Review – Supernatural – 4×20 The Rapture

Καλύτερα Επεισόδια του SPN

Τελευταία Σχόλια

Disclaimer: Η παρακάτω κριτική γράφτηκε στα πλαίσια επανάληψης της σειράς από την αρχή και περιέχει SPOILERS για τη συνέχεια!

Για πρώτη φορά στην ιστορία του, το Supernatural μας δίνει ένα επεισόδιο που δεν έχει επίκεντρο τους Winchesters. Το The Rapture (μην το συγχέετε με το The Rupture) μπορεί να είναι αφιερωμένο στον άγγελο Castiel και το ανθρώπινο δοχείο του, τον Jimmy Novak, αλλά ταυτόχρονα θέτει τις βάσεις για τα δύο τελευταία επεισόδια της σεζόν, με μερικές σημαντικές αποκαλύψεις για τον Sam. Οι αποκαλύψεις δεν είναι καινούργιες για το κοινό, ούτε για τους αγγέλους, αλλά είναι για τον Dean.

Η επιτυχία αυτού του επεισοδίου στηρίζεται σχεδόν αποκλειστικά στους ώμους του Misha Collins. Έχει κάνει τόσο σπουδαία δουλειά μέχρι στιγμής στην ερμηνεία του ως Castiel (με τη ρομποτική ομιλία του και τον ξύλινο τρόπο που κινείται), οπότε όταν οι Winchesters τον βρίσκουν στην αρχή του επεισοδίου είναι αμέσως προφανές ότι πρόκειται για τον Jimmy. Ο Jimmy και ο Castiel μπορεί να έχουν την ίδια εξωτερική εμφάνιση, αλλά η συμπεριφορά τους είναι εντελώς διαφορετική. Ο Misha άρπαξε την ευκαιρία να χαλαρώσει λίγο τους μύες του, ερμηνεύοντας έναν άνθρωπο για αλλαγή, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν φρόντισε να λάμψει στις δραματικές στιγμές του Jimmy με τη γυναίκα και την κόρη του.

The Rapture 4x20 | Wiki | Supernatural Amino

Ενώ οι οικογενειακές σκηνές ήταν γλυκόπικρες, κι έθεσαν τα θεμέλια για τη θυσία που έκανε ο Jimmy στο τέλος, το επεισόδιο είχε πιο αργό ρυθμό από αυτόν που μας έχει συνηθίσει το Supernatural, κι ένοιωσα ότι σε κάποια σημεία φλυαρεί και γίνεται αχρείαστα μελοδραματικό. Επίσης, ενώ ήταν ωραίο που είδαμε ξανά τη Julie McNiven ως Anna, θεωρώ ότι η επιστροφή της δεν προσέφερε κάτι καινούργιο στην ιστορία και θα την προτιμούσα σε κάποια άλλη φάση που να έχει αληθινό αντίκτυπο. (Αντ’αυτού, μπήκε στην παρέα των αδικημένων χαρακτήρων της σειράς, αφού οι σεναριογράφοι την αποχαιρέτησαν στην επόμενη σεζόν κάνοντάς την villain.)

Μου άρεσε η αναφορά στο πρώτο επεισόδιο της σεζόν, όταν βλέπουμε τον Jimmy να ακούει την πραγματική φωνή του Castiel, κάτι που ο Dean δεν είχε αντέξει. Εδώ εδραιώνεται η σημασία ενός «πραγματικού δοχείου», μια πολύ ενδιαφέρουσα λεπτομέρεια στη μυθολογία της σειράς, που, δυστυχώς, αγνοήθηκε στις τελευταίες σεζόν. Ο Jimmy ενσαρκώνει τον αρχετυπικό βιβλικό «επίλεκτο του Θεού», ο οποίος πρέπει να περάσει από μια σκληρή δοκιμασία για να επιβεβαιώσει την πίστη του. Ενώ ο Jimmy αρχικά είναι χαρούμενος που του δίνεται η ευκαιρία να γίνει μέρος του σχεδίου του Θεού, είναι λυπηρό να τον βλέπεις να συνειδητοποιεί την επίδραση που έχει η πίστη του στην οικογένειά του, αλλά και στον ίδιο. Το Supernatural, όπως έχει αποδείξει ξανά και ξανά, δεν χαρίζεται σε κανέναν (ούτε καν στους πρωταγωνιστές του), οπότε δεν έχουμε κάποια μεγάλη στιγμή θεϊκής παρέμβασης, όπου ο ταλαιπωρημένος Jimmy κερδίζει την εύνοια του Θεού ή κάτι τέτοιο. Η πίστη του ουσιαστικά τον καταδικάζει σε θάνατο, και μάλλον στο τέλος την έχει χάσει κιόλας. Στις τελευταίες του στιγμές συνειδητοποιεί ότι μόνο αυτός μπορεί να σώσει την οικογένειά του και κανείς άλλος.

Λέει πολλά για την ερμηνεία του Misha Collins, το ότι, ενώ ήθελα απεγνωσμένα να μην είναι αυτή η τελευταία φορά που βλέπουμε τον Castiel, ταυτόχρονα δεν ήθελα να υποφέρει ο Jimmy. Ωστόσο, πέρα από το συναισθηματικό κομμάτι της θέασης, ήταν αρκετά σαφές ότι η σειρά έπρεπε να παρέχει κάποιο λόγο για τον Castiel να συνεχίσει να χρησιμοποιεί τη μορφή του Jimmy (γιατί Cas χωρίς Misha απλά δεν υφίσταται). Ήξερες τι θα γίνει στο τέλος, απλά δεν ήξερες πώς θα γίνει. Ο δαιμονισμός της Amelia ήταν κάτι προφανές και αναμενόμενο, και η επίπεδη ερμηνεία της Wynn Everett δεν βοήθησε αυτήν την ανατροπή να μας σοκάρει. Αλλά η κυρίευση της Claire από τον Castiel και η θυσία του Jimmy ήταν μια πραγματικά σπαρακτική σκηνή. Για εμένα, αυτή ήταν η δεύτερη καλύτερη ερμηνευτικά στιγμή του Misha Collins σε ολόκληρο το Supernatural, μετά τον εκπληκτικό μονόλογό του στο Despair της τελευταίας σεζόν!

Chapter 22: Caught Up in the Rapture | Sarifina's Fanfiction Home

Γνωρίζαμε για την εξάρτηση του Sam από το δαιμονικό αίμα της Ruby εδώ και λίγο καιρό, αλλά και πάλι ήταν σοκαριστικό να συνειδητοποιούμε ότι έχει ξύσει πάτο. Είναι απότομος και αδιάφορος προς τον Jimmy και την οικογένειά του – “Ορίστε το αυτοκίνητό σας” είναι το μόνο που λέει στην συντετριμμένη Amelia που ετοιμάζεται να αποχαιρετήσει τον άντρα της για πάντα. Αυτός δεν είναι ο ευαίσθητος, στοργικός Sam που ξέραμε. Επίσης, η έλλειψη αίματος του έχει στερήσει τις ικανότητές του. Στη μάχη με τα τριτοκλασάτα δαιμονάκια παραπέει και το μόνο που σκέφτεται είναι πώς να ρουφήξει το αίμα της δαιμόνισσας που υπερνικά με δυσκολία! Ο Jensen Ackles και ο Jared Padalecki έπαιξαν άψογα χωρίς λόγια την αντίδραση αμφότερων των αδερφών: η ανησυχία και η αποστροφή στο πρόσωπο του Dean ήρθε σε πλήρη αντίθεση με το απαθές βλέμμα του Sam, ο οποίο δεν μπήκε καν στον κόπο να δείξει ντροπή για αυτό που κάνει.

Μου άρεσε που ο Dean δεν επιχείρησε καν να το συζητήσει το όλο θέμα και απλώς ξεγέλασε τον Sam και τον κλείδωσε στο δωμάτιο πανικού του Bobby για να αποτοξινωθεί με το ζόρι από το δαιμονικό αίμα. Τα αδέλφια κατευθύνονται σε εκ διαμέτρου αντίθετες κατευθύνσεις μπαίνοντας στην τελική ευθεία για το φινάλε της σεζόν. Η ένταση μεταξύ τους θα κλιμακωθεί βίαια, όπως ξέρουμε όσοι έχουμε δει τη συνέχεια, και τα μεθεόρτια θα είναι… αποκαλυπτικά.

Οδηγός επεισοδίων 4ης σεζόν

ΓΕΝΙΚΗ ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ

Σενάριο
Σκηνοθεσία
Ερμηνείες
Monster-of-the-week
Εφέ/VFX

ΣΥΝΟΨΗ

Ένα δυνατό one-man-show από τον εξαιρετικό Misha Collins που δίνει βάθος στον χαρακτήρα του Castiel και θέτει τις βάσεις για τη σύγκρουση των αδερφών Winchester στο τέλος της σεζόν. Δυστυχώς, ο αχρείαστα μελοδραματικός τόνος του επεισοδίου κατά τόπους και οι αδύναμες ερμηνείες των υπόλοιπων guests κλέβουν από το τελικό αποτέλεσμα.
Subscribe
Notify of
guest

0 Σχόλια
Inline Feedbacks
Δείτε όλα τα σχόλια

Τελευταία Άρθρα

Καλύτερα Επεισόδια The Winchesters

Amalia
Amalia
Με θυμάμαι να βλέπω ξένες ταινίες και σειρές πριν μάθω καλά-καλά να διαβάζω τους υπότιτλους. Αγαπημένο είδος ήταν πάντα το fantasy/sci-fi (βλ. μαγισσούλες, φαντασματάκια, υπερδυνάμεις, και τα συναφή). Ανακάλυψα το Supernatural το 2008 και ήταν έρωτας με την πρώτη ματιά. Άρχισα να γράφω για το Supernatural Greece το καλοκαίρι του 2014. Δύο πράγματα πράγματα που πρέπει να ξέρετε για εμένα: λατρεύω την ποπ-κουλτούρα και τον Dean Winchester!

Περισσότερα Άρθρα

Ένα δυνατό one-man-show από τον εξαιρετικό Misha Collins που δίνει βάθος στον χαρακτήρα του Castiel και θέτει τις βάσεις για τη σύγκρουση των αδερφών Winchester στο τέλος της σεζόν. Δυστυχώς, ο αχρείαστα μελοδραματικός τόνος του επεισοδίου κατά τόπους και οι αδύναμες ερμηνείες των υπόλοιπων guests κλέβουν από το τελικό αποτέλεσμα.Review - Supernatural - 4x20 The Rapture