Το επεισόδιο συνεχίζει ακριβώς εκεί που μας άφησε το προηγούμενο: ο Dean προσπαθεί απεγνωσμένα να επικοινωνήσει με τον πατέρα του. Ξαφνικά, η Meg απαντά το τηλέφωνο του John και του λέει ότι δεν μπορεί να τον βοηθήσει πια, πριν του το κλείσει την μούρη. Ο Sam θέλει να περιμένουν τον δαίμονα για να τον σκοτώσουν με το Colt, αλλά ο Dean, για πρώτη φορά στη ζωή του πιο ψύχραιμος, τον πείθει ότι χρειάζονται ένα σχέδιο. Είναι πεπεισμένος ότι ο John δεν είναι νεκρός κι ότι μπορούν ακόμη να τον σώσουν.
Τα αγόρια φτάνουν στο σπίτι ενός άλλου κυνηγού, του Bobby Singer (πρώτη εμφάνιση ενός από τους εμβληματικότερους χαρακτήρες του Supernatural), ο οποίος είναι ειδικός στους δαίμονες, και όλοι μαζί στήνουν παγίδα στη Meg. Η ξανθούλα καταφθάνει και πέφτει κατευθείαν μέσα στην παγίδα… του Διαβόλου, και οι Winchesters ξεκινούν τον εξορκισμό, μια διαδικασία πολύ πιο χρονοβόρα από ότι είχαμε δει στο Phantom Traveler, και πιο επίπονη για τον δαίμονα (οι σεναριογράφοι άρχισαν από πολύ νωρίς τα retcon). Κατά τη διάρκεια του εξορκισμού, ο Dean προσπαθεί να αποσπάσει από τη Meg την αλήθεια για το τι συνέβη στον John. Ενώ αρχικά του λέει πως τον σκότωσε βασανιστικά, τελικά, η δαιμόνισσα αποκαλύπτει ότι ο John είναι ζωντανός, προς το παρόν, και ότι τον κρατούν κάπου στο Jefferson City του Missouri.
O Bobby εξηγεί ότι αν ολοκληρώσουν τον εξορκισμό κι εκδιωχθεί ο δαίμονας, η κυριευμένη κοπέλα θα πεθάνει, εξαιτίας των τραυμάτων που υπέστη στο Σικάγο (1×16 Shadow). Ο Dean επιμένει να προχωρήσουν, γιατί δεν είναι σωστό να την αφήσουν να τη χρησιμοποιεί ένας δαίμονας. Όταν ο εξορκισμός ολοκληρώνεται, η αληθινή Meg βγαίνει στην επιφάνεια, ετοιμοθάνατη. Πριν αφήσει την τελευταία της πνοή δίνει ένα στοιχείο στους Winchesters για το που βρίσκεται ο John: “sunrise”. Με αυτή τη μία λέξη, που δεν ξέρουν καν τί μπορεί να σημαίνει, τα αγόρια αφήνουν τον Bobby να βγάλει το φίδι από την τρύπα μόνος του για να εξηγήσει στην αστυνομία τι δουλειά έχει ένα νεκρό κορίτσι στο σαλόνι του, και φεύγουν για Missouri.
Όταν φτάνουν στο Jefferson, βρίσκουν σκανδαλωδώς εύκολα τον John – γιατί τυχαίνει να παρκάρουν ακριβώς πίσω από τα Διαμερίσματα «Sunrise»! Παραβλέποντας τη σεναριακή ευκολία, καταστρώνουν ένα απλό σχέδιο: τραβάνε τον συναγερμό πυρκαγιάς και περιμένουν την πυροσβεστική να καταφτάσει. Ντυμένοι ως πυροσβέστες μπαίνουν στο κτίριο και βρίσκουν το μοναδικό διαμέρισμα που εκπέμπει ηλεκτρομαγνητική ενέργεια. Μπουκάρουν μέσα, κλείνουν στη ντουλάπα τα δυο τριτοκλασάτα δαιμονάκια που φύλαγαν τον John και τη σκαπουλάρουν από την έξοδο κινδύνου. Στο σοκάκι πίσω από το κτίριο του την πέφτει ο δαίμονας Tom από το προηγούμενο επεισόδιο, κι εκεί που είναι έτοιμος να σκοτώσει τον Sam, ο Dean τον πυροβολεί με το Colt. (Δεύτερο θύμα του Colt. Ευτυχώς δεν τους είδε κανείς.)
Οι τρεις Winchesters βρίσκουν καταφύγιο σε ένα απομονωμένο καλυβάκι στο δάσος. Ενόσω ο John ξεκουράζεται (υποτίθεται), τα αγόρια ανοίγουν τις καρδιές τους. Ο Dean ομολογεί ότι δεν τον επηρεάζει τόσο πολύ που ουσιαστικά σκότωσε δυο ανθρώπους σήμερα, περισσότερο τον φοβίζει το μέχρι που μπορεί να φτάσει για να προστατεύσει την οικογένειά του. Εκεί ξυπνάει ο John και του λέει πόσο περήφανος είναι για εκείνον. Ο Dean αμέσως υποψιάζεται τον John για τα καλά του λόγια (καλός χρυσός ο John, αλλά είναι λίγο douchebag κι ο Dean το ξέρει καλύτερα από όλους αυτό), οπότε σηκώνει το Colt και τον σημαδεύει. Ο Sam τον υποστηρίζει και τότε ο δαίμονας αποκαλύπτει τα κίτρινα μάτια του!
Ο Δαίμονας τραυματίζει και τα δυο αγόρια και τους περιπαίζει. Εξηγεί ότι σκότωσε τη μητέρα τους και τη Jessica επειδή εμπόδιζαν τα σχέδιά του για τον Sam, και για όλα τα παιδιά σαν τον Sam. Ύστερα χρησιμοποιεί τη δύναμή του για να προκαλέσει εσωτερική αιμορραγία στον Dean. Ο Dean ικετεύει για τη ζωή του, κάτι που επιτρέπει στον John να έρθει στην επιφάνεια για λίγα δευτερόλεπτα – αρκετά για τον Sam να απελευθερωθεί και να πάρει στα χέρια του το Colt. Ο μικρός Winchester χρησιμοποιεί την προτελευταία σφαίρα του όπλου για να τραυματίσει τον John στο πόδι. Ο John ικετεύει τον Sam να τον σκοτώσει όσο είναι ακόμη μέσα του ο δαίμονας, αλλά εκείνος δεν το κάνει, αντίθετα χαμηλώνει το όπλο, καθώς ο δαιμονικός καπνός βγαίνει από το σώμα του John.
Στο δρόμο για το νοσοκομείο, ο Sam οδηγεί, με τον John στη θέση του συνοδηγού, και τον Dean βαριά τραυματισμένο στο πίσω κάθισμα. Ο John εκφράζει την απογοητευσή του που δεν τον σκότωσε ο Sam, αλλά εκείνος έχει πια συνειδητοποιήσει ότι η οικογένεια είναι πολύ σημαντικότερη από το να πάρουν εκδίκηση. Μια νταλίκα χτυπά με σφοδρότητα την Impala, αφήνοντας τους τρεις άνδρες αιμόφυρτους και αναίσθητους μέσα τα συντρίμμια. Το επεισόδιο κλείνει εστιάζοντας στα μαύρα μάτια του δαιμονισμένου νταλικέρη…
Και κάπως έτσι τελείωσε η πρώτη σεζόν του Supernatural, με αυτό το cliffhanger, που ο Chuck έβαλε το χέρι του να μην είναι το series finale. Εκείνη ήταν η τελευταία χρονιά λειτουργίας του WB και οι περισσότερες από τις σειρές του δεν επέζησαν της συγχώνευση με το UPN για να δημιουργηθεί το σημερινό CW. Ευτυχώς το Supernatural ήταν μια από αυτές, γιατί μόλις είχε αρχίσει να γίνεται πραγματικά καλό!
Η συναισθηματική αποζημίωση που παίρνεις ως θεατής από αυτό το επεισόδιο είναι εξαιρετική. Έχουμε κορύφωση σε όλα όσα βλέπαμε στους 3 χαρακτήρες κατά τη διάρκεια της σεζόν. Και παρόλο που κάποιες από τις ανατροπές ήταν αναμενόμενες, το τέλος με την Impala να συνθλίβεται από την νταλίκα με κάνει να αναπηδήσω ακόμα κι όταν ξέρω ότι έρχεται.
Σε αντίθεση με το προηγούμενο επεισόδιο, η πλοκή εδώ είναι αρκετά γρήγορη, και εισάγει δυο πολύ σημαντικά πράγματα. Το πρώτο, και σημαντικότερο, είναι o χαρακτήρας του Bobby Singer. Εδραιώνεται από την αρχή ως ένας ικανότατος κυνηγός, αρκετά σκληρός για να τον αποδεχτεί ο Dean και αρκετά διαβασμένος για να τον αποδεχτεί ο Sam. O Jim Beaver ταίριαξε στη σειρά από την πρώτη ατάκα. Όταν βάζει τον Dean να πιει αγιασμό για να σιγουρευτεί ότι δεν είναι δαιμονισμένος, καταφέρνει να είναι και αστείος και σοβαρός!
Κι ο Bobby είναι αυτός που μαθαίνει στα αγόρια το δεύτερο νέο στοιχείο του επεισοδίου: την διαβολοπαγίδα. Πρόκειται για ένα εργαλείο που θα συνεχίσει να είναι εξαιρετικά χρήσιμο στους Winchesters και στο μέλλον. Τους βοηθά να αποκτήσουν το πάνω χέρι στην κατάσταση με τη Meg. Η επιθετική συμπεριφορά του Dean προς τη Meg δεν είναι κάτι που παρακολούθησα με ευχαρίστηση, ειδικά όταν ο Bobby αποκαλύπτει ότι υπάρχει ένα αθώο κορίτσι παγιδευμένο εκεί μέσα. Υποθέτω, όμως, ότι δικαιολογείται εν μέρει αφού η δαιμόνισσα έχει κάνει τόσα έκτροπα και απειλεί να κάνει χειρότερα στον John και τους γιους του. Βέβαια, θα ήθελα να παρατηρήσω, ότι είναι λιγουλάκι παράξενο που οι Winchesters, παρόλο που μεγάλωσαν σαν κυνηγοί, και μάλιστα, έχουν ήδη αντιμετωπίσει έναν δαίμονα, δεν γνωρίζουν ότι το πνεύμα του κυριευμένου παραμένει παγιδευμένο μέσα στο σώμα του, χωρίς να μπορεί να το ελέγξει. Δεν θα έπρεπε να είναι αυτό κάτι που δεν τους προκαλεί έκπληξη, όπως είδαμε; Επίσης, ήταν εντελώς κλισέ το ότι η ετοιμοθάνατη Meg είχε διαύγεια πνεύματος για να ασχοληθεί με τα προβλήματα των Winchesters κι όχι με το ότι… πέθαινε, ρε φίλε! Τα προσπερνάω, όμως, αυτά τα σεναριακά λαθάκια…
Τα τελευταία 15 λεπτά του επεισοδίου έδωσαν ότι περιμέναμε ολόκληρη τη σεζόν: μια επική αναμέτρηση μεταξύ των Winchesters και του δαίμονα. Ο Jeffrey Dean Morgan ως κυριευμένος John Winchester είναι όλα τα λεφτά. Με την μπάσα φωνή και τα απειλητικά λόγια του, προσπαθεί να βασανίσει συναισθηματικά τα δυο αγόρια, ενόσω ταυτόχρονα βασανίζει τον Dean σωματικά. Είναι επίσης αστείος, με έναν σαδιστικό τρόπο. Μου άρεσε ο τρόπος που οι σεναριογράφοι χρησιμοποίησαν το μπλακ χιούμορ για να κάνουν τον δαίμονα ακόμα πιο κακό. Αυτό που δεν μου φάνηκε να λειτουργεί και πολύ καλά είναι κάτι που είχα παρατηρήσει από προηγούμενα επεισόδια: δεν μου πολυκολλάει που ο δαίμονας κόπτεται τόσο για την «οικογένεια» και για τα «παιδιά του» (εννοώντας την Meg και τον Tom). Προφανώς, οι σεναριογράφοι ήθελαν να δημιουργήσουν έναν παραλληλισμό με την οικογένεια των Winchesters, και να δικαιολογήσουν την οργή που έδειξε ο Κιτρινομάτης ενάντια στον Dean, αλλά δεν βγάζει και ιδιαίτερο νόημα. Αφήστε που είναι και αχρείαστο έτσι κι αλλιώς. Δαίμονας είναι, δεν χρειάζεται να έχει δικαιολογία για να βασανίσει κόσμο!
Ο Jared Padalecki έπαιξε πολύ ωραία την κομβική σκηνή που ο Sam απαρνιέται την εκδίκηση και δεν σκοτώνει τον κυριευμένο John. Η ανάπτυξη του χαρακτήρα του ήταν μεγάλη στη διάρκεια της σεζόν, και παρόλο που ο Jared δεν τα κατάφερε αξιοπρεπώς σε όλα τα σημεία της, εδώ έκανε καλή δουλειά και επικοινώνησε την νεοσύστατη αυτοπεποίθηση του Sam. Αντίστοιχα καλή δουλειά έκανε και ο Jensen Ackles στο να δείξει τον Dean ανυπεράσπιστο απέναντι στο δαίμονα. Σου σπαράζει την καρδιά όταν ικετεύει τον Κιτρινομάτη να μην τον σκοτώσει, αλλά και λίγο μετά, όταν ικετεύει τον Sam να μην σκοτώσει τον πατέρα τους. Συγχαρητήρια και στους 3 ηθοποιούς που έκαναν αυτήν τη σκηνή ένα πολύ άβολο θέαμα.
Το “Bad Moon Rising” που παίζει στο παρασκήνιο της τελευταίας σεκάνς, καθώς ο Sam οδηγεί φρενήρης για να μεταφέρει τους αγαπημένους του στο νοσοκομείο, προοικονομεί ότι το επεισόδιο δεν θα τελειώσει καλά. Παρόλα αυτά, με έπιασε εξ απροόπτου η σύγκρουση με τη νταλίκα, που αφήνει τους τρεις άνδρες στο κατώφλι του θανάτου. Αυτό ήταν ένα φανταστικό cliffhanger, και η αγωνία ήταν διπλή μέχρι να ανακοινωθεί επίσημα η ανανέωση της σειράς για 2η σεζόν για να μάθουμε την τύχη των 3 Winchesters…