Αφιέρωμα | Γνωρίστε τους δυο νέους επικεφαλής του Supernatural

Καλύτερα Επεισόδια του Supernatural

Amalia
Amalia
Με θυμάμαι να βλέπω ξένες ταινίες και σειρές πριν μάθω καλά-καλά να διαβάζω τους υπότιτλους. Αγαπημένο είδος ήταν πάντα το fantasy/sci-fi (βλ. μαγισσούλες, φαντασματάκια, υπερδυνάμεις, και τα συναφή). Ανακάλυψα το Supernatural το 2008 και ήταν έρωτας με την πρώτη ματιά. Άρχισα να γράφω για το Supernatural Greece το καλοκαίρι του 2014. Δύο πράγματα πράγματα που πρέπει να ξέρετε για εμένα: λατρεύω την ποπ-κουλτούρα και τον Dean Winchester!

Η είδηση ότι θα αποχωρήσει από το Supernatural ο επί 4 σεζόν showrunner, Jeremy Carver έπεσε σαν κεραυνός εν αιθρία στο fandom. Ο φόβος για το τι θα γίνει στη συνέχεια και ποιος θα τον διαδεχτεί, καταλάγιασε γρήγορα όταν μάθαμε τους δυο αντικαταστάτες του. Σαν ονόματα ίσως τους έχετε ξανακούσει — αν μη τι άλλο εμπλέκονται με την παραγωγή του Supernatural εδώ και πολλά χρόνια — όμως τώρα που πήραν τα ηνία της σειράς, καιρός να τους μάθετε λίγο καλύτερα! Ποιά επεισόδια έχουν υπογράψει οι νέοι επικεφαλής της σειράς; Θα είναι άξιοι αντικαταστάτες του Carver, αν μπορούμε να κρίνουμε από το βιογραφικό τους;

bob-singer

Robert Singer

O πρώτος από τους δυο νέους showrunners είναι ο Bob Singer, τον οποίο αποκλείεται να μην ξέρετε αφού έχει δώσει το όνομά του σε έναν από τους δημοφιλέστερους χαρακτήρες της σειράς! Ο Singer έχει συνδέσει το όνομά του με πολλές τηλεοπτικές σειρές, όπως το δημοφιλές Lois & Clark και το υποτιμημένο Timecop. Στο Supernatural ενεπλάκη από την αρχή, ως σκηνοθέτης, σεναριογράφος, εκτελεστικός παραγωγός… και ενίοτε ως voice actor*! 😛

Έχει γράψει το σενάριο στα επεισόδια:

Έχει σκηνοθετήσει τα επεισόδια:

[*ΣτΣ. Έχει δανείσει πολλές φορές τη φωνή του -uncredited φυσικά- σε κάθε είδους ραδιοφωνικούς εκφωνητές, μετεωρολόγους, ανακοινώσεις μεγαφώνου, ακόμα και σε έναν… γάτο!]


Andrew Dabb

Ξεκίνησε ως σεναριογράφος στο Supernatural -μαζί με τον Daniel Loflin– στην 4η σεζόν. Οι δυο τους έγραψαν και τη σειρά κόμικ Supernatural: Beginning’s End. Στην 8η σεζόν, οι Dabb και Loflin άρχισαν να γράφουν επεισόδια ξεχωριστά, και στο τέλος εκείνης της σεζόν ο Loflin έφυγε από τη σειρά. Από την 7η σεζόν, ο Dabb είχε ήδη προαχθεί σε παραγωγό της σειράς, ενώ στην 8η σεζόν ονομάστηκε εκτελεστικός συμπαραγωγός. Το Supernatural είναι το μοναδικό τηλεοπτικό credit του Dabb μέχρι σήμερα, αφού στο παρελθόν είχε ασχοληθεί σχεδόν αποκλειστικά με το σενάριο σε κόμικς και βιντεοπαιχνίδια. 

Ο Dabb έχει βάλει την υπογραφή του σε κάποια από τα πιο αξιομνημόνευτα επεισόδια της μακρόχρονης πορείας του Supernatural, συμπεριλαμβανόμενου και του φινάλε της 11ης σεζόν. Το 2014, έγραψε τον πιλότο μιας προτεινόμενης spin-off σειράς (το επεισόδιο Bloodlines) το οποίο καταβαραθρώθηκε από κοινό και κριτικούς, και -φυσικά- δεν πήρε ποτέ το πράσινο φως από το κανάλι για να γίνει σειρά. 

Αντίθετα με τον Singer που είναι κυρίως σκηνοθέτης, ο Dabb δεν έχει σκηνοθετήσει κάποιο επεισόδιο στη σειρά. Έχει γράψει όμως το σενάριο στα επεισόδια:

***

jeremy-carver

Η αποχώρηση του Jeremy Carver μπορεί να μην είναι τόσο κακό πράγμα για το Supernatural τελικά. Είμαι από αυτούς που έχουν πολλά παράπονα από τον πρώην αρχισεναριογράφο του Supernatural. Κι όχι, δεν εννοώ τα αυτοτελή (αν και ξέρω ότι έχω ρίξει αρκετό κράξιμο κατά καιρούς), γιατί αυτά όλοι ξέρουμε πως είναι αναγκαίο κακό σε μια σειρά που έχει 22-23 επεισόδια ανά σεζόν – κι ότι ο showrunner δεν φταίει για το ταλέντο που έχει ο κάθε σεναριογράφος.  Το μεγαλύτερο παράπονο που έχω από τον Carver είναι η ατολμία του στα κύρια storylines και η άρνηση να πάρει ρίσκα που θα αλλάξουν τη σειρά (γιατί 11 χρόνια δεν γίνεται να επαναλαμβάνεις τα ίδια μοτίβα και να περιμένεις οι θεατές να μην βαρεθούν). Στην 8η σεζόν, δεν άφησε τον Dean περισσότερο στο Καθαρτήριο “γιατί οι φανς δεν θέλουν τα αδέρφια χώρια”. (Σοβαρά τώρα; Δεν ξέρω κανέναν που να μην ήθελε να δει περισσότερο το Καθαρτήριο…) Στην 9η σεζόν, κατάφερε να μετατρέψει ένα εκπληκτικό cliffhanger (η εικόνα με τους αγγέλους να πέφτουν ακόμα και τώρα μου προκαλεί δέος) σε μια παρέλαση ανίκανων και πανηλίθιων ουράνιων -υποτίθεται- πλασμάτων. Και αυτό δεν είναι *καν* η μεγαλύτερη απογοήτευση που μου έδωσε ο Carver, γιατί στην 10η σεζόν μην ξεχνάμε ότι πήρε την απόφαση να θεραπεύσει τον Δαίμονα Dean μέσα σε 3(!!!) επεισόδια, το οποίο είχε ως αποτέλεσμα την πιο κουραστική (κι όταν λέω κουραστική εννοώ ανύπαρκτη) κύρια ιστορία στην ιστορία της τηλεόρασης. Αν μπορώ να του βρω ελαφρυντικά για τα προηγούμενα δυο ‘παραπατήματα’, το τελευταίο ήταν πραγματικά ασυγχώρητο!

Για να είμαι δίκαιη, επί Carver υπήρξαν και κάποιες από τις καλύτερες σεναριακές ιδεες της σειράς, ενώ ούτε στην 11η σεζόν έχω ιδιαίτερο παράπονο μαζί του. Εντάξει, έκανε μια κοιλιά η σεζόν μετά το επικό mid-season finale (αλίμονο, ρε Jer), αλλά τουλάχιστον στην κύρια ιστορία… έγραψε ιστορία! Πήρε επιτέλους κάποια ρίσκα — Εωσφόρος, Θεός και Amara σε μια σεζόν; Ποιος θα το φανταζόταν; Αλλά η εμπιστοσύνη μου σε αυτόν δεν γίνεται να αποκατασταθεί έτσι εύκολα, μετά το φιάσκο των σεζόν 9-10, γι’αυτό και πριν μάθω ποιοι θα τον αντικαταστήσουν, ήμουν σίγουρη ότι δεν θα μου λείψει…

Χωρίς να μπορώ να ξέρω πως θα τα πάνε στην πράξη οι Dabb & Singer, και αναγνωρίζοντας τις δύσκολες αποφάσεις που καλείται να πάρει ένας showrunner για να μπορέσει να καλύψει 23 επεισόδια με μια ιστορία, κρίνοντας από την πορεία τους στη σειρά, πιστεύω ότι τα δυο νέα αφεντικά του Supernatural θα μας βγάλουν ασπροπρόσωπους. Γνωρίζουν τους χαρακτήρες και την ιστορία (άρα θα μπορέσουν να συνεχίσουν το πλάνο του Carver) και γνωρίζουν το κοινό τους. Άρα, με λίγη τύχη (και με λίγη τόλμη) θα μπορέσουν να μας… πιάσουν σφιχτά και να μας βγάλουν από την Κόλαση για μια ακόμη φορά! 😉

by Amalia

Εσάς πως σας φαίνεται η αλλαγή των επικεφαλής; Την κρίνετε επικίνδυνη ή θεωρείτε ότι είχε έρθει η ώρα για έναν φρέσκο αέρα στη σειρά; Μοιραστείτε τις σκέψεις σας στα σχόλια παρακάτω! 🙂

13 COMMENTS

Subscribe
Notify of
guest

13 Σχόλια
Oldest
Newest Most Voted
Inline Feedbacks
Δείτε όλα τα σχόλια
Maxi
Maxi
16 May 2016 01:40

Συγχαρητηρια στην συγγραφεα. Ολα αυτα που ειπες κυριως στο τελος ,για τον χειρισμο της κυριας ιστοριας και τα ρισκα που δεν πηρε, ηταν μια περιληψη των παραπονων πολλων φαν .τουλαχιστον δικων μου τελως παντων. Θελω να κανω μια γενικη παρατηρηση με βαση ενα ρεβιου που ειδα στο γιουτουμπ και με προβληματισε γιατι το ειχα σκεφτει και γω. Εχουν διαφορετικους συγγραφεις για καθε επεισοδιο. Σωστα? Πολλες φορες λοιπον δεν υπαρχει συννενοηση μεταξυ τους και πολλες αντιδρασεις χαρακτηρων μοιαζουν να αναιρουν η να μην ταιριαζουν στην προσωπικοτητα τους. Οτι υπαρχει ελειψη συνοχης. Εμενα ομως αυτο που μου φαινεται περιεργο τωρα τελευταια ειναι ο σαμ και ο ρολος του. Αισθανομαι οτι ο χαρακτηρας του δεν εχει βαθος η γενικως οι παραγωγοι αφιερωνουν περισσοτερο χρονο χτιζοντας τον ντιν (δεν με χαλαει προσωπικα). Δλδ ο ντιν παντα ειχε βαθιες συζητησεις με χαρακτηρες. Ο ντιν ειχε αναπτυξει στενες σχεσεις με χαρακτηρες. Δεν ξερω πως να το χαρακτηρισω ακριβως.ειναι απλα η αισθηση πιυ μου βγαζει. Οσο για την ελειψη συνοχης που εθιξε μια κοπελα σε ενα βιντεο δεν ξερω αμα συμφωνω η διαφωνω αλλα με εβαλε σε σκεψεις. Το ψαχνει πολυ βεβαια για να καταληξει σε τετοια συμπερασματα που αλλοι περναν απαρατηρητα. Τεσπα εγραψα ολοκληρη εκθεση απλ

Amalia
Amalia
16 May 2016 11:04
Reply to  Maxi

Κοίτα, σε μια σειρά τόσων χρόνων λογικό ειναι το λεγόμενο continuity (αυτο υποθέτω εννοείς με το συνοχή) να έχει κάποια θεματάκια. Όπως για παράδειγμα η λέξη “Cristo” που υποτίθεται ότι φανερώνει τους δαίμονες, δεν χρησιμοποιηθηκε παρά μόνο στο 4ο επεισόδιο, ή οτι η διαδικασία που θεραπευτηκε ο δαίμονας Dean ήταν διαφορετική από την πρωτη που ειχαμε δει… Πάντως, εγώ θεωρω οτι το ΣΠΝ εχει αξιοζήλευτη continuity, ειδικά αν λαβουμε υποψη για πόσες σεζόν μιλάμε και για το πόσοι διαφορετικοί σεναριογράφοι έχουν δουλέψει σε αυτο.

Τώρα όσον αφορά τις αντιδράσεις των χαρακτήρων, δεν είμαι σίγουρη ακριβώς τι εννοείς. Μιλάς στα μικροπράγματα ή στα πιο μεγάλα; Όπως και να έχει, θεωρω οτι δεν έχουν αντιδράσει ποτέ “εκτός χαρακτήρα”. Φέρε μου κάποια παραδείγματα για να καταλαβω ακριβώς τι εννοείς. Για εμένα, πάντα δικαιολογείται ο τρόπος που αντιδρούν. Αυτο που λες ας πουμε για τον Σαμ. Είναι ο χαρακτήρας του τετοιος. Είναι πιο απόμακρος συναισθηματικά και πιο ψυχραιμος από τον Ντιν. Ο Σαμ πολύ σπάνια κανει βαθιές συζητήσεις με τους υπολοιπους χαρακτηρες. Με κανέναν δεν είναι κοντά, παρά μόνο με τον Ντιν. Η πιο “παράξενη” συμπεριφορά του ήταν τότε που δεν έψαξε τον Ντιν στο Καθαρτήριο, αλλά και πάλι δικαιολογείται αν το καλοσκεφτείς: ήταν ολομόναχος, δεν είχε κανέναν (ουτε Ντιν, ουτε Κας, ούτε Μπομπι) και τα παράτησε, παραιτήθηκε. Η σχέση που έκανε με την Αμιλια ήταν σανίδα σωτηρίας. Είδες, όταν επεστρεψε ο Ντιν, την παράτησε.

Maxi
Maxi
16 May 2016 15:04
Reply to  Amalia

Χαιρομαι που συμφωνουμε. Στο θεμα της συνοχης (ναι αυτο εννοω) δεν εχω καποιο προβλημα ποτε δεν ειχα ,γιατι οι σεναριογραφει θυμουνται και εντασσουν ανα τακτα χρονικα διαστηματα προηγουμενες πληροφοριες. Στην ουσια πανω σαυτο το θεμα διαφωνω με αυτο που υποστηριξα παραπανω. Αυτη ηταν η γνωμη καποιων με βαση το καινουργιο επεισοδιο (11χ21). Εφοσον σαρεσει η ιστορια και δεν υπαρχουν καραμπινατα κενα γιατι πρεπει να το ψαχνεις παραπανω? Οσον αφορα τον σαμ και τον ντιν δεν ξερω οπως προειπα ισως φταιει η προσωπικοτητα του ισως ομως οι συγγραφεις. Γιατι αυτος στους πρωτους κυκλους του αρεζε η κοινωνικοποιηση και η συζητηση, τωρα απλα μου θυμιζει λιγο γλαστρα. Τεσπα στο ρεβιου που ειδα ανεφεραν καποια απο τα παρακατω τα οποια περεβλεψα γιατι απλα γουσταρα το επεισοδιο:

Amalia
Amalia
16 May 2016 16:24
Reply to  Maxi

Χαχα! Ήσουν λίγο χειμαρρώδης αλλά κατάλαβα, εντάξει! 😛
Κάποιοι άνθρωποι ψάχνουν να βρουν ψεγάδια μου φαίνεται. Το ριβιου στο οποίο αναφέρεσαι κάτι τέτοιο μου θυμίζει. Αν είναι να βλέπεις κατι μόνο και μόνο για να του βρίσκεις τα λάθη, τότε το βλέπεις για λαθος λόγους. Υποτιθεται βλέπουμε τη σειρά για να ψυχαγωγηθούμε, όχι για να μας ενοχλεί η κάθε λεπτομέρεια. όλα αυτά που μου αναφέρεις εμένα μου φαίνονται γελοίοι λόγοι για να ενοχληθεί κάποιος. Όπως λες κι εσύ, αν δεν έχει καραμπινάτα λάθη μια ιστορία, δεν θα καθήσω καν να ασχοληθώ, πόσο μάλλον να χαλαστώ! 😉

Αλλά μιας και τα αναφέρεις, ας τα σχολιάσω, γιατι εμένα δεν μου φαίνονται σεναριακές τρύπες. Τα άτομα που έκαναν το ριβιού, ξεχνούν δυο βασικά πράγματα: ότι δεν έχει ολοκληρωθεί ακόμα η σεζόν, και πράγματα που μας φαίνονται τώρα ότι δεν κολλάνε, θα ξεκαθαριστούν στην πορεία…

1) Ο Θεός έχει τρομερή αδυναμία στον Λουσι. Αυτό που ειναι μια κρυο μια ζεστη στη γνωμη του για αυτον, είναι γιατι δεν θέλει να πιστέψει οτι είναι κακός, αλλά ξέρει όμως και τι έκανε για να τον φέρει στο σημείο να τον φυλακίσει. Οσον αφορά τον Λουσι, ο Θεός παλεύει εσωτερικά.

2) Τους μετέφερε μεσα στο Καταφύγιο τελευταία στιγμή για να τους σώσει. Σιγά μην καθόταν να το παρκάρει κιόλας! Έτσι όπως το έβαλε εκεί, ετσι θα το βγάλει, σιγά το πράγμα. Δεν είναι σεναριακό κενό αυτο, μην τρελαθούμε. Εξάλλου, ήταν μια αστεία σκηνή, μην την πολυσκεφτόμαστε.

3) Ο Ντιν έτσι κάνει, παλαβώνει με κάτι και μετά το βλέπει ψυχραιμα και παλεύει. Αυτο έγινε εδώ. Τι θα μπορουσε να κανει να τσιρίζει στην Αμαρα “Φερτον πισω, θα φαρμακωθω”?? Τοτε δεν θα τους φαινόταν σεναριακό κενό?

4) Θεωρώ οτι ο Σαμ δικαιολογησε το Θεό για το ότι έμεινε αμέτοχος τόσους αιώνες, οπότε δεν είχε λόγο να τον στήσει στον τοίχο όπως έκανε ο Ντιν. Ο Σαμ είναι αυτής της νοοτροπίας έτσι κι αλλιώς, δεν θέλει δεκανίκια, οπότε για τη δικιά του κοσμοθεωρία, η εξαφανιση του Θεού δεν έκανε κακό στην ανθρωπότητα. Εξάλλου, φάνηκε από την αρχή της σεζόν οτι ο Σαμ δεν κρατούσε κακία στο Θεό, αλλιώς δεν θα του είχε προσευχηθεί. Επίσης, σε όλο το επεισόδιο ο Σαμ έδειξε ότι νοιώθει δέος μπροστά στο Θεό και του μιλούσε με σεβασμό, αναγνωρίζοντας την ανώτερη υπόστασή του. Τελος, από τη στιγμή που δεν είχε λόγο να είναι θυμωμένος μαζί του, εξέφρασε τις απορίες που εξέφρασε ως ο κλασικός φιλομαθής Σαμ (συν το ότι ήταν μια κωμική σκηνή αυτη που δεν χρειαζεται να την πολυσκεφτόμαστε).

5) Θα κλείσω το σεντονοχόλιο με αυτο που είπες για τον Σαμ. Είναι δυνατόν να υπάρχουν άνθρωποι που περιμένουν ο Σαμ να έχει την ίδια συμπεριφορά που είχε στις πρώτες σεζόν;; Δεν ξέρω πόσο χρονών είσαι, πάντως εγώ που είμαι ακριβώς ίσα με τον Σαμ, στα 22 μου ήμουν τελείως διαφορετικη! Και αυτο είναι το φυσιολογικό. Το σεναριακό κενό θα ήταν ο Σαμ να έχει μείνει ίδιος. Πρέπει καποιος να πει σε αυτους τους “reviewers” (ο Τσακ να τους κανει) ότι έτσι είναι η καλή σεναριογραφία. Κανείς δεν μένει ίδιος (ουτε καν οι φανταστικοί χαρακτήρες), και κάθε απόφαση που παίρνουμε εξαρτάται άμεσα από την ψυχολογία μας τη συγκεκριμένη περίοδο.

Maxi
Maxi
16 May 2016 18:24
Reply to  Amalia

Να αγιασει το στομα σου ,αμαλια( που λογικα σε λενε). Εγω εχω την αρχικη ηλικια του πρωταρη σαμ και συμφωνω με το σεντονοσχολιο σου γιατι μαρεσει η οπτικη γωνια που αναλυεις τα πραγματα. Εισαι αυστηρη στα ρεβιου οταν πρεπει αλλα επιβραβευεις τα ωραια σημεια επισης. Το ρεβιου το ειδα γιατι μαρεσουν οι αναλυσεις μετα απο ενα επεισοδιο και ο αρνητισμος επεφτε πιο γρηγορα και απο διαφημισεις κατα την διαρκεια ταινιας. Οποτε συμφωνουσα δεν συμφωνουσα, μπηκα σε σκεψεις.

I am Lucifer
I am Lucifer
17 May 2016 19:11
Reply to  Amalia

Σε αυτο το σημειο να κανω μια μικρη μικρη παρατηρηση για τα αδερρφια? 😛 Χαχαχ θα την κανω δεν αντεχω! Απλα για να ακουσω τις αποψεις σας.

Θεωρειται οτι ο Μετατρον, ο Λουσιφερ, ο Αζαζειλ κλπ ηταν οι μονοι κακοι της ιστοριας? Τι λετε για τα αδερφια τα οποια προκαλεσαν πιο πολυ πονο απο ποτε?!

1)Ελευθερωσαν τον Λουσιφερ, που πεθαναν παρα πολλοι αθωοι

2) Ο Σαμ ειχε την επιλογη να κλεισει τις πυλες τις κολλασεως με ανταλλαγμα την ζωη του Ντην αλλα φυσικα η ”κουραστικη-πλεον-” αδερφικη αγαπη τους τον εκανε να μην το κανει και ετσι πεθαινουν καθημερινα ανθρωποι απο δαιμονες

3)Πολλα αλλα πραγματα και στην Κορυφωση το σκοτος, μονο και μονο επειδη η αλλαζονια του Ντην ”σκοτωσε”(ο θανατος ζει και βασιλευει!) τον θανατο και ειπε στην Ρωβινα για το ξορκι. Αν τον ενοιαζε λιγοτερο ο εαυτος του, θα ειχε αποδεχθει την προταση του

Θανατου να παει σε ενα ασφαλες μερος στο συμπαν και ετσι δεν θα ειχε επιδραση το ξορκι της Ρωβινας.

4) Συνοψιζοντας πιστευω οτι τα αδερφια εχουν προκαλεσει αρκετους θανατους και δυστηχιες.

Αρα η τελικη ερωτηση: Συμπαθειτε τοσο πολυ τα αδερφια?(Οχι οτι εγω δεν τα συμπαθω, αν και με εκνευριζουν, αλλα εχουν κανει πολλα ασχημα)

~~~Κεντρικη ιδεα του συγγραφεα 😛 : Κανεις δεν ειναι καλος και κανεις δεν ειναι κακος(χαχαχαχα πηρα κατι μπλε χαπακια σημερα)

Maxi
Maxi
17 May 2016 19:29
Reply to  I am Lucifer

Λογικα περιμενεις την αποψη της αμαλιας αλλα μολις μπηκα και ειδα το σχολιο σου οποτε θα με υποστεις!πρωτον κοψε τα μπλε χαπακια και δοκιμασε και αλλα χρωματα! Συμφωνω στην κεντρικη σου ιδεα. Στην ουσια εμμεσα επηρεασαν την ταξη των πραγματων με συγκεκριμενες πραξεις τους. Αλλα εχουν θεσει την ζωη τους σε κινδυνο πολλακις για την σωτηρια τριτων ενω δεν ηταν αναγκασμενοι. Αυτο που κανει επισης μοναδικη την σειρα ειναι ο ανθυγιεινος δεσμος των αδερφων. Σε μια σειρα φαντασιας αυτο θα ηταν και παλι μη ρεαλιστικο. Αυτο εννοω να θυσιασουν ο ενας τον αλλον γιαντον κοσμο. Κοσμο που δεν γνωριζουν. Σε ενα κοσμο που εχουν ο ενας τον αλλον απο τοτε που γεννηθηκαν. Για μενα η μειξη ηρωα και κακου παιδιου και αφοσιωμενου χαρακτηρα ,ειναι γοητεια. Το να σαι ο απολυτος σαμαρειτης και να θυσιαζεις τα παντα για το καλο του κοσμου ειναι κατι εξωπραγματικο και δεν πουλαει. Θα σωσουν κοσμο αλλα στο τελος της μερας θα επιλεξουν ο ενας τον αλλον. Και καλα κανουν για μενα. Εχασαν πολλα και θυσιασαν πολλα και δεν ηταν αναγκασμενοι να θυσιασουν τοσα. Και οπως ειπα η μειξη ηρωα και αντιηρωα ειναι κατι το ενδιαφερον. Το πως τα κινητρα και τα συναισθηματα θολωνουν την κριση τους. Το πως η εξαρτηση τους θολωνει (και γαμω την ποιηση).Ασε που οταν παιρνεις μια αποφαση την παιρνεις απο ενστικτο. Δεν ηθελαν να κανουν κακο. Στην προσπαθεια τους να σωσουν κατι το γαμησαν. Δεκτο. Οι τελειοι ανιδιωτελεις χαρακτηρες μου καθονται στο λαιμο. Καλοι οι μαρτυρες αλλα σε μια σειρα οι δυνατες σχεσεις ειναι κατι που γουσταρω να βλεπω περισσοτερο

I am Lucifer
I am Lucifer
17 May 2016 20:04
Reply to  Maxi

Περιμενα απαντηση και απο τους δυο σας οποτε ηξερα οτι θα σε υποστω! Εχεις δικαιο σε αυτο με τους κλασικους ηρωες. Ομως αυτοι προκαλεσαν ολα τα κακα και μετα κατηγορουσαν αλλους κακους και υπευθυνους για αυτα. Εγω δεν θα προχωρησω σε ποιηση γιατι λογω των εξετασεων, μου εχουν καει τα εγκεφαλικα κυταρα! Καλυνηχτες. Αμαλια περιμενω και εσενα: P
Υ.Γ. Μερικα λαθη τα εκαναν καταλαθος αλλα αυτο με το Σκοτος το ηξεραν και ομως ο εγωισμος τους πανω απο ολα

Maxi
Maxi
17 May 2016 20:16
Reply to  I am Lucifer

Ωωω λυκειοπαιδο? Καλα βασανιστηρια ! Τελος παντων χρειαζομαστε το δραμα και τον εγωισμο. Και συ το ιδιο θα εκανες πιθανον. Γιατι δεν πιστευω να προτιμουσες να δεις τον σαμ η τον ντιν να σκοτωνουν ο ενας τον αλλον στο ονομα του γενικοτερου καλου. Θα αναιρουσε τον ξακουστο δεσμο τους. Οτι το ξεραν το ξεραν. Αλλα και παλι ωρες ωρες γαμα τους αλλους και ζησε για τον εαυτο σου! Ας τα παρατησουν να πανε καμια κουβα προτινω. Καληνυχτα

Amalia
Amalia
17 May 2016 21:04
Reply to  I am Lucifer

Δεν έχεις άδικο σε όσα λες. Οι Winchesters έχουν υπάρξει έμμεσα ή άμεσα υπεύθυνοι για χιλιάδες θανάτους. Από την άλλη, έχουν σώσει και χιλιάδες ζωές. Που σταματάει ο ήρωας και που αρχίζει ο κακός λοιπόν; Υποθέτω οι προθέσεις κάνουν τη διαφορά. Ο κακός (Αζαζελ, Λουσιφερ, κλπ) έχει κακούς σκοπούς και σκοτώνει κόσμο επειδή το θέλει. Ο καλός/ήρωας έχει καλές προθέσεις, απλά ως άνθρωπος καμια φορά σφάλλει και την πληρώνουν αθώοι. Όπως λέει κι έναν διάσημος “αραχνιάρης”, with great power comes great responsibility. Σε ελεύθερη μετάφραση, όταν μπλέκεσαι με τη σωτηρία του κόσμου, το κάθε λάθος μπορεί να αποβεί μοιραίο για πολλούς αθώους. Αυτή είναι η ατυχία του ήρωα, να έχει στη συνειδησή του το αίμα αθώων. Ο κακός δεν θα είχε καν τυψεις στην ίδια περίπτωση.

Τώρα όσον αφορά τις εγωιστικές επιλογές των αδερφιών που όντως τους φέρνουν πιο κοντά στο να χαρακτηριστούν “κακοί”, μπορούν να εξηγηθούν (οχι φυσικά να δικαιολογηθούν) με το ότι έχουν μόνο ο ένας τον άλλο κι έναν τόνο ψυχολογικά προβλήματα στην πλάτη τους. Δεν μπορούν να ζήσουν ο ένας χωρίς τον άλλο, οπότε παίρνουν ανα τακτά χρονικά διαστήματα αυτές τις αποφάσεις της στιγμής, χωρίς να αναλογιστούν το αντίκτυπο. Τα πιο πρόσφατα παραδείγματα είναι η εξοργιστική εμμονή του Σαμ να αφαιρέσει το Σημάδι από τον Ντιν, χωρίς να νοιάζεται για τις συνέπειες, και η παράλογη κίνηση του Ντιν να σκοτώσει (;;) τον Θάνατο για να μη χρειαστεί να σκοτωσει τον Σαμ.

Στη φάση που έχουν φτάσει τώρα τα αδέρφια, για να μπορούν να σώζουν κόσμο πρέπει να έχουν ο ένας τον άλλον, και να να γίνει αυτό σημαίνει ότι κάποιες φορές θα κανουν μαλακίες που θα βαζουν τον κόσμο σε κίνδυνο. ‘Εχουν μπει σε ένα φαυλο κύκλο λοιπόν. Δεν τους κάνει ακριβώς κακούς αυτό. Θα συμφωνήσω περισσότερο με τον χαρακτηρισμό του Maxi: αντιήρωες θα τους έλεγα. Είναι βαρετό να βλέπεις καποιον χαρακτήρα να κανει μόνο κακό (γιαυτο και τους Big Bads δεν μπορείς να τους κρατήσεις πάνω από 1-2 σεζόν, αλλά τους γκρίζους χαρακτήρες, βλ Κράουλι, μπορείς να τους κρατήσεις επαόριστον!), και ουτοπικό να περιμένεις έναν ήρωα να παίρνει μόνο σωστές αποφάσεις (ακόμη και το “προσκοπάκι” ο Σουπερμαν στα κόμικς έχει κάνει καποιες αμφιλεγόμενες ενέργειες! 😉 )

ΥΓ Προσπάθησα να είμαι όσο πιο περιεκτική γινεται, γιατι θα έχετε βαρεθεί τα σεντονοσχόλια μου! ;P

Joanna
Joanna
18 May 2016 21:49
Reply to  Amalia

Αμαλία λατρεύω τις αναλύσεις σου, μπράβο έχεις ταλέντο!

Amalia
Amalia
18 May 2016 22:28
Reply to  Joanna

Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια! 🙂

Joanna
Joanna
18 May 2016 23:33

Παιδιά, νομίζω ότι για το θέμα του αν τα αδέλφια είναι καλά ή κακα, το οποίο αναφέρεται παρακάτω σε σχόλια, πρέπει να πάρουμε υπ’ όψην μας διάφορα πράγματα.

1ον) Οι διάφορες βλακείες που κάνουν (να ελευθερώσουν τον Λουσιφερ, να μην κλείσουν τις πύλες της κόλασης, να ελευθερώσουν το Σκότος κλπ) είναι τρόποι ανανέωσης τησ σειράς για την επόμενη σεζόν. Θα πρέπει λοιπόν για λόγους πλοκής,να υπάρχουν και τέτοια.
2ον) Συμφωνώ οτι έχουν άμεσα ή έμμεσα κάνει ίσως και περισσότερο κακό σε τρίτους παρά καλό με το να επιλέγουν ο ένας τον άλλον. Αλλά και πάλι, δεν είναι τα μόνα αδέλφια που έχουν προκαλέσει θανάτους τρίτων για να σώσουν το ένα το άλλο. Και ο Μάικλ θυσιάζει πολλούς για να σώσει τον αδελφό του Λίνκον (prison break) καθώς και ο Όλιβερ(Arrow) για να σώσει την αδελφή του Τέα(νομίζω έτσι μεταφράζεται το ονομά της.)
3ον) Όσον αφορά την εξέλιξη ή αλλαγή στους χαρακτήρες, όπως πχ ο Σαμ θα συμφωνήσω με το σχόλιο της Αμαλίας. Αν και είμαι 20 χρονών μόνο, βλέπω ότι ο Σαμ έχει ωριμάσει πολύ. Σιγά-σιγά, μέσα από λάθη και σωστά βρίσκει το ποιος θέλει να είναι. Θέλει να είναι κυνηγός, και άνδρας των γραμμάτων, και να έχει πλάι του τον αδελφό του. Και ναι, είναι απόμακρος, ίσως γιατί ένα κομμάτι του φοβάται να δεθεί ακόμα και με “όχι και τόσο φυσικά πλάσματα” γιατί του είναι δύσκολο να προχωρήσει αν τυχών αυτός με τον οποίο δεθεί πεθάνει ή φεύγει. Οπότε, επικεντρώνεται μόνο στον αδελφό του. όσο για τον Ντιν και την αδυναμία του να βάλει το ‘κοινό καλό’ πάνω από τον Σαμ, ούτε αυτό είναι παράλογο. Μεγάλωσε ακούγοντας τον πατέρα του να του λέει ‘πρόσεχε τον αδελφό σου.’ Τα λόγια έχουν χαραχτεί μέσα του. Συμβαίνει σε όλους νομίζω, με κάτι που μας λένε οι γονείς μας όταν είμαστε μικροί. Ε, αυτό το κάτι μας εντυπώνεται στο μυαλό και δεν φεύγει ποτέ.

Νομίζω λοιπόν, πως όσο παράλογη και μπερδεμένη, είναι η αγάπη του Ντιν για τον Σαμ και ανάποδα μπορεί ως ένα βάθμο να δικαιολογηθεί. Όταν η μόνη σου άγκυρα σε έναν τρελό κόσμο είναι ένα μόνο άτομο, κάνεις τα πάντα για να μην το χάσεις. έτσι και ο Σαμ με τον Ντιν… θα έκαναν τα πάντα ο ένας για τον άλλον. Αυτό νομίζω είναι και το… κακό τους κομμάτι. Κανείς δεν είναι απόλυτα καλός ή κακός. Έτσι λοιπόν και τα αδέλφια.

Latest

More Articles Like This

13
0
Would love your thoughts, please comment.x
()
x