Έρχεται αυτοκίνητο!” Ήταν μια βροχερή μέρα του Δεκέμβρη όταν στο Vancouver του Καναδά, μέλη της παραγωγής του Supernatural καθάριζαν τον δρόμο. Παρ’ότι ο καιρός ήταν μουντός, υπήρχε ένας ενθουσιασμός στην ατμόσφαιρα. Όλοι ήξεραν ποιος βρισκόταν μέσα στο αυτοκίνητο αλλά δεν τον είχαν δει ακόμα.
Δευτερόλεπτα αργότερα, βγαίνει ο Jeffrey Dean Morgan, ο άντρας που ξεκίνησε τα πάντα στον κόσμο του Supernatural. Ο άντρας που ενσάρκωσε τον John Winchester! Κρατάει ένα τσιγάρο στο χέρι του και φοράει τις μπότες του John ενώ προχωράει μέσα στην λάσπη και στην βροχή. Μπροστά του; Η… Baby.
“Οδηγώντας για το set όπου ήταν η Impala, ήμουν πολύ ενθουσιασμένος. Ήμουν σε φάση ‘Ω Θεέ μου θα μπω στην Ιμπάλα!’”
Κάθισε, λοιπόν, στη θέση του οδηγού και ήταν έτοιμος να πει την πρώτη του ατάκα ως John Winchester για παραπάνω από μια δεκαετία.
ENTERTAINMENT WEEKLY: Οι Fans ζητούσαν συνέχεια την επιστροφή σου εδώ και χρόνια και εσύ συνέχεια έλεγες…
JEFFREY DEAN MORGAN: “Κάθε φορά που ένας fan το ζητούσε, εγώ πάντα απαντούσα το ίδιο πράγμα: ‘Θέλω να επιστρέψω. Αλλά πρέπει να κολλάει με την ιστορία.’ Είμαστε πάρα πολύ καλοί φίλοι με τους Jensen [Ackles] & Jared [Padalecki], και είχαμε συζητήσει για το θέμα και πάντα λέγαμε ‘Πριν η σειρά τελειώσει, ελπίζω να το καταφέρω.’ Ο Jensen με κάλεσε και μου είπε, ‘Έι, ενδιαφέρεσαι για το 300ό επεισόδιο;’ Αυτό τον καιρό δεν θα δούλευα κάπου, οπότε εννοείται και δέχτηκα.
Με πήρε τηλέφωνο ο [co-showrunner] Andrew [Dabb] και μου είπε ‘Είσαι στην ιστορία. Είναι πολύ σημαντικό να σε φέρουμε πίσω γιατί θα υπάρξει ένα τέλος στον χαρακτήρα σου.’ Οι σχέσεις μεταξύ των 3 αντρών είχαν μείνει ανοιχτές, οπότε αν έπρεπε να επιστρέψω, θα ήταν για ένα ωραίο τέλος και ειδικά για τον Σάμμυ. Οπότε ξεκινήσαμε από εκεί, και το δουλέψαμε για να βγει μια ωραία ιστορία και να αποχωρήσει ο John οριστικά.”
Πως ήταν να επιστρέφεις σε έναν χαρακτήρα που έχεις να παίξεις 10 χρόνια;
“Είναι σαν να φοράς παλιές μπότες. Είμαι φίλος με τα παιδιά και είμαι χαρούμενος που ξαναήρθα. Σήμερα ήταν η πρώτη μου μέρα και απλά κάθεσαι και κάνεις την δουλειά σου. Είναι πολύ διασκεδαστικό και εύκολο. Θυμάμαι πολύ καλά τι έκανα παλιά. Θυμάμαι την ιστορία και πως να παίζω με τα παιδιά. Αν για 10 χρόνια δεν είχα μιλήσει ή δει τα αγόρια τότε θα ήταν μια άβολη κατάσταση. Νιώθω όμως λες και το κάνω για πάντα και ότι δεν έχω σταματήσει να δουλεύω με αυτούς τους ανθρώπους. Σαν πατέρας, είμαι περήφανος για τα αγόρια.
Είναι δύο από τα καλύτερα άτομα. Είναι αληθινοί σαν άνθρωποι και cool και όταν κάθομαι να γυρίσω μια σκηνή, μαλακώνω γιατί παίζουν τόσο καλά. 300 επεισόδια; Ανήκουστο! Είναι πολύ δύσκολο επίτευγμα, όχι μόνο για τους 2 αλλά και για όλα τα μέλη της σειράς. Είναι ωραίο να γυρίζεις πίσω μετά από τόσο καιρό και να βλέπεις άτομα που ήταν από την πρώτη ημέρα εδώ. Τα ίδια άτομα! Είναι εκπληκτικό. Ο κύκλος εργασιών σε τέτοιες δουλειές είναι 1 με 2 βδομάδες συνήθως, όλοι λένε ‘τέλος’ {Γέλια}. Αλλά σε αυτή τη σειρά, υπάρχει κάτι ξεχωριστό. Κρατάει τους ανθρώπους εδώ γιατί το θέλουν οι ίδιοι!”
Τι σημαίνει για τον John να βλέπει τα αγόρια και την γυναίκα του ξανά;
“Σημαίνει τα πάντα για τον John. Το ίδιο και για μένα, τον ηθοποιό που παίζει τον John. Υπήρχε πάντα η ανάγκη για ένα κλείσιμο για τους χαρακτήρες και τον πατέρας τους, ειδικά με τον χαρακτήρα του Jared. Ο μικρός είναι καταστροφή εξαιτίας του πατέρα του μάλλον {Γέλια}. Το δικό μου θέμα ήταν ότι όταν επιστρέψω θέλω να το φτιάξω αυτό το ζήτημα. Τώρα υπάρχει αυτή η ευκαιρία και ελπίζω να αρέσει στο κοινό.
Πάντα με ενοχλούσε που ο Τζον που έπαιξα ήταν διαφορετικός με τον Τζον που υποδύθηκε άλλος ηθοποιός, μιας και δεν μπορούσα να έρθω. Ήθελα πραγματικά να βρω την ευκαιρία για να επιστρέψω και να κάνω τροποποιήσεις με κάποιον τρόπο και να προσπαθήσω να διορθώσω το θλιβερό όνομα αυτού του χαρακτήρα.
Η σειρά έπιασε τα 300 επεισόδια για πολλούς λόγος, αλλά ως κάποιος που εργάστηκες σε πολλές σειρές και ταινίες, τι κάνει την διαφορά εδώ;
“Αυτή είναι η ευκολότερη ερώτηση. Έχει να κάνει με τους 2 τυπάδες εδώ. Αρχίζει και τελειώνει με τον Jensen και τον Jared. Δεν έχω ξαναδεί ανθρώπους που να δουλεύουν κάθε μέρα, όλη μέρα. Δεν υπάρχει σκηνή χωρίς αυτούς και έχουν οικογένειες όπως εγώ. Ξέρω πόσο δύσκολο είναι να είσαι μακρυά από την οικογένειά σου. Εμένα με κάνει γκρινιάρη. Αλλά αυτοί ούτε γκρινιάρηδες είναι αλλά και εμφανίζονται εδώ κάθε μέρα. Είναι επαγγελματίες.
Και δεν είναι μόνο αυτό. Είναι πολύ καλοί άνθρωποι. Και λόγω αυτού, τα μέλη της παραγωγής δεν φεύγουν και μένουν εδώ. Θα μπορούσαν να είχαν πάει σε καινούριες δουλειές. Αλλά αυτοί οι 2 τύποι είναι παράδειγμα προς μίμηση για όλους. Όλοι τους αγαπούν.”
