Ήρθε πάλι αυτή η εποχή… Κι όχι, δεν εννοώ τις 4 Εποχές. Ήρθε αυτή η απαίσια εποχή όταν η αγαπημένη σου τηλεοπτική σειρά κάνει διάλειμμα – επίσης γνωστό κι ως hiatus, ή καλύτερα hellatus για εμάς τους φανς του Supernatural. Αν είσαι σκληροπυρηνικός φαν των Winchesters, ακόμα και μια σύντομη παύση, όπως είναι η χειμωνιάτικη (σιγά τι είναι ένας μήνας δηλαδή), μοιάζει σαν αιωνιότητα. (Καλά, το καλοκαιρινό διάλειμμα είναι ένα ‘τι’ λιγότερο από αιωνιότητα, έτσι κι αλλιώς…) Και σαν γνήσιος φαν περνάς σίγουρα από κάποια στάδια κάθε φορά. Μην ανησυχείς φίλε μου, δεν είσαι μόνος…
by Amalia
Στάδιο 1ο : Άρνηση
Αυτό είναι πιθανώς το πρώτο συναίσθημα που βιώνεις όταν πέφτουν οι τίτλοι τέλους στο (mid-)season finale. Η πρώτη εβδομάδα περνάει αβίαστα, και την πρώτη Τρίτη (ή Τετάρτη) που πας να βάλεις το καινούργιο επεισόδιο, και συνειδητοποιείς ότι δεν υπάρχει καινούργιο, νομίζεις ότι δεν θα σε επηρεάσει. Πιστεύεις ότι το κενό που νοιώθεις θα περάσει. Κι αν είσαι σαν τον Dean, θα κρατήσεις αυτά τα συναισθήματα βαθιά μέσα σου και δεν θα τα πεις σε κανέναν, πνίγοντας τη θλίψη σου στο αλκοόλ. Αλλά στο πίσω μέρος του μυαλού σου, θα ξέρεις ότι δεν είσαι έτοιμος να αφήσεις το Supernatural, έστω και προσωρινά…
Στάδιο 2ο : Θυμός
Σε αυτό το σημείο, πιθανότατα αναρωτιέσαι τι έκανες για να αξίζεις τέτοια μοίρα. Ήσουν πάντα πιστός φαν του Supernatural και δεν καταλαβαίνεις γιατί η αγαπημένη σου σειρά πρέπει να κάνει διάλλειμα. Γιατί να μην έχει επεισόδιο κάθε βδομάδα όλο το χρόνο; Είσαι στην τσίτα και τα παίρνεις εύκολα όταν σκέφτεσαι ή συζητάς για το τι θα γίνει στη συνέχεια της σειράς. Τα σενάρια που φτιάχνει το μυαλό σου σε κάνουν χειρότερα. Ίσως στείλεις κάνα tweet για να ξεσπάσεις την αγανάκτηση και το θυμό σου.
Στάδιο 3ο : Διαπραγμάτευση
Νοιώθεις ανήμπορος και συνειδητοποιείς ότι δεν μπορείς να κάνεις τίποτα κι αρχίζεις να αμφιβάλλεις για τον εαυτό σου. Κάποια στιγμή θα αρχίζεις να παρακαλάς για spoilers κι άλλες πληροφορίες για τα επερχόμενα επεισόδια (που αργούν πολύυυυυυ), και, αν είσαι σε ανθυγιεινά επίπεδα εθισμού στο Supernatural, πιθανότατα θα αρχίσεις να γράφεις μόνος σου fan fiction.
Στάδιο 4ο : Κατάθλιψη
Βλέποντας πόσο μιζεριασμένος είσαι, οι φίλοι σου πιθανότατα θα προσπαθήσουν να σε πείσουν να δεις κάποια άλλη σειρά. Όμως, το να βγάλεις τον Sam και τον Dean από το μυαλό σου είναι πολύ πιο εύκολο στα λόγια παρά στην πράξη. Υπάρχει μια δοκιμασμένη λύση: άσε τα δάκρυα να κυλήσουν. Κι αν θες ένα μικρό συναισθηματικό σπρώξιμο βάλε να δεις το Abandon All Hope, το In My Time of Dying ή το All Hell Breaks Loose. Εγγυημένο κλάμα.
Στάδιο 5ο : Αποδοχή
Κι εκεί κάπου μια-δυο βδομάδες πριν επιστρέψει η σειρά θα έχεις πιά αποδεχτεί όλα σου τα συναισθήματα και το ότι θα είναι πια θέμα χρόνου το νεό επεισόδιο (γιουχουου) του Supernatural. Σε αυτό το σημείο, θα υπάρχουν σίγουρα trailers και teasers για να απαλύνουν την ανυπομονησία…ΥΓ Αν και είναι αυτονόητο, ας ξεκαθαρίσουμε ότι όλα όσα διαβάσατε παραπάνω είναι χιουμοριστικά και δεν έχουν σκοπό να προσβάλλουν κανέναν. Γράφτηκαν με έναν σατιρικό τόνο για να βγάλουμε με λίγο χαμόγελο την αναμονή μέχρι να επιστρέψει η σειρά μας. 🙂
Ακριβώς όπως τα λες Αμαλία μου!!! Το κάλο είναι ότι έχουμε 200+ επεισόδια για να ξεχνάμε τον πόνο μας και να μην παθαίνουμε στέρηση.
χαχαχαχα σαν της Summer; OC?
Παίζει να είναι η μόνη περίπτωση που το μοντέλο Kubbler-Ross εφαρμόζεται για προσωρινή απώλεια, και υπάρχει πέρασμα από τα 4 στάδια.
Στο 5 στάδιο στο κανονικό μοντέλο αποδέχεσαι την απώλεια και την αφήνεις πίσω σου ή αποδέχεσαι τον Θάνατο και πεθαίνεις, ανάλογα με την περίπτωση.
Και ωπ, σκέφτεται κανείς πότε θα περάσει το fandom κανονικά πλέον το πέμπτο στάδιο 🙁
Ήμουν σίγουρη οτι εσύ θα έπιανες το μοντέλο! 😉 Ναι, το αληθινό μοντέλο μιλάει για την αληθινή απώλεια (θάνατο, χωρισμό, απόλυση, κλπ). Εδώ είναι πολύ πιο ήπιας μορφής απώλεια, γιατι ξέρουμε οτι θα επιστρέψει η σειρά. Όταν θα τελειώσει οριστικά, εκεί να μας δω. Σιγά μην εφαρμοστεί το μοντέλο σε μας τότε! Θα μείνουμε για πάντα στο 4ο στάδιο! 😛
Θα μείνουμε στο 4ο στάδιο για πάντα. Δεν το βρίσκω απίθανο.
Ε ρε γλέντια που θα κάνουμε για πάντα, κλαίγοντας. Άσε που θα αρχίσουμε να ψάχνουμε για placebo και δεν θα μας πιάνει.
Τι placebo; Για ψευδοφάρμακα θαμαστε εμεις; Εμείς θα θέλουμε βαριά ηρεμιστικά τη μέρα του series finale και για αρκετό καιρό μετα!
Placebo για το Supernatural. Μία άλλη μελλοντική καινούρια σειρά, που θα μοιάζει με το Supernatural, που θα προσπαθήσουμε να πείσουμε τον εαυτό μας, ότι μας δίνει το ίδιο high με την παλιά που δεν μπορείς να ξαναβρείς πια επεισόδιο (δόση :p).
Τα ηρεμιστικά δεν τα γλιτώνουμε, βοηθούν στην συμπτωματική θεραπεία. Το σύνδρομο στέρησης από το Supernatural περιλαμβάνει τα περισσότερα προβλήματα.
Placebo υπάρχουν πολλά υπό αυτήν την έννοια. Αλλά κανένα δεν φτάνει τη σειρά μας! 😉
Αν αποδεχτούμε αυτό, θα υπάρχει δυνατότητα να εξέλθουμε από το περιπλεγμένο πένθος και θα περάσουμε στο 5ο στάδιο.
Αποδεχόμαστε την απώλεια και κρατάμε μια αγαπημένη ανάμνηση.
Μπορεί να μήν είναι αναγκαίο να περάσει κανείς από όλα τα στάδια και με την σειρά του μοντέλου, αλλά αν δεν περνάς από το 5ο στάδιο όσο περνάει ο καιρός, υπάρχει πρόβλημα.
Θα βλέπουμε το σπιν οφφ για πλασιμπο και δεν θα μας πιάνει :Ρ
(το είχα αναφέρει σε συζήτηση στο ριβιού του 200ού ότι μετά το τελικό φινάλε δεν θα φτάσουμε ΠΟΤΕ στο 5ο στάδιο χαχαχαχα)
Όντως τα spin offs δεν είναι ισοδύναμα 🙁
Ένα από τα πράγματα που λατρεύω σ’ αυτό το site είναι το ότι μαθαίνεις καινούρια πράγματα και λέξεις! Το μοντέλο Kubber-Ross είναι ένα από αυτά! χαχαχα!!!
Εξαιρετικό άρθρο Αμαλία! Πώς και δεν έχουμε γνωριατεί εμείς σα κανα event? Στο επόμενο οπωσδήποτε!
Ευχαριστώ! 🙂
Δεν έχω καταφέρει ακόμα να έρθω σε ιβέντ οπότε με γνωρίζετε μόνο δια του πνεύματος! 😛
Το οποιο πνευμα οφειλω να πω ειναι ενδιαφερον. Αληθεια πως και δεν εχεις ερθει μενεις εκτος Αθηνας;
E, ναι, επαρχιωτόπουλο είμαι! 🙂
Καλά, δεν είναι κακό αυτό. Από πού αν επιτρέπεται? θα βρεθεί τρόπος να έρθεις. Θέληση να υπάρχει!
Χαχαχαχαχα αυτό που συζητούσαμε πριν μερικές βδομάδες(αν και εγώ το είχα πει για το οριστικό φινάλε :Ρ)
Καλά άστο, στο οριστικό φινάλε δεν θαχω κουράγιο να γράφω άρθρα… Θαμαι με τις πλερέζες!
Δεν θα πιάσουμε ΠΟΤΕ το 5ο στάδιο τότε! χαχαχαχαχα
Ήδη με βλέπω…σε στυλ Μαρινέλα με μαύρο φακιόλι στο κεφάλι να μοιρολογώ τραγουδιστά “Άνοιξεεεε πέτραα να κλειστωωωωώ..χάνω το σίριαλ π’ αγαπωωωωώ!”
εγω θελω περισσοτρο οσο τιποτα αλλο gag reel δεν εχω θεμα βλεπουμε παραλληλα και αλλες σειρες και σιγουρος ειμαι οτι under the dome θα με καλυψει οταν ξεκινηση εχει αναμονη και αυτο αλλα βλεπουμε και αλλα πραγματα
Η αλήθεια είναι ότι όντως είμαι σε ανθυγιεινά επίπεδα εθισμού. Κάθε καλοκαίρι ξεκινάω και βλέπω σκόρπια επεισόδια. Φέτος ξεκίνησα τη σειρά μας από την αρχή! Και τώρα βρίσκομαι στην 5η. Τι να πρωτοπώ? Ότι παρόλο που ξέρω τι θα γίνει έχω την ίδια αγωνία? Ότι κάθε φορά που βλέπω ένα αστείο σε κάποιο επεισόδιο ή ολόκληρο αστείο επεισόδιο ξεσκίζομαι στο γέλιο? Ή ότι κάθε φορά που βλέπω κάτι λυπητερό κλαίω και ας το έχω ξαναδεί τόσες φορές! Ότι προσπαθώ να φέρω τη συζήτηση σε παρέες για τη σειρά? Ότι προσπαθώ να εθίσω κι άλλους αθώους σ’ αυτή? (και στο site εννοείται!)
Γιατρέ μου είναι σοβαρό? Χαχαχαχα!
ΣΤΑΔΙΟ 3 ΩΣ ΤΩΡΑ ΟΔΗΓΟΥΜΕΘΑ ΠΡΟΣ ΤΟ ΤΕΤΑΡΤΟ!!!
παιδια διαβαστε fan fiction!!! υπαρχουν διαμαντακια εκει εξω!!! προτιμηστε βραβευμένα διοτι δεν ειναι ολα καλα