Review – Supernatural – 14×16 Don’t Go In The Woods

«Don’t go in the woods»: Μην πας σε δάσος και μάλιστα νύχτα. Γιατί όποιος νύχτα περπατεί, λάσπες και τερατάκια – δεντράκια πατεί. Φίλερ, που στην ουσία είχε την πρόθεση να δώσει πάσα στην εξέλιξη της βασικής ιστορίας  σχετικά με τον Τζακ, με τη γνωστή συνταγή, όπου δύο ιστορίες «τρέχουν» παράλληλα χωρίς καμία πρωτοτυπία ή σεναριακή έκπληξη αλλά με αρκετή προχειρότητα.  Δεν λέω τίποτα παραπάνω γιατί δεν είχε και τίποτα παραπάνω… Επομένως μπαίνω κατευθείαν στην υπόθεση.

Κυνηγώντας με τον Σαμ και Ντην

Έφηβοι, αυτοκίνητο και ένας μπαμπάς – αστυνομικός, o Mason Romero, που διακόπτει το ρομαντικό ραντεβού του γιου του με την κοπέλα του. Δυστυχώς δεν θα είναι το μόνο που θα διακοπεί εκείνο το βράδυ αλλά και η ζωή της νεαρής κοπέλας αφού βρέθηκε στο δρόμο ενός πεινασμένου Κοχόντα. Τερατόμορφος άνθρωπος, με παρελθόν κανιβαλισμού, δημιούργημα μιας κατάρας. Δεν είναι κάτι καινούριο, βέβαια, καθώς μας θύμισε πολύ το Γουέντιγκο από τον 1^ο κύκλο του Supernatural, που κι αυτό κυνηγούσε ανθρώπινα θηράματα μέσα στα δάση. Στέρεψαν από τέρατα ή βαρέθηκαν να παρουσιάσουν κάτι καινούριο; Anyway, ο Σαμ και ο Ντην γρήγορα θα ανακαλύψουν την υπόθεση και θα σπεύσουν να την εξιχνιάσουν αφήνοντας τον Τζακ στο Καταφύγιο. Βέβαια, ο Ντην φροντίζει να του αναθέσει μια σημαντική αποστολή: ψώνια στην πόλη! Τελικά, τα αδέρφια θα συναντηθούν με τον σερίφη που ανεπιτυχώς προσπαθεί να τους παραπλανήσει θεωρώντας ότι η άτυχη κοπέλα ήταν θύμα μάλλον κάποιου άγριου ζώου στο δάσος. Αλλά επειδή οι Winchester δεν μασάνε τόσο εύκολες απαντήσεις, θα το ψάξουν λίγο περισσότερο. Και ακολουθείται η γνωστή διαδρομή: νεκροτομείο, μελέτη της λαϊκής παράδοσης, αυτοψία στο δάσος. Εν τω μεταξύ, το Κοχόντα αποδεικνύεται ιδιαίτερα πεινασμένο αφού θα υπάρξει και δεύτερο θύμα (καλά, αυτό δεν έχει ξαναγίνει!). Η αδιάφορη και ψυχρή στάση του σερίφη έχει αρχίσει να εξοργίζει τα αδέρφια και έτσι βρίσκονται νύχτα στο γνωστό δάσος να ψάχνουν για το Κοχόντα. Εκεί, ως εκ θαύματος (!), πέφτουν πάνω στον σερίφη, που καθώς η κάννη του όπλου τον σημαδεύει δεν δυσκολεύεται καθόλου να τα αποκαλύψει όλα σε ένα γρήγορο video clip από το παρελθόν. Μ’αυτά και μ’αυτά, φτάνουν σε μια ερημική καλύβα όπου ο κανίβαλος από το παρελθόν έχει ρίξει νοκ αουτ τον γιο του σερίφη. Όλα γίνονται γρήγορα: ο Ντην σώζει τον γιο, ο Σαμ τρώει ξύλο από το τέρας, ο Ντην βοηθάει τον Σαμ (πόσο πρωτότυπο!), ο σερίφης σκοτώνει το τέρας, που λιώνει μπροστά στα μάτια τους σαν φρουιζελέ ακτινίδιο και τέλος.

Ο Τζακ και οι άνθρωποι

Κι ενώ οι Winchesters παλεύουν (δεν ίδρωσαν και πολύ…) να εξαφανίσουν το στοιχειό του δάσους, ο Τζακ θεωρεί πως είναι μια πολύ καλή μέρα να ασκήσει τις κοινωνικές του δεξιότητες. Και ποιους βλέπει στο δρόμο του; Τη γνωστή παρέα του Eliot, μανιακού με τις ιστορίες περί υπερφυσικών δυνάμεων και φαν των Ghostfacers, της Max, που λίγα επεισόδια πριν είχε κλέψει (για λίγο) την Impala (14×13 Lebanon) και της Stacy. Εκτός από τέρατα στέρεψαν και από χαρακτήρες; Τον θυμούνται από τότε και τον καλούν να «σκοτώσει» τον ελεύθερο χρόνο του μαζί τους μιας και φαίνεται ότι τον συμπαθούν και θαυμάζουν την περιπετειώδη ζωή του με τους Winchesters. Αλλά, δυστυχώς για εκείνους, αυτήν που θα σκοτώσει είναι η Stacy μετά από μια επίδειξη χειρισμού της αγγελικής λεπίδας, που αντί για το δέντρο θα καταλήξει στην κοιλιά της αγαπημένης της Max. Θρήνος, οδυρμός και τέλος φόβος και αποτροπιασμός θα καταλάβουν την παρέα των εφήβων ιδιαίτερα όταν ο Τζακ εκτός από τα…μαγικά του, τους έδειξε και τα ολόχρυσα ματάκια του! Ο Τζακ απογοητευμένος, αφού σκότωσε άλλον έναν αθώο με τον αδέξιο χειρισμό των δυνάμεών του (το είχε ξανακάνει στο παρελθόν με έναν φύλακα), χρησιμοποιεί την ικανότητά του να θεραπεύει και έτσι ξαναφέρνει την άτυχη έφηβη στη ζωή. Αλλά αυτό, μάλλον επιδείνωσε την ήδη άσχημη κατάσταση, καθώς η παρέα των εφήβων απομακρύνεται από κοντά του τρομαγμένη. Ο Τζακ απορεί γιατί για μια ακόμη φορά δεν κατάφερε να χρησιμοποιήσει τις δυνάμεις του με ωριμότητα και εγκράτεια. Μα τι ζητάμε από ένα νεαρό παιδί που δεν έχει συνειδητοποιήσει τι σημαίνει να είσαι Νεφελίμ; Βέβαια και ο Σαμ με τον Ντην δεν τον έχουν βοηθήσει και πολύ σ’αυτό ακόμα. Άλλη μια προσπάθεια να αποκαλυφθεί η εξέλιξη του χαρακτήρα του Τζακ αλλά όσο αδέξιος ήταν με την αγγελική λεπίδα τόσο και περισσότερο αδέξια και ερασιτεχνική ήταν και η σεναριακή αλλά και σκηνοθετική πρόταση των δημιουργών του επεισοδίου.

Οι τελευταίες σκηνές διαδραματίζονται στο Καταφύγιο, όπου εκεί ο Τζακ θα προσποιηθεί ότι όλα βαίνουν καλώς και θα δηλώσει πλήρη υπακοή στις εντολές του Σαμ και του Ντην. Το πλάνο με τον Τζακ να δείχνει ανήσυχος αλλά και φοβισμένος για τον εαυτό του ήταν τα μοναδικά δευτερόλεπτα, που ενίσχυσαν τις υποψίες μας για δυσοίωνες εξελίξεις…

Μετά από τρία επεισόδια κορμού γεμάτα ένταση και αποκαλύψεις ήρθε ένα φίλερ για να χαλαρώσουμε λίγο. Βέβαια, παραχαλαρώσαμε μιας και οι ρυθμοί του ήταν από flat (βαρετό, βαρετό, βαρετό) εκτός από συγκεκριμένες στιγμές που η creepy μουσική προκαλούσε creepy συναισθήματα. Όπως, όταν ο Τζακ «έπαιζε» με τις δυνάμεις του σαν ένα μικρό παιδάκι που κάνει επίδειξη το καινούριο του παιχνίδι. Μήπως όμως αυτό δεν είναι προς το παρόν ο Τζακ; Ένα παιδάκι, που μεγαλώνει με απότομους ρυθμούς σε ένα περιβάλλον με τέρατα, εναλλακτικά σύμπαντα και με έναν πατέρα, που συμβολίζει το απόλυτο κακό. Δεν το λες και ιδανικό παιδαγωγικό περιβάλλον…Από την άλλη, ο Σαμ και ο Ντην, ως …ανάδοχοι γονείς χωρίς να έχουν μελετήσει κανένα εγχειρίδιο «Πώς να μεγαλώσετε το παιδί του Εωσφόρου», κάνουν προσπάθεια να τον προστατέψουν  από τον ίδιο του τον εαυτό. Όχι, πάντα με την ίδια επιτυχία…Για μια ακόμη φορά ο Σαμ, με την διεισδυτική ματιά του, καταλαβαίνει ότι  η καθοδήγηση του Τζακ θα πρέπει να γίνει πιο οργανωμένα αλλά άμεσα. Το είδαμε κι εμείς, βέβαια, γιατί όσο περισσότερο προσπαθεί ο Τζακ να…κοινωνικοποιηθεί, τόσο περισσότερο κακό κάνει στους ανθρώπους ακόμη κι αν αυτό είναι χωρίς τη θέλησή του. Θέλει αλλά δεν ξέρει τον τρόπο. Θέλει αλλά αγνοεί τους κινδύνους. Ακόμη παλεύει να καταλάβει ποιος είναι, τι δυνάμεις έχει και τελικά ποιος είναι ο ρόλος του. Το πρόβλημα ξεκινάει από το γεγονός ότι δεν φαίνεται να είναι έτοιμος να μοιραστεί ακόμα τις ανησυχίες του αυτές με τον Σαμ και τον Ντην, αρχίζει να κρύβει γεγονότα για να μη τους απογοητεύσει. Κι όχι μόνο αυτό αλλά προσπαθεί να τους μιμηθεί ειδικά τον Ντην (σ’έχω κάνει Θεό!): τυπική αντίδραση παιδιού που αποζητά την αποδοχή των γονιών! (ας μην ξεχνάμε ότι είδε το Lost Boys 36 φορές!). Και δυστυχώς όλοι ξέρουμε τι γίνεται όταν αρχίζουν τα ψέματα ή οι μισές αλήθειες…Και από την άλλη, ο Σαμ ανησυχεί και ανησυχεί πολύ. Κι όταν συμβαίνει αυτό, δεν προμηνύεται κάτι καλό…Σκηνοθετικά, το επεισόδιο κινήθηκε μάλλον σε πολύ γνωστά κατατόπια ενός φίλερ – θρίλερ. Ανατριχιαστικοί ήχοι, σκοτεινά δάση, αθώα θύματα, τέρατα με τραγικό παρελθόν, κατάρες. Πολύ γρήγορα βέβαια βγήκε από τη μέση ενώ ο σερίφης, που δαγκώθηκε; Τον παρατήσαμε έτσι δαγκωμένο από ένα τέρας; Κι ένας πατέρας – ιθαγενής – αστυνομικός που κρύβει σκοτεινά μυστικά από τον γιο του. Μήπως το ίδιο δεν κάνουν και οι Winchesters – γονείς – κυνηγοί από τον υιοθετημένο γιο του Εωσφόρου; Κι εκείνος τον έβαλε σε κίνδυνο και εκείνοι παραλίγο να τον κάνουν για δεύτερη φορά δολοφόνο…Άνθρωποι απέναντι σε Αρχαγγελική (και βάλε..) δύναμη: το σκορ δεν το ξέρουμε ακόμα. Πάντως προβλέπεται σίγουρα κάποιο…ματς. Ερμηνευτικά, mainstream καταστάσεις. Συμπέρασμα 1^ο – προτροπή προς τους γονείς: χτίστε σχέσεις εμπιστοσύνης με τα παιδιά σας. Συμπέρασμα 2^ο – προτροπή προς τους Winchesters: μην ενοχοποιείτε τον Τζακ γιατί…γιατί είναι ο γιος του Εωσφόρου! Δεν παίζουμε με τη φωτιά και ιδιαίτερα όταν πρόκειται για τη φωτιά ενός Νεφελίμ!