Review – Supernatural – 5×02 Good God, Y’All

Κριτική του 2ου επεισοδίου της 5ης σεζόν του Supernatural

Καλύτερα Επεισόδια του SPN

Τελευταία Σχόλια

[Η παρακάτω κριτική γράφτηκε στα πλαίσια επανάληψης της σειράς από την αρχή και περιέχει SPOILERS για τη συνέχεια!]

Ο Rufus Turner (τον οποίο γνωρίσαμε και είχαμε να δούμε από το Time Is on My Side) καλεί τον Bobby για βοήθεια από μια κωμόπολη του Κολοράντο που έχει κατακλυστεί από δαίμονες. Με τον Bobby παράλυτο πια στο νοσοκομείο, πέφτει στις πλάτες των αγοριών να πάνε στο River Pass για να δουν τι ακριβώς συμβαίνει. Και φυσικά γρήγορα συνειδητοποιούν ότι τα πράγματα δεν είναι όπως φαίνονται…

Μαζί με τον Rufus, στο River Pass βρίσκονται και οι Harvelles. Λάτρεψα το σκοτσέζικο ντους της Ellen όταν είδε μετά από τόσο καιρό τα αγόρια: τους καταβρέχει με αγιασμό για να δει αν είναι δαιμονισμένοι, τους φυγαδεύει άμεσα σε ασφαλές μέρος, κάνει μια δυνατή αγκαλιά τον Dean και μετά τον σφαλιαρίζει γιατί δεν την ενημέρωσε νωρίτερα ότι αναστήθηκε! Πόσο μου έχει λείψει η Ellen, ρε φίλε. Γενικά στη σειρά έλειπαν (ειδικά στις πρώτες σεζόν) οι έξυπνες, δυνατές γυναίκες – που *δεν* ήταν villains!

Η Jo κι ο Dean μοιράζονται λίγο αργότερα μια φευγαλέα στιγμή επί της οθόνης, μετά βίας λένε ένα ‘γεια’, αλλά είναι αρκετό για να νοιώσει ο θεατής τη χημεία των δυο χαρακτήρων. (Να αρχίσω ξανά να γκρινιάζω για το πόσο βλάκες ήταν οι σεναριογράφοι που δεν εκμεταλλεύτηκαν τη Jo καθόλου; Σας τα έλεγα και στο No Exit. Σκάνδαλο.) Ο Rufus, επίσης, ήταν από τους καλύτερους δευτερεύοντες χαρακτήρες του Supernatural. Είναι σαν τον Bobby, από την άποψη ότι έχει μεγάλη εμπειρία και γνώσεις για το Υπερφυσικό, με τη διαφορά ότι δεν έχει αδυναμία στα αγόρια και δεν είναι πατρική τους φιγούρα, οπότε η δυναμική στη σχέση μέντορα-μαθητή είναι άλλη. Και η σαρωτική σκηνική παρουσία του Steven Williams είναι όλα τα λεφτά!

Supernatural" Good God, Y'All (TV Episode 2009) - IMDb

Η παρουσία του Rufus, της Ellen και της Jo στην πόλη εξυπηρετεί την αφήγηση στο ότι η κάνει την υπόθεση πολύ πιο προσωπική για τους Winchesters. Δεν έχουν απλά να σώσουν ένα μάτσο άγνωστους, πρέπει να σώσουν τους φίλους τους! Και τα πράγματα περιπλέκονται όταν βρίσκουν τους εαυτούς τους σε αντίπαλα στρατόπεδα, εξαιτίας των ψευδαισθήσεων που τους προκαλεί ο Καβαλάρης του Πολέμου. Όταν χωρίζονται, η Ellen και η Jo δείχνουν την ίδια ανησυχία η μία για την άλλη που βλέπουμε και στους Winchesters όταν κάποιος από τους δυο βρίσκεται σε κίνδυνο. Και τελικά είναι τα λόγια της Jo στην Ellen όταν παλεύουν που μας κάνουν να καταλάβουμε τι ακριβώς συμβαίνει, κι ότι δεν πρόκειται καν για δαιμονισμό.

Χρειάζεται αρκετή άρση της δυσπιστίας για να αποδεχτείς ότι ο πανίσχυρος Πόλεμος θα ξεκινούσε την αιματηρή πορεία του στην Αποκάλυψη από μια ξεκάρφωτη αμερικανική κωμόπολη, για να βάλει 50 βλαχαδερά να αλληλοσκοτωθούν, ενώ ο ίδιος κομπάζει στο ίδιο το επεισόδιο για τους διεθνείς πολέμους που έχει ξεκινήσει ανά τους αιώνες. Γενικά, η όλη παρουσία αυτού του Καβαλάρη δεν με είχε εντυπωσιάσει ούτε στην πρώτη προβολή του επεισοδίου (τότε που ήταν και έκπληξη η εισαγωγή των 4 Καβαλάρηδων της Αποκάλυψης), και τώρα απλά εντόπισα όλες τις σεναριακές αδυναμίες. Όλα έγιναν εντελώς διαδικαστικά. (Έσπασαν το φράγμα του ήχου με το πόσο γρήγορα συνειδητοποίησαν ότι πρόκειται για τον Καβαλάρη του Πολέμου και ύστερα τον νίκησαν *πανεύκολα*, απλά κόβοντάς του το δάχτυλο, για τους μείνει και πεσκέσι το δαχτυλίδι του!)

Ο Titus Welliver είναι γενικά εξαιρετικός ηθοποιός (δείτε Deadwood, Sons of Anarchy ή Bosch για να καταλάβετε για τι εύρος μιλάμε), κι εδώ δίνει τον καλύτερό του εαυτό, μήπως και καταφέρει να κάνει πιο απειλητικό τον μονοδιάστατο villain που ενσαρκώνει, αλλά, στο τέλος, ούτε το ταλέντο του δεν είναι αρκετό για να δημιουργήσει έναν αξιομνημόνευτο χαρακτήρα.

Παρόλο που το storyline της υποτιθέμενης δαιμονισμένης πόλης συνδέεται με το γενικότερο storyline της σεζόν, το επεισόδιο μοιάζει περισσότερο με αυτοτελές. Η σεναριογράφος Sera Gamble κάνει φιλότιμες προσπάθειες να μας εκπλήξει με κάποιες ανατροπές, αλλά η γενικότερη εικόνα του επεισοδίου είναι άνευρη. Αν δεν ήταν και οι επιστροφές των τριων αγαπημένων κυνηγών δεν θα μας έσωζε τίποτα από τη βαρεμάρα.

Η χειρότερη «ανατροπή» του επεισοδίου ήρθε στην αρχή, όταν ο Castiel ανακοινώνει στα αγόρια ότι χρειάζεται το φυλαχτό του Dean, γιατί προφανώς ξαφνικά το χριστουγεννιάτικο δώρο που έκανε ο Sam στον Dean όταν ήταν μικροί, είναι ένα αρχαίο κειμήλιο που μπορεί να εντοπίσει το Θεό! Χρωστάω ένα φάσκελο στην Gamble που σκέφτηκε την ιδέα κι άλλο ένα στον Kripke που την ενέκρινε ως showrunner. Κι όλα αυτά, πιθανώς, για να δικαιολογηθεί η απουσία του Castiel στα επόμενα επεισόδια. Αν έβγαζε κάπου αυτό με το φυλαχτό θα έλεγα, οκέι, ας δεχτώ τη σεναριακή ευκολία. Αλλά ξέρουμε όλοι πια ότι ο Cas έκανε μια τρύπα στο νερό, οπότε πραγματικά δεν μπορώ να καταλάβω ποιο ήταν το νόημα όλου αυτού!

Στην πρεμιέρα τους συγχώρησα την γελοία σεναριακή ευκολία της κυρίευσης του Bobby, που έβγαζε μάτι ότι συνέβη απλά γιατί δεν μπορούσαν να βρουν άλλον τρόπο να μας πείσουν ότι ξεκινάει η υπερ-τρομακτική Αποκάλυψη και τα πράγματα είναι σοβαρά. Εκεί δεν είπα κάτι. Ναι, η Αποκάλυψη είναι ένα τεράστιων διαστάσεων storyline, αλλά είναι και πολύ σημαντικό επίσης, και έπρεπε να προσέξουν οι λεπτομέρειες να βγάζουν πραγματικά νόημα και να μην μας πετάνε πράγματα από εδώ κι από εκεί μόνο και μόνο για να τους βγαίνει η πλοκή. Δεν ξέρω αν σας το έχω αποκαλύψει ποτέ ξανά αυτό (και ξέρω ότι θα σοκάρω πολύ κόσμο τώρα), αλλά η 5η σεζόν δεν είναι καν στο τοπ-3 των αγαπημένων μου. Και ο λόγος διαφαίνεται σε αυτό το επεισόδιο. Προσπάθησαν να κάνουν την Αποκάλυψη πιο περίπλοκη από όσο χρειαζόταν να γίνει, και αυτό, για εμένα τουλάχιστον, πλήγωσε την αυθεντικότητα της σειράς.

Rewatching 5-2 Good God Y'All!: supernutjapan — LiveJournal

Παραβλέποντας τη βλακεία με το φυλαχτό, η εναρκτήρια σκηνή μεταξύ Bobby, του Castiel και των Winchesters στο νοσοκομείο είναι πολύ δυνατή. Μαθαίνουμε ότι ο Bobby έχει μείνει ανάπηρος κι ότι ο Castiel, επαναστατημένος άγγελος πια, έχει αποκοπεί από τον Παράδεισο και δεν μπορεί να τον θεραπεύσει. Η θυμωμένη αντίδραση του Bobby ταιριάζει απόλυτα στο χαρακτήρα του, και προοικονομεί το πώς θα διαχειριστεί την κατάστασή του στην πορεία της σεζόν. Η σκηνή, επίσης μας θυμίζει τι δώρο ήταν για τη σειρά Misha Collins. Σε αυτή τη μοναδική σεκάνς που εμφανίζεται στο επεισόδιο μας δίνει δυο ακόμη λόγους για να αγαπήσουμε τον άγγελο: με την ξερή του απάντηση στα αστειάκια του Dean («όχι, ο Θεός δεν βρίσκεται πάνω σε καμία τορτίγια»), αλλά και με την οργή που εξαπολύει προς τον Dean πάλι, όταν νοιώθει ότι εκείνος δεν σέβεται τη θυσία που έκανε για να τους βοηθήσει.

Doux Reviews: Supernatural: Good God, Y'all

Η τελευταία σκηνή ασχολείται επιτέλους με τον «ελέφαντα στο δωμάτιο»: την τραυματισμένη σχέση του Dean με τον Sam. Η ένταση μεταξύ τους ήταν εμφανής καθ’ όλη τη διάρκεια του επεισοδίου, και αμφότεροι ήξεραν ότι η συζήτηση αυτή δεν μπορούσε να αναβληθεί άλλο. Ο Sam ζυγίζει τις δυνάμεις του και παίρνει την ώριμη απόφαση να σταματήσει το κυνήγι. Και ο Dean, χωρίς ενστάσεις ή εντάσεις, συμφωνεί μαζί του. Η μικρή λεπτομέρεια όταν ο Dean του προτείνει να πάρει την Impala είναι ίσως το δυνατότερο σημείο του διαλόγου τους, γιατί ξέρουμε όλοι τι σημαίνει αυτό το αμάξι για αυτόν. Παρόλο που έχουν χωρίσει οι δρόμοι τους κι άλλες φορές στο παρελθόν, αυτή είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει μετά από ψύχραιμη σκέψη, κι όχι εξαιτίας κάποιου καυγά. Κι αυτό είναι σημάδι αληθινής, επίπονης ανάπτυξης χαρακτήρα. Ένα από τα καλύτερα κομμάτια αυτής της σεζόν ήταν να βλέπουμε την αργή επούλωση της αδερφικής σχέσης τους, η οποία είναι φυσικά η ίδια η καρδιά της σειράς…

Οδηγός επεισοδίων 5ης σεζόν

ΓΕΝΙΚΗ ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ

Σενάριο
Σκηνοθεσία
Ερμηνείες
Villain
Εφέ/VFX

ΣΥΝΟΨΗ

Ενώ εμπλουτίζει τη μυθολογίας της σειράς, εισάγοντας έναν από τους 4 Καβαλάρηδες της Αποκάλυψης, το 2ο επεισόδιο της 5ης σεζόν είναι άνευρο στο σύνολό του, και σώζεται μόνο από την επιστροφή τριων αγαπημένων κυνηγών: του Rufus, της Ellen και της Jo!
Subscribe
Notify of
guest

0 Σχόλια
Inline Feedbacks
Δείτε όλα τα σχόλια

Τελευταία Άρθρα

Καλύτερα Επεισόδια The Winchesters

Amalia
Amalia
Με θυμάμαι να βλέπω ξένες ταινίες και σειρές πριν μάθω καλά-καλά να διαβάζω τους υπότιτλους. Αγαπημένο είδος ήταν πάντα το fantasy/sci-fi (βλ. μαγισσούλες, φαντασματάκια, υπερδυνάμεις, και τα συναφή). Ανακάλυψα το Supernatural το 2008 και ήταν έρωτας με την πρώτη ματιά. Άρχισα να γράφω για το Supernatural Greece το καλοκαίρι του 2014. Δύο πράγματα πράγματα που πρέπει να ξέρετε για εμένα: λατρεύω την ποπ-κουλτούρα και τον Dean Winchester!

Περισσότερα Άρθρα

Ενώ εμπλουτίζει τη μυθολογίας της σειράς, εισάγοντας έναν από τους 4 Καβαλάρηδες της Αποκάλυψης, το 2ο επεισόδιο της 5ης σεζόν είναι άνευρο στο σύνολό του, και σώζεται μόνο από την επιστροφή τριων αγαπημένων κυνηγών: του Rufus, της Ellen και της Jo!Review - Supernatural - 5x02 Good God, Y'All