Αγαπητό Ημερολόγιο…
Πολύ σε αμέλησα τώρα τελευταία και έχεις μείνει πολύ πίσω στα χολιγουντιανά νέα. Έγινε ένα χαμούλης μέσα στο τελευταίο 2μηνο: ανανεώσεις, ακυρώσεις, πρεμιέρες, βραβεία, θάνατοι, σκάνδαλα, και δεν συμμαζεύεται… Δεν θα στα πω όλα τώρα, αλλά υπόσχομαι πως, από εδώ και πέρα, δεν θα σε αφήσω στο σκοτάδι για τόσο καιρό ξανά. Πάμε τώρα να σου πω τι μου τράβηξε την προσοχή αυτήν την εβδομάδα, και, ναι, το μάντεψες (πόσο καλά με ξέρεις πια), θα ξεκινήσω με Marvel!
Το πρώτο τρέιλερ του Avengers: Endgame είχε βγει κάπου το Δεκέμβρη. Τώρα, στα πλαίσια του Superbowl (μη με ρωτήσεις λεπτομέρειες, κάτι με μπάλα έχει να κάνει), κυκλοφόρησε το 2ο τρέιλερ και φανγκέρλιασα ακόμα πιο πολύ! “Some people move on, but not us.” (Για τους φανς λέει, έτσι; ) Άντε! Αργεί ακόμα ο Απρίλης;;
Άρχισα να πηγαίνω πάλι συχνά σινεμά φέτος και μια από τις ταινίες που είδα αυτή την εβδομάδα ήταν το πολυαναμενόμενο Glass, που κλείνει την τριλογία που ξεκίνησε το Unbreakable πριν 19 χρόνια. Συνοπτικά θα σου πω, ότι δεν άξιζε την αναμονή. Ο κλασικός μεγαλοπιασμένος Shyamalan που θεωρεί ότι με φλύαρους χαρακτήρες που εξηγούν όλη την πλοκή στο μιλητό και με δυο-τρεις ανατροπές στο τέλος μπορεί να κάνει μια καλή ταινία. Το μόνο που κατάφερε εδώ να κάνει πάντως ήταν μια μέτρια ταινία, που θα τη θυμόμαστε (για λίγο καιρό) ως μια ακόμα ταινία του Shyamalan που είχε τα φόντα να γίνει σπουδαία, αλλά κάτι πήγε στραβά…
Και μιλώντας για σπουδαίες ταινίες, προχτές είδα το Green Book, και την απόλαυσα πραγματικά. Εμπνευσμένο από την πραγματική φιλία που αναπτύχθηκε μεταξύ ενός έγχρωμου μουσικού και του λευκού σωφέρ του, στη δύσκολη δεκαετία του ’60 που ο ρατσισμός ήταν τρόπος ζωής. Μια όμορφη dramedy που ξεχωρίζει από όλες τις παρόμοιες χάρη στους δυο καταπληκτικούς πρωταγωνιστές της. Mahershala Ali και Viggo Mortensen, απλά ανεπανάληπτοι!
Κι επειδή δυο φορές σινεμά μέσα στην εβδομάδα, ήταν αρκετές, την τρίτη ταινία την είδα στην άνεση του καναπέ μου. Συνήθως, δεν με τραβάει οτιδήποτε δημιουργεί hype, αλλά το Bird Box είχα πολλή περιέργεια να το δω. Και ευτυχώς δεν απογοητεύτηκα. Είναι ένα αξιοπρεπές θριλεράκι που, παρά τα σεναριακά κενά, σε κρατάει ολόκληρο δίωρο χωρίς να κουράσει.
Κι αφού σου είπα όλα τα κινηματογραφικά νέα, θα περάσω τώρα στα τηλεοπτικά. Είδα την πρώτη σεζόν της νέας σειράς του Netflix, Russian Doll. Εκεί που η Μέρα της Μαρμότας συναντά το Βλέπω τον Θάνατό σου, έχουμε μια αθυρόστομη dramedy με πρωταγωνίστρια την Natasha Lyonne, που βρίσκεται παγιδευμένη σε μια χρονική λούπα και αναγκάζεται να ζει ξανά και ξανά τα 36α γενέθλιά της. Η ιδέα είναι χιλιοπαιγμένη, κι όμως η σειρά ξεφεύγει από όλα τα κλισέ του είδους και μας δίνει κάτι φρέσκο και πανέξυπνο που… bing-άρεται άνετα σε ένα απόγευμα!
Οι φανς του The Walking Dead (έχω πάψει πια να είμαι μια από αυτούς, βέβαια) πήραν μια χαρά και μια κρυάδα αυτήν την εβδομάδα. Από τη μία, ανακοινώθηκε η ανανέωση της σειράς για 10η σεζόν, αλλά δεν πρόλαβαν να το χαρούν, γιατί καπάκι επιβεβαιώθηκε ότι θα είναι η τελευταία όπου θα εμφανιστεί η Danai Gurira (Michonne). Την έκλεψε το MCU αυτήν, πάει!
Σε άλλα νέα, κυκλοφόρησαν επίσημα φωτογραφικά στιγμιότυπα από την επερχόμενη -και πολυαναμενόμενη- τελευταία του Game of Thrones κι εγώ μόνο ένα έχω να πω: ΧΕΣΤΗΚΑΜΕ ΓΙΑ ΤΙΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΣΑΣ, ΕΜΕΙΣ ΤΗ ΣΕΖΟΝ ΝΩΡΙΤΕΡΑ ΘΕΛΟΥΜΕ! ΓΙΝΕΤΑΙ; Γκουχ! Συγνώμη για τα “γαλλικά”, βρε Ημερολόγιο, έχει εξαντληθεί η υπομονή μου…
Και μιλώντας για ιώβεια αποθέματα υπομονής, αναπόφευκτα το μυαλό πάει στο Agents of SHIELD που μετράει ήδη 10 μήνες βασανιστικού hiatuts. Τουλάχιστον, στα τέλη Γενάρη βγήκε το πρώτο τρέιλερ της επερχόμενης 6ης σεζόν του που θα ξεκινήσει τελικά κάποια στιγμή τον Ιούλη του 2019. Εκεί έπεσε το δεύτερο φανγκέρλιασμα του χειμώνα. Το πρώτο ήταν το φθινόπωρο όταν κυκλοφόρησε η εντελώς αναπάντεχη είδηση της ανανέωσης της σειράς για 7η σεζόν! Μια σειρά που από την αρχή όλοι την είχαν για κόψιμο έφτασε εδώ που έφτασε με το σπαθί της. Και τώρα φαίνεται ότι δεν θα χάσει καν τον κεντρικό πρωταγωνιστή της. Ο ηθοποιός Clark Gregg θα συνεχίσει σταθερά στην πρώτη γραμμή, αν και τιζάρει ότι θα παίζει άλλο ρόλο, κι όχι τον Phil Coulson (aka “η κατσαρίδα του MCU” χαχαχαχα). Χμμμμ…
Φέτος, στο τηλεοπτικό τοπίο ελάχιστες νέες σειρές έχω ξεχωρίσει. Μια από τις λίγες είναι το Deadly Class που με κάθε επεισόδιο (αυτή τη βδομάδα είδα το 4ο) με κερδίζει όλο και περισσότερο. Ημερολόγιο, στο εγγυώμαι ότι στο μέλλον θα ακούς συχνά από εμένα για αυτή τη σειρά…
***
ΥΓ1 Ξέχασα να σου πω ότι ξεκίνησα -επιτέλους- και την 3η σεζόν του True Detective, που το αμελούσα τόσο καιρό γιατί με αποθάρρυνε η τεράστια απογοήτευση της 2ης. Πόσο λάθος έκανα…
ΥΓ2 Το Supernatural έγραψε ιστορία την Πέμπτη προβάλλοντας το 300ό του επεισόδιο, αλλά εγώ απλά έψαχνα αφορμή να μοιραστώ την παρακάτω φωτογραφία, γιατί, πες μου αλήθεια, πόσο συχνά βλέπεις Σπαρτιάτες με γραβάτα; 😛