[Disclaimer: Η κριτική που ακολουθεί γράφτηκε στα πλαίσια rewatch της σειράς από την αρχή, και περιέχει μικρά spoilers για τη συνέχεια.]
Οι Winchesters φτάνουν σε μια κωμόπολη της Νέας Υόρκης, όπου ο Mark και η Anne Telesca βρέθηκαν νεκροί μέσα στο κλειδωμένο σπίτι τους. Αυτός ήταν ο πιο πρόσφατος σε μια σειρά από παρόμοιους φόνους που έλαβαν χώρα τις τελευταίες δεκαετίες, σύμφωνα με το Ημερολόγιο του John Winchester. Η έρευνα στο σπίτι των Telescas δεν έδειξε κάτι, γιατί το σπίτι είχε αδειάσει από όλα τα έπιπλα και τα υπάρχοντά τους. Πηγαίνουν, λοιπόν, στον οίκο δημοπρασιών όπου κατέληξαν τα πράγματα, παριστάνοντας τους αντικέρ, για να βρουν αν κάποιο από αυτά είναι καταραμένο ή στοιχειωμένο. Ο ιδιοκτήτης του οίκου δημοπρασιών είναι επιθετικός απέναντί τους, αλλά η κόρη του, η Sarah, είναι φιλική και εξυπηρετική. Με λίγη πίεση από τον Dean, ο Sam βγαίνει ραντεβού μαζί της, κι εκείνη του δίνει αντίγραφα των εγγράφων που πιστοποιούν την προέλευση του κάθε αντικειμένου της περιουσίας των Telescas. Έτσι, τα αγόρια βρίσκουν τον στοιχειωμένο πίνακα της οικογένειας Merchant, του οποίου όλοι οι ιδιοκτήτες πέθαναν με τον ίδιο τρόπο (κομμένο λαρύγγι), λίγο μετά την απόκτησή του. Το ίδιο βράδυ κάνουν διάρρηξη στον οίκο δημοπρασιών και καταστρέφουν τον πίνακα (ή έτσι νομίζουν), βάζοντάς του φωτιά.
Το επόμενο πρωί, ο Dean παριστάνει ότι έχασε το πορτοφόλι του κατά τη διάρκεια της διάρρηξης για να αναγκάσει τον Sam να μιλήσει με την Sarah. Επιστρέφοντας στον οίκο δημοπρασιών, τα αγόρια σοκάρονται όταν βλέπουν τον πίνακα των Merchants σώο και αβλαβή! Μετά από έρευνα στην τοπική βιβλιοθήκη, μαθαίνουν την ιστορία της οικογένειας του πίνακα: ο πατριάρχης Isaiah Merchant κατηγορήθηκε ότι σκότωσε τη γυναίκα, τους δυο γιους του και την υιοθετημένη κόρη του, τη Melanie. Ο Sam παρατηρεί ότι ο πίνακας έχει αλλάξει με τα χρόνια. Τώρα πια, ο Isaiah κοιτάζει την κόρη του, κι όχι ίσια μπροστά. Επίσης, ο πίνακας μέσα στον πίνακα δείχνει πια τον οικογενειακό τάφο της οικογένειας. Ο Dean πιέζει (πάλι) τον Sam να τηλεφωνήσει στην Sarah, κι από εκείνη μαθαίνουν ότι ο πίνακας πουλήθηκε σε μια γυναίκα ονόματι Evelyn. Τα αγόρια τρέχουν στο σπίτι της, με τη Sarah στο κατόπι τους, η οποία απαιτεί να της εξηγήσουν τι συμβαίνει. Οι τρεις τους βρίσκουν την Evelyn νεκρή, με το λαρύγγι της κομμένο. Η Sarah δέχεται να πει ψέματα στην αστυνομία και να αποκρύψει την εμπλοκή των Winchesters στην υπόθεση, αλλά από τους ίδιους απαιτεί την αλήθεια.
Ενόσω ο Dean ανακαλύπτει πού βρίσκεται ο τάφος του Isaiah Merchant και πηγαίνει εκεί για να κάψει τη σωρό του, ο Sam ανοίγεται στην Sarah. Της αποκαλύπτει την αλήθεια για το υπερφυσικό, αλλά της εξηγεί και γιατί την κρατά σε απόσταση, παρά την προφανή έλξη που νοιώθει για εκείνη. Εκφράζει για πρώτη φορά τον φόβο του πως όποιος τον πλησιάζει καταλήγει νεκρός. (Αρχικά αυτή η σκέψη μας φάνηκε υπερβολική και σχεδόν αστεία, αλλά με τον καιρό συνειδητοποιήσαμε με τον δύσκολο τρόπο ότι ο Sam ίσως και να έχει δίκιο.)
Οι Winchesters επιστρέφουν με τη Sarah στο σπίτι της Evelyn για να βεβαιωθούν ότι ο πίνακας δεν είναι πλέον στοιχειωμένος, αλλά εκεί ανακαλύπτουν ποιό ήταν το δολοφονικό φάντασμα – και δεν ήταν ο Isaiah, αλλά η Melanie, κι εκείνος είχε αλλάξει τον πίνακα για να προειδοποιήσει όσους τον πάρουν στα χέρια τους. Το πανίσχυρο πνεύμα παγιδεύει τον Sam και η Sarah μέσα στο σπίτι, και δεν αφήνει τον Dean να μπει.
Ο μεγάλος Winchester πηγαίνει στο μαυσωλείο της οικογένειας Merchant, όπου βρίσκονται οι στάχτες της Melanie με την ελπίδα να βρει εγκαίρως το αντικείμενο το οποίο χρησιμοποιεί ως άγκυρα το πνεύμα της για να παραμένει στη γη. Η λύση έρχεται από την Sarah στην άλλη άκρη της τηλεφωνικής γραμμής, η οποία εικάζει ότι η πορσελάνινη κούκλα της Melanie που θάφτηκε με αυτή, είναι η άγκυρά της αφού, πιθανώς, θα είχε φτιαχτεί με τα μαλλιά της, όπως συνηθίζονταν τότε. Ο Dean καίει στην κόψη του χρόνου την κούκλα και το φάντασμα εξαφανίζεται.
Την επόμενη μέρα, πριν αποχαιρετιστούν, η Sarah λέει σε δυο εργάτες να κάψουν τον μέχρι πρότινος στοιχειωμένο πίνακα. Ο Sam τη φιλάει με τον Dean να κοιτάζει από μακριά σαν περήφανος αδερφός….
Όταν κάποιος με ρωτάει ποιο είναι το αγαπημένο μου αυτοτελές επεισόδιο του Supernatural, χωρίς να το σκεφτώ λέω πάντα το Provenance! Όσα χρόνια κι αν περάσουν, όσες φορές και να το ξαναδώ, όσα αξιόλογα fillers κι αν το έχουν διαδεχτεί, αυτό θα παραμένει πρώτο στην καρδιά μου. Τα έχει όλα: μια φανταστική guest που έχει τρομερή χημεία με τα αγόρια (Sarah Blake σε θέλαμε πίσω με χίλια, αλλά όταν σε έφεραν πίσω, το μετανιώσαμε, συγχώρεσέ μας), πηγαίο χιούμορ, συναισθηματικές αποκαλύψεις, ωραία horror ατμόσφαιρα, και extra creepy φάντασμα (τα νεκρά παιδιά είναι εγγυημένη πηγή ανατριχίλας στη σειρά). Ένα χορταστικό επεισόδιο υπό όλες τις έννοιες!