Review – Supernatural – 4×17 It’s A Terrible Life

Καλύτερα Επεισόδια του SPN

Τελευταία Σχόλια

ΠΡΟΣΟΧΗ! Η κριτική που ακολουθεί γράφτηκε στο πλαίσιο επανάληψης της σειράς από την αρχή και περιέχει SPOILERS για τη συνέχεια!

Μετά τα ψυχικά τραύματα που δημιούργησε το προηγούμενο επεισόδιο στους Winchesters – και στους θεατές επίσης – αυτή τη βδομάδα το Supernatural είπε να είναι πιο επιεικές. Παίρνοντας γραμμή από την κλασική ταινία It’s A Wonderful Life, η σεναριογράφος Sera Gamble μας δείχνει πώς θα μπορούσε να είναι ο κόσμος της σειράς αν ο Sam κι ο Dean δεν ήταν κυνηγοί – ούτε καν αδέρφια!

Υπάρχουν πολλές μικρές λεπτομέρειες που απογειώνουν αυτό το επεισόδιο και βάζουν πολλές στιγμές του στο hall of fame των πιο αξιομνημόνευτων της σειράς. Ξεκινάμε με τον εντελώς διαφορετικό Dean, που οδηγεί Prius, έχει σταθερή δουλειά, τρώει σαλάτες, δεν πίνει αλκοόλ, απεχθάνεται τη ροκ, και γενικά δεν θυμίζει σε τίποτα τον αγαπημένο μας τραχύ κυνηγό. Το A Well Respected Man των Kinks είναι η τέλεια επιλογή τραγουδιού για να μας δείξει τον Dean στη νέα του ζωή. Ταυτόχρονα, ο Sam είναι παγιδευμένος σε μια κόλαση ρουτίνας, να απαντά τηλέφωνα όλη μέρα και να έχει να αντιμετωπίσει ηλίθιους πελάτες που δεν μπορούν να βγάλουν μπρος ούτε έναν εκτυπωτή! Η όλη φάση στην εταιρία αποτίει διακριτικό φόρο τιμής στην ταινία Office Space, από τα σκηνικά και τα ρούχα που φορούν οι χαρακτήρες, μέχρι τη συμπεριφορά του Dean προς τους υφισταμένους του.

Η Gamble εκμεταλλεύεται κάθε ευκαιρία για να κρύψει έξυπνα easter-eggs και αναφορές μέσα στο σενάριο. Το καλύτερό της ήταν νομίζω το ότι μετονόμασε τους Winchesters σε “Dean Smith” και “Sam Wesson”. (Για όσους δεν γνωρίζουν, οι Smith & Wesson ήταν διάσημοι κατασκευαστές όπλων, όπως κι ο Winchester, άλλωστε.) Η οικογένεια του Dean αποτελείται από τους γονείς του, τον Bob και την Ellen, και μια αδερφή ονόματι Jo, ενώ η πρώην μνηστή του Sam ονομάζεται Madison, όπως η λυκανθρωπίνα του Heart. Ένα χαριτωμένο call-back σε παλιούς χαρακτήρες, που αποτελεί και το κλειδί για να αρχίσει να ψυλλιάζεται ο Sam πως κάτι παράξενο συμβαίνει εδώ πέρα.

Και φυσικά, μέσα σε όλα τα παραπάνω, έχουμε και το cameo των Ghostfacers, τους οποίους ξέρετε πόσο αντιπαθώ, αλλά ομολογώ ότι η εμφάνισή τους εδώ λειτούργησε άψογα στα πλαίσια της ιστορίας που ήθελε να πει το επεισόδιο. Μπορεί να είναι ανίκανοι στον ‘αληθινό’ κόσμο, αλλά τα εκπαιδευτικά βιντεάκια τους είναι ακριβώς ότι χρειαζόταν τα αδέρφια για να μάθουν πώς αντιμετωπίζεται ένα φάντασμα.

Οι «Smith & Wesson» έρχονται αντιμέτωποι με ένα φάντασμα, που σε οποιοδήποτε άλλο επεισόδιο θα θεωρούνταν υπερβολικά κοινότυπο για να κάνει εντύπωση, αλλά εδώ εκπληρώνει τον σκοπό του αξιοπρεπώς. Η υπόθεση επιλύεται γρήγορα, αλλά είναι πολύ διασκεδαστικό να βλέπεις τα αγόρια να μαθαίνουν από την αρχή τι πρέπει να κάνουν, και να το διασκεδάζουν κιόλας. (Εντάξει, ο Sam δεν πρέπει να διασκέδασε και πολύ την εικόνα του σεκιουριτά που κόπηκε στα δύο μπροστά στα μάτια του, αλλά καταλαβαίνετε τι εννοώ.) Η εμπειρία αυτή τους έδειξε – αν μη τι άλλο – ότι είναι γεννημένοι για αυτή τη δουλειά!

Οι αντιδράσεις των αδερφιών μετά την νίκη επί του φαντάσματος έχουν ενδιαφέρον, και αντικατοπτρίζουν το σημείο καμπής στο οποίο βρίσκεται ο κάθε χαρακτήρας. Στον πιλότο, o Sam ήταν αυτός που χρειάστηκε να πειστεί για να αφήσει την «φυσιολογική» ζωή του πίσω και να επιστρέψει στο κυνήγι. Τώρα είναι ο Sam που προσπαθεί να πείσει τον Dean να συνεχίσουν να πολεμούν το Κακό. Αυτό συνάδει με την τωρινή ψυχολογία του Sam, που έχει επικεντρωθεί στην ολοκλήρωση της αποστολής του εναντίον της Λίλιθ. Μέρος της τραγικότητας του χαρακτήρα του Sam είναι το πόσο έχει αλλάξει από τότε που τον γνωρίσαμε πριν 4 χρόνια. Ο Sam πάντα αποζητούσε την ήρεμη ζωή, αλλά τώρα τον βλέπουμε να είναι αυτός ο πρώτος που απορρίπτει τη νέα «πραγματικότητα» (με μία επική σκηνή που σπάει το γραφείο του πριν παραιτηθεί πανηγυρικά). Ο Dean, από την άλλη, δεν πιστεύει στο πεπρωμένο κι έχει αποδεχτεί τη νέα τάξη πραγμάτων. Δεν θέλει να τρέχει από εδώ κι από εκεί κυνηγώντας τέρατα χωρίς… ασφάλιση υγείας! Θέλει να μείνει εκεί που είναι. Μόνο όταν συνειδητοποιεί το ζοφερό εταιρικό μέλλον που τον περιμένει, μόνο τότε το απορρίπτει. Και τότε όλο το επεισόδιο βγάζει νόημα. Ο προϊστάμενός του αποδεικνύεται ότι ήταν άγγελος (ανώτερος του Castiel στην ιεραρχία του Παράδεισου) και του αποκαλύπτει ότι όλο αυτό ήταν ένα τεστ.

You're stealing my best line" — “Just to shake things up? Hmm? So you guys  can...

Ήταν ωραία σκηνοθετική λεπτομέρεια η αλλαγή την χρωματικής παλέτας τη στιγμή που ο Ζαχαρίας επαναφέρει την συνηθισμένη σκοτεινή πραγματικότητα των Winchesters, αφήνοντας πίσω τον ζωηρόχρωμο ψεύτικο κόσμο της φαντασίωσης (κάτι που μου θύμισε έντονα το υπέροχο What Is And What Should Never Be της 2ης σεζόν). Ο Ζαχαρίας έδειξε στον Dean αυτό που ήθελε να δει, και τον αφήνει με μπόλικη τροφή για σκέψη. Δυσκολεύομαι να δεχτώ ότι οι Winchesters θα μπορούσαν να γίνουν οι ικανότατοι κυνηγοί που είναι τώρα αν δεν μεγάλωναν έτσι όπως μεγάλωσαν, αλλά δεν είναι αυτό το θέμα του επεισοδίου, έτσι κι αλλιώς. Ο Ζαχαρίας έστησε όλο αυτό το παιχνιδάκι, και λέει όσα λέει, για να πείσει τον Dean ότι θα επιτύχει στο ρόλο που του έχουν προδιαγράψει οι άγγελοι. Μια ένεση αυτοπεποίθησης την χρειαζόταν ο Dean σίγουρα σε αυτό το σημείο, όμως το πατροναριστικό ύφος του Ζαχαρία δεν του γεννά εμπιστοσύνη, αλλά οργή. Οι τίτλοι τέλους πέφτουν μόλις ο μεγάλος Winchester απειλήσει τον άγγελο ότι “θα τον καρφώσει στη μούρη” αν συνεχίσει έτσι. (Προοικονομία αλέρτ!)

Ο κλοιός στενεύει για τα δυο αδέρφια. Η Αποκάλυψη είναι προ των πυλών κι αυτοί δεν έχουν ιδέα ότι άγονται και φέρονται από δυνάμεις που δεν μπορούν καν να κατανοήσουν ακόμη…

ΓΕΝΙΚΗ ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ

Σενάριο
Σκηνοθεσία
Ερμηνείες
Monster-of-the-week
Εφέ/VFX

ΣΥΝΟΨΗ

Ένα εξαιρετικό meta-επεισόδιο που εισάγει τον άγγελο Ζαχαρία και προσπαθεί να μας πείσει πως η μοίρα των Winchesters είναι προδιαγεγραμμένη.

7 COMMENTS

Subscribe
Notify of
guest

7 Σχόλια
Oldest
Newest Most Voted
Inline Feedbacks
Δείτε όλα τα σχόλια
xalias
xalias
2 years ago

Παιδιά έχω πρόβλημα, πάσχω από στέρηση spn βοηθήστε να βρω μια σειρά παρόμοια (το sleepy hollow ήταν εκπληκτικό για μια σεζόν και κάτι, αλλά τα σκατωσε μετά, είχα τρελαθεί μ άρεσε πάρα πολύ, βοηθήστε δεν πίστευα ότι θα μου λείψει τόσο πολύ η σειρά μας.. By the way άλλο ένα εκπληκτικο review Αμαλία, έχεις τεράστιο ταλέντο στην γραφή σ και το πως εκφράζεσαι μέσα από αυτή keep going μπαίνω κάθε μέρα για να δω αν έχεις ανεβάσει το επόμενο, τα απολαμβάνω πραγματικά.

Amalia
Reply to  xalias
2 years ago

Σε όποιον μου ζητάει supernatural σειρές, όσα χρόνια κι αν περάσουν, η πρώτη πρόταση θα είναι πάντα Buffy the Vampire Slayer κι Angel (μαλιστα διαδραματίζονται στο ίδιο σύμπαν). Είναι κορυφαία στο είδος τους. Το Angel είναι η 2η αγαπημένη μου σειρά μετά το Supernatural, οπότε καταλαβαίνεις πόση βαρύτητά έχει για εμένα! 😉

Σε περίπτωση που θες κάτι πιο πρόσφατο, θα πρότεινα έτσι πρόχειρα: The Umbrella Academy, The Boys, The Magicians, The Witcher, Grimm, Penny Dreadful, Wynonna Earp, The Originals (κλάσεις ανώτερο spin-off του The Vampire Diaries), …

Σε animation επίσης: Avatar: The Last Airbender και The Legend of Korra (στο ίδιο σύμπαν), Love, Death and Robots, Castlevania, Full Metal Alchemist: Brotherhood και το must-see Death Note!

ΥΓ Το Doctor Who που προτείνει ο Ορέστης είναι μια κατηγορία από μόνο του! Κλίνει περισσότερο προς το sci-fi αλλά μοιάζουν πολύ στο χιουμορ και το στιλ οι δυο σειρές. Το franchise υπάρχει σε διάφορες μορφές από τη δεκαετία του ’60. Αν αποφασίσεις να το ξεκινήσεις, μπορείς να το πιάσεις από το revival του 2005.

xalias
xalias
Reply to  Amalia
2 years ago

Σας ευχαριστω και τους 2 για τις απαντησεις σας, απο ολα αυτα που ακουσα θα τεινω προς το Doctor Who, ειχα ξεκινησει την 1η σεζον αλλα για καποιο λογο το παρατησα, θα το ξεκινησω αμεσα,(τις υπολοιπες τις εχω δει σχεδον ολες, αλλα πραγματικα αυτο που μου ειχε προκαλεσει το spn δεν μπορει να μου το προσφερει καμια σειρα, η μονη που ηταν παρα πολυ κοντα ηταν το sleepy hollow) οσον αφορα το Angel μην ξυνεις πληγες!! την λατρευα αυτην την σειρα και οταν την κοψανε για πραγματικα ηλιθιους λογους εγινα πυρ και μανια!! και απο τοτε εκανα νομο το οτι δεν βλεπω ποτε ξανα ημιτελης σειρα οσο καλη και αν ειναι, πραγματικα μετα το Angel και το Reaper ποτε μα ποτε ξανα.

Amalia
Reply to  xalias
2 years ago

A, πες ότι είσαι σκληροπυρηνικός κι εγώ σου πρότεινα όλα τα ευκολάκια για τους αρχάριους του fantasy! 😛 Αν θες πιο “ψαγμένες” προτάσεις, έχω κι από αυτές. Just say the word! 😉

Η πρωτη σεζόν Doctor Who είναι πολύ αδύναμη. Κι εγώ την παράτησα 3 φορές κι αν δεν ήταν ο Ορέστης κι η Σοφία εδώ στο σάιτ να με πρήξουν, δεν θα την είχα συνεχίσει ποτέ τη σειρά και τι μεγάλο λάθος θα ειχα κανει! Από την 2η σεζόν απογειώνεται! Οι περίοδοι με Tennant & Smith (σεζόν 2-7) είχαν φανταστικά story arcs!

ΥΓ Σήμερα ανεβασα επιτέλους το ριβιου του 4χ18 που το παλευα καμια βδομαδα! Ευχαριστώ για τα καλα σου λόγια για τα κειμενά μου! Σημαίνει πολλά για εμένα! <3

xalias
xalias
Reply to  Amalia
2 years ago

Εχω ακουσει τα καλυτερα λογια οντως για τις περιοδους που ηταν αυτοι οι 2 οι Doctor, με ψησατε θα το ξεκινησω, αλλα πρωτα θα τελειωσω το the office (ενοχη απολαυση αν και δεν καταλαβαινω γτ εχει 8,9 βαθμολογια πολυ υψηλη γκατα την γνωμη μου) Επισης ειμαι ολος αυτια για τις σκλυροπυρηνικες σου προτασεις..

Amalia
Reply to  xalias
2 years ago

Για αρχή, ρίξε μια ματιά σε σχετικά άρθρα που έχω γράψει κατά καιρύς με προτάσεις για σειρές φαντασίας, και θα επανέλθω με ακόμα πιο ψαγμένους τίτλους. Το fantasy είναι το στοιχείο μου! 😉
https://supernaturalgreece.gr/12-seires-fantasias-pou-mporeite-na-deite-to-kalokairi/
https://supernaturalgreece.gr/the-pop-culture-diaries-oi-kalyteres-ki-oi-oxi-toso-kales-nees-fantasy-seires-2019/
https://supernaturalgreece.gr/the-pop-culture-diaries-oi-seires-tis-karantinas/
https://supernaturalgreece.gr/the-pop-culture-diaries-oi-seires-tis-karantinas/
https://supernaturalgreece.gr/the-pop-culture-diaries-top-10-sci-fi-fantasy-tv-shows-2020/

Sawyer Orestis
Reply to  xalias
2 years ago

Doctor Who!

Τελευταία Άρθρα

Καλύτερα Επεισόδια The Winchesters

Amalia
Amalia
Με θυμάμαι να βλέπω ξένες ταινίες και σειρές πριν μάθω καλά-καλά να διαβάζω τους υπότιτλους. Αγαπημένο είδος ήταν πάντα το fantasy/sci-fi (βλ. μαγισσούλες, φαντασματάκια, υπερδυνάμεις, και τα συναφή). Ανακάλυψα το Supernatural το 2008 και ήταν έρωτας με την πρώτη ματιά. Άρχισα να γράφω για το Supernatural Greece το καλοκαίρι του 2014. Δύο πράγματα πράγματα που πρέπει να ξέρετε για εμένα: λατρεύω την ποπ-κουλτούρα και τον Dean Winchester!

Περισσότερα Άρθρα

Ένα εξαιρετικό meta-επεισόδιο που εισάγει τον άγγελο Ζαχαρία και προσπαθεί να μας πείσει πως η μοίρα των Winchesters είναι προδιαγεγραμμένη. Review - Supernatural - 4x17 It's A Terrible Life