Review – Supernatural – 13×06 – Tombstone

Καλύτερα Επεισόδια του SPN

Τελευταία Σχόλια

Το επεισόδιο που όλοι περιμέναμε! Η επανένωση του Castiel με τα αγόρια και τον Jack… με εσάνς Άγριας Δύσης! Δεν ήταν χρονοταξίδι, όπως αρχικά πίστεψα από την περίληψή του, αλλά μια απλή υπόθεση νεκρόσυλου. Ένα έχω να πω: η σεναριογραφική ομάδα (και) φέτος κάνει εξαιρετική δουλειά. Έχουν επαναφέρει τη σειρά στο φορμάτ των σεζόν 4-5, όπου όλα τα επεισόδια, ακόμη και τα αυτοτελή, έχουν σύνδεση με την κύρια ιστορία, που φέτος είναι ο Jack και η βήμα-βήμα πορεία του προς την Σκοτεινή Πλευρά. Αλλά ας μην προτρέχω, ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή…

Sam: “You’re dead.”
Cas: “Yeah, I was. But then I annoyed an ancient cosmic being so much that he sent me back.”

Το επεισόδιο ξεκινάει με την αμήχανη αγκαλιά του Castiel με τα αγόρια. Ο Sam και ο Dean είναι δικαιολογημένα κουμπωμένοι όταν τον πρωτοσυναντούν. Δεν μπορούν να πιστέψουν ότι επέστρεψε. Ο Dean, βέβαια, αποφασίζει να δεχτεί τη “νίκη” αυτή ως έχει (ειδικά μετά τα γεγονότα του προηγούμενου επεισοδίου που τον τσάκισαν ακόμα περισσότερο ψυχολογικά), χωρίς να αμφισβητεί τον τρόπο που επετεύχθη. Ο Sam, πάντα πιο προσγειωμένος, φαίνεται ότι διατηρεί επιφυλάξεις, τις οποίες όμως δεν μοιράζεται με τον Dean, καταρχάς γιατί αναγνωρίζει πόσο ανάγκη το έχει ο αδερφός του να χαρεί λίγο, και δεύτερον, γιατί γνωρίζοντάς τον, ξέρει ότι δεν θα το πάρει καλά αν αρχίσει να του εκφράζει ανησυχίες που δεν μπορεί να στηρίξει (ακόμα) με επιχειρήματα.

Οι Winchesters επιστρέφουν με τον Castiel στο Καταφύγιο, όπου ο αναγεννημένος άγγελος συναντιέται με τον Jack για πρώτη φορά με σάρκα και οστά. Τον ευχαριστεί για τον ρόλο που έπαιξε στην ανάστασή του, και η αγκαλιά τους είναι ειλικρινής και εγκάρδια, αλλά κάπως αμήχανη, κυρίως από τη μεριά του Castiel. Από τη μία, είναι λογικό να νοιώθει σαν ψάρι έξω από το νερό (όχι πως ήταν και ποτέ μάστερ στις κοινωνικές δεξιότητες, αλλά λέμε τώρα), όμως κάτι μου φαίνεται περίεργο πάνω του. Δεν λέω ότι πιστεύω τη θεωρία που κυκλοφορεί πως αυτός δεν είναι καν ο αληθινός Cas και είναι η Κοσμική Οντότητα που κατέβηκε στη Γη αντί εκείνου, αλλά νοιώθω ότι κάτι δεν πάει καλά. Ακόμα, όμως, δεν μπορώ να προσδιορίσω τι…

Ο Jack, πρόθυμος να βοηθήσει όσο μπορεί και να φανεί χρήσιμος, έχει βρει μια υπόθεση. Ο μικρός φαίνεται κολλημένος στην ιδέα της επιστροφής από το θάνατο, τον βλέπουμε συνεπαρμένο με την ιδέα των ζόμπι, και αυτό μάλλον έχει να κάνει με τη μητέρα του, την οποία αναφέρει συχνά-πυκνά με νοσταλγία. Η υπόθεση που βρήκε ο Jack στέλνει την τετράδα στη Dodge City (πόλη το όνομα της οποίας είναι συνυφασμένο με τον θρυλικό Wyatt Earp), όπου ‘κάτι’ σκότωσε τον τοπικό βοηθό Σερίφη. Ο Dean, ως μεγάλος φαν των γουέστερν, είναι κάτι παραπάνω από ενθουσιασμένος με το μικρό τους ταξιδάκι, κάτι που δεν συμμερίζονται οι υπόλοιποι τρεις της παρέας. Ο Sam είναι προβληματισμένος, ο Castiel σαστισμένος και ο Jack ακόμα ανακαλύπτει τον κόσμο, οπότε δεν του περνά καν από το μυαλό να αμφισβητήσει το… φανγκέρλιασμα του Dean.

Οι σκηνές του δεσίματος μεταξύ του Jack και του Castiel είναι πολύ όμορφες. Ο μικρός ανακαλύπτει κοινά σημεία (όπως την έλλειψη ανάγκης για ύπνο) που τον φέρνουν πιο κοντά στον άγγελο, ο οποίος φαίνεται πολύ προστατευτικός απέναντί του.

Castiel: Jack, your mother, she believed that you would do amazing things. She said that you would change the world for the better. And now, looking at you, talking to you, I know that she was right, that we were right. Kelly would be so proud of you.

Οι έρευνες γρήγορα αποκαλύπτουν ότι πρόκειται για έναν νεκρόσυλο ο οποίος κυκλοφορεί στον 21ο αιώνα με τη φάτσα του διαβόητου πιστολέρο Dave Mather. Ο ‘Mather’ έχει σχέση με την τοπική νεκροθάφτη και για χάρη της κλέβει την τράπεζα, όμως η τετράδα μας τον προλαβαίνει καθώς προσπαθεί να διαφύγει και πέφτει ένα πιστολίδι αλά Φαρ Ουέστ, το οποίο όμως καταλήγει σε τραγωδία, καθώς ο Jack σκοτώνει κατά λάθος έναν αθώο.

Ο Sam με τον Castiel παίρνουν τον συντετριμμένο Jack κι επιστρέφουν κακήν-κακώς στο Καταφύγιο, αφήνοντας τον Dean πίσω να ξεμπερδέψει με τον νεκρόσυλο. Ο τοπικός Αρχιφύλακας Joe Philipps (ένας πολύ γαμάτος τυπάς, από τους guests της μιας φοράς που απολαμβάνεις να βλέπεις) τον βοηθάει, κι ας μην έχει ιδέα για την ύπαρξη του υπερφυσικού. Οι δυο τους ψάχνουν τον νεκρόσυλο στο νεκροταφείο, και κάπου εκεί μου ήρθαν τα λόγια της Billie από το προηγούμενο επεισόδιο: ένας από τους πιθανούς θανάτους του Dean θα μπορούσε να οφείλεται σε “μαχαίρωμα από ghoul σε ένα νεκροταφείο”. Μπααα… Κι όντως, δεν είχαμε κάτι να φοβηθούμε, ο Dean με τον αρχιφύλακα βγάζουν εύκολα το τέρας από τη μέση, και εκείνος συμφωνεί να συγκαλύψει την υπόθεση. Τέλος καλό, όλα καλ— εεε, για το Supernatural, μιλάμε, παιδιά, πότε είναι όλα έστω και στα όρια του “καλά”;

Castiel: Jack, I’ve killed people that didn’t deserve it. My friends. I’ve killed people I loved. I wish I could tell you that it gets easier. With time it hurts less, but that would be a lie. It never gets easier and those moments may never stop hurting. But that doesn’t mean that you should stop fighting. It doesn’t mean that just because you made a mistake — that’s what this is, Jack, it’s a mistake. It doesn’t mean that you can’t be better, do better. I believe that. I have to believe that.

Ο Jack βασανίζεται από αυτό που έκανε και ότι και να πουν οι άλλοι για να τον παρηγορήσουν δεν το δέχεται. Μέσα του παλεύει εξαρχής με το ποιος είναι, και τα δυσδιάκριτα όρια της ηθικής που του προσφέρουν οι τρεις θετοί πατεράδες του δεν τον βοηθούν να ξεμπλέξει τον μπερδεμένο ψυχισμό του. Οπότε, κάνει αυτό που θα έκανε οποιοδήποτε παιδί: το σκάει. Λέει ότι το σκάει για να τους προστατέψει, γιατί “αυτοί είναι οι μοναδικοί άνθρωποι που έχει και δεν θέλει να τους πληγώσει”, αλλά στην πραγματικότητα το σκάει για αυτόν, σε μια απέλπιδα προσπάθεια να ξεφύγει από το βάρος του εαυτού του και των τύψεών του. Φυσικά, δεν έχει συνειδητοποιήσει ακόμα ότι αυτό πιθανώς θα κάνει τα πράγματα πολύ χειρότερα, γιατί αυτοί οι άνθρωποι, με όλες τις αδυναμίες και τα λάθη τους, είναι οι μόνοι που τον καταλαβαίνουν και θέλουν το καλό του…

Jack: No, maybe you’re right. Maybe I’m just another monster.
Dean: No, you’re not. I thought you were. I did. But, like Sam said, we’ve all done bad. We all have blood on our hands. So, if you’re a monster. We’re all monsters.

***

Πέρα από το αποκαρδιωτικό κλείσιμο (που κατά τα άλλα ήταν ιδανικό γιατί χτίζει μια δυνατή συνέχεια), ήταν ένα διασκεδαστικό επεισόδιο, κυρίως για την αβίαστη κωμωδία που το περιβάλλον και η ιστορική του σημασία επέτρεψε στους χαρακτήρες να κάνουν. Πρώτα από όλα, διασκέδασα με την υπέρμετρη χαρά του Dean που θα πήγαιναν στη Dodge, που θα φορούσαν τις πρωτότυπες στολές με τα καουμπόικα καπέλα και θα το έπαιζαν Τεξανοί αστυνομικοί. Ο Jensen Ackles φάνηκε ότι το καταδιασκέδασε το επεισόδιο και βγήκε αυτό στην ερμηνεία του. Ο Cas από την άλλη μπήκε άμεσα στο πετσί του πατρικού του ρόλου, αλλά πρόλαβε να έχει και κανα δυο απολαυστικές σκηνές με τον κολλητό του. Ειδικά η σκηνή στον τόπο του εγκλήματος, comedy gold! Γενικά, απόλαυσα όλες τις αναφορές που έκανε το επεισόδιο στην ποπ-κουλτούρα, και ειδικά το ότι όλοι είχαν τα ονόματα των ηθοποιών που έπαιζαν στην ταινία Tombstone – στην ατάκα “My name is Val Kilmer” του Cas απλά έκλαψα!

Δυστυχώς, ο Sam έμεινε ο τελευταίος τροχός της αμάξης στο επεισόδιο γιατί δεν έκανε τίποτα πέρα από τη συνέντευξη που πήρε από τη νεκροθάφτη και από το οστό που βρήκε μέσα στον τάφο. Ο Jack ήταν αυτός που είχε την μεγαλύτερη ανάπτυξη χαρακτήρα αυτήν την εβδομάδα, αρχικά επιδεικνύοντας την υπερβολική προθυμία του να συμμετέχει και να βοηθήσει όσο γίνεται καλύτερα στην νεοσυσταθείσα Team Free Will 2.0, αλλά καταλήγοντας να πάρει ένα πολύ σκληρό μάθημα. Ο Davy Perez έκανε καλή δουλειά στο χαρακτήρα και ο Alex Calvert αξιοποίησε όμορφα αυτά που του έδωσε ο σεναριογράφος. Η σκηνοθεσία της Lopez-Corrado ήταν αρκετά creepy στα σημεία που έπρεπε (με highlight τη σκηνή του φόνου του βοηθού Σερίφη), αλλά και αστεία (το slo-mo των Cas & Dean που περπατούν προς την σκηνή του εγκλήματος, επικό!)

Η χαριτωμένη νεκροθάφτης, η Athena Lopez, ήταν, μαζί με τον αρχιφύλακα Phillips, άλλος ένας αξιομνημόνευτος και ιδιοσυγκρασιακός guest χαρακτήρας του επεισοδίου, που μπορεί να έμοιαζε τελείως αταίριαστη με το επάγγελμά της αρχικά, αλλά στην πορεία έβγαλε νόημα το γιατί δούλευε εκεί. Δυστυχώς, το… άλλο της μισό δεν ήταν τόσο ενδιαφέρον. Ο κακός του επεισοδίου ξεκίνησε καλά (τα ιστορικά πρόσωπα που γίνονται χαρακτήρες στη σειρά πάντα μου αρέσουν), αλλά έγινε προβλέψιμος στην πορεία. Τουλάχιστον, όμως, είχε έναν χορταστικά γραφικό θάνατο, που όμοιό του είχαμε καιρό να δούμε στη σειρά!

Όλο το ζουμί του επεισοδίου ήταν, φυσικά, ο Jack. Η υπερήφανη φάτσα όταν σηκώνει τηλεπαθητικά το μολύβι. Η χαριτωμένη αφέλεια με την οποία δηλώνει ότι τώρα ξέρει από ζόμπι. Τα πόσα πράγματα έχει μάθει παρατηρώντας τους Winchesters. Τα βλεμματάκια προς τον Dean που είναι ακόμη φοβισμένα. Η γλυκιά σχέση του με τον Castiel. Η προθυμία του να αποδείξει τον εαυτό του και να βοηθήσει (που του βγήκε σε κακό)… Ο Alex Calvert κάνει εξαιρετική δουλειά στο να ενσαρκώσει ένα πλάσμα με τόσο περίπλοκο ψυχισμό. Με κάθε βλέμμα του επικοινωνεί ακριβώς τι νοιώθει ο Jack. Η τελευταία σκηνή του επεισοδίου ήταν πολύ δυνατή με τον Jack να φεύγει καταρρακωμένος και την κύρια ιστορία της φετινής χρονιάς να παίρνει άλλη τροπή. Τώρα πρέπει να ψάξουν να βρουν το πιο ισχυρό υπερφυσικό ον στη Γη, πριν τον βρουν όλοι οι υπόλοιποι που τον θέλουν απεγνωσμένα! Και θα καταφέρουν να τον εντοπίσουν πριν βουτήξει κι άλλο στην απόγνωση και το σκοτάδι από όπου δεν υπάρχει γυρισμός…;

ΥΓ Μπορείτε να ψηφίσετε παρακάτω (με τη νέα μέθοδο με αστεράκια, εκεί που αναγράφει ‘user rating’) και να μας αφήσετε τα δικά σας σχόλια για το επιεσόδιο…

ΓΕΝΙΚΗ ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ

Σενάριο
Σκηνοθεσία
Ερμηνείες
Monster of the week
Εφέ/VFX

ΣΥΝΟΨΗ

Μετά την συγκινητική επανένωση με τον Castiel, ο Jack βρίσκει υπόθεση και η τετράδα κατευθύνεται στο Dodge για να ερευνήσει. Ανάλαφρο επεισόδιο στο μεγαλύτερο μέρος του, που το χρειαζόμασταν μετά από την μαυρίλα των πρώτων, το οποίο όμως έκλεισε με μια δυσοίωνη εξέλιξη: ο Jack έκανε το πρώτο του ταξίδι στη Σκοτεινή Πλευρά - και μόλις τώρα η ιστορία μας μπήκε στο ψητό!

15 COMMENTS

Subscribe
Notify of
guest

15 Σχόλια
Oldest
Newest Most Voted
Inline Feedbacks
Δείτε όλα τα σχόλια
Λου
Λου
6 years ago

OΚ,τώρα βλέπω το επεισόδιο και είμαι ακόμα στα πρώτα λεπτά που πάει να πλησιάσει ο μπατσούλης το αμάξι με την πόρτα που άνοιξε μόνη της και όσο περίμενα να κατέβει το επεισόδιο,διάβαζα μια ιστορία του Στέφεν Κινγκ με ένα αμάξι που άνοιγε λίγο η πόρτα του και έτρωγε όποιον το πλησίαζε ΚΑΙ ΟΜΙΤΖΙ ΑΝΘΡΩΠΕ ΜΟΥ ΜΗΝ ΠΛΗΣΙΑΖΕΙΣ ΤΟ ΠΑΛΙΑΜΑΞΟ!
Το πλησίασε.
well,shit.

ncis merlin like
ncis merlin like
6 years ago

Ένα μόνο πράγμα έχω να πω: Ε-ΠΙ-ΚΟ! Αριστούργημα!

CB Punk
CB Punk
6 years ago

CAS is back!Team free-will is back…ή όχι? Εμένα το επεισόδιο σε γενικό σύνολο με άφησε αδιάφορο,δεν ξέρω έχω χρόοονια να μείνω αδιάφορος με επεισόδιο και πόσο μάλλον φίλερ.Πολύ απλή υπόθεση όπως και το τέρας κανένας πρωταγωνιστής δεν κινδύνεψε ” όλα ” κύλησαν ομαλά.Θα κρατήσω ελάχιστα πράγματα,όπως τα χιουμοριστικά μέρη του Κας και του Ντιν κ το concept με το Καουμποιλίκι.Ο Σαμ δεν έκανε τίποτα στο επεισόδιο ακριβώς και ο Κας,δεν ξέρω τον φέρανε πίσω απλα για να ” παρηγορήσει ” το Τζακ με λίγα λόγια εκτός και αν οι σεναριογράφοι βάλαν στο προσκήνιο έναν ” αργό ” και καχύπωπτα ήρεμο Κας.Η Αγκαλιά στην αρχή ήταν όντως ψυχρή δεν ξέρω πιθανόν να χαν πάθει και οι δυο σοκ που είδε ο ένας τον άλλον και να μην ήταν τόσο θερμό το σκηνικό.Ο Ντιν πάντως το απόλαυσε μια χαρά.Ο Τζακ λοιπόν έμαθε(?) να χρησιμοποιεί τις δυνάμεις του με μεγάλη ευκολία,εε πως ολόκληρο μολύβι σήκωσε και φυσικά άθελα του σκότωσε έναν αθώο ο οποίος πίσω του άφησε μια οικογένεια.Το καλό είναι πως το κατάλαβε ξέρει πως όταν θέλει να κάνει ένα καλό συμβαίνουν κακά πράγματα και κάποιος θα πάθει κάτι.Παρόλα αυτά βελτιωμένος ως προς τα κυνηγητικά καθήκοντα ο Τζακ με το λάπτοπ και τα γεγονότα.Α,μην το ξεχάσω επιτέλους ο Ντιν τον πίστεψε και δεν τον θεωρεί πια τέρας,όχι όμως και ο εαυτός του Τζακ.Μόνο το τέλος άξιζε ουσιαστικά,όπου φεύγει και ανοίγει άαλλη δυνατή ιστορία για τη συνέχεια.

ΥΓ : Αν σε κάθε επεισόδιο απο δω και στο εξής, έχουμε τρόπους θανατου του Ντιν όπως είπε η Μπίλυ,τότε θα δούμε πάρα πολλά,όοοπως και την κοκκινομάλλα μάγισσα,ποια,μα ποιάαα να’ναι άραγε??… 6/10

Katerina Dep
Katerina Dep
Reply to  CB Punk
6 years ago

συμφωνώ μόνο στο τέλος του επεισοδίου είδαμε μια δυνατή σκηνή που μας προδιαθέτει για ένα δυναμική συνέχεια….

Λου
Λου
6 years ago

Ωραίο επεισόδιο,ωραίο ρηβιού,αλλά έχω ένα παράπονο.
Η αγκαλιά του Ντην με τον Κας έπρεπε να κρατήσει λίγο παραπάνω.
Κάνα 20λέπτο περίπου.
….
όχι?
οκ.

Έχω την εντύπωση ότι η ομάδα του Supernatural έχει ανέβει μπόλικα σκαλιά εξέλιξης,το επεισόδιο ήταν πολύ καλοφτιαγμένο και καλοστημένο.
Μ’αρέσουν τα γκουλ γενικώς,τα θεωρώ σπουδαία απειλή και τρομακτικά στην σειρά.
Για όποιον ενδιαφέρεται,ας τσεκάρει αυτή τη μικρή ιστορία από τον μέγα Clark Ashton Smith :
http://www.eldritchdark.com/writings/short-stories/80/the-ghoul

Για τα παιδιά,δεν θα πω πολλά,η χαρά του Ντην είναι και δική μου,ο Τζακ ήταν σαν κουταβάκι,ο Κας υπέροχος -ειδικά όταν προσπάθησε να γλυτώσει τον Τζακ από την οργή του κοιμισμένου Ντην,πέθανα-και τέλος ο Σαμ, αχρείαστος.Σόρρυ ψηλέ.

Ο Τζακ πάντως χρειάζεται ένα Θείο Μπεν να τον πληροφορήσει πως με την μεγάλη δύναμη,έρχεται και μεγάλη ευθύνη και μετά να πεθάνει τραγικά,ώστε να μάθει το μικρό παντοδύναμο Νέφιλιμ να επιβάλλεται στις δυνάμεις του.

“…I annoyed an ancient cosmic being so much that he sent me back..”
ΑΑΑΑΑΧΑΧΑΧΑΧΑΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ
Team Free Will 2.0,y’all.

CB Punk
CB Punk
Reply to  Λου
6 years ago

Ευτυχως είμαστε στο Supernatural κ οχι στο Spiderman,μάαλλον Ben-ny θέλει και όχι Μπεν.ΒΑΡΕΤΑ τα γκουλ η υπόθεση πανεύκολη κανείς δεν χτύπησε,απο γκουλ μόνο σε άνιμε ότι θέλεις .Ο Κας επίσης αχρείαστος ήταν κ αυτος στο επεισόδιο,δυστυχως(μονο λογια συμπαραστασης ειπε,αυτος ηταν ο Κας του επεισοδιου)

Λου
Λου
Reply to  CB Punk
6 years ago

Έλα ρε,τέρατα που τριγυρίζουν μέσα σε τάφους,τρώνε πτώματα και αλλάζουν μορφή?γαμάτα είναι!απλά τα καταναλώνει το 40λέπτο χωρίς ανάπτυξη,αλλά εκεί συμπληρώνεις με την φαντασία εσύ σαν θεατής.

CB Punk
CB Punk
Reply to  Λου
6 years ago

Χίλιες φορές καλύτερα τα Wendigo πχ,σε ταχύτητα,δύναμη κλπ.Εντάξει είναι συνδιασμός zombie και shapeshifter αλλα μονος σου το ειπες χωρις αναπτυξη,πολύ απλή η πλοκή.Απλά ο Κας δεν έκανε τιποτα το δραστικό!!

Λου
Λου
Reply to  CB Punk
6 years ago

έλα τσατ

Joanna
Joanna
6 years ago

τι κανετέ αλάνια μου!!!??? Χρόνια πολλά και για την επέτειο του Πολυτεχνείου.
Με κάλυψε το ριβιου και δεν έχω και πολύ χρόνο, οπότε θα πω πολύ λίγα.
Πολύ γλυκόπικρο επεισόδιο, με καλή σύνδεση με τη κύρια Ιστορία. Μου άρεσε αρκετά!! Φέτος νομίζω, πάμε πολυ καλά, με σερί καλών επεισοδίων!!

Andddd….. Cas is back!!!!!!!!!!! Team free Will 2.0!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Αλλά έχω 1 παρατήρηση και 1 παρατήρηση/ερώτηση.
Πρώτον, να πω πως, στη σκηνή που ο Σαμ λέει στον Ντιν πως χαίρεται που τον βλέπει να γελά, έλιωσα. Αλλά, αξίζει να σημειωθεί, πως το βλέμα του Σαμ ήταν γεμάτο παράπονο. Ίσως γιατί σκεφτόταν πως ο ίδιος δεν μπόρεσε να κάνει τον αδελφό του να νιώσει καλύτερα, και ίσως γιατί εκτός απο αυτό βλέπει πως ο Ντιν δεν αναφέρεται στην Μαίρη. Δεν λέω πως δεν πονά πλέον, αλλά μου φάνηκε σαν ο Σαμ να του έλεγε βουβά πως ”η μητέρα μας είναι ακόμα σε μια άλλη διάσταση, remember?”

Δεύτερον, να ρωτήσω βρε παιδιά. Ο Κας είπε πως ο Θεος δεν έχει δύναμη στο Κενο και πως εκεί πάνε οι άγγελοι και οι δαίμονες όταν πεθαίνουν. Τότε, και τις άλλες φόρες που ο Κας πέθανε, θα έπρεπέ να έχει πάει εκεί. Αν όμως είναι έτσι, τότε πως ο Θεος τον έφερε πίσω όταν τον σκότωσε ο Μιχαήλ??
Ευχαριστώ εκ των προτέρων!!!

Amalia
Amalia
Reply to  Joanna
6 years ago

Για την πρώτη απορία εχεις ένα δίκιο. Βέβαια, δεν πιστέυω οτι ο Ντιν δεν σκεφτεται τη μητέρα του, απλά αποφάσισε να χαρει αυτη τη “νίκη” και να εσωτερικευσει τον υπολοιπο πόνο του. Ετσι δεν κανει πάντα; Ειναι σμπαραλια ψυχικα και βρίσκει κατι να καλαμπουρίσει και να ξεχαστει.

Για την δεύτερη απορία σου, η θεωρία μου ειναι η εξής: ως αρχοντας του Συμπαντος τις προηγούμενες φορές ο Θεός “πρόλαβε” την ψυχή, χάρη ή τελος παντως την ουσια του Κας πριν φτάσει στο Κενό, γι’αυτο μπόρεσε και τον επανέφερε. Ή αυτό ή είναι σεναριακη τρύπα! 😛

Sawyer Orestis
Reply to  Joanna
6 years ago

To δεύτερο αιωρείται λίγο αλλά νομίζω η απάντηση είναι ουσιαστικά αυτό που είπε η @amalia2013:disqus κι αν το καλοσκεφτείς πάντα ο Κας επέστρεφε γρήγορα άρα δεν πήγε στο Κενό ποτέ.
Πρώτον ο Κας αυτή τη φορά είχε αναμνήσεις από το Κενό. Αν είχε ξαναπάει εκεί γιατί να μην το θυμόταν παλιότερα;
Δεύτερον όπως όλα δείχνουν ο Τσακ θεωρώ ότι έσωζε τον Κας προτού πάει στο Κενό

Amalia
Amalia
Reply to  Sawyer Orestis
6 years ago

Ακομα και να ειχε παει στο Κενο τις προηγουμενες φορες (που όπως εξηγησα δεν το πιστευω οτι είχε παει), δεν θα το θυμόταν γιατι εκει κοιμουνται όλοι για πάντα. Ο μοναδικός λόγος που το θυμαται τωρα ειναι επειδή τον ξυπνησε ο Τζακ.

Marianna Winchester
Marianna Winchester
6 years ago

Θεε και Κύριε ΤΙ ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ ΗΤΑΝ ΤΟΥΤΟ ;;;!!!!!!!!!!
Για άλλη μια φορά δεν έχω λόγια να περιγράψω αυτά που νιώθω…(πολύ μελοδραματικο😅)
Λοιπόν, τώρα που έχω κάπως ηρεμίσει απο το φανγκερλιασμα: Κ Α Σ Τ Ι Ε Λ Γ Υ Ρ Ι Σ Ε Σ ! ! !
(άμα αρχισω να μιλάω θα γράψω βιβλίο οποτε το κόβω εδώ)
Ήξερα οτι το western επεισόδιο θα είχε πολύ πλάκα και επιβεβαιώθηκα. Ο Ντιν απλά τέλειος, ΚΑΙ ο Σαμ τέλειος και ο Κας και Τζακ ΤΕΛΕΙΟΙ ΤΕΛΕΙΟΙ ΤΕΛΕΙΟΙ (!)
Εεε δεν ξέρω, μου άρεσαν οοοοολα ο 13ος κύκλος είναι οτι καλύτερο θα το λέω και θα το ξανά λέω συνέχεια, μμμ τι άλλο ΑΑ ναι τράβηξα αυτές τις φωτο που πραγματικά πέθανα στο γέλιο:comment imagecomment imagecomment image η τρίτη είναι που σαβουριαζεται ο Ντιν 😍

Iro
Iro
6 years ago

Επεισόδιο που εστίασε κατά τη γνώμη μου περισσότερο στους βασικούς χαρακτήρες παρά στην υπόθεση με το monster της ημέρας (ή μάλλον και της νύχτας) το ghoul, που σχετικά γρήγορα έλαβε τέλος. Ο Jack φάνηκε πως θα είχε λαμπρό μέλλον ως hunter, με διορατική ματιά, παρατηρητικότητα, αντίληψη και γρήγορα …μπήκε στο κλίμα. Οι κινήσεις του θυμίζουν αρκετά τον Sam ενώ η απόφασή του να απομονωθεί μου θύμισαν λίγο και τον Dean που στο παρελθόν θέλησε να μείνει μακριά από τον μικρό του αδερφό για να μην τον πληγώσει κι άλλο. Τώρα αν ο Jack οδεύει προς την σκοτεινή πλευρά ή όχι, αν απομακρύνθηκε γιατί θεωρεί ότι είναι μάταιο να απαρνηθεί την “διαβολική” φύση του ή αν το έκανε για να προστατεύσει τους “δικούς του ανθρώπους” πραγματικά δεν ξέρω τι να απαντήσω. Φαίνεται ωστόσο να βρίσκεται σε παρόμοια εσωτερική σύγχυση με αυτή του Sam όταν είχε πιστέψει ότι δεν ήταν τίποτε άλλο παρά ένα freak. Ο Sam επιβεβαιώνει ότι είναι αυτός που αναλύει τα πάντα, δεν δέχεται πια τις νίκες τόσο αβασάνιστα (μήπως λίγα έχουν δει τα μάτια του;) και δεν ξεχνάει πως κάθε “επιστροφή” χαμένου προσώπου έφερε κάποιες φορές μαζί της και δυσάρεστες εξελίξεις: η επιστροφή του Dean από το Καθαρτήριο προκάλεσε την ρήξη μεταξύ των δύο αδερφών, η επιστροφή του Sam από την Κόλαση ήταν…ελλιπής αφού εμφανίστηκε χωρίς ψυχή…Ένα πράγμα μένει όμως πάντα το ίδιο. Το αγγελικό μειδίασμα του Castiel, που δεν ξέρει αν θα πρέπει να χαρεί που συναντήθηκε με τα αδέρφια ξανά ή να αγχωθεί για το τι συνεπάγεται μια τέτοια επανένωση (αν είναι ο αληθινός Castiel…). Από την άλλη μεριά ο μεγάλος αδερφός Dean, που όσο περνάει ο καιρός μοιάζει περισσότερο με τον John, τον πατέρα του, που κανένας δεν του έφερνε αντίρρηση. Ωστόσο, νομίζω ότι τελικά “μεγάλος αδερφός” αποδεικνύεται ο Sam, και να μου το θυμηθείτε…Η συμπεριφορά του Dean αποδεικνύει ότι δεν χάρηκε τίποτα όταν ήταν μικρός και φέρεται με σχεδόν παιδική αφέλεια όταν βρίσκεται στο αγαπημένο του περιβάλλον των cowboys. Ε,ρε, τι κουβαλάς και εσύ!? Πάντως αν και μου αρέσει να βλέπω τον παλιό καλό Dean με τον ατακαδόρικο λόγο και το ιδιαίτερο χιούμορ του, σε κάποια σημεία μου φάνηκε λίγο υπερβολικό. Σίγουρα ο συνδυασμός μυστήριο με χιούμορ, γέλιο με προβληματισμό θυμίζει το παλιό κλασσικό Supernatural. Ο Chuck είναι από κάπου και τα παρακολουθεί όλα αυτά; Ο Castiel θα δώσει δυναμικά το παρόν στη συνέχεια; Θα έχουν και καμιά άλλη βοήθεια στον εντοπισμό του Jack; Πως θα είναι ο Jack όταν τον συναντήσουν ξανά; Θα μπορέσει να επικοινωνήσει μαζί του ο Lucifer από το εναλλακτικό σύμπαν ή μήπως θα βρει τρόπο να ξαναανοίξει τη ρωγμή μιας και σιγά σιγά μαθαίνει πως να χρησιμοποιεί τις δυνάμεις του; Ίδωμεν…Το σίγουρο είναι ότι ενώ στα φίλερ τα πράγματα κυλούν κάπως προβλέψιμα, στον βασικό κορμό φαίνεται πως μας περιμένουν πολλές εκπλήξεις. Κι ελπίζω ευχάριστες γιατί το κλίμα σε αυτό το επεισόδιο ήταν κάπως…βαρύ. Carry on!

Τελευταία Άρθρα

Καλύτερα Επεισόδια The Winchesters

Amalia
Amalia
Με θυμάμαι να βλέπω ξένες ταινίες και σειρές πριν μάθω καλά-καλά να διαβάζω τους υπότιτλους. Αγαπημένο είδος ήταν πάντα το fantasy/sci-fi (βλ. μαγισσούλες, φαντασματάκια, υπερδυνάμεις, και τα συναφή). Ανακάλυψα το Supernatural το 2008 και ήταν έρωτας με την πρώτη ματιά. Άρχισα να γράφω για το Supernatural Greece το καλοκαίρι του 2014. Δύο πράγματα πράγματα που πρέπει να ξέρετε για εμένα: λατρεύω την ποπ-κουλτούρα και τον Dean Winchester!

Περισσότερα Άρθρα

Μετά την συγκινητική επανένωση με τον Castiel, ο Jack βρίσκει υπόθεση και η τετράδα κατευθύνεται στο Dodge για να ερευνήσει. Ανάλαφρο επεισόδιο στο μεγαλύτερο μέρος του, που το χρειαζόμασταν μετά από την μαυρίλα των πρώτων, το οποίο όμως έκλεισε με μια δυσοίωνη εξέλιξη: ο Jack έκανε το πρώτο του ταξίδι στη Σκοτεινή Πλευρά - και μόλις τώρα η ιστορία μας μπήκε στο ψητό!Review - Supernatural - 13x06 - Tombstone