Πολλές φορές εμείς οι… hardcore fans του Supernatural, αλλά και αντίστοιχα άλλων σειρών, ακούμε από πολλούς να μας λένε πόσο εύκολα σπαταλάμε τον χρόνο της ζωής μας βλέποντας την αγαπημένη μας σειρά και γράφοντας γι’αυτήν ή ψάχνοντας γι’αυτήν. Είναι κακό τελικά να ασχολείσαι πολύ με μια σειρά που, όπως λένε, είναι κάτι φανταστικό και ανούσιο; Δεν σου προσφέρει κάτι; Ή μήπως υπάρχει και κάποιο βαθύτερο νόημα τελικά;
ΟΜΑΔΕΣ – ΤΖΟΓΟΣ – ΒΙΑ
Όλοι μας λίγο πολύ υποστηρίζουμε κάποια ομάδα στην Ελλάδα. Είτε ποδόσφαιρο, είτε μπάσκετ, είτε κάποιο άλλο άθλημα είτε και όλα μαζί. Είτε “είμαι μια ομάδα για τα τυπικά, είτε απλά παρακολουθώ, είτε πάω γήπεδο”. Παναθηναϊκός, Ολυμπιακός, ΠΑΟΚ, ΑΕΚ, Πανβουτσαικός, Δόξα Κρανούλας, Κολοκοτρωνίτσι κτλ. Κάποιοι ασχολούνται περισσότερο από κάποιους άλλους με τον αθλητισμό. Και είτε το παρακάνουν είτε όχι. Πόσες φορές μέσα στο μήνα ακούμε για βία στα γήπεδα; Για φόνους λόγω αθλητικών πεποιθήσεων; Για ανατινάξεις φούρνων και μαγαζιών; Για ξύλο επειδή κάποιο παιδάκι τόλμησε να βγει βόλτα με την φανέλα της αγαπημένης του ομάδας;
Όλη η βρωμιά του αθλητισμού είναι χωμένη στα αθλήματα. Ηχογραφημένες κασέτες για στημένους αγώνες θάφτηκαν, οι διαιτητές απειλούνται ότι δεν θα έχουν αύριο ούτε αυτοί ούτε οι οικογένειές τους αν δεν σφυρίξουν “σωστά”, αθλητές και ντόπινγκ πάνε μαζί εδώ και πολλά χρόνια χωρίς κανείς να τους πειράξει (“Κύριε Μάκη μου τελείωσε το φάρμακο να ξέρετε. Δεν μπορώ να κοιμηθώ κ. Μάκη”). Αυτός είναι ο ελληνικός (επαγγελματικός) αθλητισμός.
Γιατί είναι ΣΩΣΤΟ να γίνεται μια σειρά πάθος…
Ολόσωστο είναι όχι απλά σωστό; Γιατί; Γιατί κάθε άνθρωπος επιλέγει την δική του ενασχόληση με κάτι στην ζωή του. Άλλος θα ασχοληθεί με τον αθλητισμό, με τα αυτοκίνητα, με τις ταινίες, με τις σειρές, με βιβλία, με τις ομάδες, με την F1 κτλ. Αν υπάρχει άτομο το οποίο δεν έχει κάποιο πάθος στη ζωή του, τότε φίλε κάτι πάει στραβά με σένα. Γιατί έτσι ζεις πιο έντονα. Έτσι μαθαίνεις να πονάς, να αγαπάς, να διαλύεσαι, να χαίρεσαι, να νιώθεις ευτυχία με κάτι φαινομενικά ασήμαντο σε σχέση με τα σημαντικά πράγματα της ζωής.
Κάποιος, λοιπόν, που ασχολείται με τον αθλητισμό τρέχει στα γήπεδα κάθε Τετάρτη και Κυριακή ξοδεύοντας του κόσμου τα λεφτά σε εισιτήρια και εκδρομές(τα λεγόμενα μπάχαλα), γνωρίζει κάθε σκορ στα Παναθηναϊκός – Ολυμπιακός τα τελευταία 100 περίπου χρόνια, συλλέγει μπλούζες-φανέλες-μπάλες αθλητών, κρατά εισιτήρια αγώνων, κασκόλ, σημαίες κτλ κτλ κτλ. Κάποιος που ασχολείται με μηχανές και αυτοκίνητα θα ξέρει την κάθε λεπτομέρεια μηχανικά και μη σε ένα αμάξι Α,Β,Γ διαλογής και θα ξυπνήσει σουβλίζοντας το αρνί το Πάσχα για να δει Formula 1.
Κάποιος που ασχολείται με games σε υπολογιστές, PS κτλ θα ξέρει πόσα λεφτά κάνει το κάθε παιχνίδι, τι πρέπει να κάνεις και να πας σε κάθε σου Level, πόσα Hit Points χάνει σε κάθε χτύπημα και όλα τα συναφή. Κάποιος που ασχολείται με κινητά/υπολογιστές γνωρίζει απ’έξω και ανακατωτά τι κάνει η κάθε εφαρμογή και πότε θα βγει το νέο update του Android. Τα παραδείγματα μπορούν να συνεχιστούν για περίπου 5 παραγράφους ακόμα αλλά νομίζω το νόημα το πιάσαμε; Και ποιο είναι αυτό; Ο κάθε ένας που ασχολείται – παθιασμένα – με κάτι από τα παραπάνω είναι μάγκας και καλά κάνει. Του βγάζω το καπέλο γιατί δεν κάθεται πίσω από το δάχτυλό του κλαψουρίζοντας ότι “όχι κάνεις λάθος εγώ δεν ασχολούμαι με αυτά”. Έτσι όμως πρέπει ΝΑ ΣΕΒΑΣΤΕΙΤΕ ΚΑΙ ΕΜΑΣ ΤΟΥ ΥΠΟΛΟΙΠΟΥΣ!!!
CONVENTIONS
Τι είναι ένα Convention; Ουσιαστικά είναι ένα συνέδριο, όπως λέει και η ίδια η λέξη. Τα θέματα σε ένα Convention ποικίλουν. Αυτοκίνητα, παρουσίαση games, ταινίες, εφαρμογές κτλ. Ακριβώς το ίδιο είναι και ένα Convention μιας σειράς. Τι δηλαδή; Βρίσκεσαι με άτομα με κοινούς παρονομαστές και ενδιαφέροντα, τα συζητάτε, κάνετε γνωριμίες, ανταλλάζετε μπλούζες και δώρα, αγοράζετε αναμνηστικά και τέλος γνωρίζετε τα άτομα που δημιούργησαν αυτό το – για σένα – ενδιαφέρων θέμα.
ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΟΥ SUPERNATURAL
Εγώ (και ο κάθε ένας ξεχωριστά που γουστάρει τρελά σειρές) γιατί πρέπει να απολογούμαι κάθε φορά όταν ασχολούμαι πολλές ώρες με το Supernatural, βρίσκοντας μύθους, γράφοντας για πλάσματα και ψάχνοντας για νέα από την σειρά; Γιατί όταν εξομολογούμαι ότι θα πάω σε Convention Supernatural για να γνωρίσω τους πρωταγωνιστές ΜΕ κοιτάνε με μισό μάτι; Γιατί απαγορεύεται να θέλω η δικιά ΜΟΥ σειρά να συνεχιστεί για χρόνια ακόμα; Επειδή ΕΣΥ έχεις βαρεθεί και θες να το παίξεις μάγκας προκαλώντας μια ταραχή στα σχόλια (Μπούχου πόσο θα κρατήσει πια αυτή η αηδία; Λάμψη κατάντησε.) ΒΡΕ ΟΥΣΤ! Κανείς δεν θα μου στερήσει αυτό που αγαπώ. Αν δεν έχετε καταλάβει ακόμα ότι το cast του Supernatural συνεχίζει για πολλές σεζόν γιατί πολύ απλά αγαπά αυτό που κάνει και το κάνει από την καρδιά του, τότε τι να πω. Αλλάξτε μυαλά.
ΔΕΝ ΧΑΝΕΙΣ ΤΗΝ ΖΩΗ ΣΟΥ ΑΝ ΒΛΕΠΕΙΣ ΤΑΙΝΙΕΣ-ΣΕΙΡΕΣ
Αν κάποιος θέλει να διαβάζει/βλέπει κάθε μέρα Τόλκιν ή Σταρ Ουόρς, αν παρακολουθεί Supernatural ή πολλές σειρές τότε χάνει κομμάτια από την καθημερινότητά του και χάνει την ζωή του. Αυτή η θεωρία ισχύει από πάντα και δυστυχώς θα ισχύει για πολλά χρόνια ακόμα. Ως πότε θα υπάρχουν στενόμυαλοι που ασχολούνται με όλα τα παραπάνω και κατακρίνουν όλους μας για μια σειρά ή ταινία; Είμαστε το ίδιο παθιασμένοι με μια μοναδική ασχολία.
“Μα οι σειρές και οι ταινίες δεν σου προσφέρουν τίποτα!”
ΛΑΘΟΣ φίλε κραχτοτρόλ μας! Όπως εσύ βλέπεις τα καλά στην ομάδα σου, στο αυτοκίνητό σου, στο game σου κτλ, έτσι βλέπω και εγώ στην δική μου σειρά. Το Supernatural διδάσκει την οικογένεια, δείχνει το πρόσωπό της σε καλά και άσχημα. Μια οικογένεια των Winchesters που είναι διαλυμένη από το κακό, αλλά πάντα ενωμένη γιατί υπάρχει αγάπη. Μια οικογένεια που πήγε στην Κόλαση για να σώσει τους αγαπημένους του. Ένα αυτοκίνητο που έγινε σπίτι τους, χωρίς ποτέ να παραπονεθούν για το κάτι παραπάνω. Ένας άγγελος που επαναστάτησε κατά του Πατέρα του για την οικογένεια. Ένας μέθυσος γέρος που αρνήθηκε τον Παράδεισο για τα αγόρια του. Ένας πατέρας που πήγε για 100 χρόνια στην Κόλαση για τα παιδιά του. 2 αδέρφια που δεν έβαλαν ΠΟΤΕ τίποτα παραπάνω από την οικογενειακή αγάπη.
ΤΟ SUPERNATURAL ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΑΘΟΣ ΜΟΥ
Και όχι δεν είναι κακό ούτε κάποιο έγκλημα. Μέσα από το Supernatural Greece έχω πάρει (και εξακολουθώ και παίρνω) σπουδαία μηνύματα από την σειρά μας, έκανα για 4 χρόνια ραδιοφωνικές εκπομπές για το Supernatural αποκτώντας μια πρωτόγνωρη (για μένα) εμπειρία, ξεκίνησα πάρτι με θέμα αγαπημένες ξένες σειρές γνωρίζοντας σπουδαία άτομα και απέκτησα από εκεί πολύ καλούς φίλους και συνεργάτες. Σε λίγους μήνες θα βρεθώ στο 1ο μου Supernatural convention και το πρώτο πράγμα που θα μεταφέρω στο cast μας είναι η αγάπη που δείχνει η Ελλάδα προς το πρόσωπό τους.
I’m Proud of Us | Orestis
Εσύ καλά τα λες Ορέστη (και εννοείται εκφράζεις πολλούς απο εμάς με αυτά που γράφεις), αλλά οι κολλημένοι δεν προκειται να πειστούν οτι εμείς δεν “χαραμίζουμε το χρόνο μας με βλακείες”. Αλλά, εγώ προσωπικά, έχω σταματήσει να ενδιαφέρομαι για τη στενομυαλιά του κόσμου. Κάνω/παρακουλουθώ/ασχολούμαι με αυτό που γουστάρω κι άσε τους άλλους να χτυπιούνται για τον δικό μου “χαμένο χρόνο”! Γιατι αν δεν κάνεις αυτό που αγαπάς μόνο και μόνο επειδή οι άλλοι δεν το εγκρίνουν, έχεις χάσει τη μπάλα.
Και κάπου εδώ πρέπει να σας πω και πόσο τυχερή νοιώθω εδώ πέρα σε αυτήν την ομάδα που έχουμε φτιάξει. We’re family! 🙂
Γιαυτο και οι λογικοι ανθρωποι ποι αγαπουν τον αθλητισμο ΔΕΝ ασχολουντε με την Ελλαδα..Δυστηχως δεν υπαρχουν αρκετοι τετοιοι
Τωρα γενικα συμφωνω μαζι σου(εξαλλου αν θεωρει καποιος χασιμο χρονου σειρες και ταινιεες,τι κανει σε αυτη τη σελιδα)εκτος απο ενα πραγμα.Αυτο που καταλαβαινω ειναι οτι θες να συνεχιστει το SPN παση θυσια.Δεν ειδα πουθενα για ποιοτητα.Εκτος αν δν το επιασα σωστα..Προσωπικα εγω θελω να τελεειωσει γιατι δεν προσφερει κατι ιδιαιτερο απο ποιοτητα..Εχει πεσει υπερβολικα.Μοιαζει με πτωμα το οποιο σερνουν οι χαρακτηρες
Βασικά το θέμα του άρθρου δεν ήταν αν θα συνεχιστεί η σειρά. Ούτε για άτομα που μπαίνουν εδώ μέσα. Το άρθρο αναφέρεται γενικά για άτομα που σνομπάρουν όλους εμάς που βλέπουμε σειρές/ταινίες.
Όσο για το αν υπάρχει ποιότητα και πρέπει να συνεχίσει, εγώ λέω ναι υπάρχει. Αυτά τα χω πει πολλές φορές οπότε δεν χρειάστηκε να τα αναφέρω και εδώ. Γνώμη μου πάντα, ότι το Supernatural πάει καλά φέτος και απλά είχε ένα μέτριο Mid Finale. Γι’αυτό και έχει μείνει μια πικρία. γιατί δεν είχαμε ουσιαστικό Cliffanger. Άλλωστε όσο και να αγαπώ το ΣΠΝ, δεν θα ήθελα να πέσει στο βούρκο. Για μένα, δεν το έχει κάνει ακόμη.
Βρεεεεεε Mike, το έχεις πει τόσες φορές ότι σε έχει απογοητεύσει η σειρά και θες να τελειώσει. Το ξέρουμε, και το δεχόμαστε, ο καθένας έχει τα γούστα και τη γνώμη του. Επαναλαμβάνεσαι όμως χωρίς λόγο. Αυτό το άρθρο αν το διάβαζες πιο προσεκτικά, θα έβλεπες ότι δεν μιλάει (μόνο) για το Supernatural, άρα το σχόλιό σου περί ποιότητας δεν κολλάει. Ο Ορέστης πιάνεται απο την αγάπη του για το Supernatural και μιλά γενικώς για το τι σημαίνει να αγαπάς μια σειρά, όποια και αν είναι αυτή. Δεν ξέρω αν ανήκεις στην κατηγορία των tv addicts ή αν βλέπεις σειρές μια στο τόσο. Αν ανήκεις στην πρώτη κατηγορία όπως ο Ορέστης, εγώ, και πολλοί απο εμάς εδώ μέσα, θα έχεις ακούσει πολλές φορές επικριτικά σχόλια του τύπου “Γιατι κάθεσαι και χαραμίζεις το χρόνο σου με βλακείες; Κάνε κάτι εποικοδομητικό.” Αυτο που δεν μπορεί να καταλάβει ο κάθε χοντροκέφαλος που δεν κοιτάει τη δουλειά του και τα δικά του χόμπι, είναι οτι ο καθένας γεμίζει το χρόνο του όπως θέλει αυτός. Για μένα το να βγαίνω και να παρτάρω δίχως αύριο κάθε βράδυ, ή να έχω ως αυτοσκοπό τις “νέες γνωριμίες”, δεν με γεμίζει. Δεν είμαι έτσι, αλλά δεν κατακρίνω όσους το κάνουν. Αυτοί λοιπόν γιατι να κατακρίνουν εμένα; Αυτό ήταν το νόημα του άρθρου που σου διέφυγε.
Κι όσον αφορά την ποιότητα του Supernatural, εγώ πιστεύω πως δεν την έχει χάσει. Μπορεί να έχει χάσει την αίγλη και τη φρεσκάδα των παλιότερων χρόνων (φυσιολογικότατο μετά απο 10 (!) χρόνια), αλλά προσωπικά σε εμένα έχει πράγματα να πει. Σε σένα όχι, και το δέχομαι, αλλά το ότι έχεις χάσει εσύ (ή όποιος άλλος) το ενδιαφέρον, δεν σημαίνει οτι συμβαίνει και στους υπόλοιπους θεατές αυτό.
Είπες κάτι που το ακούω κι απο άλλους: “Προσωπικα εγω θελω να τελειωσει γιατι δεν προσφερει κατι ιδιαιτερο απο ποιοτητα.” Αυτό δεν μπόρεσα ποτέ να το καταλάβω. Γιατι πρέπει να τελειώσει η σειρά για να σταματήσετε να τη βλέπετε; Μπορείτε απλά να σταματήσετε να τη βλέπετε. Έτσι απλά. Και δεν το λέω με καμία κακία, ούτε διάθεση για τσακωμό. Είναι μια γνήσια απορία. Εγώ ας πούμε σκυλοβαρέθηκα το Big Bang Theory και σταμάτησα να το βλέπω κι ούτε με νοιάζει πότε θα τελειώσει. Ας κρατήσει και 10 σεζόν ακόμα για όσο θα υπάρχει κόσμος που το βλέπει! Για μένα έπεσε τόσο ποιοτικά που δεν έχει καμία σημασία πια. Άλλοι το βρίσκουν ακόμα τέλειο, τόσο τέλειο που το παρακολουθούν φανατικά, γράφουν άρθρα γι΄αυτό, το ψηφίσουν για βραβεία κλπ. Έτσι είναι αυτά. Και στο κάτω κάτω, είναι πολύ πιο εύκολο να μην επιλέξουμε να δουμε κάτι, παρά να τα βάλουμε με την τηλεοπτική βιομηχανία ή με τις συνηθειες και τα γούστα των τηλεθεατων!
Το καταλαβα το γενικο νοημα και ειπα οτι συμφωνω με ολα εκτος απο αυτο που ανεφερα.Εγραψα μονο την διαφωνια μου δηλαδη..Ουτε εγω ειμαι των παρτυ κτλ.Ουτε TV addict θα με ελεγα αν και βλεπω πολλες σειρες.Τωρα δηλαδη εχω 6 που παω συμφωνα με Αμερικη,1 τελειωμενη που εχω ενα κυκλο ακομα(White collar.Καλο) και απο 11 ή 15 θα ξεκινησει Shameless και απο 28 Suits..
Δεν ειμαι του στυλ να παρατας μια σειρα μετα απο τοσα χρονια.Δεν ειναι 2 σεζον,ουτε ειναι sitcom,δηλαδη χωρις υποθεση.Δεν νομιζω καποιος να διαβασει ενα βιβλιο και 100 σελιδες πριν το τελος να το τελειωσει..
Το πρωτο μου σχολιο ισως να ηταν περισσοτερο γενικο.Εχω την εντυπωση οτι αρκετοι που θελουν να συνεχισει η σειρα γινεται λογω Σαμ και Ντιν.Αυτη την γνωμη την εχω συνηθως απο σελιδες στο Fb..Ισως να ειχε πεσει το ματι μου σε παρακμιακες σελιδες..
Για να γινω λακωνικος(ειρωνικο μιας και ειμαι απο Λακωνια),καλυτερο δεν ειναι παντα η διαρκεια και οταν εχουν στραγγιξει την αγελαδα μπορει τα αποτελεσματα να ειναι αντιθετα απο την πλευρα του κοσμου..
Ειναι καλυτερα να φευγεις οταν θελουν και αλλο.(καπου το χω ακουσει και δεν θυμαμαι που)
Πολύ ωραία. Έχεις πάρει δλδ τη συνειδητή απόφαση να το πας μέχρι τέλους ενώ δεν σου αρέσει πια. Δεκτόν, κι εγώ το κάνω αυτό. Πχ. εδώ και 3 σεζόν βλέπω Vampire Diaries ενώ απο μέσα μου λέω οτι είναι βλακεία και αναρωτιέμαι γιατι το βλέπω. Σε τέτοιες περιπτώσεις όμως δεν λες όπου σταθεις κι όπου βρεθείς το πόσο χάλια είναι το Vampire Diaries/Supernatural/Big Bang Theory. Το δέχεσαι και περπατάς σιωπηρά. Γιατι θα γυρίσουν οι υπόλοιποι και εύλογα θα σε ρωτήσουν : “Τι το βλέπεις ακόμα τότε;” Και να σου πω την αλήθεια, αυτό το “δεν παρατάς μια σειρά μετα απο τόσα χρόνια” δεν το καταλαβαίνω σαν δικαιολογία. Αν τη βαριέσαι, και τη θεωρείς “πτωμα το οποιο σερνουν οι χαρακτηρες” ποιός ο λόγος να τη βλέπεις για την τιμή των όπλων; Εδώ ίσως το βλέπουμε αλλιώς γιατι εγώ, ναι, θα παρατούσα ένα βιβλιο 100 σελίδες πριν το τέλος αν με έκανε να βαρεθω! Κι αν έπαιρνα την απόφαση να το τελειώσω από περιέργεια, σίγουρα δεν θα γκρίνιαζα κάθε 3 και λίγο! Είμαστε διαφορετικοί χαρακτηρες προφανώς…
Απο την άλλη, καταλαβαίνω αυτο που λες, οτι καλυτερα είναι να σταματάει μια σειρά όταν είναι ακόμα στα ντουζένια της. (BTW, ο Quentin Tarantino είχε πει την ατάκα που ανέφερες.) Και, ναι, θα μπορούσε να έχει σταματήσει το ΣΠΝ στο 5χ22 και να το θυμόμαστε όλοι (;) με τις στοργικότερες των αναμνήσεων, ενώ τώρα υπάρχουν και οι συχνές παραφωνίες στην ποιότητα των επεισοδίων (ενώ μέχρι και την 5η σεζόν ήταν όλα τέλεια;). Αλλά στην τελική ΔΕΝ είμαστε εμείς αυτοι που παίρνουμε την απόφαση, αλλά οι παραγωγοί, κι αφου οι παραγωγοί έχουν ακόμη κάτι να μας δώσουν, κι εμείς (ή τέλος πάντων κάποιοι από εμάς) έχουμε ακόμα πράγματα να πάρουμε απο τη σειρά, συνεχίζει.
Προσωπικά, χαίρομαι που δεν έχει σταματήσει η σειρά, γιατι σε αυτά τα 5 εξτρά χρόνια έχουμε παρακολουθήσει άπειρες όμορφες στιγμές (το French Mistake μουρχεται πάντα πρώτο πρώτο στο μυαλό) και -για μένα πάντα- για όλα όσα μου έχει προσφέρει το ΣΠΝ σαν ιστορία αξίζει να το φτάσω μέχρι όπου φτάσει! Γιατι εγώ σαν Αμαλία θεωρώ οτι οι χαρακτήρες κάνουν την ιστορία, κι αν οι χαρακτηρες είναι δυνατοί και καλογραμμένοι μπορούν να σύρουν οποιαδήποτε ιστορία μέχρι εκεί που δεν πάει! Με άλλα λόγια, αυτο που εσύ θεωρείς μειονέκτημα του ΣΠΝ, εγώ το θεωρώ το μεγάλο ατού του!
ΥΓ Εννοείται δεν τα γράφω όλα αυτα με σκοπό να σε προσβάλλω ή να σου αλλάξω γνώμη. Ο καθένας έχει το δικάιωμα της άποψής του και του γούστου του, και κανείς δεν έχει το δικαίωμα να τον κατακρίνει για αυτό. Κάνουμε συζήτηση και εκφράζουμε διαφορετικές απόψεις! 🙂
Τα λες πολύ καλά για μένα, ακριβώς το ίδιο σκεπτικό έχω και ‘γω. Αν και για το Supernatural διαφωνώ. Θεωρώ πως έχει ανοιχτά πολλά σενάρια, αν μπορέσουν να τα φτιάξουν σωστά, η σειρά θα συνεχίσει να είναι ενδιαφέρον. Σίγουρα δεν θα φτάσει το επίπεδο της 4ης και 5ης σεζόν, αλλά μετά τον βούρκο των 6 και 7, ανέβηκε ξανά. Καλύτερο πάντως είναι να τελειώσει πριν το βαρεθεί ο κόσμος και αυτό και κάθε σειρά.
Οταν σε πιανει και γραφεις τετοια αρθρα…..you make us proud of you too!
Εχω βαρεθει να μιλαω με ”φιλους” μου (ευτυχως ειναι λιγοι, αλλα υπαρχουν) και πριν να με ρωτησουν τι κανω και αν ζω, να μου λενε ”ποσα επεισοδια ειδες σημερα;” !!! Κανενα Μ*λακα! (Το Μ κεφαλαιο).
Επειδη ειμαι tv addict και προτιμαω με τον ελευθερο χρονο μου να βλεπω σειρες, παρα να καθομαι σαν το ζωον μπροστα απο την (αηδιαστικη πλεον) Ελληνικη τηλεοραση και να γραφω αρθρα για αυτες, δεν σημαινει οτι ειμαι κανενα ζομπι που δεν κανει τιποτε αλλο εκτος απο αυτο. Σχολη εχω, βολτες παω, ασχολουμαι με οικογενεια και φιλους. Σε νοιαζει; ΟΧΙ! Δουλεια μου τι κανω με τον ελευθερο χρονο μου και οχι δικη σου.
ΕΣΥ ποσες φορες μπηκες σημερα να τσεκαρεις το σκορ των ομαδων που επαιξες στο στοιχημα; Κανονισες ηδη το pro παιχνιδι με τους φιλους σου; Διαβασες τα νεα της μοδας; Διαβασες τα κουτσουμπολια-νεα της ημερας; Πολλες. Οποτε κοιτα αν οι δικες σου καθημερινες ασχολιες σε βγαζουν πουθενα, και ασε με εμενα να βλεπω τις σειρες μου. Εγω τουλαχιστον μαθαινω και κατι. Ηξερες οτι υπαρχει ελαφι που το λενε ιμπαλα; Οχι; ΧΑ! (Φυσικα και ειρωνευομαι, εκτος απο την αξια της οικογενειας και της φιλιας εχω μαθει πολλα παραπανω απο σειρες και ταινιες….αλλα αυτο με το ελαφι, θα μου μεινει :Ρ)
Σου μεινε το ελάφι 😀
Υπάρχει και μπερέτα Winchester 😀
Αυτο το ξερα xD
Ρε μπος αληθεια, μπραβο. Επρεπε να γραφτει αυτο το αρθρο.
2 μήνες το σκεφτόμουν 😛
Ρε συ κάθε φορά που βλέπω ντοκιμαντέρ στο Νάσιοναλ Τζεογκράφικ με Ιμπάλα φανγκερλίζω για τα ελαφοειδή, αν έχεις το Θεό σου! χαχαχαχα
Κάνοντας αυτό που σε ευχαριστεί, δεν είναι ανούσιο ούτε ανώφελο. Ποιος μπορεί να φανταστεί τη ζωή του, χωρίς κάτι που να τον χαροποιεί και να τον κάνει να ξεφεύγει από τις δυσκολίες της πραγματικότητας! Γιατί πρέπει εκέινοι που έχουν “φυσιολογικά” χόμπι να θεωρούνται κανονικοί, έχοντας το “σωστό” τρόπο ψυχαγωγίας, ενώ οι υπόλοιποι να θεωρούνται περίεργοι;;;
Ναι. Μία σειρά, μία ταινία ή ένα βιβλίο είναι όλα φανταστικά και τίποτα από αυτά που δείχνουν ή διηγούνται είναι αληθινά. Όμως, όταν μπούμε σ’αυτόν τον κόσμο, οι χαρακτήρες παίρνουν μορφή και ζωντανεύουν. Από εκεί και πέρα, ακολουθούμε τις περιπέτειές τους και τους γνωρίζουμε καλύτερα. Πολλές φορές μάλιστα, κάποιος από αυτούς τους χαρακτήρες/ήρωες μπορεί να παρουσιάσει ομοιότητες με εμάς ή μπορεί να έχει ένα στοιχείο που εμείς θα θέλαμε να έχουμε. Έτσι, δενόμαστε ακόμη περισσότερο με την ιστορία και τον ήρωα ή τους ήρωες. Παίρνουν ένα κομμάτι μας ή μάλλον καλύτερα, αυτοί γίνονται κομμάτι δικό μας.
Προσωπικά, έτσι νοιώθω για το Supernatural. Έχω δει πάρα πολλές φορές τα επεισόδια. Ακόμη και η έκτη με την έβδομη σεζόν, μου αρέσουν. Συνέχεια βλέπω βίντεο στο Youtube και σχεδόν πάντα μπορώ να αναγνωρίσω κάθε σκηνή που βάζουν σε αυτά. Επίσης, οι ιστορίες της Μέσης-γης του Τόλκιν με συνεπαίρνουν και διαβάζω τα βιβλία με χρονική σειρά. Κι αν μπορέσω κάποια στιγμή, θα ήθελα να συγκεντρώσω ακόμη περισσότερα βιβλία. Λατρεύω τις ταινίες του Άρχοντα των Δαχτυλιδιών και του Χόμπιτ. Επιπλέον, μου αρέσουν οι γλώσσες των ξωτικών!
Ίσως θεωρηθώ υπερβολική, αλλά είναι πάρα πολλά τα συναισθήματα που βιώνω κάθε φορά που βλέπω την αγαπημένη μου σειρά και τα αγαπημένα μου έργα ή ανοίγω ένα βιβλίο. Μπορώ να νιώσω ταυτόχρονα χαρά, λύπη, τρόμο και να συγκινηθώ βαθιά. Σίγουρα, αυτή την πληθώρα συναισθημάτων μπορώ να τη βιώσω στον κανονικό κόσμο, αλλά η αίσθηση αυτών είναι διαφορετική στα βιβλία. Μέσω αυτών των ιστοριών, ξεκουράζομαι ψυχικά, όσο κι αν σε κάποιους μπορεί να φανεί αυτό ανόητο.
Γενικά, όλα αυτά είναι φτιαγμένα για ψυχαγωγία! Είναι λοιπόν έγκλημα που τα απολαμβάνουμε;;; Δεν είναι κακό που ασχολούμαστε με κάτι, τόσο έντονα. Όλοι κάνουν το ίδιο. Εμείς, γιατί να διαφέρουμε από τους άλλους! Ο κάθε ένας από εμάς έχει το δικαίωμα να εκφράζεται με όποιον τρόπο θέλει και να διασκεδάζει όπως ακριβώς του αρέσει, και δεν μπορεί ο οποιοσδήποτε να του υποδείξει τι να κάνει!
Ορέστη, μην δίνεις σημασία σε όσους σε κοιτάζουν με μισό μάτι! Σίγουρα, ζηλεύουν γιατί εκείνοι δεν έχουν τη δυνατότητα να πάνε στο convention και να ζήσουν από κοντά την εμπειρία που θα αποκτήσεις εσύ! Πήγαινε, λοιπόν, με το καλό εσύ εκεί και μακάρι να διασκεδάσεις με τη ψυχή σου!!!
Ήμουν σίγουρη ότι θα γράφαμε παρόμοια σχόλια χαχαχαχα 😉
Πόσο δίκιο έχεις φίλε μου!
Είμαστε κι εμείς που μας χάρισαν έμπνευση να δημιουργούμε ……!!!!!!!!!
Υπέροχο άρθρο με εκφράζει απόλυτα !!!! ΜΠΡΑΒΟ ΟΡΕΣΤΗ.
Εκφραζεις ολες τις fandom οικογενεις με αυτο του σου το post Ορεστη! Μπορει να μην ειμαι τοσο μεσα στα πραγματα του Supernatural αλλα εχω βαρεθει πια να μου λενε τα ιδια ακριβως για το Doctor Who. Ναι ρε φιλε εγω θελω να εχω τη μαπα του καθε Doctor μεσα στο δωματιο μου, την TARDIS πανω στο γραφειο μου, τα σχετικα μπλουζακια και κοσμηματα και το sonic screwdriver μου γιατι ετσι νιωθω οσο πιο κοντα γινεται σε αυτο που αγαπαω. Ποιο ειναι το προβλημα σου εσενα αν εχω επιλεξει το Doctor και την καθε companion για δευτερη οικογενεια μου? Ας κοιταει ο καθενας την ζωη του και να σταματησουμε να κρινουμε τους αλλους κυριως οταν κανουν κατι το οποιο δεν βλαπτει η επηρεαζει τους υπολοιπους ουτε στο ελαχιστο!
Και η βλακεια που ακουω επανελημενα για τις συναντησεις και τα παρτυ οπως το δικα μας που εχω ολους τους κραχτες γυρω γυρω, ‘και τι πας να κανεις εκει?’ ‘ολοι καμμενοι θα ναι σαν εσενα’ Ναι ρε φιλε αλλα ξερεις ποσους φιλους εχω κανει εγω απο τετοιες συναντησεις? Δεν θα καταλαβουν ποτε οσοι δεν αγαπανε σειρες τοσο οσο εμεις το ποσο ικανοποιητικο ειναι να γνωριζεις ατομα με το ιδιο παθος με σενα, ατομα που ξερεις οτι μπορεις να συζητησεις ωρες γι αυτο χωρις να σε κρινουν. Αμαν πια!
Ευχαριστουμε για το υπεροχο αρθρο boss! 🙂
πολυ καλο αρθρο παντα τετοια
Τα μικρά μυαλά ασχολούνται με τους άλλους, τα μέτρια με γεγονότα και τα μεγάλα με ιδέες. -Πλάτων
Να το θυμόμαστε όλοι αυτό κάθε φορά που μας κατηγορούν για της ώρες ενασχόλησης με μια σειρά/ταινία/βιβλίο/graphic novel.
Όλοι οι φανταστικοί χαρακτήρες και οι ιστορίες τους, είναι ιδέες. Είναι λάθος να περιμένουμε από τον κάθε ένα άνθρωπο να καταλάβει, αυτούς, εκείνες και εμάς.
Απλούστερα: οι απλοί κουτσομπόληδες που ασχολούνται με τον διπλανό και τον γείτονα είναι η πρώτη κατηγορία (που είναι μάλλον και οι περισσότεροι), η δεύτεροι είναι αυτοί που ασχολούνται κάθε μέρα ώρες ατελείωτες με ειδήσεις (καθημερινότητας/πολιτικές/αθλητικές) καταπίνοντάς τις αμάσητες, όπως θέλει να της παρουσιάσει οποιαδήποτε από τις 5 εξουσίες, είναι η δεύτερη. Η τρίτη, μες στην οποία βρισκόμαστε και εμείς εδώ, ασχολούνται με όλα αυτά που θα έπρεπε να υπάρχουν, αλλά δεν υπάρχουν, ο σωστός τρόπος που θα έπρεπε να γίνονται διαδικασίες στον πραγματικό κόσμο, αλλά δεν γίνονται, αυτοί που έχουν τις δικές τους ιδέες, αυτούς που αποκαλούν με υποτιμητικούς χαρακτηρισμούς.
Το ότι όμως οι φανταστικές ιστορίες και οι φανταστικοί χαρακτήρες, δεν έχουν δύναμη στον πραγματικό κόσμο, είναι ψέμα.
Πιο τρανό παράδειγμα είναι εδώ και πάνω από 1 αιώνα ο Σέρλοκ Χόλμς. Πόσοι άνθρωποι πιστεύετε σύχγρονοί του και σημερινοί, πραγματικά γνωρίζουν πως ο Σέρλοκ Χόλμς ήταν φανταστικός χαρακτήρας;
Όχι πολλοί, αν σκεφτεί κανείς πως δεν μπορούσε να μείνει άνθρωπος στη διεύθυνση 221b Baker Street στο Westminster του Λονδίνου, από όλα τα γράμματα που ταχυδρομούσε κόσμος για δικές του υποθέσεις. Από την στιγμή που έχουν γραφτεί βιογραφίες για αυτόν, Από την στιγμή που οι βάσεις της σύγχρονης εγκληματολογίας γράφτηκαν σε εκείνες τις σελίδες. Από τη στιγμή που αφού ο συγγραφέας είχε σκοτώσει τον Χόλμς στο Reichenbah, αναγκάστηκε να τον επαναφέρει μετά από μια 10 από τους φανς. Από την στιγμή που η σειρά House M.D. στηρίχθηκε στον Σέρλοκ Χόλμς, και πρωτοποριακές ιδέες που παρουσιάστηκαν σε αυτή χρησιμοποιήθηκαν από πραγματικούς γιατρούς και έσωσαν ζωές. http://newsfeed.time.com/2014/02/07/mans-life-saved-because-his-doctor-watched-house/ ή http://www.huffingtonpost.com/2014/02/07/house-solves-medical-mystery_n_4743183.html και η ανοιχτή επέμβαση εμβρύου ήρθε ξανά στο προσκήνιο.
Σε κάποιους οι έξοδοι χωρίς σκοπό και ουσία σε μαγαζιά διαφόρων ειδών, είναι απλά ανούσιες. Τα cosplay parties και τα convention είναι the mere opposite.
Αν βρεθείτε σε δύσκολη θέση, η δήλωση πως “Ο Σέρλοκ Χόλμς είναι φανταστικός χαρακτήρας”, μπορεί να αποστομώσει τον επικριτή έστω για λίγο.
Αν κάποιος αρνείται να δει πέρα από μπροστά από την μύτη του και την “ζωούλα” (μπλιάχ χαρακτηρισμός) του, σε καμία περίπτωση σημαίνει πως πρέπει να κάνουμε κι εμείς το ίδιο. Δεν το κάνουμε, γιατί μπορούμε.
Πες τα ρε Ορέστη!
Το τι κερδίζουμε αφιερώνοντας τόσο χρόνο και φαιά ουσία στη συγκεκριμένη σειρά, αλλά και την κάθε σειρά γενικότερα το ξέρουμε μόνο εμείς και δεν οφείλουμε να απολογηθούμε σε κανέναν γι’ αυτό(και κατ’ επέκταση δεν οφείλουμε εξηγήσεις για οτιδήποτε αγαπάμε να κάνουμε -εκτός αν είναι πχ φόνος που εκεί υπάρχει ένα θεματάκι χαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχα).
Προσωπικά, πωρώνομαι με το ΣΠΝ επειδή μου προκαλεί έντονα συναισθήματα(εκεί που δακρύζεις απ’ τα γέλια, μπορεί να σε κάνει να βάλεις τα κλάματα!) παρακολουθώντας το και με βάζει σε σκέψεις για τον εαυτό μου(ιδίως όταν βλέπω στοιχεία της προσωπικότητας μου να αντικατοπτρίζονται στους ήρωες), αλλά και για καίρια ζητήματα(πχ οικογένεια, ηρωισμός, αυτοθυσία, απέχθεια για τον εαυτό σου, φύση του καλού και του κακού κ.α.), που υπερβαίνουν τα τετριμμένα πχ των ερωτικών τριγώνων κλπ άλλων σειρών. Επιπλέον, αφενός έχω δεθεί ιδιαίτερα με τους χαρακτήρες, αφετέρου λόγω της συνεχούς εξέλιξης των υποκριτικών δυνατοτήτων των ηθοποιών, κάθε καρέ αποκτά περισσότερο βάθος σε σημείο να με καθηλώνει απλά και μόνο μια έκφραση λ.χ. του προσώπου του Τζενσεν. Τέλος, το φαντομ αυτής της σειράς έχει μια ιδιαίτερη σχέση και πιστεύω δεν είναι καθόλου τυχαίο που αυτοαποκαλείται ΣΠΝφαμιλυ.
Γενικότερα, ως λάτρης της λογοτεχνίας, μου αρέσει να αποδομώ και να αναλύω σε βάθος κάθε ιστορία με την οποία παθιάζομαι, πχ την κ@ριολ@ τη Ντέιζι για την οποία ο Γκάτσμπυ(στο βιβλίο του Σ. Φιτζέραλντ “Ο υπέροχος Γκάτσμπυ”) πέρασε όλη του τη ζωή προσπαθώντας να γίνει ο άντρας των ονείρων της και στην οποία έδωσε τα πάντα κι εκείνη δεν πήγε ούτε στην κηδεία του, παρόλο που ήταν δικό της φταίξιμο ο θάνατός του. χαχαχαχαχαχα :Ρ
Έτσι, επιλέγω να ψυχαγωγούμαι, ταξιδεύοντας με τη φαντασία μου σε άλλους κόσμους -είτε τηλεοπτικούς, είτε λογοτεχνικούς- βάζοντας το μυαλό μου σε λειτουργία και βιώνοντας δυνατά συναισθήματα. Αυτός είναι και ο λόγος που επιλέγω να αφιερώνω χρόνο αναλύοντας -σε “τιτανοτεράστια” σχόλια χαχαχα- εδώ μέσα τους χαρακτήρες φανταστικών προσώπων, με άτομα που ξέρω ότι είναι το ίδιο παθιασμένα με αυτή τη σειρά.
Και για να είμαι ειλικρινής, προτιμώ να διαβάσω ένα κατεβατό για την προσωπικότητα του Ντιν, παρά να παρακολουθώ κόσμο να φαγώνεται για αθλητικά(κάτι το οποίο αποδοκιμάζω μόνο όταν ξεφεύγει από τα όρια της πολιτισμένης συζήτησης και αγγίζει τα όρια του κανιβαλισμού).
Όσον αφορά τη στενοκεφαλιά του κόσμου, για μένα είναι ολοφάνερη όταν εν έτει 2015 υπάρχει ακόμη κόσμος που σε στραβοκοιτάει αν πεις ότι αγαπάς όχι κάποια σειρά, αλλά -αν έχεις τον Τσακ σου! χαχαχα- τη λογοτεχνία!!!
Συγχαρητήρια δεν ήξερα οτι υπαρχουν και αλλα αγορια που βλεπουν supernatural. Εχεις απολυτο δίκιο ειμαι συνδιαχειριστης στην σελιδα supernatural greek page και παρακολουθω σχεδον καθημερινα τα νεα για supernatural.
Ὅρέστη πολύ καλό το άρθρο σου αλλα απολογητικό…και δεν βρίσκω πραγματικά τον λόγο..Σε όποιον αρέσουμε για τους άλλους δεν θα μπορέσουμε…..Σε ελέυθερη χώρα ζούμε ο καθένας κάνει οτι τον ευχαριστεί εφόσον δεν ενοχλει τον άλλον…Βέβαια θα μου πείς ζούμε και στη χώρα του Αρχοντολεβεντομ@λ@κα..με συγχωρείτε κι όλας συνήθως ειμαι ευγενής…..αλλα και αυτός ειναι ο λόγος που τρυπώνουν και εδω μέσα ένεκα του χαρακτηριστικού…Μην ασχολείστε καν μαζί τους στο εξής..Καταφρονήστε τους άπαξ στη μοναξιά του κομπλεξισμού τους…..
Καληνύχτα σας….που θα Δώσουμε και εξηγήσεις κι όλας …ορίστε…
μαγκας φιλε πες τα 😉
akrivws auto…twra teleutaia kuriws akouw sunexeia apo tis files mou…”eisai kollhmenh sto ypologisti kai kathe mera vlepeis seires kai egw pisteuw oti den exei kamia ousia na to kaneis auto gt den sou prosferei tpt” kai niwthw toso ekneurismenh pragmatika giati edw se autin edw tn selida exw mathei tosa ma tosa polla kai oxi mono gia tin oikogeneia alla kai gia to oti prepei na eimaste ypomonetikoi kai pote ma pote na mhn egkatalipsoume ton skopo mas..epeisis to spn mas exei deiksei oti to “kalo” den einai panta kalo kai to “kako” mporei na ginei kai kalo..opote nai aksizei na eimai pathiasmenh no regrets….Episis akouw sunexeia “to travane polu kai xalaei h poiotita tis seiras” fusika tha yparksoun epeisodia oxi kai toso wraia auto omws den shmainei oti tha stamathsw na to vlepw…mou lene oloi eisai mono 16 xronwn den mporeis na eisai arketa pathiasmenh gt den katalaveneis shmantika mhnumata tis seiras…stin sugkekrimenh hlikia tha mathw ta megalutera mathimata tis zwhs mou pisteuw…
Και ήμουν έτοιμη να ρωτήσω την ηλικία σου και αυτή εκείνων που αποκαλείς “φίλες”, πριν τελειώσω να διαβάζω το σχόλιό σου.
Έχετε μια διαφορά τουλάχιατον μεταξύ σας. Προφανώς και δεν τους αρέσει.
Δεν λέω να αφήσεις πίσω ανθρώπους που δεν μπορούν να αποδεχθούν το διαφορετικό από τους ευατούς τους, αν εσύ δεν το επιθυμείς.
Αυτό που λέω είναι ότι αξίζει να επενδύσει κανείς σε διαφορετικούς φίλους.
Υ.Γ.: Μην αφήνεις να σε αλλάξει κάποιος άλλος, εκτός από τον εαυτό σου.
se euxaristw polu gia ola osa eipes..nomizw pws arxizw na mathainw na agnow tous anthrwpous pou theloun na me allaksoun…eite mathainoun na zoun me emena etsi opws eimai eite apomakrunomai siga siga…pros to paron eutuxws apla arxizoun kai to apodexontai pws den tha allaksw tis sunhtheies mou kai alla pragmata pou me kanoun xaroumenh
Ξεκίνησα να βλέπω Supernatural μετά από παρότρυνση φίλου το 2005, όταν προβλήθηκε για πρώτη φορά η σειρά. Κόλλησα άγρια, ανυπομονούσα για το επόμενο επεισόδιο και όταν τελείωνε κάθε κύκλος, δεν κρατιόμουνα για τον επόμενο. Οι 5 πρώτες σεζόν ήταν ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΕΣ. Δεν ξέρω από πόσες φορές έχω δεί όλα τα επεισόδια. Μετά ξεκίνησε ο 6ος κύκλος, 7ος, 8ος… ε, δεν άντεξα να δω τον 9ο και ούτε θα το παρακολουθήσω ξανά γιατί απλά βαρέθηκα. Για μένα το Supernatural τελείωσε στον 5ο κύκλο, από ‘κεί και πέρα το χάος, σενάρια που τα έχουμε ξαναδεί (με εξαίρεση το πολύ καλό “Like A Virgin” του 6ου κύκλου), τα αδέρφια πεθαίνουν-ανασταίνονται, Εύα η μητέρα των πάντων, λεβιάθαν, καθαρτήριο, το σημάδι του Κάϊν κλπ κλπ. Προσωπικά δεν μου αρέσει όταν μια σειρά την ξεχειλώνουν σε τέτοιο βαθμό (μοναδικές εξαιρέσεις: Married With Children, Friends, που τα θεωρώ κορυφαία, άλλο στυλ βέβαια). Για μένα δεν έχει να κάνει τόσο με την ποιότητα όσο με το ξεχείλωμα, γιατί με έκανε να βαρεθώ και να χάσω το ενδιαφέρον μου. Βέβαια όποιος την παρακολουθεί πολύ καλά κάνει. Είναι μια σειρά που δεν σε βομβαρδίζει με προβληματισμούς, προσφέρεται για ώρες διασκέδασης. Απλά ταπεινή μου άποψη, έπρεπε να την είχαν σταματήσει στον 5ο κύκλο… Όμως περί ορέξεως…
paidia uparxei akoma radiofonikos stathmos gia to supernatural ama uparxei 8a h8ela ena link ama ginete euxaristw!
Τρομερό. Καταπληκτικές ιδέες.
ΕΓΩ προσωπικα ειδα 4 φορες και τις 9 σεζον και αλλες 7 μονο 4-5 σεζον ξεκινησα να το παρακολουθω απο τοτε που το εβαζε το ΣΤΑΡ στις 1.30.ειμαι αφανταστα κολημενος αλλα μετα απο την τελευταια σεζον(τα 2 πρωτα επισοδεια ηταν ο ντιν δαιμονας μετα σκοτωσε τον κάιν και τα 2 τελευταια επισοδεια) ολα τα αλλα ητανε μαπα κατα την ταπεινη μου αποψη και ξενερωσα αφανταστα και ετσι ειμαι λιγο απογοητευμενος για την 11 σεζον..μπραβο παιδια για την πολυ καλη δουλεια σας και συμφωνω σε ολα που προαναφερες ορεστη αλλα αμα συνεχισουν ετσι φοβαμαι οτι θα χασουν πολυ κοσμο
Πιστεύω λογικό με 10 σεζόν να έχουμε απογοητευτεί με κάποιες. Εγώ π.χ. με την 7η, που δεν μου άρεσε καθόλου. Η σειρά μας έχει δείξει όμως ότι μπορεί να “αναστηθεί” εκεί που κανείς δεν το περιμένει. Είμαι αισιόδοξος για την 11η και ευελπιστώ σε μια πολύ δυνατότερη σε σχέση με φέτος
ΤΕΛΕΙΟ!!!