Review – Supernatural – 11×07 – Plush

Μέτριο προς κακό επεισόδιο. Ανεμπνευστη ιστορία. Ανεμπνευστο χιουμορ. Αδιάφορη η Ντόνα (που εμένα γενικα μου αρέσει σαν χαρακτήρας). Το μόνο που μου άρεσε ήταν το creepy λαγουδι στο πρωτο μισο που μου θύμισε τον τρόμο των πρωτων σεζόν. Σημαντικός ήταν επίσης κι ο τελευταίος διάλογος των αγοριών στο αμάξι. Ο Σαμ είναι πεπεισμένος ότι ο Θεός του στέλνει οράματα και επιβεβαιώνει ότι βλέπει στα οράματα το Κλουβί και το σκέφτεται να κατέβει εκεί για να ζητησει βοήθεια. Αναρωτιέμαι γιατι ο Ντιν είναι τόσο αρνητικός με το όλο θέμα; Είναι απλά απογοητευμένος με το Θεό και δεν θέλει να στηριχτει στην φρουδα ελπίδα οτι θα τους βοηθήσει, ή ο αρνητισμός του έχει να κάνει με την έλξη που νοιώθει προς την Αμαρα; Αν κρίνω από την συναντησή τους στο προηγουμενο επεισόδιο, μάλλον τείνω προς το δεύτερο.

Κατα τα άλλα, αυτο παιζει να ηταν το χειρότερο επεισόδιο των 2 τελευταίων χρόνων… 3/10 από εμενα

Ωραίο επεισόδιο. Μου αρεσούν περισσότερο οι υποθέσεις με φαντάσματα. Γενικά τις βρίσκω πιο τρομακτικές από εκείνες που έχουν σχέση μόνο με τέρατα. Ιδιαίτερα ανατριχιαστικές ήταν οι σκηνές με τον λαγό και τον κλόουν.

Το περίμενα πως ο Σαμ θα συναντούσε τον κλόουν, αλλά πραγματικά δεν ξέρω πως να αντιδράσω σε αυτή τη σκηνή. Υποτίθεται πως οι συγκεκριμένες μεταμφιέσεις προκαλούν χαρά, διασκεδάζοντας τον κόσμο, δεν προκαλούν φόβο – αν και υπάρχουν εξαιρέσεις. Ο Σαμ είχε παγώσει από τον τρόμο του. Για μερικά δεύτερα, νόμιζα πως θα τον άφηνε να φύγει χωρίς καν να τον εμποδίσει.

Δεν πιστεύω πως ο Τσέστερ παρενοχλούσε παιδιά, εξάλλου ο Ντιν ανέφερε πως ο άδικος θάνατος προκαλεί εκδικητικό πνεύμα. Παρ’όλα αυτά αναρωτιέμαι τι έκανε εκείνους τους άντρες να νομίζουν πως ο Τσέστερ παρενοχλούσε τα παιδιά τους. Η αδερφή του είπε πως δεν είχαν αποδείξεις εναντίον του και γι’αυτό δεν τον κατέδωσαν στην αστυνομία, αλλά δεν θα πρέπει να υπήρξε κάποιο σημάδι από την πλευρά του Τσέστερ για να πιστεύουν κάτι τέτοιο; Ή μήπως παρεξήγησαν τις κινήσεις του από φόβο, εξαιτίας των εγκλημάτων που είχαν διαπραχθεί παλιά από ανθρώπους σαν εκείνον; Πάντως, ο Μαξ είπε στον Ντιν πως ο θείος του ήταν καλός. Επιπλέον, το παιδί εμπιστεύτηκε τον Ντιν και τον κάλεσε μέσα στο σπίτι. Δεν φάνηκε να τον φοβάται.

Μπορεί να είναι η ιδέα μου, αλλά και σε αυτό το επεισόδιο μου φάνηκε πως υπήρξε παραλληλισμός με τη γενική ιστορία. Η μητέρα του Μαξ προσπάθησε να υποστηρίξει τον “περίεργο” αδερφό της, αλλά στο τέλος φοβήθηκε και η ίδια για το παιδί της. Αντί λοιπόν να εμπιστευτεί τον Τσέστερ και να του μιλήσει, εμπιστεύτηκε τους άλλους που τον θεωρούσαν κακό, κάνοντας τα πράγματα χειρότερα. Διαβάζοντας την περίληψη του 11.09 και βλέποντας το σημερινό επεισόδιο, μου δίνεται η εντύπωση πως τα λόγια της είναι σπόντες για αυτά που πρόκειται να δούμε στη συνέχεια. Από το βλέμμα του Σαμ, στο τέλος, φάνηκε πως είναι διατεθιμένος να δώσει βάση στα οράματά του και να ψάξει για το κελί παρά τις αντιρρήσεις του Ντιν. Θα φτάσει στο σημείο να συνεργαστεί ακόμη και με τον Κράουλι.

Μερικούς ανθρώπους δεν σας καταλαβαίνω με τίποτα. Σέβομαι το δικαίωμα του καθενός να εχει διαφορετική άποψη αλλα enough is enough. Απο τα καλύτερα επεισόδια της σεζόν μέχρι τώρα και το αποκαλείτε μέτριο? Η ιστορία του φαντάσματος του Τσέστερ μου άρεσε περισσότερο απο το κεντρικό θέμα της σεζόν. Είναι 2-3 επεισόδια τώρα απο αυτήν την σεζόν που μου θυμίζουν έντονα παλιό καλό Supernatural και ξέρετε πια κοινά σημεία έχουν? Όχι Κράουλι, όχι Καστιελ και όχι μέτριες νεαρές ηθοποιοί στο ρόλο της Αμάρα (η οποία πρέπει να “μεγαλώσει” οσο πιο σύντομα γίνεται).

Θεωρώ οτι είμαι ενας απο τους Original Die-Hard fans του Supernatural (καλοκαιράκι 2008, 1 η ώρα το βράδυ στο Στάρ για να θυμούνται οι παλιοί) και είμαι απογοητευμένος απο αυτά που διαβάζω σε αυτο – το κατα τα άλλα υπέροχο site – τον τελευταίο καιρό όσον αφορά τα Reviews. Ξανα τονίζω οτι σέβομαι την άποψη του καθενός αλλα δεν μπορώ να μην εκφράσω και την δική μου. Επεισόδια όπως το χθεσινό και το “Baby” είναι αυτο ακριβώς που αντιπροσωπεύει – η τουλάχιστον αντιπροσώπευε κάποτε – το Supernatural.

Το Supernatural δεν χρειάζεται πλέον τον ανούσιο Κάστιελ και τον άχρηστο Κράουλη. Υπάρχουν μόνο και μόνο γιατι αρέσουν στο “Fandom” της σειράς. Ο ρόλος του Κάστιελ έκανε τον κύκλο του στην 7η σεζόν ενω ο Κράουλι έπρεπε να πεθάνει στην 8η. Τώρα πια σέρνουν απλά τα κουφάρια τους. Τρομεροί ηθοποιοί δεν λέω, αλλα χωρίς αυτούς η σειρά όχι μονο μπορεί να συνεχίσει ακάθεκτη αλλα να γίνει και καλύτερη. Απλά καθίστε και δείτε 1-2 επεισόδια απο τις πρώτες 2 σεζόν της χρυσής πενταετίας και πείτε μου ειλικρινά αν είναι απαραίτητοι σε αυτη την σειρά αυτοί οι δύο.

Οσον αφορά την αδερφή του Θεού, έγινε σχετικά καλή αρχή αλλα μετα που ανακατεύτηκε ο Κράουλι ολα πήραν την κατηφόρα. Ελπίζω πως τώρα που η Αμάρα είναι μόνη της, θα μεγαλώσει σύντομα για να γίνει η γυναίκα(ρα) που είδαμε στο πρώτο επεισόδιο και ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ να έχουμε λίγο character development.

Α, και χρειαζόμαστε περισσότερες “στιγμές” μεταξύ Σαμ και Ντιν. Τυχαίο, που αυτές οι “στιγμές” άρχισαν να ελαττώνονται απο τότε που οι ρόλοι των Καστιελ και Κράουλι άρχισαν να μεγαλώνουν? Δεν νομίζω.

Αν εκ θαύματος, η Ροβίνα ξεχαστεί τελείως απο τους σεναριογράφους (σαν τον φουκαρά τον Άνταμ) τότε θα ανοίξω σαμπάνια. Ας πάρει τον γιό της και σε άλλη παραλία. Ζητώ συγγνώμη για το μεγάλο και λίγο ορμητικό post αλλα είναι στιγμές που δεν μπορώ να κρατηθώ, μιλώ σαν κάποιος που δέθηκα με την σειρά απο μικρή ηλικία και δεν μπορώ να μην πω την γνώμη μου. Βαθμολογία επεισοδίου απο μένα: 8/10.

Δεν μπορώ να πω πως ήταν κακό επεισόδιο(ίσως δεν το κάνω ή το δεν έχω κάνει ποτέ για κανένα επεισόδιο),αλλά σίγουρα ήταν αρκετά λιγότερο ενδιαφέρον από τα προηγούμενα.Σε καμία περίπτωση δε με απογοήτευσε.Μπορεί να μην έφτασε τα επίπεδα των προηγουμένων,αλλά η ώρα περνούσε ευχάριστα(όπως πάντα) βλέποντάς το.
Μου άρεσε το όλο mood του επεισοδίου,που συνδύαζε μια κλασσική υπόθεση με φάντασμα και creepy αμφιέσεις με χιουμοριστικές ατάκες-αναφορές και την επιστροφή της Ντόνα.Κρατάω τη θέληση του Σαμ για την ερμηνεία και αποσαφήνιση των οραμάτων,την επιβεβαίωση πως στο τελευταίο όραμα είδαμε όντως το Κλουβί και την κάθετη αντίθεση του Ντιν στην προοπτική συνεργασίας με το Θεό και στην αναζήτηση βοήθειας/απαντήσεων από το Κλουβί.Σε αυτό το σημείο συμφωνώ με την Αμαλία.Είναι πολύ πιθανό η αντίδραση του Ντιν στα λεγόμενα του Σαμ να οφείλεται στην ιδιαίτερη σύνδεσή του με την Αμάρα.Ίσως σε βάθος χρόνου έχουμε πάλι τα αδέρφια σε ρήξη,με τον Σαμ να τάσσεται στο μέρος του Θεού και τον Ντιν στο μέρος της Αμάρα.Ξέρω ότι οι συντελεστές έχουν πει πολλάκις πως φέτος θα έχουμε τα αδέρφια ενωμένα απέναντι σε ένα μεγαλύτερο κακό,αλλά για πόσο μπορεί να κρατήσει αυτό;Προσωπικά,μου φαίνεται πως όπως ο Ντιν έχει μια ιδιαίτερη σχέση με την Αμάρα,έτσι κι ο Σαμ έχει μια ιδιαίτερη σχέση με το Θεό.Γιατί,όπως φαίνεται,ο Σαμ θα το ψάξει περισσότερο το θέμα με τα οράματα παρά την αντίδραση του αδερφού του.
Αν έπρεπε να αναφέρω αρνητικά θα έλεγα πως μερικοί διάλογοι ίσως δεν ήταν απαραίτητοι και πως δεν είδαμε κάτι καινούριο όσον αφορά την όλη εξέλιξη της υπόθεσης από την αρχή μέχρι να νικηθεί το φάντασμα(αν και πάντα μου άρεσαν τα επεισόδια με φαντάσματα).
Σε μια σεζόν με 23 επεισόδια από τα οποία έχουν προβληθεί τα 6 που στη συντριπτική πλειοψηφία τους ήταν κεντρικής πλοκής και εξαιρετικά,ήταν λογικό να έχουμε ένα επεισόδιο σε πιο χαμηλά επίπεδα,αν και η γενική άποψή μου για το συγκεκριμένο είναι θετική παρά τα όποια αρνητικά του.Όπως έχουμε πει πολλές φορές,η σεζόν πάει πάρα πολύ καλά ως τώρα και το επόμενο επεισόδιο φαίνεται πολύ ωραίο.Υπομονή μέχρι τις 2/12 😉