Στο τρίτο επεισόδιο αρχίζουν και ξεδιαλέγονται σιγά-σιγά όλα τα σημεία της πλοκής που εισήχθησαν στα δυο πρώτα για να πλεχτεί το γαϊτανάκι της τρίτης σεζόν. Έχουμε πια δυο μεγάλες κεντρικές ιστορίες, και οι χαρακτήρες έχουν μοιραστεί στα δυο μέσα σε αυτές. Παρότι είχε μερικές εξαιρετικές στιγμές, είναι το λιγότερο αγαπημένο μου επεισόδιο μέχρι στιγμής, κι αυτό γιατί αναμασά μοτίβα των προηγούμενων σεζόν και δεν αφήνει καθόλου χώρο για τους παραμελημένους χαρακτήρες αυτής της σεζόν.
Όπως και στο προηγούμενο επεισόδιο, ξεκινάμε και τελειώνουμε με τον Homelander και την Starlight, απλά αυτή τη φορά η αφήγηση ακολουθεί την Starlight. Το ριάλιτι American Hero έρχεται στο τέλος του κι ήρθε επιτέλους η στιγμή να γεμίσουν οι δυο άδειες θέσεις στους Επτά. Το νέο της συμβόλαιο με τη Vought υποτίθεται ότι έχει δώσει στη Starlight την εκτελεστική δύναμη να διαλέξει εκείνη και τα δυο νέα μέλη. Φιλοδοξεί, λοιπόν, να επανδρώσει τους Επτά με πραγματικά προσοντούχους υπερήρωες, όπως η Silver Kincaid, αλλά κανείς στη Vought δεν θέλει μια μουσουλμάνα υπερηρωίδα. Τελικά, την επιλογή την κάνει άλλος για εκείνη: ο Homelander θέλει τον Supersonic να πάρει την μια θέση και τον Deep να κάνει μια επιστροφή-έκπληξη για τη δεύτερη κενή θέση στους Επτά. Κι όταν Homelander θέλει κάτι, αυτό γίνεται. Τα ποσοστά δημοτικότητάς του έχουν ανέβει πάλι (τουλάχιστον στους λευκούς άνδρες της εργατικής τάξης) μετά το πρόσφατο ξέσπασμά του σε ζωντανή σύνδεση, και δεν νοιώθει πια να τον απειλεί η συν-αρχηγός του. Η Ashley τον κάνει να συνειδητοποιήσει, μάλιστα, ότι η συνεργασία του με τη Starlight μπορεί και να του βγει σε καλό (98% δημοφιλία έχουν ως δίδυμο, για κακή τύχη της ξανθούλας). Ούτε καν το βίντεο από την Πτήση 37, με το οποίο τον εκβίαζε η Maeve, δεν τον νοιάζει πια. Οπότε, η Starlight δεν έχει κανένα πλεονέκτημα πάλι κι έχασε ήδη τον ελάχιστο έλεγχο που είχε αποκτήσει…
Το σκηνικό με την Starlight να κλέβει την προσοχή από τον Homelander ήταν μια επανάληψη των όσων είχαν συμβεί στην αρχή της περασμένης σεζόν με την Stormfront. Ξεκίνησαν με αντιπαλότητα, πριν τελικά τον πάρει εκείνη με το μέρος της και το κοινό αρχίσει να τους “σιπάρει”. Είναι λιγουλάκι βαρετό να τον βλέπουμε να ξαναποκτά δύναμη με τον ίδιο τρόπο που την είχε αποκτήσει όταν συμμάχησε με τη Stormfront. Εκείνη του είχε υπενθυμίσει ότι η ισχύς που αντλεί κάποιος εμπνέοντας φόβο στις μάζες μπορεί να είναι μεγαλύτερη από το να να πασχίζει για την αγάπη τους. Μάλιστα, τώρα το δηλώνει ευθαρσώς στην Starlight: “Θα προτιμούσα να με αγαπούν, αλλά αν μου το στερήσεις αυτό, δεν έχω κανένα πρόβλημα και με το να με φοβούνται.” Σε αυτή τη φάση, αν η Starlight κάνει κάτι που δεν του αρέσει, μπορεί να σκοτώσει όλους όσους εκείνη αγαπάει και να μετατρέψει τις ΗΠΑ σε κρανίου τόπο μέσα σε ένα απόγευμα. Είναι δύσκολο να γράψεις έναν villain όπως ο Homelander, κάποιον τόσο πανίσχυρο που είναι αδύνατο να έχει κάποιος μόνιμο πλεονέκτημα πάνω του. Αυτός είναι ένας από τους κεντρικούς άξονες της σειράς και τον έχει διαχειριστεί άψογα μέχρι στιγμής. Δεν έχω καμία αμφιβολία ότι η 3η σεζόν θα συνεχίσει να μας δίνει νέες πτυχές του χαρακτήρα και να εξελίσσει τη δυναμική του με το υπόλοιπο καστ, αλλά βρήκα λίγο απογοητευτικό σε αυτό το επεισόδιο το πόσο εύκολα και γρήγορα πήρε το πάνω χέρι από τη Starlight. Και η επιστροφή του Deep στους Επτά τονίζει περισσότερο αυτό το αίσθημα στασιμότητας της ιστορίας που έχω.
Παρόλα αυτά, οι σεναριακές αδυναμίες δεν φαίνονται σε αυτό το σημείο, γιατί το βάρος πέφτει στην αντίδραση της Starlight. Αυτό το κορίτσι είναι τέρας ψυχραιμίας και τη θαυμάζω! Ο Homelander την εκφοβίζει, την αναγκάζει να συνεργαστεί πάλι με το βιαστή της και τώρα πρέπει να το παίζει και ερωτευμένη μαζί του (#Homelight μπλιεεεεχ). Και σαν κερασάκι στην τούρτα, ο Hughie της τη ρίχνει βορά στους λύκους. Κι εκείνη ακόμη το παλεύει, ρε φίλε! Κάνει αυτό που της έμαθε η μητέρα της από μικρή, τότε που την έτρεχε στα καλλιστεία: σφίγγει τη γροθιά της και συνεχίζει να χαμογελά. Ξέρει ότι αν τα παρατήσει, δεν πρόκειται ποτέ να νικήσει. Η Erin Moriarty ήταν η MVP του επεισοδίου, κατάφερε να ισορροπήσει την ερμηνεία της ανάμεσα στο φόβο και την αποφασιστικότητα της ηρωίδας της.
Όσα αίματα κι εντόσθια κι αν μας δείξουν, πάντα το πιο σοκαριστικό για εμένα είναι όταν οι χαρακτήρες που έριχναν μια αχτίδα ελπίδας μέσα σε αυτή την απαισιόδοξη σκοτεινιά της σειράς κάνουν κάτι σκληρό σε αυτούς που αγαπάνε. Η προδοσία της Victoria, σε συνδυασμό με τα κόμπλεξ του και τον αφόρητο πόνο (σωματικό και ψυχικό) έχουν μεταλλάξει τον Hughie. Δεν είναι πια ο ίδιος άνθρωπος που πέρσι είχε εισβάλει με κίνδυνο της ζωής του στη Vought για να σώσει τη Starlight. Όσο ενστερνίζεται και πιο πολύ το motto του Butcher (ο σκοπός αγιάζει τα μέσα) τόσο θα απομακρύνεται από την ανθρωπιά του. Και από την Starlight. Πραγματικά, τι νόημα έχει να χάσεις εντελώς τον εαυτό σου διεξάγοντας έναν πόλεμο που δεν πρόκειται ποτέ να νικήσεις;
Ως αντίπαλο δέος του Hughie έχουμε τον Supersonic φέτος. Όχι επειδή είναι ο παλιός γκόμενος της Starlight και πρέπει de facto να τον ζηλεύει, αλλά επειδή την προστατεύει ακόμη κι όταν εκείνη προσπαθεί να τον διώξει μακρυά. Όταν η Starlight προειδοποιεί τον Supersonic για το πόσο επικίνδυνος είναι ο Homelander, προσπαθώντας να τον πείσει να μην γίνει μέλος των Επτά, εκείνος πείθεται ακόμη περισσότερο από τα λόγια της για να μείνει και να την στηρίξει (όπως τον είχε στηρίξει εκείνη στην αποτοξίνωσή του παλιότερα). Από τη μία, δεν εκτιμώ την ταχύτητα με την οποία σχηματίζεται αυτό το ερωτικό τρίγωνο, από την άλλη, οφείλω να ομολογήσω ότι είναι μια πολύ γλυκιά στιγμή — και πιάνω τον εαυτό μου να υποστηρίζει σθεναρά Alex, που είναι πολύ πιο συμπαθής από τον Hughie αυτή τη στιγμή. (Βέβαια, όλο αυτό μπορεί να εξελιχθεί μόνο με δυο τρόπους σε αυτή τη σειρά: ή θα του συμβεί κάτι φριχτό σύντομα, ή είναι/θα γίνει προδότης. Όπως και να έχει, οδεύουμε προς στενοχώρια.)
Και σαν να μην της έφταναν όλα αυτά της κακομοίρας, ξεκινά και μια νέα «σχέση» με τον Homelander για τα μάτια του κόσμου, δημιουργώντας ουσιαστικά ένα διεστραμμένο ερωτικό τετράγωνο…
Εν τω μεταξύ, το νέο αρχηγείο των Αγοριών είναι πλήρες, με τον Hughie και τον Mother’s Milk να επιστρέφουν στην ομάδα κι επίσημα. Μετά τα απαραίτητα πειράγματα, κι ένα επίτηδες σπασμένο χέρι -επειδή η σειρά μερικές φορές τσακώνεται άγρια με τη λογική- φεύγουν για το νέο κρησφύγετο της Grace Mallory — αλλά χωρίς τον Frenchie που του έτυχε “κάτι επείγον”.
Ενόσω η Kimiko παίζει Σκορ-4 με τον Ryan και βρίσκουν κοινό έδαφος στο βάρος των ανεπιθύμητων δυνάμεών τους, ο Butcher εκβιάζει την Grace για να τους αποκαλύψει τι συνέβη στη Νικαράγουα το 1984. Εκείνη ξεκινά την αφήγηση, για να έχουμε το δεύτερο flashback του επεισοδίου, όπου γνωρίζουμε επιτέλους τον Soldier Boy και την ομάδα του. Οι επονομαζόμενοι Payback είχαν σταλεί εκεί ως ελίτ στράτευμα, αλλά κατέληξαν -λόγω εγκληματικής ανευθυνότητας- να δημιουργήσουν το μεγαλύτερο φιάσκο της Vought και έγιναν ο λόγος που οι διαπραγματεύσεις για την ενσωμάτωση υπερανθρώπων στο Στρατό κράτησαν 40 χρόνια! Η αφήγηση της Grace είναι γεμάτη αναφορές σε πραγματικά ιστορικά γεγονότα της Αμερικής (και κυρίως στην Λαϊκή Επανάσταση των Σαντινίστας), τα οποία έπρεπε να γκουγκλάρω για να μπορέσω να καταλάβω τι ακριβώς παίχτηκε τότε. Το ρεζουμέ είναι ότι η Vought έκανε συμφωνία με την αμερικανική κυβέρνηση κατά τον Ψυχρό Πόλεμο για να τη βοηθήσει -με το αζημίωτο φυσικά- ενάντια στη Ρωσία. Κι όταν όλα πήγα στραβά, έβγαλε την ουρά της απέξω. Οι Ρώσοι εξαφάνισαν το πτώμα του Soldier Boy, και το περιστατικό κουκουλώθηκε. Στη Vought δεν απαγγέλθηκαν ποτέ κατηγορίες για αυτό που συνέβη, κι αυτή η αδικία ήταν που γέννησε στη Mallory τη δίψα για εκδίκηση – κι έτσι έφτασαν να σχηματιστούν και τα Αγόρια λίγα χρόνια αργότερα…
Είναι σπάνιο να βλέπεις επί της οθόνης να εξερευνάται μια τόσο μαύρη σελίδα της αμερικανικής ιστορίας με ειλικρίνεια. Αν εξαιρέσουμε την ανάμιξη των υπεράνθρωπων, προφανώς, όλα τα υπόλοιπα που αφηγείται η Mallory είναι πραγματικά ιστορικά γεγονότα με τεράστια βαρύτητα για την γεωπολιτική της εποχής, και πολύ εκτίμησα το ότι η σειρά φροντίζει να καταδικάσει τις πράξεις της, ακόμα κι αν εξακολουθεί να είναι ένας σχετικά συμπαθής χαρακτήρας.
Ο Butcher, από την άλλη, γίνεται λιγότερο συμπαθής με κάθε επεισόδιο. Μπορεί ο θυμός του προς τη Mallory, που του απέκρυψε επίτηδες την πιθανή ύπαρξη ενός όπλου ικανού να σκοτώσει τον Homelander, να είναι κάπως δικαιολογημένος, αλλά δεν γίνεται να αγνοήσουμε και την αλήθεια στα λόγια που του λέει στο τέλος. Τα κίνητρά του δεν προέρχονται από την αλτρουιστική ανάγκη να υπηρετήσει έναν ευγενή σκοπό, αλλά από την εγωιστική του παρόρμηση να διοχετεύσει κάπου την ακόρεστη οργή του. Η αψυχολόγητη συμπεριφορά του προς τον Ryan είναι ένα τεράστιο βήμα πίσω για το χαρακτήρα. Άραγε, οφείλεται στο V24 ή στο ότι είναι απλά καθίκι; (Ρητορική ερώτηση.) Το μόνο σίγουρο είναι το πόσο υποκριτής και χειριστικός είναι — και πάει να κάνει τον Hughie ίδιο με τα μούτρα του.
Το επεισόδιο κλείνει με τα Αγόρια να γυρνούν στο αρχηγείο, όλοι (δικαίως) τσαντισμένοι με τον Butcher. Ο Frenchie έχει επιστρέψει κι αυτός από την “κατεπείγουσα δουλειά” του, και είναι εξίσου τσαντισμένος με τον Butcher. Βρήκα πολύ απότομη τη μεταστροφή του για να είμαι ειλικρινής. Για τους άλλους που ήταν μάρτυρες της καφρίλας του προς τον Ryan, άντε να το καταλάβω που του θύμωσαν τόσο πολύ. Του Frenchie η εχθρότητα από που προήλθε, όμως; Τον πρίζωσε τόσο η Nina όταν τον αποκάλεσε σκυλάκι του Butcher; Μου μυρίζει σεναριακή ευκολία ή έχω (ξε)χάσει κάτι; Μήπως ήταν ατσούμπαλη προοικονομία για την πλήρη ρήξη της ομάδας των Αγοριών;
Ο Frenchie δεν είχε πάει μαζί τους γιατί έτρεξε να βοηθήσει την πρώην του, την Cherie, να ξεφύγει από την αφεντικίνα της, τη Ρωσίδα βαρώνη των ναρκωτικών “Little Nina”, που (ορθά) θεωρεί ότι της έκλεψε 11 κιλά ‘προϊόν’. Η Nina του πρότεινε μια επικερδή συνεργασία αν της δώσει την Cherie, αλλά εκείνος την απέρριψε. Και θα τελείωνε εκεί αυτό το φαινομενικά ξεκάρφωτο mini-plot, που έφτασε το cringe στο κόκκινο, χάρη στα άβολα σεξουαλικά σχόλια της Nina και την κάκιστη ερμηνεία του Tomer Capone. Αλλά στο άκουσμα του ονόματος “Nina”, του Butcher του ήρθε τρομερή ιδέα και τώρα θέλει να συνεργαστεί με τους Ρώσους και θα βάλει τον απρόθυμο Frenchie μεσάζοντα. Και κάπως έτσι όλα έδεσαν ωραία και καλά, για να οδηγήσουν τα Αγόρια στην επόμενη περιπέτειά τους στη Ρωσία. Και με την ατμόσφαιρα τόσο ηλεκτρισμένη μεταξύ τους, σίγουρα θα είναι… εκρηκτικό ταξίδι!
Έχουμε ήδη δει παραπάνω από το 1/3 της σεζόν κι έχω ένα παράπονο, ρε παιδιά: μου είναι δύσκολο να αγνοήσω ότι κάποιους χαρακτήρες τους έχει παραγκωνίσει η ιστορία. Η Maeve, ας πούμε, ήταν ένας από τους πιο δυνατούς χαρακτήρες των δύο πρώτων σεζόν, αλλά φέτος έχει μείνει εντελώς στο περιθώριο. Η μοναδική της συνεισφορά στην πλοκή μέχρι στιγμής ήταν το να προμηθεύσει στον Butcher το V24 και να του πει για τον Soldier Boy στην πρεμιέρα. (Α, έλα, την ανέφερε κι ο Homelander όταν απείλησε να κάψει το χωριό της!)
Κι ο A-Train μια από τα ίδια: σέρνει ένα έρμο subplot εδώ και 3 επεισόδια. Αφού τα προβλήματα υγείας του δεν του επιτρέπουν να χρησιμοποιεί τις δυνάμεις του πια, προσπαθεί να πείσει τη Vought να του κάνει rebranding, εστιάζοντας στις αφρικανικές ρίζες του. Δεν τον βοηθά, όμως, καθόλου το ότι δεν του καίγεται καρφάκι για τις ρίζες του κι ότι το μόνο που τον νοιάζει είναι να μείνει επίκαιρος. Ο αδερφός του προσπαθεί να τον κάνει να δει τα πράγματα πιο ρεαλιστικά, να του ανοίξει τα μάτια στο συστημικό ρατσισμό που δέχονται οι Μαύροι στις ΗΠΑ κι ότι εκείνος από τη θέση ισχύος που έχει στους Επτά μπορεί να κάνει πράγματα για την κοινότητά τους. Δυστυχώς, όμως, είναι κολλημένος στο δίπολο Michael Jordan/Malcolm X και θεωρεί ότι δεν γίνεται να είναι ακτιβιστής και δημοφιλής ταυτόχρονα. Ενδιαφέρον ως κοινωνικό σχόλιο, αν το δεις απομονωμένο όλο αυτό, αλλά δεν φαίνεται να κολλάει πουθενά με τα υπόλοιπα που διαδραματίζονται, και τελικά χάνεται μέσα στη δράση.
Ο Black Noir ήταν πάντα ένας πολύ ενδιαφέρων, αλλά σχετικά ανεκμετάλλευτος χαρακτήρας. Οι πληροφορίες που μαθαίνουμε για αυτόν έρχονται με το σταγονόμετρο. Αυτό το επεισόδιο μας έδειξε τον Noir πριν γίνει ο σιωπηλός νίντζα που ξέρουμε, και φυσικά, το backstory του είναι τραγικό. Το flashback επιβεβαιώνει ότι η μυστηριώδης αύρα του ήταν κόλπο μάρκετινγκ, και λύση “ανάγκης”, γιατί εκείνη την εποχή ένας μαύρος άνδρας δεν θα μπορούσε σε καμία περίπτωση να είναι δημοφιλής υπερήρωας (δεν μπορούν όλοι να γίνουν Eddie Murphy). Η ολόσωμη μαύρη στολή του ήταν σχεδιασμένη για να κρύβει το χρώμα του δέρματός του. Παρά τον ρατσισμό που αντιμετώπιζε, όμως, ο Noir ήταν ευχάριστος και ευφραδής, το άκρως αντίθετο από την υπερηρωική περσόνα του. Η επίθεση των Ρώσων στο αμερικανικό στρατόπεδο στη Νικαράγουα, όμως, τον αφήνει βαριά τραυματισμένο: το μισό του πρόσωπο καίγεται, το ένα μάτι του αχρηστεύεται και χάνει μέρος του κρανίου του (και μαζί την ικανότητα ομιλίας, μάλλον). Η τραγική ειρωνεία είναι ότι ο Black Noir είχε τον χειρότερο τραυματισμό σε σχέση με τους συνεργάτες του από την ομάδα Payback, παρόλο που ήταν το πιο ικανό μέλος της, μαζί με τον Soldier Boy.
Ο Deep δεν είναι ακριβώς ανεκμετάλλευτος, αλλά κάτι με χαλάει άσχημα στο storyline του. Τον έχουν μόνο για comic-relief και τον βάζουν επίτηδες σε χοντροκομμένες καταστάσεις που δεν έχουν αφηγηματική αξία. Ποιός ο λόγος να τον βάλει ο Homelander να φάει ζωντανό το χταπόδι; Για να τον βασανίσει και να τον λυπηθούμε; Σόρι, βιαστές δεν πρόκειται να λυπηθώ ποτέ. Για να του δείξει ποιός είναι το αφεντικό; Δεν νομίζω να μην το ξέρει. Μέχρι και η γυναίκα του τον έχει του χεριού της, δεν θα τον είχε ο Homelander; Γενικά, δεν βρίσκω λόγο ύπαρξης στο χαρακτήρα του αυτή τη στιγμή, ελπίζω η σειρά να το διορθώσει αυτό στα επόμενα 5 επεισόδια.
Θα συγκαταλέξω και τον Soldier Boy στους ανεκμετάλλευτους χαρακτήρες της σεζόν, γιατί η πολυαναμενόμενη εμφάνιση του Jensen Ackles ήταν τελικά ελαφρώς απογοητευτική. Δεν μας έδειξε τίποτα για τον villain του πέρα από τον μισογυνισμό του. Μακράν καλύτερη δουλειά στο χτίσιμο του χαρακτήρα είχαν κάνει τα δυο προηγούμενα επεισόδια μέσω απλού exposistion. Εύχομαι να εξερευνήσουμε τον χαρακτήρα περισσότερο στο μέλλον, κι όχι μόνο σε flashbacks. Η λογική (και το trailer) λέει ότι θα σκάσει νεκραναστημένος αλά Captain America στη σύγχρονη εποχή και θα έρθει σε σφοδρή σύγκρουση με τον Homelander για τον ποιός την έχει μεγαλύτερη. (Τη δύναμη, καλέ.) Περιμένω ανυπόμονα για αυτή τη στιγμή!
ΥΓ Όποιοι από εσάς που με διαβάζετε είστε φαν του Supernatural, σας έχω ένα κουιζάκι: ποιός είναι ο νεαρός ηθοποιός που παίζει τον Gunpowder στο flashback; Δεν τον αναγνωρίζετε; Είστε σίγουροι;
