθε έναν από τους κύριους χαρακτήρες πλέον, τον κάθε ένα τους ξεχωριστά σε μια συνολική παρουσίαση.

Στο τέλος ο Ντήν βρέθηκε υπό τεράστια πίεση, το ένστικτο της αυτοσυντήρησης και οι αναμνήσεις του από ανάλογες καταστάσεις, πυροδότησαν τελικά το αδρανοποιημένο σημάδι. Και η ιστορία προχωρά από εδώ και πέρα.
Από μια ματιά που έριξα στα σχόλια, μπορώ να πω πως συμφωνώ με την Amalia, είναι πιο ανώδυνο να περιμένουμε μετά από ένα συγκρατημένο επεισόδιο όπως αυτό.

Μαρία Μαίρη Μαρούλιღ
Μαρία Μαίρη Μαρούλιღ
Reply to  Ater Animus
9 years ago

“βέβαια, η καταστροφή του Νόβακ σε υποατομικό επίπεδο από αρχάγγελο, είναι κάτι που μπορεί να συμβαίνει κάθε μέρα”
εντάξει, δάκρυσα! χαχαχαχαχαχαχαχα

SavvinaVvi
SavvinaVvi
9 years ago

Τι ωραιο επεισοδιο….οντως θα ηταν καλυτερο σαν 8ο και οχι σαν mid season…αλλα τι ωραιο επεισοδιο! Επιτελους λιγη επικεντρωση στον Κας που κατι πανε να κανουνε με την ιστορια του φετος….
Αν και η Κλαιρ λιγο αγγουρι μου φανηκε…..δεν ειναι η ιδια ηθοποιος απο την 4η σεζον ε?
*Τον πατριο της, δεν τον λες και αθωο…..που την πουλησε στον αλλο τον λιγουρη..

Τον Κραουλι δεν τον χαρηκα πολυ..ασε που πολυ ευκολα πειστικε απο τη Ροβενα. Ελπιζω να εχει καταλαβει οτι η μανουλα εχει απωτερους σκοπους…. :Ρ
(Εκει που της ελεγε ποσο κακια μανα ηταν και του κανει ”σε εσπρωχνα να βαλεις πιο ψηλους στοχους! και κοιτα που εφτασες!” ελιωσα στα γελια)

Τωρα που ειπα γελιο…..πως μου φανηκε που ο Ντην χτυπιοταν απο τα γελια σε εκεινη τη σκηνη…ποσο καιρο -βασικα ποσες ΣΕΖΟΝ- εχουμε να τον δουμε να γελαει ετσι;;;;;; Ακομα και του Σαμ του φανηκε περιεργο :Ρ Με μισο ματι τον κοιτουσε….
Εκει που τους σκοτωνει ολους….τι φαση;; Ξυπνησε το σημαδι;;;; (βασικα με τι τους σκοτωσε με ενα μαχαιρι εβαλε κατω 4? :Ρ) Καλο, αλλα δεν ειχε το τελος που σε αφηνε στην τσιτα..επισης ο Τζαρεντ οταν τον ρωτουσε ”πες μου οτι αναγκαστηκες να το κανεις” πως φαινοταν οτι ηταν τερμα ανουσια η ερωτηση και τον ρωτησε για να βρει μια λογικη εξηγηση και μονο….

Δεν ειχα δει το τρειλερ, οποτε δεν απογοητευτηκα (τοσο) οπως βλεπω οτι παθατε πολλοι….παντως η 10η σεζον συνεχιζει να εστιαζει σε χαρακτηρες και στη σχεση τους παρα στην πλοκη που ξετυλισσεται σα χελωνα….και το πανε καλα κατα τη γνωμη μου :/

Υ.σ. Η αναφορα στον Τζοναρο……..σκλαβωθηκα! Ακομα και στην 10η σεζον μας θυμιζουν οτι ηταν τοσο επιβλητικος σαν χαρακτηρας, που ακομα και ενας τεραστιος τυπας γεματος τατου δεν τολμησε να τον κοιταξει στα ματια και το μονο που του ειπε ηταν ”συγγνωμη κυριε”. Ακομα και χωρις να τον δειξει η καμερα, η παρουσια του ειναι εντονη στον τροπο που βλεπεις τα αδερφια να μιλανε για αυτον……PapaJohn, λειπεις!

Μαρία
Μαρία
9 years ago

Ωραίο επεισόδιο, αν και ήταν κάπως αργό στην εξέλιξή του. Περισσότερο επικεντρώθηκε στον Κας και το παρελθόν του δοχείου του. Επίσης, έδωσαν λύση στο τι έχει συμβεί στη ψυχή του Τζίμυ. Η αλήθεια είναι ότι περίμενα την Κλαιρ ακόμα πιο επιθετική προς τον Κας, παρά μόνο τον χρησιμοποίησε για να τη βγάλει από το ορφανοτροφείο. Φυσικά, στη συνέχεια τον έκλεψε και πήγε στον υποτιθέμενο πατριό της που εκμεταλλευόταν εκείνη και ένα άλλο παιδί για να του ξεπληρώνουν τα χρέη του στις ιπποδρομίες.

Ο Κας ήταν αξιαγάπητος στις σκηνές, στις οποίες έπρεπε να συνομιλήσει με άλλους ανθρώπους. Ειδικά σ’εκείνη που έπρεπε να προσποιηθεί τον πατέρας της Κλαιρ. Δεν ήξερε τι να πει και πώς να φερθεί. Ήταν εύκολο για την Κλαιρ να τον ξεγελάσει. Έτσι, εκείνος πανικόβλητος, ειδοποίησε τον Σαμ και τον Ντιν για να τον βοηθήσουν να την εντοπίσει και πάλι. Όμως, αρχικά, εκείνοι δε φάνηκε να νοιάζονταν και πολύ για το τι είχε συμβεί στην Κλαιρ και τη μητέρα της αφού τις άφησαν. Τελικά, δέχτηκαν να τον βοηθήσουν και έτσι δώθηκε η ευκαιρία στον Ντιν να μιλήσει στον Κας, κρυφά από τον Σαμ.

Νομίζω πως εξαιτίας του εφιάλτη του, ο Ντιν, κατά το μεγαλύτερο μέρος του επεισοδίου, φερόταν περίεργα. Έβλεπε κωμωδία, προφανώς για να ξεχαστεί, αλλά το γέλιο του ήταν κάπως νευρικό, βεβιασμένο. Γενικά, τον έχουμε συνηθίσει να τρώει, αλλά πιστεύω πως αυτή τη φορά το είχε παρακάνει. Έτρωγε συνεχώς κι όμως ήταν σαν να μη μπορούσε να χορτάσει. Ίσως να μου φάνηκε εμένα έτσι, δε ξέρω. Το μόνο σίγουρο είναι πως ο Ντιν ανησυχεί για το σημάδι και γι’αυτό ζήτησε από τον Κας να τον σκοτώσει εάν πάνε πάλι όλα στραβά.

Πάντως, κι ο Σαμ ανησυχεί για το σημάδι. Την ώρα που πήγε τόστ στον αδερφό του και κάθισε δίπλα του, το παρατηρούσε έντονα. Ο κακομοίρης, στο τέλος, φαινόταν απελπισμένος. Προσπαθούσε να κάνει τον Ντιν να του πει πως αναγκάστηκε να δολοφονήσει αυτούς τους πέντε ανθρώπους. Μέχρι και ο Κας ήταν σοκαρισμένος από το θέαμα που αντίκρισε. Αν και πιστεύω πως αυτοί πήγαιναν γυρεύοντας. Μπορεί να ήταν απλοί άνθρωποι, αλλά δεν μπορώ να πω πως ήταν αθώοι. Οι τέσσερις από αυτούς ήταν τοκογλύφοι και ο πέμπτος είχε “υιοθετήσει” δύο παιδιά και τα έβαζε να ληστεύουν για χάρη του.

Δεν μπορώ να πω πως αυτό που έκανε ο Ντιν ήταν αξιέπαινο. Στο κάτω κάτω της γραφής, ήταν δολοφονία. Όμως, στην προκειμένη περίπτωση δεν μπορώ να πω πως ο Ντιν ήταν το τέρας της υπόθεσης. Ο τοκογλύφος και ο υποτιθέμενος πατριός έκαναν παζάρι με την τύχη της κοπέλας. Μάλιστα, ο τελευταίος δέχτηκε την πρόταση του πρώτου, δηλαδή η κοπέλα που θεωρούσε ως οικογένειά του,να βιαστεί έναντι μεγάλης αμοιβής! Δε ξέρω ποιος από τους δύο είναι το χειρότερο τέρας. Ο παραλίγο βιαστής ή ο άλλος που υποτίθεται πως τη “φρόντιζε” σαν “πατέρας” και την πούλησε ώστε να έχει περισσότερα χρήματα για το τζόγο!

Το θέμα είναι ότι, ευτυχώς, η Κλαιρ σώθηκε και ότι στο τέλος κατέληξαν κι οι δύο νεκροί. Νομίζω πως ο Ντιν, αν και ανήσυχος, είχε τον έλεγχο του εαυτού του μέχρι την ώρα που τον χτύπησε ο άλλος με το μπουκάλι. Έτσι, ξύπνησαν όλες του οι αναμνήσεις από τη στιγμή που απέκτησε το σημάδι κι ύστερα, όπως επίσης κι αυτές από την περίοδο που ήταν δαίμονας. Δεν ξέρω, αλλά εμένα μου φάνηκε πως το σημάδι ξύπνησε, επειδή ο Ντιν θύμωσε. Η έκφρασή του ήταν τελείως διαφορετική από πριν και νομίζω πως προσπάθησε να τους προειδοποιήσει, αλλά δεν του έδωσαν σημασία και τον ξαναχτύπησαν. Το ίδιο μου είχε φανεί και στην περίπτωση του φόνου του Λέστερ, γιατί εκείνος τον είχε τσαντίσει πρώτα, όταν λίγο-πολύ τον διέταξε να δολοφονήσει τη γυναίκα του.

Παρόλο που δεν έδειξαν τη σκηνή του μακελειού, παρά ακούστηκαν μόνο κραυγές, μου άρεσε πάρα πολύ η εναλλαγή των σκηνών ανάμεσα στον εφιάλτη και την πραγματικότητα. Οι εκφράσεις του ηθοποιού ήταν κατακπληκτικές! Στον εφιάλτη ο Ντιν φαινόταν κατατρομαγμένος και συνειδητοποιημένος. Παρ’όλα αυτά, στην πραγματικότητα, ενώ ήταν επίσης έντρομος από αυτό που είχε κάνει, φαινόταν ταυτόχρονα χαμένος, σαν να βρισκόταν υπό την επήρεια ναρκωτικών.

Σίγουρα, ύστερα από αυτό που έγινε, ο Ντιν θα έχει τύψεις, ενώ ο Σαμ θα προσπαθεί να δικαιολογήσει την κατάσταση στον εαυτό του, αλλά και στον αδερφό του, λέγοντας πως για όλα φταίει το σημάδι. Βέβαια, έχει δίκιο, αλλά δεν νομίζω πως ο Ντιν θα τον ακούσει. Πιστεύει ήδη τα χειρότερα για τον εαυτό του. Ο Κας, από την πλευρά του, δεν νομίζω πως θα μπορέσει να εκπληρώσει την υπόσχεσή του στον Ντιν. Εκείνος και ο Σαμ δε θα μπορούσαν ποτέ να του κάνουν κακό. Πιστεύω πως θα συνεχίσουν την προσπάθειά τους να τον σώσουν.

Η συζήτηση μεταξύ του Κας και του Ντιν, δεν νομίζω πως έγινε μόνο και μόνο για να ζητήσει ο Ντιν από τον Κας να τον σκοτώσει, παρά για τα όσα του είπε στην αρχή. Ο Ντιν συμβούλεψε τον Κας, για το καλό του, να ξεχάσει αυτά που τον στενοχωρούν και να αφήσει πίσω του αυτούς που δεν μπορεί να σώσει. Φυσικά, ο ίδιος, ο Ντιν δεν πραγματοποιεί όλα αυτά που είπε στον Κας, αλλά παράλληλα δε θεωρεί τον εαυτό του κατάλληλο παράδειγμα προς μίμηση. Όμως, σε αυτό το θέμα ο Κας έχει ακριβώς την αντίθετη άποψη. Ακόμη και μέσα από την ιστορία που είπε ο Ντιν, σχετικά με τον πατέρα του, ο Κας πιστεύει πως ο Τζον ανέθρεψε σωστά τα παιδιά του και τα έκανε, όντως, άξια παραδείγματα προς μίμηση.

Ακόμη κι αν η παρουσία της Κλαιρ μπορεί να ήταν μόνο για αυτό το επεισόδιο, μου άρεσε που είδαμε αυτή την πλευρά του Κας. Μπορεί να μην είναι ο αληθινός της πατέρας, αλλά προσπάθησε να τη βοηθήσει, έστω κι αν αυτό ήταν αρχικά, λόγω των τύψεών του για το θάνατο του πατέρα της. Επίσης, μου άρεσε που ρώτησε τον Σαμ και τον Ντιν για τον Τζον και πόσο τον αγαπούσαν. Η ιστορία με τον πατέρα τους με συγκίνησε. Είναι ωραίο που αναφέρουν καλά πράγματα για αυτό το χαρακτήρα, μετά από τόσα χρόνια. Θα ήθελα πάρα πολύ να ξαναδώ σε κάποιο επεισόδιο τον Τζον.

Όσον αφορά στον Κράουλι, δεν αντιμετώπισε τέτοια πρόκληση, όπως είχαν αφήσει να εννοηθεί. Πάντως, είχαν πλάκα τα παράπονά του για τη μητέρα του, η οποία απέδειξε το πόσο επικίνδυνη μπορεί να γίνει. Μπορεί να χειραγωγήσει τους πάντες και να τους ξεγελάσει, όπως έκανε με εκείνον τον δαίμονα που αιχμαλώτισαν δίπλα της. Ακόμη και τον γιο της μπόρεσε να καταφέρει, ώστε να την κάνει δεξί του χέρι. Δεν ξέρω, αλλά δεν μου φαίνεται πως έκανε καλά ο Κράουλι που τη δέχτηκε. Όλα αυτά έγιναν χωρίς μάγια. Φανταστείτε τι θα μπορούσε να κάνει ή πού θα μπορούσε να φτάσει, εάν αρχίσει να τα χρησιμοποιεί από εδώ και περά, ειδικά τώρα που βρίσκεται στο πλευρό του βασιλιά της κόλασης.

Amalia
Amalia
Reply to  Μαρία
9 years ago

Το ότι ο Ντιν σκότωσε αυτούς τους 5 που ήταν ρεμάλια της κοινωνίας, ο ενας χειρότερους απο τον άλλο, δεν καθιστά την πράξη του λιγότερο ειδεχθή και άξια ανησυχίας. Όντως, το Σημάδι όπως πολύ σωστά είπες ξύπνησε και λογικά θα τον οδηγήσει σε ακόμη πιο σκοτεινά μονοπάτια.

Πολύ σωστή επίσης η παρατήρηση με το φαγητο. Εγώ το εξέλαβα ως τα πρώτα σημάδια αφύπνισης του Σημαδιού. Ο Ντιν έτρωγε συνέχεια όχι από πείνα πιστεύω αλλά από νευρικότητα, το Σημάδι “πεινούσε”. Φυσικά, ουσιαστικά δεν πεινούσε για φαγητό, αλλά για θάνατο.

Μαρία
Μαρία
Reply to  Amalia
9 years ago

Το ξέρω πως η πράξη του Ντιν ήταν αποτρόπαια, αλλά τους συγκεκριμένους ανθρώπους δεν μπορώ να τους λυπηθώ. Πάντως, ο Ντιν πρέπει να είχε μεγάλη μανία και να ήταν ασταμάτητος. Δε χρησιμοποίησε το όπλο του, παρά μόνο ένα μαχαίρι. Κι όμως, πέντε άντρες δεν μπόρεσαν να τον εμποδίσουν. Ήταν που ήταν από πριν επικίνδυνος, τώρα είναι ακόμη περισσότερο. Τέτοιο ξέσπασμα δεν είχε κάνει όσο καιρό ήταν δαίμονας.

Amalia
Amalia
Reply to  Μαρία
9 years ago

Ακούγεται οξύμωρο αλλά ως δαίμονας νομίζω ήλεγχε καλύτερα το Σημάδι. Καμία έκρηξη οργης που είχε (πχ στο στριπτιτζάδικο) δεν κατέληξε σε σκοτωμό, όπως τώρα. Ίσως επειδή ως δαίμονας δεν είχε συναισθήματα να τον κυριεύουν. Τώρα ο Ντιν δεν μπορεί να ελέγξει το Σημάδι γιατί τον πνίγουν τα δικά του συναισθήματα (ενοχή, αγωνία, φόβος, οργή…)

Μαρία
Μαρία
Reply to  Amalia
9 years ago

Το παρατήρησα κι εγώ αυτό το πράγμα. Σ’ένα παλιότερο σχόλιό μου είχα γράψει ότι ο Ντιν, ως δαίμονας, δεν ήταν μανιακός. Όμως στο τελευταίο επεισόδιο παρουσίασε μία εντελώς διαφορετική συμπεριφορά. Έχεις δίκιο για τα συναισθήματά του.

Amalia
Amalia
Reply to  Μαρία
9 years ago

To θυμάμαι το σχόλιό σου. Είναι παράξενο (και σίγουρα έγινε εσκεμμένα απο τους σεναριογράφους) το ότι ως δαίμονας ο Ντιν έδειχνε αυτοσυγκράτηση κάτι που δεν φαίνεται να μπορεί να κάνει ως άνθρωπος. Ο ίδιος δεν θέλει να “ξαναγίνει αυτό το πράγμα”, αλλά αναρωτιέμαι προτιμά να είναι έτσι ανεξέλεγκτος και να σκοτώνει κόσμο; Μήπως θα ήταν καλύτερα να ξαναγίνει δαίμονας; (όχι οτι είναι γαμάτος χαρακτηρας ο Deanmon και τον θέλουμε πίσω, έτσι; :P)

Μαρία
Μαρία
Reply to  Amalia
9 years ago

Συμφωνώ πως οι σεναριογράφοι επίτηδες παρουσίασαν έτσι τον Ντιν ως δαίμονα, αν και έμεινε σε αυτή την κατάσταση για πολύ μικρό χρονικό διάστημα. Ποτέ δε θα μάθουμε τι θα έκανε στη συνέχεια, εάν ο Σαμ δεν τον είχε βρει και δεν του είχαν πάρει τη λεπίδα.
Δεν ξέρω αν ήταν αυτοσυγκράτηση το γεγονός ότι δεν σκότωσε πολλά άτομα ως δαίμονας. Ίσως φταίει το ότι ήθελε να διασκεδάζει και να απολαμβάνει την ελευθερία του, χωρίς να νοιάζεται για το τι θέλουν οι υπόλοιποι. Μπορεί να σκεφτόταν πως εάν χρησιμοποιούσε συνέχεια τη λεπίδα για να σκοτώνει, θα επηρεαζόταν περισσότερο από το σημάδι. Έτσι, κατά κάποιο τρόπο θα εξαρτιόταν από τον Κράουλι, ο οποίος θα ήταν εκείνος που θα του έδινε τα θύματα, όπως στην περίπτωση της γυναίκας του Λέστερ. Ο Ντιν, γενικά, δε θέλει να υπακούει στις εντολές άλλων, πόσο μάλλον του Κράουλι.
Πάντως, δεν νομίζω πως θα βοηθούσε την κατάσταση εάν ξαναγινόταν δαίμονας. Ίσως να μην έδειχνε πια την “καλή” του πλευρά. Έχοντας ήδη γιορτάσει την ελευθερία του μία φορά, πιστεύω πως η πρώτη του πράξη θα ήταν να εκδικηθεί αυτούς που, πριν, τον είχαν προδώσει και είχαν γίνει η αιτία να “εξαφανιστεί” για ένα διάστημα.
Ο αληθινός Ντιν φοβάται ότι εάν αλλάξει πάλι, δε θα μπορέσει να γυρίσει τόσο εύκολα πίσω σαν την προηγούμενη φορά. Γι’αυτό έβαλε τον Κας να του υποσχεθεί πως θα πάρει δραστικά μέτρα, τα οποία όμως δεν πιστεύω πως θα χρειαστούν. Ο Σαμ και ο Κας δε θα αφήσουν τον Ντιν να γυρνάει έτσι ανεξέλεγκτος. Πιστεύω πως ό,τι έγινε στο τελευταίο επεισόδιο να τους έγινε μάθημα. Ξέροντας την κατάσταση, ήταν λάθος να τον αφήσουν μόνο του πίσω μαζί με τους άλλους. Έπρεπε ο Σαμ να είχε μείνει μαζί του, ο Κας μπορούσε και μόνος του να πάει την Κλαιρ στο αυτοκίνητο. Βέβαια, θα έπρεπε και ο ίδιος ο Ντιν να είχε συγκρατηθεί, αλλά όπως έγραψες τα συναισθήματά του τον νίκησαν.

Ater Animus
Reply to  Μαρία
9 years ago

Δεν έχει καμία διάθεση να ξαναγίνει ο Ντήν δαίμονας πάλι. Με το να ξαναγίνει δαίμονας, δεν θα λυνόταν κάποιο πρόβλημα. Το μόνο, που δεν ξέρουμε πώς μπορεί να γίνει, είναι να απαλλαγεί ο Ντήν από το Σημάδι του Κάιν. Και σε αυτό το σημείο πάλι, θυμάμαι το γεγονός ότι ο Ντήν δεν άφησε τον Κάιν να του εξηγήσει λέξη για το σημάδι.
Όταν έβλεπα το επεισόδιο στο τέλος, το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα ήταν ότι ο Σαμ όλο το επεισόδιο μια χαρά τα πήγε, αλλά στο τελευταίο λεπτό έβαλε αυτογκόλ.

Μαρία
Μαρία
Reply to  Ater Animus
9 years ago

Ναι, ο Ντιν δεν τον άφησε να του εξηγήσει για το σημάδι. Όμως και ο ίδιος ο Κάιν δεν ήταν ιδιαίτερα σαφής όταν του πρότεινε να του το δώσει. Το μόνο που του είπε ήταν πως το σημάδι είναι βαρύ φορτίο και επιφέρει μεγάλο κόστος. Ακόμη κι αν ο Ντιν ήταν βιαστικός και χαζός που δε ρώτησε πριν το πάρει, ο Κάιν, ξέρωντας τις συνέπειες, θα έπρεπε πρώτα να του πει όλα όσα ήξερε και στη συνέχεια να του δώσει την ευκαιρία να επιλέξει αν το θέλει ή όχι. Παρόλο που τους κυνηγούσαν δαίμονες, εκείνος και ο Κράουλι μπορούσαν άνετα να τα βάλουν μαζί τους. Επίσης, ο Ντιν μπορεί να μην είχε τη δύναμή τους, αλλά είναι ικανός και έμπειρος. Εξάλλου, πιο πριν, είχε αποδείξει την αξία του στον Κάιν. Θα μπορούσαν να τους σκοτώσουν όλους και έπειτα να μεταφερθούν κάπου αλλού, ώστε να συνεχίσουν τη συζήτησή τους.
Προσωπικά, πιστεύω πως ο Κάιν βρήκε στον Ντιν ένα εξιλαστήριο θύμα για να του φορτώσει το σημάδι, ώστε κάποια στιγμή να τον σκοτώσει και να βρει επιτέλους ανάπαυση και να γλιτώσει από τη φρικτή μοίρα του. Τον βόλεψε μια χαρά που ο Ντιν παρέλειψε να κάνει ερωτήσεις.
Όντως, ο Σαμ στο τέλος φέρθηκε ανόητα, αφήνοντας πίσω τον Ντιν. Ακόμη κι αν δεν υπήρχε το σημάδι στη μέση, ήταν λάθος ένας μόνο άντρας να αντιμετωπίσει άλλους πέντε. Ασχέτως αν ο Ντιν μπορούσε άνετα να υπερασπίσει τον εαυτό του.

Sofia
Sofia
Reply to  Μαρία
9 years ago

Δε νομίζω ότι ο Κέιν εκμεταλλεύτηκε τον Ντιν. Ναι θα μπορούσαν να το συζητήσουν παραπάνω άλλα δε νομίζω να έκανε πίσω ο Ντιν. Ουσιαστικά θα ήταν τσάμπα τηλεοπτικός χρόνος. Αν με κάποιο τρόπο ο Κέιν εκμεταλλεύτηκε την κατάσταση ήταν για αυτό που είπες και εσύ. Για να τον σκοτώσει. Αλλά δε νομίζω ότι ήταν η αρχική του σκέψη.

Ater Animus
Reply to  Sofia
9 years ago

Να κάνει εισαγωγή ο Κάιν, να δώσει σημαντική αρνητική πληροφορία για το σημάδι- και ο Ντήν να τον κόβει- Fuuuuuuu
Η πιο απερίσκεπτη σοβαρή πράξη του Ντήν που μπορώ να θυμηθώ.
Δεν λέω ο Κάιν πως είναι ενάρετος. Είχε τόσους αιώνες το σημάδι, και ο Ντήν βιαζόταν μπας και εξοικονόμηση 2 λεπτών θα έσωζαν το σύμπαν.
Έστω οι ίδιοι οι χαρακτήρες θα γνώριζαν κάτι παραπάνω
Δεν θα ήταν τζάμπα τηλεοπτικός χρόνος, τουλάχιστον αν υπήρχε κάποια παρένθεση όπου να εξηγούν εκτενώς το σημάδι για τους θεατές, έστω σε ένα από τα επόμενα επεισόδια, αν δεν θέλουν να γνωρίζουν οι πρωταγωνιστές. Ως στοιχείο τραγικής ειρωνείας. Αποτελεί μέρος της κύριας πλοκής στο κάτω κάτω.
Η πρώτη αξιόλογη πληροφορία που μάθαμε για το σημάδι ήρθε από τον Κράουλη!
Fuuuuuuu
Αφού ενεργοποιήθηκε το σημάδι, θα πρέπει να βρουν και να μάθουν για το σημάδι, οι υπόλοιποι τουλάχιστον (γιατί ο Ντήν δεν είναι πλέον σε θέση), για να σχεδιάσουν την στρατηγική αντιμετώπισής του.
Επειδή στο επόμενο τρέιλερ (10×10) από ό,τι φαίνεται προσπαθούν να ανακρίνουν τον Μέτατρον, μπορεί να κάνουν και την προσπάθεια να μάθουν κάτι περί σημαδιού, που να βοηθήσει από εδώ και πέρα.

Μαρία
Μαρία
Reply to  Ater Animus
9 years ago

Νομίζω πως οι δύο πιο απερίσκεπτες πράξεις του Ντιν είναι όταν στο τέλος του δεύτερου κύκλου πούλησε τη ψυχή του και όταν στον ένατο πήρε το σημάδι. Όπως γράφω παραπάνω, δε θα ήταν ο Ντιν που αγαπάμε, εάν ρωτούσε πρώτα ποια είναι η παγίδα. Από μικρός έτσι έχει συνηθήσει να φέρεται, επομένως δεν νομίζω πως ήταν μόνο θέμα βιασύνης.
Όσον αφορά στις πληροφορίες σχετικά με το σημάδι, πιστεύω πως επίτηδες τις μαθαίναμε παράλληλα με τον πρωταγωνιστή. Έτσι είχαμε περισσότερη αγωνία. Επίσης, ο Κράουλι ανέλαβε να μας ξεδιαλύνει ορισμένα πράγματα, κι αυτό σιγά σιγά, επειδή ουσιαστικά ήταν δική του ιδέα και δικό του έργο, το να πάρει ο Ντιν το σημάδι. Νόμιζε πως με αυτό τον τρόπο θα μπορούσε να τον κάνει να εξαρτιέται από αυτόν.
Πιστεύω πως από τη πρώτη στιγμή που φάνηκε αλλοίωση στη συμπεριφορά του Ντιν, θα έπρεπε να ψάξουν περαιτέρω πληροφορίες για το σημάδι. Όμως, η σχέση ανάμεσα στον Σαμ και τον Ντιν ήταν ακόμη τεταμμένη και κανείς από τους δύο δεν έδωσε ιδιαίτερη σημασία. Ασχολήθηκαν μόνο με το να σκοτώσουν την Άμπαντον. Δεν έκαναν τίποτα για το σημάδι και για το πώς θα το ξεφορτωθούν. Πάντως, μέχρι τώρα, δεν έχουν βρει καμία άλλη πληροφορία. Ακόμη και οι Άνθρωποι των Γραμμάτων φαίνεται πως είχαν μαύρα μεσάνυχτα σε αυτό το ζήτημα. Τώρα που είναι κι ο Κας μαζί τους, ίσως τους βοηθήσει.
Μπορεί να έχεις δίκιο για τον Μέτατρον. Θα μπορούσε να ξέρει πολλά για το σημάδι. Όμως, ακόμη κι αν πράγματι γνωρίζει, δεν νομίζω πως θα έλεγε κάτι γι’αυτό στον Σαμ και τον Ντιν. Απόλαυσε πολύ τη στιγμή που σκότωσε τον Ντιν και στο τρέιλερ φαίνεται πως απολαμβάνει ακόμη περισσότερο το βασανιστήριό του από εκείνον.

Ater Animus
Reply to  Μαρία
9 years ago

Όντως, και το να πουλήσει την ψυχή του είναι η 2η πιο απερίσκεπτη πράξη του Dean. Είναι συνηθισμένη πρακτική στο Σύμπαν του Supernatural, και ίσως δεν προκαλεί τόσο εντύπωση, γνωρίζουμε αρκετά, μπορεί να αποφευχθεί.
Όλα ακριβώς αντίθετα σε σχέση με το σημάδι του Κάιν δηλαδή.
Αν όντως δεν τους πληροφορήσει ούτε ο Μέτατρον για το Θέμα, θα χρειαστεί η επέμβαση από μηχανής Θεού (Chuck, ναι, έσενα λέω).

Μαρία
Μαρία
Reply to  Sofia
9 years ago

Εκείνη την περίοδο ο Ντιν ήταν πολύ άσχημα ψυχολογικά. Συμφωνώ μαζί σου, πως ακόμη κι αν γνώριζε τις συνέπειες, πάλι θα έπαιρνε το σημάδι, γιατί νόμιζε πως δεν είχε τίποτα άλλο να χάσει, αφού είχε ήδη χάσει την εμπιστοσύνη του Σαμ. Αν δεν το δεχόταν, θα ήταν αντίθετο του χαρακτήρα του.
Όταν γράφω πως ο Κάιν εκμεταλλεύτηκε τον Ντιν, εννοώ πως την ώρα που του έδινε το σημάδι θα μπορούσε κατευθείαν να του πει την ωμή αλήθεια γι’αυτό, ασχέτως από την επιλογή και τη βιασύνη του Ντιν. Ως δαίμονας, ο Κάιν είναι πιο κυνικός απ’ότι ένας κανονικός άνθρωπος. Έβαλε τον Ντιν να παλέψει με τρεις δαίμονες ταυτόχρονα για να δει την “αξία” του. Παρ’όλα αυτά την πιο κρίσιμη ώρα διάλεξε να είναι “συναισθηματικός” και απέκρυψε τις λεπτομέρειες.

Sawyer Orestis
Reply to  Μαρία
9 years ago

Για να πω την πικρή μου αλήθεια, θεωρώ ότι φέτος το Supernatural θέλει ένα μεγάλο μπαμ. Μπαμ σαν του Τσακ αλλά καλύτερο. Ο Τσακ απ’ότι φαίνεται ήρθε μόνο για το 5ο. Μπορεί να είναι ωραίο φέτος το ΣΠΝ, μπορεί να έχει πολλά καλά και να μην είναι βαρετό, αλλά θέλει ένα ΜΠΑΜ για να εκτοξευτεί. Έχει τα… καρύδια να κάνει ένα μπαμ ο Καρβερ; Το εύχομαι. Μια μεγάλη ΕΠΙΚΗ επιστροφή, ή ο μόνιμος θάνατος ενός από τους Κράουλη ή Κας θα ανέβαζε πολύ την σειρά. Πρέπει κάτι να γίνει ώστε η σειρά να εκτοξευτεί. Εύχομαι να έχουν κάτι στο μυαλό τους…

Τα στοριλαιν είναι ωραία, όπως τα περιγράφεις και εσύ, αλλά εμένα δεν με ικανοποιούν ως τώρα στο 100%. Εύχομαι αυτό να αλλάξει σύντομα

Μαρία
Μαρία
Reply to  Sawyer Orestis
9 years ago

Προσωπικά, το επεισόδιο μου άρεσε πολύ. Το ξέρω πως ήταν αργό και χωρίς να μας αφήσει σε αγωνία για τη συνέχεια. Κι εγώ όταν το έβλεπα, κάποια στιγμή απόρησα για το πότε θα γίνει κάτι πιο συνταρακτικό. Ειδικά, όταν πλησίαζε το τελευταίο τέταρτο του επεισοδίου και δεν είχε συμβεί τίποτα ακόμη. Ίσως, να μην ήταν φοβερό όπως το περιμέναμε να είναι, αλλά πιστεύω πως από το νέο έτος θα δούμε περισσότερα πράγματα.
Για παράδειγμα, το πρώτο επεισόδιο του δέκατου κύκλου δεν ήταν έντονο σαν τα άλλα των προηγούμενων κύκλων, αλλά στα επόμενα έγινε χαμός. Μπορεί κι εδώ να συμβαίνει κάτι αντίστοιχο. Το τρέιλερ για το 10χ11 είναι αρκετά υποσχόμενο, αν και δε θέλω να κρίνω πριν δω κανονικά το επεισόδιο.
Για το “μπαμ” που λες, δεν ξέρω τι θα μπορούσε να είναι. Μπορεί οι σεναριογράφοι να έχουν κάτι συγκεκριμένο στο μυαλό τους, το οποίο χρειάζεται χρόνο για να ξεδιπλωθεί. Προς το παρόν, η πλοκή φαίνεται πως εξελίσσεται αργά και επικεντρώνεται περισσότερο στον κάθε χαρακτήρα ξεχωριστά. Πάντως, δεν νομίζω πως ο θάνατος του Κράουλι ή του Κας θα βοηθούσε στην εκτόξευση της σειράς, αν και συμφωνώ πως θα ήταν πολύ ωραία έκπληξη η μεγάλη επιστροφή ενός αγαπημένου χαρακτήρα.
Καταλαβαίνω τι εννοείς όταν λες πως δεν σε ικανοποιούν εντελώς αυτές οι ιστορίες. Μπορεί τα επεισόδια να είναι πολύ ωραία, αλλά η βάση της σειράς, εκτός από την αγάπη μεταξύ των αδερφών, είναι ο φόβος που προκαλείται από το υπερφυσικό. Βέβαια, μετά από τόσα χρόνια και τόσο πόνο που έχουν περάσει οι πρωταγωνιστές, νομίζω πως είναι φυσιολογικό που βλέπουμε περισσότερο τον εσωτερικό τους κόσμο. Όμως, χρειάζεται να μας τρομάξουν και να μας σοκάρουν. Ακόμα κι αν είναι με δόσεις!

Sawyer Orestis
Reply to  Μαρία
9 years ago

Και μένα μου άρεσε. Αλλά είναι τρολ οι τύποι. Μας πωρώνουν χωρίς λόγο. Μας έδωσαν ένα τρέιλερ αφιερωμένο πάνω στον Ντιν και στο Σημάδι, και το Σημάδι το είδαμε στην τελευταία σκηνή. Δεν είδαμε καμια ουσιαστική εξέλιξη. Επίσης όπως είπα και σε άλλο σχόλιο, η υπόθεση της Κλαιρ φαίνεται παντελώς ανούσια. Ένα φινάλε πάνω σε έναν χαρακτήρα που δεν μας αφορά; Όχι. Μέγα λάθος.
Το Cliffhanger επίσης του επεισοδίου ήταν σαν να μην υπήρχε. Καμία προσμονή για το επόμενο δυστυχώς.

Μαρία
Μαρία
Reply to  Sawyer Orestis
9 years ago

Κοίτα, κι εγώ άλλα περίμενα να δω και άλλα είδα. Έχεις δίκιο ότι το τρέιλερ υποσχόταν ένα επεισόδιο που θα έπρεπε να είναι ακόμη καλύτερο από αυτό που παρακολουθήσαμε. Όντως δεν υπήρξε εξέλιξη στην κύρια πλοκή, πέρα από το γεγονός ότι το σημάδι ξύπνησε και πήρε τον έλεγχο.
Σε άρθρο για τον Κας, διάβασα πως θα ξαναδούμε την Κλαιρ, τουλάχιστον μία φορά ακόμη. Αυτό το καταλαβαίνω γιατί μετά από αυτά που έγιναν, ο Κας δε θα μπορούσε να την εγκαταλήψει ξανά, τόσο εύκολα. Δεν ξέρω τι σκοπεύουν να κάνουν οι σεναριογράφοι με το ρόλο της Κλαιρ και πώς αυτός θα εξυπηρετήσει την ιστορία του Κας.
Για να πω την αλήθεια, πρώτη φορά, μετά από πολύ καιρό, μου έκανε τόση μεγάλη εντύπωση η συμμετοχή του Κας σε επεισόδιο της σειράς. Πραγματικά, μου άρεσε. Ίσως, γι’αυτό δεν έδωσα τόση σημασία στην έλλειψη δράσης.
Όντως, cliffhanger δεν υπήρχε. Εάν δεν μας είχαν δείξει από το τρέιλερ τον εφιάλτη, ίσως η τελευταία σκηνή να είχε πιο πολύ αντίκτυπο. Επίσης, εάν βλέπαμε στο τέλος όλη τη σκηνή που ο Ντιν τα έχασε και το πώς τους έσφαξε όλους, θα ήταν ακόμη καλύτερα τα πράγματα. Ασχέτως εάν δε μου άρεσε να τον δω να σκοτώνει απλούς ανθρώπους.
Προσωπικά, μπορεί να μην έχω τόσο μεγάλη αγωνία για τη συνέχεια, αλλά είμαι περίεργη να τη δω. Θέλω να πιστεύω πως τα καλύτερα έρχονται.

Μαρία Μαίρη Μαρούλιღ
Μαρία Μαίρη Μαρούλιღ
Reply to  Μαρία
9 years ago

Αυτό με το φαγητό το παρατήρησα κι εγώ ότι πέρσι πριν γίνει δαίμονας δεν έτρωγε καθόλου και ότι τώρα έτρωγε υπέρ του δέοντος -κατά κάποιο τρόπο σαν να είχε ένα κενό μέσα του το οποίο προσπαθούσε προσπαθούσε να γεμίσει με φαγητό, αλλά δε χόρταινε με τίποτα…!

Μαρία
Μαρία

Για να πω την αλήθεια πέρυσι δεν είχα δώσει σημασία στο ότι δεν έτρωγε. Δεν είχα προσέξει πότε έφαγε για τελευταία φορά κι έτσι δεν με ένοιαξε και πολύ που δεν τον έβλεπα να τρώει. Το μόνο που μου φάνηκε ανησυχητικό ήταν στο 9.23 όταν δεν άγγιξε το μπέργκερ. Όμως, η ποσότητα φαγητού που κατανάλωσε στο 10.09 μου έκανε πραγματικά εντύπωση.

Μαρία Μαίρη Μαρούλιღ
Μαρία Μαίρη Μαρούλιღ
Reply to  Μαρία
9 years ago

Η στιγμή στο περσινό μιντ σίζον φινάλε που δεν άγγιξε το μπέργκερ του μου θύμισε το επεισόδιου του 5ου κύκλου με τον Λιμό, που ο Ντιν ήταν ο μόνος ανεπηρέαστος από τη δύναμη του καβαλάρη επειδή όπως του είπε και ο ίδιος ο Λιμός ήταν τόσο κενός μέσα του που ήταν σαν νεκρός. Οπότε η ανορεξία του Ντιν μου χτύπησε καμπανάκια.
Στο 10.09 που είδαμε το αντίθετο -τον Ντιν να τρώει υπερβολικά πολύ- πάλι χτύπησαν καμπανάκια και δεν ήταν καθόλου τυχαίο πιστεύω.

Μαρία Μαίρη Μαρούλιღ
Μαρία Μαίρη Μαρούλιღ
Reply to  Μαρία
9 years ago

ΥΓ στο προηγούμενο σχόλιο είχα συμπληρώσει και κάτι ακόμη που δεν δημοσιεύτηκε..είχα παραθέσει ένα κομμάτι από άλλο σχόλιό μου σχετικά με την αφύπνιση του σημαδιού:
“Σχετικά με το ένστικτο της αυτοσυντήρησης που πολύ εύστοχα αναφέρεις..είδαμε πέρσι ότι το σημάδι επιδρά στον Ντιν κάνοντας τον πιο “πρωτόγονο” τρόπον τινά(ο τρόπος σκέψης του ειδικά στο θέμα του φόνου είχε πιο απλουστευμένες δομές), οπότε δεν πιστεύω πως είναι τυχαίο ότι ένα από τα πιο αρχέγονα ένστικτα αφύπνισε ξανά το δολοφόνο που γέννησε το σημάδι μέσα στον Ντιν”

Μαρία
Μαρία

Δεν είχα συνδέσει καθόλου αυτά που είπε ο Λιμός στον Ντιν, στο 5.14, με το ότι πέρυσι δεν έτρωγε. Ίσως ο συνδυασμός της άσχημης ψυχολογικής του κατάστασης με το σημάδι τον οδήγησαν στο να σταματήσει να τρώει.
Όσο για τον τρόπο σκέψης του Ντιν για το φόνο, νομίζω πως έχεις δίκιο. Μετά το σημάδι, οι απόψεις του άλλαξαν. Πάντα ήταν απόλυτος σε ορισμένα θέματα, αλλά ποτέ δεν ήταν εκδικητικός ή τουλάχιστον σε τόσο πολύ μεγάλο βαθμό. Για παράδειγμα, η επίθεσή του στον Γκαντριήλ στο τέλος του 9.22 δε θα γινόταν αν δεν υπήρχε το σημάδι. Νομίζω πως θα ήταν ακόμα οργισμένος μαζί του και δε θα ήθελε να τον δει στα μάτια του, αλλά δε θα επιχειρούσε να τον σκοτώσει, ειδικά τη στιγμή που ο Γκαντριήλ πήγε σ’αυτούς για να προσφέρει τη βοήθειά του και να επανορθώσει για τον Κέβιν. Εξάλλου, ήδη είχε μία ευκαιρία να τον σκοτώσει κι όμως δεν το έκανε.
Μπορεί να κάνω λάθος, αλλά παρατήρησα μία περίεργη συμπεριφορά στον δαίμονα Ντιν. Δεν πιστεύω πως είχε μείνει έστω κι η παραμικρή συνείδηση μέσα του, αλλά όσους σκότωσε “άξιζαν” να πεθάνουν. Από αυτούς τους τρεις που σκότωσε, οι δύο ήταν δαίμονες, οι οποίοι του επιτέθηκαν πρώτοι και ο τρίτος ήταν κάποιος που είχε κάνει συμφωνία, με σκοπό να δολοφονηθεί η γυναίκα του. Μάλιστα, ο Λέστερ περίστανε το θύμα, αλλά ουσιαστικά αυτός ήταν που πρώτος την είχε προδώσει. Πράγμα που τσάντισε ακόμα περισσότερο τον Ντιν και γι’αυτό σκότωσε εκείνον και όχι τη γυναίκα.
Αυτούς που διάλεξε να μην σκοτώσει, ήταν η σύζυγος του Λέστερ, ο Κόουλ (ασχέτως εάν το έκανε για να τον βασανίσει), ο μπράβος στο μπαρ που έκανε απλώς τη δουλειά του και ο νεαρός που κυνηγούσε την κοπέλα με την οποία ο Ντιν είχε κοιμηθεί. Ειδικά στην τελευταία περίπτωση ο Ντιν θεώρησε πως είχε “σώσει” την κοπέλα και έδωσε στον άλλον ένα μάθημα.
Βέβαια, αυτό νομίζω πως δεν ισχύει στον κανονικό Ντιν. Ξέφυγε από τον έλεγχο και σκότωσε αυτούς τους πέντε ανθρώπους, όχι γιατί “άξιζαν” να πεθάνουν, αλλά γιατί, όπως έγραψες, νικήθηκε από τα αισθήματα που προκαλεί το σημάδι.

Μαρία Μαίρη Μαρούλιღ
Μαρία Μαίρη Μαρούλιღ
Reply to  Μαρία
9 years ago

Σχετικά με το γεγονός ότι στο 9ο επεισόδιο έτρωγε πολύ, διάβασα ένα κειμενάκι σε μια εικόνα και δεν μπόρεσα παρά να συμφωνήσω: http://weheartit.com/entry/group/62338848

Το επεισόδιο με τον Λιμό είναι απ’ τα αγαπημένα μου -λόγω του βαθύτερου νοήματος που έβγαζε- γι’ αυτό και πήγε εκεί το μυαλό μου αμέσως(το σκεφτόμουν μέχρι το τέλος του επεισοδίου και μόλις είπε ο Κράουλι ότι το κατάλαβε μόλις τον είδε να μην αγγίξει το τσιζμπεργκερ άρχισα να φωνάζω χαχαχα) 😉

Πιστεύω ότι ως δαίμονας απολάμβανε το γεγονός ότι για πρώτη φορά δεν ένιωθε(και φάνηκε περίτρανα κατά τη θεραπεία του). Γι’ αυτό δεν ήθελε να σκοτώσει (ήταν Ιππότης της Κολάσεως με την Πρώτη Λεπίδα στα χέρια του και το κυνηγητικό ταλέντο που είχε ήδη από πριν γίνει δαίμονας..αν ήθελε μπορούσε να σκοτώσει το μισό πλανήτη!) και να φερθεί σαν κλασικός δαίμονας γενικότερα…
Προτιμούσε απλά να βυθιστεί σε μια απραξία με σεξ και αλκοόλ, χωρίς ευθύνες, χωρίς αυτό το ασήκωτο βάρος στους ώμους του, χωρίς προβλήματα, χωρίς συναισθήματα, χωρίς τύψεις, χωρίς αυτολύπηση(αυτή βέβαια μου φάνηκε ότι ακόμη υπήρχε σε ένα βαθμό, αλλά το γεγονός ότι δεν ερχόταν σε επαφή με τα συναισθήματά του σίγουρα βοηθούσε να μην το νιώθει)..στα 35 χρόνια της ζωής του ήταν για πρώτη φορά ελεύθερος..
Από την άλλη το γεγονός ότι είχε μετατραπεί σε αυτό το πλάσμα -έχοντας και το σημάδι να παρακαλάει για αίμα, έστω κι αν εκείνος δεν το τάιζε επαρκώς- είναι λογικό να τον στοιχειώνει ακόμα -πόσο μάλλον τώρα που έχει ξανά συνείδηση.

Μαρία
Μαρία

Έχεις δίκιο σε όσα γράφεις. Επίσης, διάβασα το κειμενάκι. Όλα όσα δείχνουν, σιγά σιγά μέσω των επεισοδίων, έρχονται και κλειδώνουν μεταξύ τους, δημιουργώντας μία αλυσίδα γεγονότων. Αυτά πολλές φορές ξεφεύγουν από την αντίληψή μας. Όντως ο Ντιν τόσο καιρό προσπαθούσε να πείσει τον εαυτό του ότι όλα είναι εντάξει και ότι επανέρχεται πια στους κανονικούς ρυθμούς του, αλλά δυστυχώς το σημάδι τον πρόλαβε.
Βασικά, δεν ήταν ένας συνηθισμένος δαίμονας. Ουσιαστικά ήταν ένας “άνθρωπος” με διαστρεβλωμένη ψυχή. Ήταν ξεχωριστός, όπως είναι ο Κάιν και όπως ήταν ο Σαμ, όταν έπινε δαιμονικό αίμα. Η αλλαγμένη ψυχή του τού έδινε δύναμη. Γιάτρεψε τις πληγές του και πλέον δεν μπορούσε τίποτα να τον σκοτώσει, εκτός ίσως από μία αγγελική λεπίδα ή η ίδια η πρώτη λεπίδα. Αντιθέτως, εκείνος μπορούσε να σκοτώσει και δαίμονες και αγγέλους.
Όπως λες, αν ήθελε θα μπορούσε να κάνει πάρα πολύ κακό. Όμως προτίμησε την ελευθερία που του πρόσφερε η κατάστασή του, αρνούμενος παράλληλα να ικανοποιήσει τις απαιτήσεις του σημαδιού. Αν το έτρεφε, εκείνο θα έπαιρνε περισσότερη δύναμη, με αποτέλεσμα να είναι πιο εύκολο να τον θέσει κάτω από την εξουσία του. Γι’αυτό το λόγο, ο Ντιν απέφευγε να σκοτώνει με τη λεπίδα. Έτσι, εκείνος κυβερνούσε τον εαυτό του και όχι το σημάδι εκείνον. Επιπλέον, εάν υπέκυπτε σ’αυτό, κάποια στιγμή αναγκαστικά θα υπέκυπτε και στον Κράουλι. Κι αυτό ήταν το τελευταίο πράγμα που ήθελε ο Ντιν.

Μαρία Μαίρη Μαρούλιღ
Μαρία Μαίρη Μαρούλιღ
Reply to  Μαρία
9 years ago

Ένα από τα αγαπημένα μου στοιχεία σε αυτή τη σειρά είναι το γεγονός ότι πετάει συνέχεια μικρές πινελιές που σηματοδοτούν τις μελλοντικές εξελίξεις..ακόμη και τώρα, στον 10ο κύκλο -παρόλο που δεν έχουμε πλέον ως σοουράννερ τον μετρ της προοικονομίας Κρίπκι- συνεχίζουμε να συναντάμε τέτοια μικρά “σπόιλερς”..δεν ξέρω βέβαια πια αν ως φανς έχουμε φτάσει σε τέτοιο σημείο στραγγίσματος του μυαλού μας που φτάνουμε να ξεπερνάμε και τις προθέσεις των σεναριογράφων :Ρ

Αν όχι όλοι, σίγουρα οι περισσότεροι οι δαίμονες είναι άνθρωποι με διαστρεβλωμένη ψυχή(ακόμη και ο Ντιν μετά τον 3ο κύκλο θα γινόταν δαίμονας αν δεν τον είχε βγάλει ο Κας από την Κόλαση).. Η μόνη διαφορά είναι ότι το σημάδι έφθειρε την ψυχή του ενώ ακόμη ήταν ζωντανός κι αυτό είναι πολύ χειρότερο συγκρίνοντας πόσο σύντομα τον διέφθειρε το σημάδι σε αντίθεση με τα βασανιστήρια της κολάσεως που διαρκούν καιρό. 😉
Παρόλο που μπορώ σε πολλά σημεία να τον αντιπαραβάλλω με τον Κάιν, μου φαίνεται τελείως διαφορετικός από τον εθισμένο στο δαιμονικό αίμα Σαμ. Ο Σαμ μπορεί να έπαιρνε σκοτεινά μονοπάτια, αλλά παρέμενε άνθρωπος. Είχε ακόμη συναισθήματα και μέχρι την τελευταία στιγμή νόμιζε ότι έκανε αυτό που έπρεπε.
Ο Ντινμον όχι μόνο είχε νεκρώσει συναισθηματικά, αλλά δεν τον ένοιαζε καν να κάνει το σωστό(για την ακρίβεια δεν τον ένοιαζε καν να κάνει το οτιδήποτε). Απλά είχε μια δική του διαστρεβλωμένη αίσθηση δικαίου που τον οδηγούσε να σκοτώνει μόνο όσους τον προκαλούσαν(εδώ στο ψιλικατζίδικο που του όρμηξε ο δαίμονας, θα μπορούσε μετά μέσα στην οργή του να πάρει παραμάζωμα όλο το μαγαζί..αυτός απλά πήρε το πορνοπεριοδικό του και έφυγε “κύριος”).

Δύσκολα να υπέκυπτε με την έννοια να γίνει το σκυλάκι του Κράουλι..αν γινόταν ο αιμοσταγής δαίμονας που ήθελε να τον κάνει το σημάδι κι έχοντας ταυτόχρονα δυνάμεις ιππότη πιστεύω ότι θα γινόταν περισσότερο κάτι σαν τον Κάιν ή στη χειρότερη περίπτωση σαν την Άμπαντον. Ο μόνος τρόπος να τον έθετε υπό τον έλεγχό του ο Κράουλι θα ήταν να γινόταν τα ένστικτά του τόσο ζωώδη που δεν θα διέφερε η ιδιοσυγκρασία του σε τίποτα από τα σκυλιά της κολάσεως.
Το μόνο θέμα υποταγής που θα μπορούσε να ανακύψει είναι το να περάσει το θέλημα του Κράουλι και ο Ντιν να αρχίσει να σκοτώνει κόσμο, ενώ στην πραγματικότητα το μόνο που ήθελε ήταν η ησυχία του. Αλλά με τις δυνάμεις του Ντινμον(και την έλλειψη μπανταςς δαιμόνων πλην του Κάιν), το μόνο πράγμα που μπορούσε να τον αναγκάσει να κάνει κάτι ενάντια στη θέλησή του θα ήταν το σημάδι.

Ένα ερώτημα που έχω και θέλω να πιστεύω ότι θα απαντηθεί κάποια στιγμή από τον Κάιν είναι το ζήτημα του θανάτου του Κάιν και αντίστοιχα του Ντινμον. Ο μύθος του σημαδιού του Κάιν λέει ότι το σημάδι εξυπηρετεί ένα πολύ συγκεκριμένο σκοπό: αν κανείς δει ποτέ τον Κάιν να μην τον σκοτώσει, έτσι ώστε να μην μπορέσει να ξεφύγει από την “κατάρα” του. Αυτό που δεν έχω καταλάβει ακόμη είναι αν αυτή η απαγόρευση θανάτου του Κάιν και γενικότερα όποιου φέρει το συγκεκριμένο σημάδι αφορά στο θάνατο της ανθρώπινης ψυχής(ή καλύτερα τη δαιμονοποίηση της) ή το θάνατο του συγκεκριμένου Ιππότη της Κολάσεως..
Έτσι όπως το βλέπω(συμπεριλαμβανομένης και της παράκλησης του Κάιν στον Ντιν να τον σκοτώσει), μπορώ να σκεφτώ τρία ενδεχόμενα:
α) Να αφορά στον ολοκληρωτικό θάνατο του δαίμονα και συνεπώς όταν το σημάδι μεταφέρεται γίνεται τρωτός (υπό την έννοια ότι η Πρώτη Λεπίδα μπορεί να τον σκοτώσει) ο προκάτοχος.
β) Να αφορά στην ανθρώπινη ψυχή και το γεγονός ότι αν πεθάνει ο άνθρωπος που φέρει το σημάδι(βλέπε φινάλε 9ου κύκλου) να επιστρέψει ως δαίμονας.
γ) Να αφήσουν αυτή τη λεπτομέρεια του μύθου εκτός στοριλάιν (κάτι που πιστεύω είναι κρίμα, γιατί είναι ένα στοιχείο με πολύ ίντριγκα )

Μαρία
Μαρία

Συμφωνώ πως η ψυχή του Ντιν άρχισε να αλλάζει κατευθείαν, από τη στιγμή που πήρε το σημάδι από τον Κάιν. Γι’αυτό όταν γράφω πως ο Ντιν ήταν ένας “άνθρωπος” με διαστρεβλωμένη ψυχή, εννοώ ακριβώς αυτό. Οι δαίμονες είναι ψυχές τόσο κατεστραμένες που ό,τι έχει απομείνει από αυτές, είναι ένας μαύρος καπνός. Για να επικοινωνήσουν με τους ζωντανούς, χρειάζεται να καταλάβουν δια της βίας ένα ξένο σώμα. Αντιθέτως, ο Ντιν ήταν ζωντανός με σάρκα και οστά, παρόλο που η ψυχή του ήταν δαιμονική.
Ο Πλούτος στο 8.02 είχε πει στον Κράουλι πως δεν έχει ψυχή και είχε δίκιο σε αυτό. Ο Κράουλι είναι ουσιαστικά η κατεστραμένη ψυχή του Φέργκους, του κανονικού του εαυτού. Άρα, πως μία ψυχή, έστω και σε αυτή τη μορφή, θα μπορούσε να περιέχει ψυχή. Από την άλλη πλευρά, ο Ντιν ήταν ολόκληρος. Σε βασικό επίπεδο, δε διέφερε σε τίποτα από έναν άλλο άνθρωπο. Είχε ακόμη και το σώμα του και τη ψυχή του, με τη μόνη διαφορά ότι η ψυχή είχε μεταλλαχθεί, χαρίζοντάς του υπερφυσικές ιδιότητες.

Όταν έγραψα πως ο δαίμονας Ντιν ήταν ξεχωριστός και ανέφερα μαζί την υπόθεση του Σαμ, δεν τους σύγκρινα μεταξύ τους. Αυτό που ήθελα να πω, ήταν πως ο καθένας ήταν μοναδικός. Όταν πέθαναν όλα τα “παιδιά” του Κιτρινομάτη, εκτός του Σαμ, εκείνος έγινε απευθείας ο μοναδικός του “είδους” του. Έτσι, έγινε με τον Ντιν και τον Κάιν, επειδή δεν υπήρχαν άλλοι.

Η περίπτωση του Σαμ με το δαιμονικό αίμα ασφαλώς και διαφέρει από αυτή του Ντιν. Έχεις δίκιο. Ο Σαμ συνέχιζε να έχει συνείδηση για όλα όσα έκανε. Παρ’όλα αυτά, παρουσιάσε αλλαγές στη συμπεριφορά του. Έγινε πιο σκληρός και υπερόπτης. Του άρεσε η δύναμη που του πρόσφερε το αίμα. Πάντως, για λίγα λεπτά είχε γίνει κι αυτός ζωντανός δαίμονας, αν και διέφερε εντελώς από αυτό που είχε μετατραπεί ο Ντιν.
Μπορεί ο Ντιν, ως δαίμονας, να είχε χάσει τη συνείδησή του, αλλά δεν νομίζω πως δεν είχε καθόλου συναισθήματα. Ήταν πάρα πολύ σκληρός και πολύ κακός, αλλά οι πράξεις του φανέρωναν θυμό, οργή, επιθυμία. Εξάλλου, τα συναισθήματα δεν είναι απαραίτητο να είναι πάντα καλής φύσεως. Όταν κυνηγούσε τον Σαμ στο καταφύγιο, το έκανε για να τον εκδικηθεί που παρέδωσε τη λεπίδα στον Κράουλι. Επίσης, κατά τη διάρκεια της θεραπείας, έδειξε οργή στον αδερφό του και μίλησε με πικρία για τη ζωή τους και τον πατέρα τους. Επιπλέον, περίτρανο παράδειγμα αποτελεί ο ίδιος ο Κάιν, ο οποίος είχε ερωτευθεί. Στο 8.23, ο Κράουλι κάτω από την επήρεια του ανθρώπινου αίματος, παραδέχθηκε στον Σαμ πως ήθελε να αγαπηθεί. Οι δαίμονες, εξαιτίας των πολύχρονων βασανιστηρίων, έχουν χάσει την ανθρωπιά τους και δεν μπορούν να αισθανούν τίποτα απολύτως. Έτσι, ο Κράουλι για να αναπληρώσει το αίσθημα που του δημιούργησε η τρίτη δοκιμασία, συνέχισε να λαμβάνει για αρκετό καιρό ανθρώπινο αίμα. Όμως, δεν μπόρεσε να κερδίσει τίποτα από αυτό, παρά μόνο μία πρόσκαιρη ικανοποίηση. Αυτό, όμως δεν ισχύει στην περίπτωση του Κάιν, ο οποίος παντρεύτηκε τη γυναίκα που αγάπησε και μετά το θάνατό της, τη θρήνησε. Βέβαια, όλα αυτά συνέβησαν αιώνες μετά την αλλαγή του, αλλά εφόσον ο Κάιν μπόρεσε να έχει συναισθήματα, γιατί όχι κι ο Ντιν.

Συμφωνώ με αυτό που γράφεις για τον Κράουλι και το σημάδι. Εάν τρεφόταν το σημάδι, αυτό θα έλεγχε τον Ντιν και έτσι ο Ντιν θα μπορούσε πιο εύκολα να γίνει υποχείριο του Κράουλι.

Για το πώς θα πεθάνει ο Κάιν ή το πώς θα ξεφορτωθεί ο Ντιν το σημάδι, δεν έχω ιδέα. Όσο για το μύθο που λες, μάλλον αναφέρεσαι στη Βίβλο. Νομίζω πως ο Θεός έδωσε το σημάδι στον Κάιν για να μην τον σκοτώσει κανείς, επειδή εκείνος παρακαλούσε να πεθάνει, εξαιτίας των ενοχών. Επίσης, αν τον σκότωνε κάποιος, αυτός θα τιμωρούνταν για το φόνο πολλαπλάσιες φορές από τον Κάιν. Όμως, στο σύμπαν του Supernatural, όλα είναι εντελώς διαφορετικά. Το σημάδι δεν δώθηκε στον Κάιν από τον Θεό σαν τιμωρία και ο φόνος που διαπράχτηκε δεν ήταν λόγω φθόνου. Επομένως, δεν νομίζω πως ισχύει η “κατάρα” για αυτόν που θα επιχειρήσει να σκοτώσει τον Κάιν.

Μαρία Μαίρη Μαρούλιღ
Μαρία Μαίρη Μαρούλιღ
Reply to  Μαρία
9 years ago

Το κατά πόσο κατεστραμένη ήταν η ψυχή του Ντιν σε σχέση με τους υπόλοιπους δαίμονες δεν μπορούμε να το γνωρίζουμε στα σίγουρα(τουλάχιστον όχι απ’ όσα έχουμε δει μέχρι στιγμής), το γεγονός πάντως ότι μαύρισαν τα μάτια του σίγουρα υποδεικνύει ότι κάτι έγινε εκεί μέσα..
Μπορεί στο 08.02 να βλέπουμε τον Πλούτο να λέει στον Κράουλι ότι δεν έχει ψυχή, το γεγονός όμως ότι ήταν δυνατόν μέχρι κι εκείνος να σωθεί -και μάλιστα φώναζε με λυγμούς ότι αξίζει να αγαπηθεί- εμένα μου δείχνει ότι η ψυχή του είναι απλά πολύ κατεστραμμένη, όχι ανύπαρκτη.
Πιστεύω ότι η ειδοποιός διαφορά μεταξύ της δαιμονοποίησης του Ντιν και των υπολοίπων δαιμόνων είναι το γεγονός ότι η ψυχή του Ντιν διεφθάρη εντός ολίγων μηνών, ενώ τα βασανιστήρια της Κολάσεως διαρκούν αιώνες(εδώ τους 4 μήνες που πέρασε εκεί κάτω μετά τον 3ο κύκλο τους βίωσε ως 40 έτη). Ότι οι δαίμονες αποσχίζονται σε τέτοιο βαθμό από την ανθρώπινη φύση τους επειδή περνούν αιώνες στην κόλαση, μακριά από το σώμα τους και ό,τι αυτό μπορεί να τους θυμίζει, υποκείμενοι σε απάνθρωπα βασανιστήρια, χωρίς καμία απολύτως δυαντότητα ενδοσκόπησης κι όλο αυτό γιγαντώνεται σε βαθμό να χάνουν πλέον την επαφή με τον άνθρωπο που ήταν κάποτε. Ενώ η δαιμονοποίηση εντός του σώματός σου μέσα σε λίγους μήνες από το σημάδι προφανώς βοηθάει ώστε να διατηρηθεί μια έστω ικμάδα της ανθρώπινης φύσεως που είχε κάποτε. Και αντίστοιχα πιστεύω το ίδιο και για τον Κάιν.

Γενικά το όλο θέμα της δαιμονοποίησης του και το πώς το σημάδι διαφθείρει μια ανθρώπινη ψυχή έχει ακόμη αρκετά αναπάντητα ερωτήματα κι έχουμε βέβαια και μισή σεζόν κατά την οποία ελπίζω θα μάθουμε περισσότερα.

Όταν λέω ότι έχει νεκρώσει συναισθηματικά δεν εννοώ ότι δεν νιώθει τίποτα απολύτως, άλλωστε μέχρι κι η Μεγκ έτρεφε συναισθήματα για τον Κας! Απλά εννοώ ότι ο τρόπος που τα βιώνει είναι πολύ διαφορετικός από τον ανθρώπινο. Ήταν πιο “μουδιασμένος”, αν μπορώ να το θέσω έτσι. Εννοείται ότι τα συναισθήματα δεν είναι πάντα καλής φύσεως, πιστεύω δε ακράδαντα ότι τα συναισθήματα που προσπαθούσε περισσότερο να ξεχάσει -προσπαθώντας με δυσκολία να ενστερνιστεί τη δαιμονική φύση του- ήταν καθαρά σκοτεινά συναισθήματα: πόνος, οργή, απέχθεια για τον εαυτό του και αυτολύπηση.
Γι’ αυτό άλλωστε ο Ντιν έβγαλε τέτοια οργή και τέτοιο πόνο κατά τη θεραπεία του, επειδή τόσο καιρό ήταν “μουδιασμένος” και μόλις άρχισε να έρχεται σε επαφή με την ανθρωπιά του πόνεσε υπερβολικά πολύ..

Σχετικά με τον Σαμ νομίζω ότι η διαφορά ήταν ακριβώς αυτή που ανέφερες ότι έγινε “σαν δαίμονας” για λίγο. Πιστεύω ότι ήταν “σαν δαίμονας” και όχι δαίμονας γιατί ακόμη κι εκείνη τη στιγμή, παρά την εμφανή διαφορά στο χαρακτήρα του ήταν ακόμη “κάπως” άνθρωπος. Είχε συνείδηση των πράξεών του, νόμιζε ότι έπραττε το σωστό(ή έστω εκείνο που δεν ήταν σωστό, αλλά ήταν απαραίτητο).
Η περίπτωση του Σαμ έμοιαζε περισσότερο με εκείνη ενός τοξικομανούς, οι οποίοι εκτός από την εξάρτησή τους μεταμορφώνονται και σαν χαρακτήρες.

Το τελευταίο μου ερώτημα για το σημάδι είναι καθαρά ρητόρικο και βασίζεται στο βιβλικό μύθο, από τον οποίο άντλησαν έμπνευση οι σεναριογράφοι. Δεν πιστεύω ότι ντε και καλά θα το συμπεριλάβουν(γι’ αυτό και το έγραψα ως ένα από τα πιθανά σενάρια το να μείνει αυτή η λεπτομέρεια εκτός στοριλάιν), πιστεύω όμως ότι είναι λεπτομέρεια με πολύ ίντριγκα -ακόμη κι αν παρουσιαστεί τηρουμένων των αναλογιών ως βασανιστήριο απ’ τον Λούσιφερ- και θεωρώ ότι θα ήταν ενδιαφέρον να συμπεριληφθεί(και αντιστοίχως θα ήταν κρίμα το αντίθετο ενδεχόμενο)

Μαρία
Μαρία

Το γεγονός ότι τα μάτια του Ντιν μαύρισαν, σημαίνει πως η ψυχή του είχε δαιμονοποιηθεί. Ακόμη κι αν εκείνη είχε μετατραπεί πράγματι σε μαύρο καπνό, πιστεύω πως δε θα μπορούσαμε να το διαπιστώσουμε. Προσωπικά, εκλαμβάνω το σημάδι ως μία σφραγίδα που δένει μαζί για πάντα το σώμα και τη ψυχή αυτού που το φέρει με τη λεπίδα. Άρα, η ψυχή δεν μπορεί να φύγει από το σώμα (σε όποια μορφή κι αν είναι αυτή), παρέχοντας σ’αυτό, ακόμη και μετά από ένα φαινομενικό θάνατο, ζωή ξανά.

Όταν γράφω για τη ψυχή, εννοώ τα “21 γραμμάρια”. Για το Supernatural, η οποιαδήποτε ψυχή, ανεξάρτητα αν είναι ανθρώπου, τέρατος ή βρίσκεται με τη μορφή δαίμονα ή φαντάσματος, είναι μία μορφή ενέργειας. Δεν αναφέρομαι στον ψυχικό/συναισθηματικό κόσμο του κάθε χαρακτήρα. Έχεις δίκιο στο ότι ο καθένας έχει δικαίωμα και την ευκαιρία να σωθεί, εάν το θέλει πραγματικά. Ο Κράουλι, κατά τη διάρκεια της τρίτης δοκιμασίας, επηρεάστηκε πάρα πολύ και νομίζω πως συνεχίζει ακόμη και τώρα να είναι κατά κάποιο τρόπο επηρεασμένος. Όμως, αυτό που θέλω να πω, είναι πως ο Κράουλι στην ουσία είναι ο ίδιος μία ψυχή δαιμονοποιημένη και πως είναι πρακτικά αδύνατο μία ψυχή να περιέχει μέσα της μία δεύτερη ψυχή. Επίσης, ο Κας, μετά από χρόνια, άρχισε να καταλαβαίνει και να εκφράζει συναισθήματα, αλλά αυτό δε σημαίνει πως έχει ψυχή.

Για τη δαιμονοποίηση των ψυχών, είχα πάντα την εντύπωση ότι έφταιγαν τα βασανιστήρια που έκαναν οι διάφορες ψυχές πάνω σε άλλες και όχι γενικά αυτά που οι ίδιες υπέφεραν. Πιστεύω πως η “ανθρωπιά” της κάθε ψυχής φεύγει από τη στιγμή που εκείνη αρχίζει να προκαλεί πόνο σε άλλες ψυχές και ευχαριστιέται γι’αυτό. Ο Ντιν όταν βασάνιζε τον Άλισταιρ, του είπε πως κάθε φορά που βασανιζόταν από εκείνον, ονειρευόταν τη στιγμή που θα ερχόταν η σειρά του, ώστε να κάνει του το ίδιο. Όμως, αυτό το αίσθημα μίσους μπορούσε να εκφραστεί μόνο μέσα από τα βασανιστήρια που θα έκανε ο ίδιος ο Ντιν, όχι μόνο στον Άλισταιρ, αλλά και σε οποιαδήποτε άλλη ψυχή που θα έβαζαν μπροστά του. Στο 4.11, ο Ντιν ομολόγησε στον Σαμ το πόσο του άρεσε που βασάνιζε όλες αυτές τις ψυχές για δέκα ολόκληρα χρόνια.
Έχεις δίκιο για τις περιπτώσεις του Κάιν και του Ντιν σε σχέση με τους υπόλοιπους δαίμονες. Η δαιμονοποίηση των ψυχών τους έγινε με εντελώς διαφορετικό τρόπο και αυτό θα μπορούσε να εξηγήσει την αντίστοιχη συμπεριφορά τους.

Άρα, συμπεραίνουμε πως όλοι ανεξαρτήτως (άνθρωποι, τέρατα, δαίμονες, άγγελοι) μπορούν να αναπτύξουν και να εκφράσουν συναισθήματα οποιασδήποτε φύσης.

Ναι, ο Σαμ παρέμενε άνθρωπος. Το δαιμονικό αίμα επηρέαζε, κατά το μεγαλύτερο μέρος, το σώμα του. Ήταν το πρώτο “φαγητό” που πήρε μετά τον απογαλακτισμό του. Μεγαλώνοντας, αυτό έγινε ένα με τον οργανισμό του. Όταν πια, με τη παρότρυνση της Ρούμπι, άρχισε να το πίνει συστηματικά, απέκτησε μεγαλύτερη σωματική δύναμη και του πρόσφερε επιπλέον υπερφυσικές δυνάμεις. Υπήρχε βέβαια αλλαγή στη συμπεριφορά του, αλλά η ψυχή του δεν επηρεάστικε, γιατί το αίμα επιδρούσε μόνο μέσω του σώματός του. Όπως είπες, ο Σαμ εκείνη την περίοδο ήταν σαν τοξικομανής και μία αποτοξίνωση ήταν αρκετή για να ξαναγίνει ο εαυτός του. Επίσης, όταν ξόδευε μεγάλη ενέργεια, χρησιμοποιώντας της δυνάμεις του, γινόταν αδύναμος. Επιπλέον, στο 5.16, η ψυχή του βρέθηκε στον Παράδεισο.

Μαρία Μαίρη Μαρούλιღ
Μαρία Μαίρη Μαρούλιღ
Reply to  Μαρία
9 years ago

Μα μια ψυχή έστω δαιμονοποιημένη είναι κι εκείνη ψυχή…απλά διαφέρει από την ανθρώπινη, γιατί είναι κατεστραμμένη.
Ο Κράουλι δεν έχει άλλη ψυχή, παρά μόνο τη δική του, που θα μπορούσε να παρομοιαστεί με τσόφλι της ανθρώπινης ψυχής που είχε κάποτε.
Γενικότερα τη δαιμονική ψυχή τη βλέπω σαν ένα “τσόφλι”, ένα απομεινάρι της ψυχής που υπήρχε κάποτε, και ότι αυτό την καθιστά ικανή να θεραπευτεί και να ξαναγίνει ανθρώπινη, ότι δηλαδή αρχίζουν να επουλώνονται οι πληγές και να αναδομείται η ανθρώπινη ψυχή, όχι ότι γεννάται από το τίποτα. Γι’ αυτό κατά την επούλωση των πληγών οι δαίμονες (βλέπε Κράουλι και Ντινμον) έρχονται σε επαφή με εκείνο που τους πονάει περισσότερο, με διαφορετικό τρόπο βέβαια ο καθένας.

Βασανιστήριο είναι και το να σε αναγκάσουν να κάνεις κακό σε άλλους σε τέτοιο βαθμό ώστε να αποσχιστούν από την ανθρωπιά τους..Ιδίως στην περίπτωση ανθρώπων όπως ο Ντιν(που αφενός κάτι τέτοιο αντιτίθεται στο χαρακτήρα του, αφετέρου που όλο αυτό το μίσος που τρέφει για τον εαυτό του γιγαντώνεται καθώς διαπράττει αυτά), το να αναγκαστεί να υποκύψει ήταν ήδη αρκετά μεγάλο βασανιστήριο.δεν είναι τυχαίο ότι οι πράξεις του στην Κόλαση τον στοίχειωσαν χειρότερα από τον πόνο των βασανιστηρίων που ασκήθηκαν επάνω του.
Πέρα, όμως, από αυτό, δεν δαιμονοποιήθηκαν όλες οι ψυχές με τον ίδιο τρόπο, όπως είδαμε από τα βασανιστήρια στα οποία υπέβαλαν τον Μπόμπι.
Πιστεύω δε ότι χειρότερο ήταν το γεγονός ότι οι συνθήκες στην Κόλαση δεν επέτρεπαν την ενδοσκόπηση και την επαφή με συναισθήματα όπως η ενοχή, συμβάλλοντας καταλυτικά στην εξαφάνιση της ανθρωπιάς τους.

Συναισθήματα -έστω υποτυπώδη- συμφωνώ ότι μπορούν να εκφράσουν όλα τα πλάσματα, απλά με διαφορετικό τρόπο το καθένα.

Ο Σαμ ήταν ακριβώς σαν ένας τοξικομανής εθισμένος σε μια δαιμονική “κοκαΐνη” που μεταμόρφωσε τελείως τον χαρακτήρα του(η μόνη διαφορά από την κανονική ναρκωτική ουσία είναι ότι το δαιμονικό αίμα του έδινε όντως υπεράνθρωπες δυνάμεις :Ρ ).
Συμφωνώ με αυτό που είπες ότι μια μεγάλη διαφορά από το Ντινμον είναι ότι η χρήση των δυνάμεών του τον εξαντλούσε και τον έβλαπτε, ενώ ο Ντιν γινόταν δυνατότερος όσο έτρεφε το σημάδι

Μαρία
Μαρία

Έχεις δίκιο που παρομοιάζεις τη δαιμονοποιημένη ψυχή με ένα “τσόφλι” και συμφωνώ με ό,τι γράφεις. Σε προηγούμενο σχόλιό μου, ανέφερα τον Κράουλι, γιατί είναι το πιο κοντινό παράδειγμα δαίμονα που έχουμε στη σειρά. Ήθελα απλώς να τονίσω τη βασική διαφορά που υπάρχει μεταξύ ενός δαίμονα και του δαίμονα Ντιν. Ο οποιοσδήποτε δαίμονας είναι ένας μαύρος καπνός και χρειάζεται κάποιον ξενιστή, ενώ ο δαίμονας Ντιν, κατά την μετατροπή του, δε χρειάστηκε καν να φύγει από το σώμα του και συνέχισε να το κατοικεί. Πέρα από τις όποιες δυνάνεις είχε, αυτό τον έκανε ξεχωριστό.
Ναι, είναι σκληρό βασανιστήριο να σου σπάνε το ηθικό και να σε αναγκάζουν να κάνεις κακό σε άλλους, ειδικά όταν αυτό εναντιώνεται στα πιστεύω σου. Όμως, δεν νομίζω πως σε αλλάζει το γεγονός ότι τελικά υποκύπτεις στο θέλημά τους. Πιστεύω πως αυτό που πραγματικά μετατρέπει τις ψυχές, είναι ότι μετά από τόσο καιρό, το μίσος και ο πόνος που είναι μαζεμένα, ξεσπούν και βρίσκουν διέξοδο, μέσω των βασανιστηρίων σε άλλους. Ο Ντιν είπε στον Σαμ πως όταν βασάνιζε τις ψυχές όλος αυτός ο πόνος που βρισκόταν μέσα του, εξαφανιζόταν.
Δεν ξέρω αν όντως ισχύει αυτό που λές για την ενοχή. Πάντως, εξακολουθούσαν, ακόμη και σε αυτή την κατάσταση να υπάρχουν συναισθήματα.
Ο Μπόμπι ποτέ δεν δαιμονοποιήθηκε. Τον υπέβαλαν σε βασανιστήρια, αλλά η ψυχή του ήταν μια χαρά. Εάν ίσχυε το αντίθετο, δε θα μπορούσε να πάει στον Παράδεισο, όπου ήταν στην πραγματικότητα η θέση του. Επίσης, υπάρχει και η περίπτωση του Τζον, ο οποίος βρισκόταν στην κόλαση για εκατό χρόνια περίπου. Όμως, δεν υπέκυψε στον Άλισταιρ και η ψυχή του ήταν εντάξει όταν τον ξαναείδαν τα παιδιά του στο 2.22.
Πιστεύω πως η αποδυνάμωση του Σαμ ύστερα από χρήση των δυνάμεών του, οφείλεται στο γεγονός ότι το δαιμονικό αίμα ενεργούσε μόνο στον οργανισμό του και όχι στη ψυχή του. Όμως, η περίπτωση του Ντιν είναι διαφορετική, γιατί το σημάδι όταν τρέφεται, τρέφει παράλληλα και τη ψυχή του κατόχου. Με λίγα λόγια, το σημάδι αυξάνει την ενέργεια της ψυχής και ο κάτοχος γίνεται δυνατότερος.

Μαρία Μαίρη Μαρούλιღ
Μαρία Μαίρη Μαρούλιღ
Reply to  Μαρία
9 years ago

Συμφωνώ! Όλα αυτά τα συναισθήματα που σε τυφλώνουν βρίσκουν διέξοδο στα βασανιστήρια, έτσι όσο βασανίζεις τόσο γεμίζεις δυσάρεστα συναισθήματα κι όσο γεμίζεις συναισθήματα, τόσο έχεις ανάγκη να βασανίσεις. Φαύλος κύκλος. Ώσπου κάποια στιγμή χάνεσαι σε αυτό το χάος. Πιστεύω όμως ότι καταλύτης στο να αποσχιστούν τελείως από την ανθρώπινη φύση τους οι ψυχές που γίνονται εν συνεχεία δαίμονες, είναι αυτό που σου έγραψα και σε προηγούμενα σχόλια για την ενδοσκόπηση.
Αυτό που διαφοροποιεί τον άνθρωπο από τα ζώα είναι η συνείδηση. Αν έχεις κατοικίδιο, βλέπεις ότι το ζώο και έξυπνο είναι και συναισθήματα έχει. Η διαφορά έγκειται στο γεγονός ότι ο άνθρωπος έχει εκείνη την πολυπλοκότητα της σκέψης που τον κάνει να συνειδητοποιεί τη σημασία των πράξεών του. Ένας “ένοχος σκύλος” πχ που έκανε ζημιά έχει αυτό το ένοχο ύφος, όχι επειδή συνειδητοποίησε την κοινωνική σημασία της πράξης του(γι’ αυτό και είναι πολύ πιθανό να το επαναλάβει), αλλά επειδή ξέρει ότι για κάποιο λόγο το αφεντικό του θα θυμώσει. Βέβαια, ο δαίμονας δεν είναι σκύλος -ίσα ίσα συναισθηματικά ο σκύλος είναι και πιο αγαπησιάρης χαχαχα- αλλά προσπάθησα να το εξηγήσω μ’ ένα απλό παράδειγμα.
Έτσι, μην έχοντας αυτή τη δυνατότητα της ενδοσκόπησης στην Κόλαση, πιστεύω δρα καταλυτικά στο να χάσουν μια για πάντα την ανθρωπιά τους.

Πιστεύω δεν μπορούμε να συγκρίνουμε τον Μπόμπι, τον Ντιν(μετά τον 3ο κύκλο) και τον Τζον με τις δαιμονοποιημένες ψυχές επειδή κανένας τους δεν έμεινε στην Κόλαση πάνω από 1 ανθρώπινο χρόνο, ενώ δαίμονες σαν τον Κράουλι βρίσκονται εκεί 300 χρόνια και βάλε. Ο Μπόμπι όντως δεν δαιμονοποιήθηκε, ωστόσο έμεινε στην Κόλαση μόνο ένα χρόνο.
Ειδικά για τον Μπόμπι, δεν μας εξήγησαν ποτέ οι σεναριογράφοι με ακρίβεια τι ακριβώς έκανε στην Κόλαση, πέραν του ότι υπόκειτο σε βασανιστήρια. Μπορεί τα βασανιστήρια αυτά να είχαν σκοπό να τον τρελάνουν ώστε μετά να εκμεταλλευτούν την τρέλα του για να υποκύψει κι να αρχίσει έπειτα εκείνος βασανιστήρια. Από την άλλη μπορεί τέτοια ακραία συναισθήματα να επιδρούν με τον ίδιο τρόπο -δηλαδή η δαιμονοποίηση να μπορεί να γίνει τόσο ενεργητικά, όσο και παθητικά. Προς το παρόν, χωρίς περαιτέρω νέα από τους σεναριογράφους, σίγουρα δεν μπορούμε να ξέρουμε. :Ρ

Συμφωνώ απόλυτα με αυτό που είπες ότι το αίμα φαίνεται να επιδρούσε μόνο στο σώμα του Σαμ(άντε και στο μυαλό, αφού από το μυαλό του πήγαζαν οι υπερφυσικές δυνάμεις), ενώ το σημάδι “χτυπάει” κατευθείαν στην ψυχή του Ντιν.

Μαρία
Μαρία

Έχεις δίκιο για τον φαύλο κύκλο που δημιουργείται λόγω των συναισθημάτων. Όσο για τον Μπόμπι, πιστεύω πως ο Κράουλι, βρίσκοντας την ευκαιρία από την αναστάτωση που επικρατούσε κι ακόμη επικρατεί στον Παράδεισο, έκλεψε τη ψυχή του με τη βοήθεια του θεριστή που βρήκαν ο Σαμ και ο Ντιν στο Taxi Driver. Σίγουρα ο Κράουλι ήθελε να τρελάνει τον Μπόμπι, αλλά δεν νομίζω πως ήθελε να τον αλλάξει.
Νομίζω πως πρέπει να αναφερόμαστε, συγκεκριμένα, στον εγκέφαλο του Σαμ. Κάθε φορά που χρησιμοποιούσε τις δυνάμεις του, τουλάχιστον στην αρχή, είχε δυνατό πονοκέφαλο και η μύτη του, από την πίεση που ασκούσε, αιμορραγούσε.

Μαρία Μαίρη Μαρούλιღ
Μαρία Μαίρη Μαρούλιღ
Reply to  Μαρία
9 years ago

Για τον Μπόμπι έχω σκεφτεί χιλιάδες σενάρια και φυσικά κανένα απ αυτά δε μπορεί να θεωρηθεί σωστό, χωρίς περαιτέρω εξήγηση απ’ τους σεναριογράφους. Πάντως πιστεύω ότι αν ο Κράουλι ήθελε πραγματικά να τον βασανίσει, το χειρότερο που μπορούσε να του κάνει είναι να τον δαιμονοποιήσει και το ήξερε.
Πάντως από το τέλος του 5ου κύκλου και μετά πιστεύω ότι η πιο ήσυχη περίοδος στον Παράδεισο ήταν εκείνη με τις λοβοτομές τις Ναόμι :Ρ

Ναι, στον εγκέφαλο του Σαμ αναφερόμαστε, όχι όμως από μόνο του, αλλά και με τη διανόηση. Ένας εγκέφαλος μόνος του δεν σκέφτεται, άρα δεν νομίζω να έχει ούτε τηλεπαθητικές δυνάμεις χαχαχαχα

Μαρία
Μαρία

Δεν μπορώ να πω κάτι περισσότερο για την περίπτωση του Μπόμπι. Για να πω την αλήθεια, παρόλο που τον συμπαθώ πάρα πολύ σαν χαρακτήρα και θεωρώ πως είναι ένα πολύ μεγάλο κεφάλαιο για τη σειρά, δεν με απασχόλησε τόσο πολύ η υπόθεσή του. Μου αρκεί το γεγονός ότι τον έσωσαν από την κόλαση.
Όντως, η περίοδος κάτω από τη διακυβέρνηση της Ναόμι ήταν η πιο ήρεμη. Όμως, και πάλι, κανείς δεν ενδιαφέρθηκε για μία αθώα ψυχή που παγιδεύτηκε στην κόλαση, εξαιτίας του Κράουλι. Η Ναόμι έσωσε στο τέλος τον Μπόμπι, γιατί χρειαζόταν την εμπιστοσύνη του Ντιν και ήθελε να κλείσουν τις πύλες της κόλασης.
Εννοείται πως η διανόηση παίζει σημαντικό ρόλο. Όταν έγραψα για τον εγκέφαλο, εννοούσα την επίδραση που είχε το δαιμονικό αίμα σε ολόκληρο το σώμα του Σαμ. Τι θα μπορούσε να κάνει ο κακομοίρης ο εγκέφαλος από μόνος του σχετικά με τις υπερφυσικές δυνάμεις;

Μαρία Μαίρη Μαρούλιღ
Μαρία Μαίρη Μαρούλιღ
Reply to  Μαρία
9 years ago

Η αλήθεια είναι ότι ο Μπόμπι μου λείπει τρελά, αλλά κι εγώ μετά από την επεισοδιάρα του θανάτου του, δεν πολυθέλω να ξαναγυρίσει, παρόλο που έχω αρκετά ερωτήματα..από την άλλη βέβαια, θέλω να τον ξαναδώ, οπότε θα έλεγα ότι μάλλον προτιμώ να κάνει μερικά δυναμικά γκεστ.

Ακούς εκεί να ασχοληθούν με τόσο ποταπά ζητήματα, όπως το να πάει η ψυχή ενός ήρωα στην Κόλαση! Τρε μπανάλ!
Είχαν πιο σημαντικές δουλειές ρε συ, η Ναόμι έκανε φορμάτ στους αγγέλους χαχαχαχαχαχα :Ρ

Ionlydas
Ionlydas
9 years ago

“Ησυχο” επεισόδιο για Mid season……εκτός κι αν ειναι η ησυχία πρίν την μπόρα……λέω τώρα γιατί Carver ειναι αυτός…Κατα τα άλλα ηταν πολύ ψυχαναλυτικό επεισόδιο ..ολοι τους καναν την οικογενειακή τους ενδοσκόπηση…και καλοί και κακοί…με αποκορύφωμα το μνημόσυνο του John winchester…με πολύ δυνατές ατάκες……Πράγματι περιμέναμε κάτι παραπάνω θεωρώ πως η συνέχεια θα μας αποζημιώσει…μιας και για ακόμη μια φορά πολλά τα ανοιχτά μέτωπα……αναμένουμε λοιπόν!!!!!

Sofia
Sofia
9 years ago

Ωραίο επεισόδιο, όχι για mid season γιατί δε σε αφήνει σε κάποια τραγική αγωνία, αλλά ωραίο. Η σκηνή για τον John ήταν ΕΠΙΚΗ! Η εμένα μου λείπει πολύ ο John. Δεν ξέρω. Ο Κας λατρεία μεγάλη! Πολύ ανθρώπινος και με αναφορές στο παρελθόν του που ήταν ξεκαρδιστικό. Τη Ροβένα δε τη πολυσυμπαθώ γενικά, αλλά έχει να δώσει πολλά.
Επίσης σκάλωσα με το ότι ο Ντιν στην ουσία “έβλεπε το μέλλον”… Και δε μπορώ να πω ότι φρίκαρα και τόσο με το ότι “σκότωσε αθώους”. Ναι είναι πολυυυυ άσχημο, απλά δε με πώρωσε. Πιο πολύ σκεφτόμουν πόσο μου έλειψε ο Ντιν να γελάει τόσο και να τρώει σαν τρελός! 😛

Dimitris St
Dimitris St
9 years ago

Το επεισόδιο δεν ήταν άσχημο,αλλά,όπως προαναφέρθηκε,το λάθος ήταν στην επιλογή αυτού του επεισοδίου για το mid-season finale της σεζόν.Ίσως επικεντρώθηκε υπερβολικά πολύ στην Κλαιρ και τον Κας.Το στόρι τους δεν ήταν χάλια,αλλά το τράβηξαν παραπάνω από όσο έπρεπε.Δεν είχαμε κανένα μεγάλο cliffhanger,αλλά αυτό ίσως είναι και καλό γιατί θα κάνει πιο ανώδυνη την αναμονή για το επόμενο επεισόδιο.
Τα στόρι Ροουένα-Κράουλι και Σημάδι του Κάιν εξακολουθούν να έχουν αρκετό ενδιαφέρον και αναμένονται μεγάλες εξελίξεις από τη νέα χρονιά.Ο Ντιν φαίνεται να κυριεύεται και πάλι από το Σημάδι,ενώ ο εφιάλτης που είχε στην αρχή του επεισοδίου,και έμοιαζε πάρα πολύ με τη σκηνή όπου σκοτώνει τους τοκογλύφους και τον πατριό της Κλαιρ,ίσως να ήταν μήνυμα πως το Σημάδι πρέπει να τραφεί,όπως και η συνεχής όρεξη του Ντιν για φαγητό.
Φοβερή η σκηνή στην οποία ο Ντιν αφηγήθηκε την ιστορία με τον Τζον.Αναμφίβολα,αγαπημένος χαρακτήρας και μακάρι να τον ξαναδούμε κάποια στιγμή στη σειρά.

james
james
9 years ago

sto deka o dean synexizei n nai maniakos-epireasmenos apo t simadi i katalagiazei?gt den ktlava apo t promo ti akrivws th symvei

Ater Animus
Reply to  james
9 years ago

Στο 10×10 το σημάδι του Κάιν στον Ντην είναι πλήρως ενεργοποιημένο, δεν έχει καμμία κυριαρχία επάνω του. Ούτε σκέψης, ούτε βούλησης, ούτε πράξης. Όπως κάποιος που περνά μια φάση μανίας, έχοντας συμπτώματα αρκετά δυνατά που ξεπερνούν τα όρια της υπομανίας.
Στον πραγματικό κόσμο, αν η μανία συνδυάζεται με επιθετική συμπεριφορά προς τρίτους, και η ήσυχη απομόνωση δεν βοηθά, ακολουθεί φυσική (δεσμά) ή χημική καθήλωση (ηρεμιστικά φάρμακα) του ασθενή, αφού πληροφορηθεί πρώτα τους λόγους της καθήλωσης (προστασία του εαυτού και του περιβάλλοντός του). Παρόμοια με το επεισόδιο “Sam interrupted”, ο τίτλος του οποίου είναι παράφραση του τίτλου της ταινίας “Girl interrupted”, που παρουσιάζει κυρίως την ιστορία μιας borderline (συνήπαρξη στοιχείων νεύρωσης και ψύχωσης) διαταραχής προσωπικότητας (ξεκινά στην εφηβεία και παραμένει αμετάβλητη σε ένταση σχεδόν καθόλου σε όλη την διάρκεια ζωής του ατόμου). Παίζει και ο Misha στην ταινία (όχι και πολλή ώρα).

james
james
Reply to  Ater Animus
9 years ago

fysika tha epaize o misha s tetoia tainia,anamenomeno.etsi opws to thetis (me iatriki orologia,oxi mpravo s) o dean tha ksefygei edelws .an k tha mporousan dn th mporousan n ton apomwnwsoun i n t xorigisoun iremistika?ayto akrivws prospathousa n ktlavw apo t promo, se ti vathmo th ksefygei.otan les den exei kamia kyriarxia epanw t ….den mporei n kseftei i n periorisei tn eayto t?i mania apo iatrikis apopsews k apo paradeigmata einai asta n pane.kathista ts astheneis opws perigrafeis anescelextous

Ater Animus
Reply to  james
9 years ago

Αυτό το αναρωτιέμαι κι εγώ. Γιατί όλοι δεν έχουν καμία περιοριστική επίδραση (από όσο φαίνεται στο τρέιλερ τουλάχιστον) επάνω στον Ντήν, μέχρι να εφαρμόσουν κάποιο “θεραπευτικό σχήμα” για την αντιμετώπιση του σημαδιού.
Από το γεγονός ότι στο τρέιλερ, ο Μέτατρον χρησιμοποιεί τον όρο μανιακός, λογικά σημαίνει ότι οι σεναριογράφοι έχουν ταυτίσει τα συμπτώματα της μανίας με αυτά που προκαλεί το σημάδι.
Ο όρος “μανιακός” προέρχεται από το ότι μπορεί ν’ απαντήσουν με έντονη δυσφορία, εκνευρισμό, επιθετικότητα, ενδεχομένως οργή και βία (πηγή:Μάνος, Ν. 1997).
Π.χ. Η Τσάρλι στο τρέιλερ επιστρέφει από το Οζ και τον χαιρετά, ο Ντήν της επιτίθεται. Η Τσάρλι δεν τον προκάλεσε. Αυτό που αντιλαμβάνεται ο Ντήν ως πραγματικότητα, θα μπορούσε να είναι πολύ απειλητικό. Στην βαριά μανία υπάρχουν και στοιχεία ψύχωσης. Ακουστικές κυρίως ψευδαισθήσεις και ιδέες μεγαλείου και άλλων ειδών (θρησκευτικότητας, διογκωμένης αυτοεκτίμησης, διωκτικού περιεχομένου και σε βαρύτερη περίπτωση, ρόλου και ταυτότητας) που αν δεν τις συμμερίζονται οι γύρω και προσπαθούν να κρατήσουν απόσταση, εξαγριώνονται και μπορούν πέρα από λεκτική βία να επιτεθούν για μικρό χρονικό διάστημα στους γύρω και στο περιβάλλον, χωρίς συνήθως σοβαρές ζημιές.
Η ορθολογική σκέψη πάει περίπατο, όταν αντιλαμβάνεσαι μια πραγματικότητα διαφορετική από όλων των υπόλοιπων. Αντιδράς με βάση λάθος εξωτερικά ερεθίσματα και δίνεις μια ακόμη πιο λανθασμένη απάντηση στο περιβάλλον.
Όταν συνειδητοποιήσουν ότι κάποιος μπορεί να τους ελέγχει, να τους προστατεύσει και να τους φροντίσει ώστε να γλιτώσουν από τις συνέπειες της κατάστασής τους (όπως αφυδάτωση, αφού παραμελούν τις βασικές ανάγκες για την επιβίωσή τους), τότε νιώθουν σιγουριά και αρχίζουν να ηρεμούν. Η ακεραιότητα της προσωπικότητάς τους επανέρχεται μετά το επεισόδιο μανίας, σε αντίθεση με την σχιζοφρένεια που αφήνει μόνιμα κατάλοιπα ένα οξύ ψυχωσικό επεισόδιο. Αυτή η διαφορά τους κάνει να μπορούν να συνειδητοποιήσουν πως δεν ελέγχουν πλέον τον εαυτό τους και χρειάζονται βοήθεια από τους άλλους για αυτό, και αργότερα να ανακτήσουν την αυτοκυριαρχία τους.
Το αν θα καταφέρουν να περιορίσουν τον Ντήν στο επόμενο επεισόδιο, δεν το γνωρίζω, δεν μπορώ να το συμπεράνω από το τρέιλερ.

Amalia
Amalia
Reply to  Ater Animus
9 years ago

Χωρίς να λέω οτι δεν έχουν βάση οι θεωρίες σας, πιστεύω οτι υπεραναλύετε το τρέιλερ. Βασίζεστε σε λεπτομέρειες του τρέιλερ που μπορεί να μην είναι αυτό που φαίνονται. Το αν η Τσάρλι που βλέπουμε είναι η αληθινή Τσάρλι έχει τεράστια σημασία για την ανάλυση που θα κάνουμε. Άρα αναλύουμε στα τυφλά τώρα.
Πάντως, ο Ντιν φαίνεται να συμπεριφέρεται σαν μανιακός (είτε με την καθομιλούμενη έννοια, είτε με την ιατρική έννοια), και αναρωτιέμαι, αφού η αιτία της μανίας του είναι υπερφυσική, θα μπορούσαν να του κάνουν κάτι ουσιαστικό τα ηρεμιστικά ή η απομόνωση; Λογικά όχι. Και τι γίνεται σε αυτην την περίπτωση…;

Ater Animus
Reply to  Amalia
9 years ago

Αν είναι η αληθινή Τσάρλι; I didn’t see that coming.
Εικασίες από το χτένισμα του πως θέλουν να μας παρουσιάσουν το επεισόδιο στο τρέιλερ και στα τυφλά, δεν το αρνούμαι. Είναι και λίγο το Hellatus, λίγο το ότι μόνο το τρέιλερ έδειχνε κάτι παραπάνω και όχι το επεισόδιο, λίγο το ότι βαριόμαστε να περιμένουμε ήσυχα. :p
Ηρεμιστικές ενέσεις, αν διατηρεί την βιολογία του σε ανθρώπινο επίπεδο, μπορούν λογικά να τον ναρκώσουν.
Αφού έχει υπερφυσική αιτία η μανία, ίσως χρειάζεται και υπερφυσική αντιμετώπιση. Ξόρκι, καμμιά σφραγίδα… τα υπερφυσικά τα αφήνω για τους σεναριογράφους 😉

Amalia
Amalia
Reply to  Ater Animus
9 years ago

Δεν είναι οτι βαριόμαστε να περιμένουμε ήσυχα… Δεν *μπορούμε* να περάσουμε το hellatus χωρίς θεωρίες παιδί μου εμείς! 😛
Το θεωρώ πολύ πιθανό να μην είναι η αληθινή Τσάρλι αυτή. Η φωνή της μου φάνηκε διαφορετική, πιο βαθιά…
Υπερφυσικό ηρεμιστικό ε; χμ… Λες να μπλεχτεί η Rowena στη μέση;

Ater Animus
Reply to  Amalia
9 years ago

ΟΚ, ΟΚ, ψοφάμε για νέες θεωρίες.
Η Τσάρλι, λίγο το κοντό μαλλί, λίγο η φωνή… θα μπορούσε κιόλας. Εμένα μου φαίνονται ως συνέπειες της διαμονής της στον Οζ (σώζοντας Munchkins και damsels in distress :p).
Μού πέρασε η Rowena από το μυαλό η αλήθεια είναι, όταν έγραφα για ξόρκι.

james
james
Reply to  Ater Animus
9 years ago

paides einai to syndromo sterisis opws anaferthike se proigoumeno arthro.mporei n analisw k tis mplouzes pou forousan oi opoies mporei n simainan kt.oso gia tin mania ater etsi opws t syndeeis odws kathistoun tn dean tromera epikindyno oxi mono gia ts allous isws k gia tn idio.padws den nomizwn na mn exei kamia ensynaisthisi …gt einai anthrwpos k oxi daimonas.oso k gia tin charlie diavasa tis thewries epi daimonismou oi opoies an isxyoun dikaiiologoun thn mpounia

Ater Animus
Reply to  james
9 years ago

Ακόμα και οι μπλούζες XD Εντάξει, χρειαζόμαστε άλλο ένα ακόμη άρθρο ανάλυσης τρέιλερ πιστεύω, μετά από όλα αυτά.

Η ενσυναίσθηση είναι δύσκολος όρος, και ακόμη πιο δύσκολη να εφαρμοστεί από τον οποιονδήποτε. https://www.youtube.com/watch?v=1SETRABZNtQ
http://www.scienceillustrated.gr/site/empathy/
Ο Ντήν είναι master στην ενσυναίσθηση, και δεν την χάνει ως στοιχείο της προσωπικότητάς του.
Αν θέλετε παράδειγμα έλλειψης ενσυναίσθησης: Ο Σέρλοκ του Κάμπερμπατς, όταν ξεστομίζει ακατάλληλες για την στιγμή λεπτομέρειες (-Sherlock! Timing. -Not good?). Υπάρχει πληθώρα παραδειγμάτων. Είναι χαρακτηριστική ιδιότητα του κοινωνιοπαθή.

Τόσο ψωμί έχει τελικά η υπόθεση της Charlie…

james
james
Reply to  Ater Animus
9 years ago

μπορει να χρησιμοποιησα τον λαθος ορο για ν περιγραψω την ψυχικη κατασταση του ντιν.μαλλον ηθελα ν διαχωρισω την απαθεια που ειχε ως δαιμονας οσο τν ειδαμε τελος παντων απο την κυριαρχια τ σημαδιου ενω ειναι ανθρωπινος.θα νιωθει τυψεις,θα ξερει τι γινεται ?απο την διαβασα απο τ λινκ π εστειλες τν ορο ενσυναισθηση τν ειχαμε αναλυσει κ στην σχολη οποτε υποσυνειδητα τν συνεδεσα καπως.ενταξει εχω περιεργια ν μαθω τι βιωσε η τσαρλι αλλα δεν συνταραχτηκα κιολας για ενα μπουνιδι.ειναι δεν ειναι δαιμονισμενη θα δειξει

Ater Animus
Reply to  james
9 years ago

Για την ενσυναίσθηση, βρήκα το πιο σαφές video που είχα δει πριν αρκετό καιρό https://www.youtube.com/watch?v=9_1Rt1R4xbM

Ναι, για κάποια άλλη λέξη φαίνεται να ψάχνεις. Ίσως κάτι αντίστοιχο με την αυτογνωσία, αυτοαντίληψη, self-awareness, συναίσθηση http://www.lexigram.gr/lex/enni/%CF%83%CF%85%CE%BD%CE%B1%CE%AF%CF%83%CE%B8%CE%B7%CF%83%CE%B7#Hist1
http://el.thefreedictionary.com/%CF%83%CF%85%CE%BD%CE%B1%CE%AF%CF%83%CE%B8%CE%B7%CF%83%CE%B7

Αυτό μπορεί να μην είναι σταθερά δεδομένο. Υπάρχει, αλλά οχι πάντα.
Π.χ. Δεν θα αναφερθώ στον Ντήν, αλλά σε κάποιον σε φάση μανίας, που έχει ένα ξέσπασμα λεκτικής ή σωματικής βίας. Μπορεί να αισθανθεί άσχημα για αυτό που έκανε και να μετανιώσει μόνο αφού περάσει το ξέσπασμα και όχι κατά την διάρκειά του. Εκείνη την ώρα, που είναι σε δράση επιθετικότητας ας το πω, δεν μπορεί να ελέγξει τον εαυτό του.
Το μπουνίδι στην Τσάρλι, δεν με εξέπληξε αρχικά καθόλου, με τον Ντήν να βαράει ο,τιδήποτε δείχνει το τρέιλερ. Ίσως θα ‘πρεπε. Θα δούμε στο επεισόδιο.

Μαρία
Μαρία
Reply to  Ater Animus
9 years ago

Γιατί η ενσυναίσθηση είναι τόσο δύσκολη να εφαρμοστεί από τον οποιονδήποτε;

james
james
Reply to  Μαρία
9 years ago

tr pou diavasa k go to parapanw sxolio mipws ennoei oti einai dyskolo n tautisteis i n niwseis to idio asxima gia t provlima kapiou allou(eidika an den exeis viwsei kt paromoio).k go pisteuw oti einai dyskolo n ktlaveis pragmatika pws niwtheis o allos.telika ithela n pw synaisthisi ki oxi ensynisthisi st thema tou dean.einai anthrwpos k oxi demonas opote ti apla kleinei ena diakopti sth synudeisi tou?

Μαρία
Μαρία
Reply to  james
9 years ago

Σίγουρα, για να πλησιάσεις κάποιον και να του συμπαρασταθείς, θα πρέπει κι εσύ ο ίδιος να έχεις βιώσει κάτι παρόμοιο. Όμως, αυτό που καταλαβαίνω από το βίντεο είναι πως ασχέτως εάν έχεις ή όχι παρόμοια εμπειρία, παίρνεις τον πόνο του άλλου και τον κάνεις δικό σου.
Όσον αφορά στον Ντιν, πιστεύω πως έχει συνείδηση. Είναι άνθρωπος ξανά, παρόλο που τον επηρεάζει το σημάδι. Πάντα ένιωθε τύψεις για όσα έφταιγε και για όσα πίστευε, και συνεχίζει να πιστεύει πως φταίει. Απλώς δεν εξωτερικεύει τα συναισθήματα και τις σκέψεις του. Ίσως αυτός να είναι ένας λόγος παραπάνω που είναι ευαίσθητος στο σημάδι. Εάν είχε ανοιχτεί στον Σαμ και του είχε μιλήσει για τον εφιάλτη, ο Σαμ δε θα τον άφηνε μόνο του με τους άλλους. Ακόμη κι όταν είπε στον Κας να τον σκοτώσει, δεν του μίλησε ξεκάθαρα για την κατάστασή του.
Νομίζω πως το τρέιλερ δεν είναι μόνο για το δέκατο επεισόδιο, αλλά και για το ενδέκατο. Μάλλον στο 10.11 εμφανίζεται η Τσάρλι. Πάντως από τον τρόπο που μιλάει, δε φαίνεται να είναι ο εαυτός της.

james
james
Reply to  Μαρία
9 years ago

ναι το βιντεο δεν αναφερει κτ για προσωπικο βιωμα εγω τ προσθεσα γτ νομιζω ειναι απαραιτητο.οντως ο ντιν παντα κλεινοταν αλλα ακομα κ οταν συμπεριφεροταν σαν μλκς ηταν απλα αμυνα.απο οτι διαβασα το φτερωτο κουταβι θ κανει ολη την δουλια …για ν σωθει ο ντιν .ξεφυγε για λιγο,εσφαξε ανθρωπους,μετα ηταν σ σοκ συγχυση(μετανιωμενος) οποτε προς στιμην οντως πρεπει ν ναι ο ντιν απλα με εναν δολοφονο μεσα του

Ater Animus
Reply to  james
9 years ago

Woah woah woah, φτερωτό κουτάβι? Έχει συγγένεια με τις φτερωτες μαϊμούδες του Οζ ή είναι japaneesy?

Για να πετύχει κάποιος οποιοσδηποτε άνθρωπος την ενσυναίσθηση, δεν είναι ανάγκη να έχει βιώσει ίδια ή ανάλογη κατάσταση με τον άνθρωπο που έχει απέναντί του. Οταν πετύχει κανείς την ενσυναίσθηση, αποστασιοποιείται από τον ίδιο του τον εαυτό, και προσπαθεί να νιώσει πώς είναι “να μπεί στα παπούτσια του άλλου”. Αν είσαι ένα εκπαιδευμένο άτομο στην συμβουλευτική και στα μοντέλα του Carl Rogers, προσπαθείς και να περπατήσεις με αυτά. Να βρείς τρόπο να κάνεις και τον απέναντί σου να συνεχίσει το περπάτημα στα δικά του.
Οι άνθρωποι δεν μπορούμε να φορέσουμε τα μεταχειρισμένα παπούτσια οποιουδήποτε άλλου. Όλα τα πόδια είναι διαφορετικά. Όλοι έχουν το δικό τους περπάτημα.
Το να προσπαθήσει κάποιος να καλύψει ένα κενό στην εκτήμιση της συναισθηματικής κατάστασης του απέναντι και στην εκπαίδευσή μας, υπάρχει κίνδυνος να του αποδώσουμε χαρακτηριστικά που δεν έχει, αλλά είναι δικά μας (προβολή= μηχανισμός άμυνας του εγώ. Μια από τις ελάχιστες σήμερα αποδεκτές θεωρίες του Sigmund Freud.).
Π.χ.: Κάποιος χάνει έναν δικό του άνθρωπο, ας πούμε πεθερά για να είναι πιο συγκεκριμένο.
Υποτίθεται πως κι εμείς χάσαμε την πεθερά μας και εμάς δεν μας πείραξε καθόλου ή χαρήκαμε κιόλας.
Τώρα, χωρίς να έχουμε πετύχει ενσυναίσθηση, πάμε και τον ρωτάμε: Δεν είναι σαν να πήρες μία ανάσα τώρα που έφυγε η πεθερά σου;/Θα πρέπει να σας έφυγε ένα βάρος/χαρήκατε για αυτό;
Και ο άλλος μας απαντάει: Η πεθερά μου ήταν σαν δική μου μητέρα/ ήταν η μητέρα που δεν είχα ποτέ/ ήταν ένας από τους λίγους ανθρώπους για τους οποίους θα μπορούσα να λυπηθώ τόσο.
Σε αυτήν την περίπτωση, δεν καταφέραμε καθόλου να νιώσουμε τα συναισθήματα του άλλου, μένοντας επικεντρωμένοι στα δικά μας συναισθήματα.
Διαφορετικό παράδειγμα: Ο χαρακτήρας του bbc Sherlock έχει Textbook αλεξιθυμικά στοιχεία. Δεν αισθάνεται ούτε για τον εαυτό του όλες τις λεπτές χροιές και διακυμάνσεις των συναισθημάτων. Είναι σε θέση να αισθάνεται κανονικότατα τα πάρα πολύ δυνατά συναισθήματα. Οργή, αδιαφορία, μίσος, αγάπη (δλδ κατι στο οποιο αρέσκεται υπερβολικά), υπερθυμία, καταθλιπτικό συναίσθημα. Δεν είναι ούτε σε θέση να νιώθει αυτά τα συναισθήματα σε περιστάσεις που τα νιώθει ο μέσος όρος ας πούμε των ανθρώπων. Πρέπει να εκπαιδευτεί για αυτά. Χρειάζεται καθοδήγηση από τον John για να τα αντιληφθεί. Στο s03e02 ενώ εκφωνεί τον λόγο του, είναι πασιφανές πόσο δύσκολο του είναι. Δείχνει κάποια πρόοδο αργότερα, αφού μπορεί να καταλάβει πότε κάποιος γίνεται αγενής.
Με λίγα λόγια η επίτευξη ενσυναίσθησης είναι δύσκολη.

Αν στηριχτείς στην θεωρία των διαφορετικών προσωπικοτήτων σε ένα άτομο για τον Ντην, το τυπικό είναι η μία προσωπικότητα να μην έχει επίγνωση της άλλης και των πράξεών της. Άρα μάλλον όχι.

james
james
Reply to  Ater Animus
9 years ago

χαχαχα γελαω για την αναφορα στ φτερωτο κουταβι…επρεπε οντως ν προσδιορισω οτι αναφερομουν σον καστιελ. ρε συ ατερ(σουπερνατουραλ φαμιλι) πες μ οτι σπουδαζεις/σες ψυχολογια η φιλοσοφια για ν δικαιολογησω τις γνωσεις σου….η απαντηση σ πιστευω θ καλυψει την μαρια.σαν ορος κ θεωρητικα κ στην πραξη ναι ειναι δυσκολη η ενσυναισθηση αν σκεφτεις ποσοι μπορουν ν προσποιηθουν (συνειδητα η μη) πως κτλαβαινουν,νιωθουν κ ασπαζονται τ συναισθηματα τ αλλου?(παλι δικια μ γνωμη)τρ μ ηρθε φλιασια το σχολιο ενος χρηση εδω…εαν ο ντιν προσποιειται τοσο καιρο κ δεν εχει θεραπευτει.μ ειχε ιντριικαρει τρελα αυτη η σκεψη ..κ κολλαει καπου εδω.οπως ειδαμε στ τελος μονο παραδεχτηκε οτι τοσο καιρο το σημαδι τν επηρεαζε (οχι ν τον καθιστα μανιακο) αλλα ειχε μια επιδραση πανω την οποια ο ντιν εκρυβε.αν κ φαινοταν ανησυχητικα ηρεμος

Μαρία
Μαρία
Reply to  james
9 years ago

Δεν πιστεύω πως ο Ντιν τόσο καιρό προσποιούνταν πως είχε αλλάξει. Άλλο είναι να κρύβει από τον αδελφό του ότι το σημάδι, ακόμη και μετά τη θεραπεία τον παίδευε και άλλο να λέει ψέματα πως όντως γιατρεύτηκε. Πρώτα απ’όλα, μέχρι τώρα, τον έχουν βρέξει με αγιασμό δύο φορές και δεν κάηκε. Επίσης, ακριβώς μετά τη θεραπεία όταν βρισκόταν μόνος του στο δωμάτιό του κοίταζε τις φωτογραφίες που βρήκε ο Σαμ. Αν ήταν ακόμη δαίμονας, δε θα έδινε καν σημασία σε αυτές. Το ότι δεν είχε πει τίποτα στον Σαμ, είναι χαρακτηριστικό του Ντιν.

james
james
Reply to  Μαρία
9 years ago

οχι σε καμια περιπτωστη δεν πιστευω κ οπως λες δεν θ ηταν λογικο να ναι ακομη δαιμονας.το παιδι που το γραψε δεν ξερω τι ακριβως εννοουσε αλλα ηταν ενδιαφερον η σκεψη του.παντως ηταν η ησυχια πριν το ξεσπασμα

Μαρία
Μαρία
Reply to  james
9 years ago

Ναι! Πιστεύω πως στα επόμενα επεισόδια θα γίνει χαμός. Ίσως γι’αυτό το 10.09 είχε αργή εξέλιξη.

Ater Animus
Reply to  james
9 years ago

Για μια στιγμή αναρωτήθηκα, λες να λέει για τον Καστιέλ, αλλά γιατί τον λέει έτσι. Δεν θυμάμαι καλά, αλλά πρέπει να τον έχουν αποκαλέσει ξανά έτσι.
Σπούδασα Νοσηλευτική στη Λάρισα, και μπορείς να φανταστείς πόσα μαθήματα ψυχολογίας/ψυχιατρικής/νοσηλευτικής ψυχικής υγείας/συμβουλευτικής έχουμε μέχρι να τελειώσουμε την σχολή. Δεν είναι τυχαίο ότι υπάρχει και μεταπτυχιακό πρόγραμμα Ψυχικής Υγείας σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας. Στο να ασχοληθώ περισσότερο με θέματα ψυχικής υγείας βοήθησε και η πτυχιακή μου εργασία επάνω στις Συναισθηματικές Ψυχώσεις και την νοσηλευτική τους φροντίδα. Δεν πρόλαβα να κάνω αίτηση για μεταπτυχιακά και έχω άλλο 1μιση χρόνο να περιμένω για να ανοίξουν καινούριες αιτήσεις. Έτσι, βαριέμαι, και μεταξύ άλλων αφήνω και σχόλια σε αυτό το blog.

Δεν μπορώ να διαβάσω αν έκανες ερώτηση (θα βοηθούσε αν χρησιμοποιούσες το κουμπί Enter συχότερα) για το αν μπορείς να προσποιηθείς την ενσυναίσθηση. Δεν έχει σημασία για τον απέναντί σου το αν προσποιείσαι επιτυχώς. Για εσένα τον ίδιο έχει. Δεν το διάβασα αυτό κάπου, αλλά ισχύει. Σε τυπική κοινωνική σχέση σίγουρα. Σε στενές σχέσεις, αν μπορεί ο απέναντι να διαβάσει κι εσένα, αν και δεν έχει καμμία δουλειά να κάνει και αυτό εκείνη την ώρα, αισθάνομαι πως μπορεί να υπάρξει πρόβλημα.
Αν ο Ντήν όντως πίστευε πως το σημάδι δεν τον επηρεάζει, δεν προσποιούνταν. Το έκρυβε από τον εαυτό του και μετά ο αμυντικός μηχανισμός που χρησιμοποιούσε κατέρρευσε και συνειδητοποίησε την αλήθεια. Με τους μηχανισμούς άμυνας του εγώ προσπαθείς να πεις ψέματα πρώτα στον εαυτό σου, επειδή είναι αβάσταχτο για τον εαυτό σου εκείνο το οποίο απωθείς. Φυσικά και δεν σημαίνει πώς δεν υπάρχει. Υπάρχει. Οι άλλοι που γίνονται αποδέκτες του ίδιου ψέματος δεν/λίγο σε νοιάζουν.

james
james
Reply to  Ater Animus
9 years ago

ετσι εξηγειται εχεις κανει την αναλογη διατριβη. ο κλαδος της ψυχολογιας ειναι μακραν απο τους πιο ενδιαφερον τομεις αλλα κ αμφιλεγομενους καθως διαταραχες κ ανθρωπινες συμπεριφορες δυσκολα οριοθετουνται κ οριζονται μ σαφηνεια.μας τ πε κ ο ψυχολογος στη σχολη.ναι η αρνηση (να μην αποδεχεσαι κτ) πιστευω συμβαινει οταν φοβαται καποιος ν αντιμετωπισει την αληθεια ,ν την αποδεχτει τελος παντων….τον καστιελ δεν ξερω αν τον εχουν αποκαλεσει ξανα κουταβι,φτερωτο παντως σιγουρα

Ater Animus
Reply to  james
9 years ago

Όλοι οι άνθρωποι είναι μοναδικοί και αποτελούν ξεχωριστές βιοψυχοκοινωνικές ολότητες.
Είναι πιο πολύ οδηγίες παρά κανόνες, όπως θα έλεγαν στους Πειρατές της Καραϊβικής.
Για αυτό, έναν νοσηλευτή δεν τον ενδιαφέρει τόσο η ετικέτα που έχει δώσει ο γιατρός σε έναν ασθενή, αλλά το κάθε ένα μικρό ή μεγάλο πρόβλημα του συγκεκριμένου ατόμου που το εμποδίζει να ικανοποιεί αυτόνομα τις ανάγκες του. Να είναι λειτουργικό.
Να είναι σε θέση και αυτός να πει π.χ. “I’m a high functioning Sociopath” 😛

Σειρά σου να πεις τι ακριβώς σπουδάζεις, james.

james
james
Reply to  Ater Animus
9 years ago

spoudazw eidiki agwgi k asxoloumasme m tin psyxologia-psyxiatriki episis(thewritika kommatia) …ton oro sociopath ton exw ksana synadisei k nomizw ton eixan metafrasi ws trelo. oso gia to leitourgiko kommati pisteuw einai t vasikotero se pollous tomeis.ayto pou maresei sto supernatural episis einai oti me tis atakes,tis ekfraseis toy proswpou kai alles mikres leptomereies ksediplwnoun tis proswpikothtes twn xaraktirwn.den asxoloudai apla me to kinigi k t kyrio storyline alla k me tis proswpikotites tn hrwwn.den perimena oti i apoxi apo to spn tha me ekane n analusw ola ayta (fadasou ti m ekane t syndromo sterisis) sinithws eimai lakwniko atomo

Ater Animus
Reply to  james
9 years ago

Έκανα αναφορά στον BBC SHERLOCK, δεν γνωρίζω αν έχεις παρακολουθήσει.
Ο κοινωνιοπαθής δεν είναι σχιζοφρενής. Έχει γίνει μόδα τελευταία στην τηλεόραση και στις ταινίες, όπου οι μεταφραστές που γράφουν τους υπότιτλους το αποδίδουν ως ψυχοπαθής (σχεδόν πάντα). Είναι παλιομοδίτικος όρος και παίζει να μην τον συναντήσεις σε σύγχρονο εγχειρίδιο, αφού περιέχεται στα πλαίσια της αντικοινωνικής διαταραχής προσωπικότητας.
Μόνο η μετάφραση Google μπορούσε να προσφέρει κάτι που δεν ήξερα:
(Ορισμοί sociopath, ουσιαστικό,a person with a personality disorder manifesting itself in extreme antisocial attitudes and behavior and a lack of conscience.)
Δηλαδή αυτήν την θεωρία, που μάλλον είναι ο λόγος που ο όρος είναι δημοφιλής:
“Professor Kets de Vries says the world can neatly be divided into three distinct behavioural groups: sociopaths , psychopaths and what he calls ‘normopaths’, or excessively normal people.”

Αυτό που λες για τους χαρακτήρες πραγματικά ισχύει. Με κόσμο που έχω μιλήσει, έχουμε συμφωνήσει πως αν δεν ήξερες τι σημαίνει οικογένεια πριν δεις Supernatural, μετά από 1 οποιαδήποτε σεζόν, το έχεις καταλάβει.

Το πόσο μιλάει κανείς πολλές φορές εξαρτάται από το θέμα συζήτησης, και το γεγονός ότι έχεις να πεις κάτι σημαντικό κάθε φορά. Όλα τα υπόλοιπα είναι φλυαρίες. Δεν έχω καμία επίγνωση σχετικά με το πώς κάποιοι άνθρωποι μιλούν, μιλούν μιλούν, όλη μέρα χωρίς ουσιαστικά να μην λένε τπτ. Αποτελούν μυστήριο για εμένα. Δεν μπορώ να τους παρακολουθήσω, και αφού φύγω από την παρέα τους, αναρωτιέμαι αν όντως μιλούσαν όλες αυτές τις ώρες ή έκαναν και περίεργους ήχους σε μεσοδιαστήματα για να σπάσουν την μονοτονία.

james
james
Reply to  Ater Animus
9 years ago

o oros psyxopathis m elkuei to endiaferon gt psyxopatheia einai ena xaraktiristiko proswpikothtas pou i syxnotita k o vathmos emfanisis kseperna to fysiologiko.tr mporei to sociopath n anikei stn parapanw oro.oso gia tn sizitisi i flyaria,o verbalismos k i ypervoliki lakwnitita m tn spaei.odws merikoi anthrwpoi milan mn gia n milan

Ater Animus
Reply to  james
9 years ago

Και οι δυο παραπάνω όροι υποδηλώνουν παθογένεια, όπως θα λέγαμε Παθολογία και Φυσιολογία για το σώμα – Ψυχοπαθολογία και Ψυχολογία αντίστοιχα, για την ψυχή.
Το κύριο πρόβλημα του κοινωνιοπαθούς, όπως φαίνεται μόνο από την ετυμολογία της σύνθετης αυτής λέξης, είναι με την κοινωνία και την παθολογική σχέση του με αυτήν. Συμφωνώ πως μπορεί να ανήκει στον όρο της ψυχοπάθειας.
Αν το πάρεις αλλιώς είναι σαν να λέει κανείς “εμφανίζει σημεία παθολογίας, αντί για έχει αμυγδαλίτιδα, γρίπη *insert οποιαδήποτε σωματική νόσο και σύνδρομο here*.

Δεν είναι άλλωστε όλοι όσοι λακωνίζουν φιλόσοφοι, ούτε αυτοί που νιώθουν άσχημα όταν δεν ακούν τον ήχο της φωνής τους έχουν πάντα κάτι να πουν.

Μαρία
Μαρία
Reply to  Ater Animus
9 years ago

Νομίζω πως καλύφθηκε η απορία μου. Επομένως, για να εφαρμόσει κάποιος την ενσυναίσθηση δεν είναι απαραίτητο να έχει γνώσεις ψυχολογίας. Πάντως είναι περίεργο που ένα άτομο σαν τον Ντιν, το οποίο προσπαθεί συνέχεια να κρύβει και να ελέγχει τα συναισθήματά του, να μπορεί να την εφαρμόζει.

Μαρία Μαίρη Μαρούλιღ
Μαρία Μαίρη Μαρούλιღ
9 years ago

Πωωωωω επιτέλους! Λόγω εξετάσεων περίμενα μία βδομάδα για να το δω :Ρ
Τολμώ να ομολογήσω ότι το περίμενα πολύ καλύτερο, ήταν όμως πάρα πολύ καλό.
Δεν ξέρω αν επηρεάστηκα αρνητικά επειδή το περίμενα τόσο καιρό ή επειδή επηρεάστηκα κάτι πιο συγκλονιστικό από το πρόμο ή ίσως επειδή τη μία εκ των τριών καλύτερων σκηνών όλου του επεισοδίου την είχα δει στο σνικ πικ(αυτή που τρώνε με τον Κας δηλαδή), βέβαια δεν μπορώ από την άλλη να πω ούτε ότι ήταν βαρετό ή μέτριο.
Νομίζω ότι το πρόβλημα ήταν ότι το επεισόδιο ήταν τέλειο για προτελευταίο πχ πριν τη μέση, αλλά “λίγο” για μιντ σίζον φινάλε. Ένιωσα κι εγώ ότι ήταν πιο κοντά στα επίπεδα του μιντ σίζον φινάλε της 8ης σεζόν, με δυνατότερο ωστόσο στοριλάιν(δηλαδή όχι κάτι σοκαριστικό, αλλά όλες οι εξελίξεις ήταν ευχάριστες).
Πέραν αυτού πιστεύω ότι προσπάθησαν εσφαλμένα ξανά να βάλλουν ένα σωρό πράγματα -ανοίγοντας 3-4 διαφορετικά μέτωπα- μέσα στο ίδιο επεισόδιο, με αποτέλεσμα να κινείται λίγο αργά το επεισόδιο μέχρι να εισαχθούν και οι 3 ιστορίες και μετά να έχουμε όλο κι όλο 2 λεπτά για το σπαραξικάρδιο φινάλε με τον Ντιν να πραγματοποιεί τον εφιάλτη του και να γονατίζει “ηττημένος” απ’ τη δαιμονική του πλευρά.
(και βέβαια να τελειώσει το επεισόδιο στο καλύτερο σημείο πάνω που είπαμε ότι ναι, τελείωσε η εισαγωγή φτάσαμε στο προκείμενο)

ΥΓ Λάτρεψα τη σκηνή που τα αγόρια διηγούνται την ιστορία με τον Τζον και την αγάπησα ακόμη περισσότερο επειδή πρώτη φορά τον βλέπουμε να είναι περισσότερο πατέρας παρά “στρατηγός” για τον Ντιν. Ήταν και η πρώτη φορά που τον “βλέπουμε” να τον αποκαλεί “Γιε μου” αντί για ένα ξερό “Ντιν”…
Πόσο πιο υπέροχη θα γίνει αν ακολουθήσει και μια επανεμφάνιση Τζον(Τζέφρι Ντιν Μόργκαν)! Έστω και σε φλας μπακ…
ΥΓ2 Μπορεί οι σχετικές με αυτήν εξελίξεις να μην ήταν κάτι “επικό”, αλλά η Ροβένα αν και σκύλα είναι θεά! χαχαχαχαχα :Ρ

james
james

πηρα φορα κ σχολιαζω τρ που κανουν την απεργειαα των χριστουγεννων.ποσο σε νιωθω.ενω οδευαι προς τ τελος τ επεισοδιο ελεγα τι??αυτο ειναι το επικο κρινοντας απο τ προμο,φιναλε?αυτες οι τρεις σκηνες που ανεφερες νομιζω πως εκαναν τ επεισοδιο ν αξιζει αν κ δεν καλυψε τις προσδοκιες των περισσοτερων.

Μαρία Μαίρη Μαρούλιღ
Μαρία Μαίρη Μαρούλιღ
Reply to  james
9 years ago

Κι εγώ στο σχόλιό μου γράφω ότι δεν ήταν το επικό μιντ σίζον που περιμέναμε και ότι περίμενα περισσότερα..θα ήταν δηλαδή τέλειο αν ήταν 8ο και μετά ακολουθούσε ένα καθηλωτικό 9ο..μπορούμε, ωστόσο, να φτιάξουμε ολόκληρη λίστα επεισοδίων απ’ όλες τις σεζόν που τα επεισόδια δεν άγγιξαν τις προσδοκίες του πρόμο, γι’ αυτό δεν απογοητεύομαι. 😉
Το μόνο που μένει είναι να περιμένουμε το 10ο και να διαπιστώσουμε αν μας άφησαν μ’ ένα χαλαρό μιντ σίζον φινάλε για να μας “πεθάνουν” στο επόμενο μ’ ένα Ντιν που ήδη από το 9ο έχει ξεφύγει πάλι ανεπανόρθωτα. Θα φανεί..

james
james

μπορει ν εχω πολλες απαιτησεις κ ν περιμενω πολλα απο καθε τι που μαρεσει βασικα αλλα τ σουπερνατυραλ δεν μπορω ν πω οτι μαπογοητευει.παντα βρισκει τροπο ν επανορθωνει κ εξελλισεται η ιστορια γαματη .αυτη η τελευταια σκηνη μ δινει ελπιδες για τη συνεχειαα…κ κανει υποφερτη την απουσια τν σαραντα ημερων

Μαρία Μαίρη Μαρούλιღ
Μαρία Μαίρη Μαρούλιღ
Reply to  james
9 years ago

Η τελευταία σκηνή αν και αρκετά αναμενόμενη, ήταν όπως έγραψα και παραπάνω “σπαραξικάρδιο”..να βλέπεις τον Ντιν σαν χαμένο και τον Σαμ να τον παρακαλάει να του πει ότι το έκανε επειδή αναγκάστηκε, παρόλο που μέσα του ήξερε την αλήθεια..και το γεγονός ότι περιμέναμε 40 λεπτά σ’ ένα “χαλαρό” επεισόδιο για να δούμε μια σκηνή που μας ξερίζωσε την καρδιά αφήνοντάς μας να περιμένουμε 40 μέρεςσ για τη συνέχεια..αυτό και μόνο ήταν πιστεύω ικανό να μας κάνει να ανυπομονούμε για το επόμενο, ακόμη κι ας μην ήταν ένα μιντ σίζον φινάλε όπως μας έχει συνηθίσει η σειρά

james
james

απο οτι κτλαβα οι περισσοτεροι το περιμενατε σε αντιθεση με εμενα που ηθελα ν συμβει μια τετοια σκηνη αλλα νομιζα πως θα ηταν η σκηνη του εφιαλτη.κι αν συνεβαινε θ σκοτωνε μαζικα αλλα τερατα.με λιγα λογια δεν το περιμενα ακριβως….κι οταν συνεβει μ αποτελειωσαν…

Μαρία Μαίρη Μαρούλιღ
Μαρία Μαίρη Μαρούλιღ
Reply to  james
9 years ago

Προσωπικά είχα αρχίσει να το υποψιάζομαι από το πρόμο(ήταν η μόνη λογική εξήγηση στο γιατί τον στοίχειωνε τόσο ο εφιάλτης του μακελιού) σε συνδυασμό με το γεγονός ότι σκότωσε το τέρας του προηγούμενου επεισοδίου πολύ “χαλαρά” -σε αντίθεση με το 6ο επεισόδιο..ειδικά όσο κυλούσε το επεισόδιο και δεν βλέπαμε κάτι καθηλωτικό σιγουρευόμουν όλο και πιο πολύ ότι η εξέλιξη που θα μας καθηλώσει θα είναι η δολοφονία ανθρώπων..

Τελευταία Άρθρα

Καλύτερα Επεισόδια The Winchesters

Orestis
Orestishttp://supernaturalgreece.gr/
Όλα ξεκίνησαν στις 22/04/11 όταν η απόφαση για ένα ήρεμο blog σχετικά με τη σειρά Supernatural πήρε σάρκα και οστά. Η συνέχεια γνωστή. Πρωτοπορία σε events σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη για τις αγαπημένες μας σειρές και το Supernaturalgreece.gr είναι πλέον γεγονός. Γίναμε χιλιάδες, γίναμε η πιο όμορφη ιντερνετική οικογένεια. Το 2015 παρευρέθηκα στο συνέδριο της Ρώμης γνωρίζοντας από κοντά το cast του Supernatural.

Περισσότερα Άρθρα