Το Supernatural είναι μια σειρά με πολλές meta-αναφορές στην ποπ-κουλτούρα. Σε κάθε επεισόδιο υπάρχουν ατάκες ή καταστάσεις που παραπέμπουν σε ταινίες, άλλες τηλεοπτικές σειρές, σε διάσημους καλλιτέχνες, ακόμα και σε ιστορικά γεγονότα ή πρόσωπα, και στη λαογραφία του πλανήτη όλου.
Πάμε να δούμε τις αναφορές του 302ου επεισοδίου του Supernatural:
ΤΙΤΛΟΣ ΕΠΕΙΣΟΔΙΟΥ: “Peace of Mind”
Η φράση θα μπορούσε να αποδοθεί στα ελληνικά με το “έχω το κεφάλι μου ήσυχο”. Είναι το αίσθημα ηρεμίας που νοιώθει κάποιος όταν δεν έχει ανησυχίες και φόβους.
Πέρα από την κυριολεκτική του σημασία (που παραπέμπει και στο θέμα του επεισοδίου), ο τίτλος αναφέρεται στο ομώνυμο τραγούδι του συγκροτήματος Boston, από το παρθενικό τους άλμπουμ που είχε τον ίδιο τίτλο:
ΑΛΛΕΣ ΑΝΑΦΟΡΕΣ
Στην εναρκτήρια σκηνή του επεισοδίου βλέπουμε τον Conrad να περνάει τρέχοντας μπροστά από έναν κινηματογράφο, όπου προβάλλεται είναι μια live-action εκδοχή του Scooby-Doo.
Στον αρχικό του διάλογο με τον Dean, ο Castiel χρησιμοποιεί την παλιομοδίτικη έκφραση “until the cows come home” (= μέχρι να επιστρέψουν οι αγελάδες στο σπίτι), που σημαίνει “πολλές ώρες”, προσδιορίζοντας συνήθως το πόσο αργά θα μείνει κάποιος έξω από το σπίτι διασκεδάζοντας. Η φράση έχει τις ρίζες της σε μια εποχή που οι άνθρωποι ήξεραν τι ώρα επιστρέφουν οι αγελάδες για το άρμεγμα (στις 4-5 το ξημέρωμα). [πηγή]
Η ειδυλλιακή κοινότητα του Charming Acres στο subplot των Sam & Castiel, θυμίζει την ταινία Pleasantville (1998), στην οποία δυο αδέρφια καταλήγουν σε μια ασπρόμαυρη τηλεοπτική σειρά της δεκαετίας του ’50, όπου αρχικά όλα φαίνονται τέλεια. Στην προσπάθειά τους να ενσωματωθούν στη μικρή κοινότητα του Pleasantville, συνειδητοποιούν τα κοινωνικά προβλήματα που κυριαρχούν, όπως ο ρατσισμός και η απώλεια της ελευθερίας του λόγου.
O Sam και ο Castiel ερευνούν την υπόθεση του θανάτου του Conrad παριστάνοντας τους πράκτορες του FBI. Στο διάλογο που έχουν με τον αρχικό Justin Smith, εκείνος τους αποκαλεί “G-Men“, που είναι μια παλιομοδίτικη έκφραση της αργκό για τους κυβερνητικούς υπαλλήλους (government men). Κυρίως χρησιμοποιείται για το FBI. [πηγή]
Τα ψευδώνυμα που χρησιμοποιούν ως FBI είναι “Πράκτορες Scholz και Delp”. Ο Tom Scholz είναι ιδρυτικό μέλος και συνθέτης του συγκροτήματος Boston, ενώ ο Brad Delp ήταν ο κεντρικός τραγουδιστής τους μέχρι τον θάνατό του το 2007. [πηγή]
Όταν ο Justin Smith δείχνει να μην αναγνωρίζει τι είναι το κινητό στα χέρια του Sam, ο Castiel λέει ότι “ίσως είναι Μορμόνοι“. Ως Μορμόνοι (όρος που για κάποιους θεωρείται υποτιμητικός) χαρακτηρίζονται τα μέλη της ευρύτερης χριστιανικής κίνησης των Αγίων των Τελευταίων Ημερών. Οι αρχές του δόγματος αυτού είναι πιο ‘παλιομοδίτικες’, αφού μεταξύ άλλων, ακολουθούν με αυστηρότητα τη σεξουαλική καθαρότητα εκτός γάμου, και κατακρίνουν ό,τι θεωρούν προσβολή στα ήθη, όπως το αλκοόλ και τον καπνό, ή ακόμα και την τεχνολογία.
Το ίδιο το ονοματεπώνυμο του Justin Smith είναι πιθανώς αναφορά στον Joseph Smith, προφήτη της Εκκλησίας του Ιησού Χριστού των Αγίων των Τελευταίων Ημερών. [πηγή]
Griffin: He comes in looking like he’s been running all night, asks for my phone, then he just… went all Scanners.
Castiel: Was it more Scanners 1, 2, or 3?
Η ταινία Scanners (1981) του David Cronenberg, καθώς και τα sequels της, έχουν ως πρωταγωνιστές πανίσχυρους τηλεπαθητικούς/τηλεκινητικούς ανθρώπους που μπορούν να σκοτώσουν με το μυαλό τους, κάνοντας τα κεφάλια των θυμάτων τους να εκραγούν.
Castiel: It’s like were stepping into a “Saturday Evening Post“. I look at them sometimes after you fall asleep at night. They’re very soothing.
Το Saturday Evening Post είναι ένα περιοδικό που κυκλοφορεί στις ΗΠΑ από το 1821 (όταν εμείς είχαμε επανάσταση, αυτοί είχαν περιοδικά κατάλαβες). Στις αρχές μέχρι και μετά τα μέσα του 20ου αιώνα, ήταν το πιο δημοφιλές εβδομαδιαίο περιοδικό ποικίλης ύλης της μεσαίας τάξης. Το στιλ του Charming Acres θυμίζει τα εξώφυλλα εκείνης της εποχής, τα περισσότερα ζωγραφισμένα από τον Norman Rockwell. [πηγή]
Σε μια συμβολική σκηνή, ο Dean δίνει στον Jack να διαλέξει ανάμεσα σε δυο τυλιγμένα κεκάκια, ένα λευκό που αναγράφει “angel food cake” (κέικ των αγγέλων) και ένα σκούρο που αναγράφει “devil’s food cake” (κέικ του διαβόλου). To Κέικ των Αγγέλων είναι ένα αφράτο κέικ που φτιάχνεται με ασπράδια αυγών, αλεύρι και ζάχαρη, ενώ το Κέικ του Διαβόλου είναι ένα αφράτο, αλλά πλούσιο, κέικ σοκολάτας. [πηγή]
Donatello: When I need to ‘blend,’ I ask myself, ‘What would Mister Rogers do?’
Jack: Who’s Mr. Rogers?
Donatello: The best man I know.
Jack: Sam and Dean are the best men I know.
Donatello: So, ergo, whenever you don’t want them to worry, just think ‘WWWD’ — ‘What Would the Winchesters Do?’
Ένα συχνό σεναριακό κλισέ είναι το «What would [x] do?» (= τι θα έκανε ο [χ]; ) και χρησιμοποιείται όταν ένας χαρακτήρας αναρωτιέται τι θα έκανε κάποιος άλλος στη θέση του. Αυτός ο κάποιος μπορεί να είναι θρησκευτική φιγούρα (συνήθως ο Ιησούς), κάποιος μέντορας, ή γενικά κάποιος που ο εν λόγω χαρακτήρας σέβεται πολύ. [πηγή]
Είχαμε μάθει από το The Rising Son ότι ο άψυχος Donatello ακολουθεί τη φιλοσοφία του Fred Rogers, του καλοσυνάτου παρουσιαστή της παιδικής σειράς Mister Roger’s Neighborhood.
Η απεικόνιση των δυνάμεων της Sunny, και το ηχητικό εφέ που χρησιμοποίησε ο σκηνοθέτης, θυμίζουν πολύ των πρωταγωνιστικό χαρακτήρα της σειράς Preacher που έχει τις ίδιες ικανότητες νοητικού ελέγχου.