Jus In Bello 2015 | Η εμπειρία ενός Convention | JIBCON6
To Jus In Bello 2015 έγινε στην Ρώμη της Ιταλίας στο ΠΣΚ 15-17 Μαΐου στο Hilton Rome Airport Hotel. Το Supernatural Greece παρευρέθηκε για πρώτη φορά σε Convention της σειράς και σας μεταφέρουμε όλες τις εμπειρίες μας λεπτομερειακά, με panels, αυτόγραφα, φωτογραφίες, βίντεο και όλα τα παραλειπόμενα.
Οι Guests…
- Jensen Ackles–@JensenAckles
- Jared Padalecki–@jarpad
- Misha Collins–@mishacollins
- Mark Sheppard–@Mark_Sheppard
- Tahmoh Penikett–@TahmohPenikett
- Osric Chau–@OsricChau
- Rob Benedict–@RobBenedict
- Richard Speight Jr.–@dicksp8jr
- Greyston Holt–@greystonh
- Jim Beaver –@jumblejim
- Felicia Day –@feliciaday
- Robert Singer no twitter
- Jason Manns–@jasonmanns
Tα tags για το Twitter είναι #JIBCon, #JIB6 και #JusInBelloCon6
Το πρωτο μας Convention δεν ήταν όπως το περιμέναμε. Ήταν ακόμα καλύτερο, ακόμα πιο εντυπωσιακό, ακόμα πιο θερμό, ακόμα πιο… Supernatural! Φτάσαμε αεροπορικώς στην Ρώμη από Αθήνα στις 8 το πρωί(τοπική ώρα, και από δω και πέρα θα μιλάμε για ώρες Ρώμης όταν λέμε για το convention) και κατευθυνθήκαμε κατευθείαν στο ξενοδοχείο όπου φιλοξενείται το συνέδριο ώστε να παραλάβουμε τα πάσα μας.
Passes
Τα πάσα είναι ουσιαστικά τα “κλειδιά” του κάθε ατόμου με τα οποία μπορεί να βρίσκεται στο Convention. Χωρίζονται σε 4 κατηγορίες:
- Angels. Οι… άγγελοι είναι οι πιο δυνατοί. Μπορούν να μπουν σε κάθε panel, να έχουν τις πρώτες θέσεις, καθώς και να συμμετέχουν σε δραστηριότητες που κανείς άλλος δεν μπορεί. Είναι πρώτοι στις λίστες για αυτόγραφα, φωτογραφίες κτλ. Δικαιούνται δωρεάν αυτόγραφα, και έχουν πρόσβαση σε cocktail party με τους ηθοποιούς.
- Demons. Οι… δαίμονες είναι πιο αδύναμοι από τους αγγέλους. Μπορούν να μπουν σε κάθε panel, αλλά οι θέσεις δεν είναι τόσο μπροστά. Έχουν μεγαλύτερη προτεραιότητα από τους Sinners, Hunters. Δικαιούνται δωρεάν αυτόγραφα.
- Sinners. Οι… αμαρτωλοί της υπόθεσης μπορούν να μπουν σε κάθε panel, χωρίς όμως να έχουν και την καλύτερη θέση. Έχουν προτεραιότητα μόνο από τους Hunters. ΔΕΝ δικαιούνται δωρεάν αυτόγραφα.
- Hunters. Οι… κυνηγοί(αρκετά τιμητικός τίτλος) ΔΕΝ δικαιούνται να μπουν σε κανένα Panel. Όμως έχουν πρόσβαση σε ένα ξεχωριστό δωμάτιο, το οποίο έχει projectορα που μπορείς να βλέπεις κανονικά τα panels με ήχο και εικόνα. Δικαιούνται δωρεάν αυτόγραφα. ΔΕΝ έχουν καμία προτεραιότητα.
Κάθε πάσο φυσικά διαφέρει οικονομικά. Τα πιο ακριβά είναι των Angels και τα πιο φτηνά των Hunters. Τα πάσα αλλάζουν τιμές χρόνο με τον χρόνο.
Στην Ρώμη βρεθήκαμε, ως παρέα, 5 άτομα. Ορέστης, Σαββίνα, 2 Ειρήνες (ούτε στημένο να ‘ταν) και η Νατάσσα. Τα πάσα μας ήταν Hunters και τα παραλάβαμε πρωί πρωί. Δεν βγήκαν από το λαιμό μας για τις επόμενες 3 ημέρες. Μη σας πω βάλτε άλλες τόσες και μετά γιατί ήταν σχεδόν αδύνατο να δεχτούμε ότι τελείωσε. Το ξενοδοχείο στο οποίο μείναμε ήταν το “Hilton Garden Inn” και ήταν σχεδόν δίπλα από αυτό που στέγαζε το Convention. Παρ’ ότι μόλις είχαμε πατήσει το πόδι μας στην Ρώμη, το κλίμα ήταν θερμό όχι μόνο στο ξενοδοχείο, αλλά ακόμα και στο αεροδρόμιο ή στον δρόμο. Όταν κάποιος από τους fans έβλεπε έναν άλλον με πάσο στο λαιμό, δεν υπήρχε περίπτωση να μην υπάρξει – τουλάχιστον – ένα “γεια”. Είναι πανέμορφη εμπειρία να ζήσεις από κοντά μια πραγματική #SPNFamily…
Αφού τακτοποιηθήκαμε στο ξενοδοχείο μας, το πρόγραμμα του Convention έλεγε ότι όλα ξεκινάνε στης 15:00 με ένα μεγάλο opening και την αρχή των Panels.
Δωμάτιο Hunters
Το δωμάτιο προοριζόταν κυρίως για τον projectορα των Hunters(βλέπε πιο πάνω), αλλά πρόσβαση είχε ο καθένας που είχε πάσο. Εκεί υπήρχαν καθίσματα για τον καθένα και στο πίσω μέρος του δωματίου έναν μεγάλο πάγκο ο οποίος αποτελούταν από είδη δώρων και ενθυμίων που μπορούσε κάποιος να αγοράσει ό,τι ήθελε. Ήταν ίσως και το μοναδικό σημείο στο οποίο απογοητεύτηκα από το Convention. Οι περισσότερες μπλούζες ήταν ροζ(!), χωρίς κάποια ιδιαίτερη στάμπα. Οι κούπες πωλούνταν σε ακριβή τιμή και είχαν στάμπες από παλαιότερα Conventions. Αν ήθελες κάποιο ενθύμιο που να σου θύμιζε ότι πήγες εκεί, θα έπρεπε π.χ. να πάρεις μια κούπα που έλεγε “Jus in Bello 2”, ενώ βρισκόσουν στο 6ο. Τέλος, μπορούσες να βρεις φωτογραφίες των ηθοποιών καθώς και εντυπωσιακά fan art εκτυπωμένα.
Theme Convention
Το Convention είχε το δικό του ξεχωριστό Theme. Κι όταν λέμε theme, εννοούμε τα πάσα, τα χρώματα και τις κάρτες για τις φωτογραφίες. “Η Αλίκη στην Χώρα των Θαυμάτων” λοιπόν σε Crossover με το Supernatural! Ένα όμορφο παραμύθι για εμάς…
Οι πρώτες ώρες του Convention ήταν υπερβολικά περίεργες. Δεν ήξερες που πατάς και που βρίσκεσαι. Προσπαθούσες να μάθεις τον χώρο, να συνηθίσεις τον τεράστιο όγκο κόσμου και απλά να καταλάβεις ΤΙ ΣΤΟ ΔΙΑΟΛΟ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΕΔΩ;!; Φοβήθηκα σε κάποια δόση ότι θα αργήσουμε να προσαρμοστούμε και θα χάσουμε πολλές στιγμές που θα θέλαμε. Δεν υπάρχει καλύτερο πράγμα, όμως, από το να αφήνεις τον εαυτό σου να παρασύρεται και να μην σκέφτεσαι πολλά. 2 ώρες μετά την έναρξη του Con, όλα πήραν τον δρόμο τους. Προσαρμοστήκαμε στα πάντα πολύ πιο γρήγορα απ’ ότι μπορεί κανείς να φανταστεί. Αυτόγραφα και φωτογραφίες ξεκίνησαν ήδη και εσύ απλά έπρεπε να φτιάξεις το πρόγραμμά σου με τέτοιον τρόπο, ώστε να κερδίσεις όσο περισσότερο χρόνο μπορείς χωρίς να χάσεις καμιά φωτογράφηση, κανένα αυτόγραφο και φυσικά καμιά εμπειρία. Όπως και έχεις φτιάξει όμως το πρόγραμμά σου, όσο καλύτερα και να το έχεις στο μυαλό σου, δεν πρόκειται να πάνε ακριβώς όπως τα έχεις σχεδιάσει.
Οι ουρές ήταν συνήθως τεράστιες, οπότε αν έβρισκες λίγο περισσότερο χώρο κάπου, ΕΠΡΕΠΕ να χωθείς χωρίς δεύτερη σκέψη. Όσο πιο γρήγορα τελειώνεις με τις υποχρεώσεις σου, τόσο καλύτερα ώστε να φύγει το άγχος και να μπορείς να κυκλοφορείς πιο ελεύθερα.
Δωμάτιο των Panels
Πρόκειται για ένα τεράστιο δωμάτιο με πάρα πολλές καρέκλες. Σκεφτείτε το ως μια μεγάλη αίθουσα σαν αυτές που γίνονται οι γιορτές στα σχολεία μας. Μπροστά μπροστά μια σκηνή πολύ μικρότερη απ’ ότι φαίνεται στα βιντεάκια. Πάνω σε αυτήν δώρα και… παιχνίδια για τους ηθοποιούς.
Στο δωμάτιο των Panels γίνονταν και οι συναυλίες των Jason Manns και Rob Benedict.
Κάθε καρέκλα είχε και έναν αριθμό στο πάνω μέρος της. Ο αριθμός αντιστοιχούσε στον αριθμό του πάσου του καθένα.
Στη μέση του δωματίου υπήρχε μια κάμερα που κατέγραφε ΚΑΘΕ panel, του κάθε guest. Η κάμερα ανήκε στο staff του Convention και δυστυχώς τα βίντεο δεν μοιράζονται, ούτε κοινοποιούνται σε εμάς.
Αυτόγραφα
– Δίπλα από το δωμάτιο των Hunters υπήρχε ένα ξεχωριστό, αυτό για τα αυτόγραφα. Τέσσερα τραπεζάκια, στα οποία πήγαιναν κάθε τόσο οι ηθοποιοί(σύμφωνα πάντα με το πρόγραμμα) για να υπογράψουν σε κάτι δικό σου. Η… επίσημη γραμμή από το Convention έλεγε ότι μόνο προϊόντα της σειράς μπορούν να υπογραφούν. Πάνω κάτω κάτι τέτοιο δεν ίσχυε, καθώς ακόμα κι αν είχες κάποιο δικό σου τετράδιο ή κάποια ζωγραφιά, κανείς δεν θα σου έλεγε και τίποτα, ενώ ούτε οι ίδιοι οι ηθοποιοί είχαν κάποιο θέμα όπως είναι φυσιολογικό.
– Στο δωμάτιο των Hunters υπήρχαν κάποιες ζωγραφιές και αφίσες που μπορούσες να αγοράσεις, ώστε να υπογράψουν εκεί οι ηθοποιοί.
– Μαζί με τα πάσα μας την Παρασκευή, πήραμε δωρεάν μια κάρτα στην οποία υπήρχε μπόλικος χώρος για όλα τα αυτόγραφα.
– Ως Hunters δικαιούμασταν δωρεάν αυτόγραφα από τους εξής ηθοποιούς:
- Jensen Ackles–@JensenAckles
- Jared Padalecki–@jarpad {ΔΕΝ ΗΡΘΕ}
- Misha Collins–@mishacollins
- Mark Sheppard–@Mark_Sheppard
- Tahmoh Penikett–@TahmohPenikett
- Osric Chau–@OsricChau
- Rob Benedict–@RobBenedict
- Richard Speight Jr.–@dicksp8jr
- Greyston Holt–@greystonh
Για τους υπόλοιπους ή για εξτρά αυτόγραφα, θα έπρεπε να τα… σκάσεις!
– Στο δωμάτιο για τα αυτόγραφα είχες την δυνατότητα ελεύθερα να μιλάς με τους πρωταγωνιστές και η μοναδική ευκαιρία να τους δώσεις κάποιο δώρο που έχεις ετοιμάσει γι’ αυτούς. Κανείς δεν έχανε την ευκαιρία να συνομιλήσει μαζί τους, να χαιρετηθεί και να συστηθεί, ενώ αρκετοί ηθοποιοί όσο κουρασμένοι και να ήταν αγκάλιαζαν τους fans (και κυρίως τις fans που είχαν ξεσπάσει σε κλάμματα). We are family guys…
– Έτσι, λοιπόν, σε κάθε μου ευκαιρία δεν δίστασα και εγώ να συστηθώ σε όλους τους ηθοποιούς που βρέθηκαν εκεί και να μιλήσω για όλα όσα έχουμε δημιουργήσει περήφανα εδώ στην Ελλάδα. Είναι όμορφο και μαγικό να σφίγγεις το χέρι του Jensen, να του λες “My name is Orestis, I’m from Greece and I’m the owner of greek website supernaturalgreece.gr. Thank you for everything“, να βλέπεις ένα τεράστιο χαμόγελο και να σου λέει “Thank you, buddy…“.
– Δώσαμε σε Misha Collins και Jensen Ackles τα τετράδια που ετοιμάσαμε με τις ευχές σας, τα αφιερώματά σας, τις ζωγραφιές σας και τα ευχαριστώ σας. Τα άνοιξαν και οι 2 χαμογελώντας, τα ξεφύλλισαν και μας ευχαρίστησαν όλους θερμά. Ο Jensen δέχτηκε πρόθυμα να πάρει τα δώρα και του Jared που δεν παρευρέθηκε και μας υποσχέθηκε ότι θα του τα δώσει ο ίδιος. Φτιάξαμε για τους τρεις από ένα μπλουζάκι Supernatural Greece τα οποία τους άρεσαν πολύ!
– Όταν μιλάς για όλα αυτά στον Jensen, τον κοιτάς στα μάτια και σου σφίγγει με χειραψία το χέρι, η καρδιά σου χτυπά τόσο γρήγορα όσο και όταν κοιτάς στα μάτια από το άλλο σου μισό.
– QUIZ: Η παραπάνω φωτογραφία είναι από τα αυτόγραφα που πήρα. Για να δω, μπορείτε να καταλάβετε ποιο αυτόγραφο ανήκει στον καθένα;
PHOTO OPS
Υπήρχαν 2 ξεχωριστά δωμάτια για τις φωτογραφίσεις στο ξενοδοχείο. Ένα κυρίως και ένα… ορεκτικό.
– Το πρώτο δωμάτιο συνήθως ήταν καθ’ όλη τη διάρκεια του Convention ανοιχτό.
– Το δεύτερο άνοιγε όταν χρειάστηκε να υπάρξουν 2 δωμάτια, καθώς κανείς δεν έπρεπε να μείνει χωρίς φωτογραφία από την στιγμή που είχε πληρώσει ήδη.
Felicia Day
Η πρώτη μου φωτογράφιση ήταν με την γλυκιά Felicia Day. Γλυκιά; Και λίγα λέω κύριοι! Μια πανέμορφη γυναίκα που την αδικεί πολύ ο φακός της τηλεόρασης. Η μόνη (δυστυχώς) γυναικεία παρουσία από το cast στο convention της Ρώμης έδινε μια όμορφη, μοναδική, ξεχωριστή, γλυκιά αίγλη στο συνέδριο που δεν θα υπήρχε αν έλειπε η… Τσάρλι.
Θα πρέπει να προσέχετε πολύ ποια θα είναι η πρώτη σας φωτογραφία. Και εγώ επέλεξα την λάθος. Γιατί; Γιατί πραγματικά “χάνεσαι”. Ήρθε η σειρά μου λοιπόν για την φωτογραφία μου με την Felicia και το μυαλό μου σταμάτησε να λειτουργεί. Την κοίταξα, με κοίταξε και μου λέει “Nice T-Shirt.” Εκεί είναι που θόλωσα και δεν μπορούσα να μιλήσω. Το μυαλό θόλωσε, λογικό όταν καταλαβαίνεις ότι η FELICIA DAY σε κοιτάζει και σου λέει ότι έχεις ωραία μπλούζα.
“Holy crap, κάτι πρέπει να πεις. Μίλα γιατί δεν μιλάς. Ντροπή, η κοπέλα σου είπε ότι η μπλούζα σου είναι ωραία.” Κάπου εκεί βγήκαν κάποια λόγια που μόνο αγγλικά δεν θύμισαν:
“Th-th-thnks…” Δεν ξέρω τι με είχε πιάσει. Είναι τόσο όμορφη από κοντά, που απλά ήταν μέγα λάθος να ήταν η πρώτη μου φωτογραφία.
ΥΓ: Η αμηχανία φαίνεται στο πρόσωπό μου.
Richard Speight Jr.
Δεύτερη φωτογράφιση και πολύύύύύύ πιο… άνετη, αυτή με τον Richard Speight Jr. Μετά από το… κάζο με την Felicia, ένιωσα άλλος άνθρωπος με τον “Γαβριήλ/Trickster“. Ο ηθοποιός και σκηνοθέτης – πλέον – του Supernatural ήταν με το χαμόγελο στα χείλη και δεν χάλασε το χατήρι σε κανέναν fan.
– Hey buddy!
– Hi Richard! Point me with your finger…
ΜΠΟΥΜ το φλας και ο Richard με ευχαρίστησε για την φωτογραφία. Το χαμόγελο μου τα λέει όλα. Convention Photo Ops Πράξη 2η, τέλος…
Robert Benedict
Ένας υπέροχος άνθρωπος. Και λίγα λέω. Δεν έχω ξαναδεί πιο χαμογελαστό άνθρωπο στη ζωή μου. ΠΟΤΕ! Είναι άλλο να το λέω και άλλο να το βλέπει κάποιος. Χαμογελούσε σε κάθε του φωτογραφία, σε ολόκληρη τη συναυλία του και το ευχαριστιόταν τόσο πολύ που απλά δεν χόρταινες πολλές φορές να τον κοιτάζεις. Ακόμα και τις μαύρες σου να είχες, θα κοίταζες τον Rob και θα… έπαιρνες την ελπίδα που χρειαζόσουν. Έχει περάσει πολλά στη ζωή του και ξέρει πως η ελπίδα και το χαμόγελο είναι το παν σε αυτόν τον κόσμο…
Δεν είχα ιδέα πως να βγάλω αυτή τη φωτογραφία. Δίπλα σου ο… “Θεός“. Τι να κάνεις άραγε; Πήγα, με χαιρέτισε, με έπιασε από τον ώμο και με ευχαρίστησε για την στιγμή.
Mark Sheppard
O πιο… περίεργος όλων ήταν ο Mark Sheppard. Είχε ένα “υφάκι” και έβγαζε έναν εγωισμό που αν δεν τον ήξερες ή δεν τον είχες ξαναδεί σε βιντεάκια από Conventions θα τον παρεξηγούσες σίγουρα. Απαντούσε σε όποιες ερωτήσεις αυτός ήθελε και όπως ήθελε, ενώ στις φωτογραφίσεις αρνιόταν να κρατήσει ή να φορέσει οτιδήποτε μπορεί να έφερνε κάποιος fan. Δεν ήταν όμως κακός, ούτε το κανε για να φανεί… ντίβα. Έτσι απλά είναι ο Mark. Πάρτε για παράδειγμα συνεντεύξεις του σε επίσημες ιστοσελίδες του Comic Con. Έχει αυτό το… υφάκι ρε παιδί μου. Αλλά γι’αυτό τον γουστάρεις.
Και για να μην φανώ ότι μας χάλασε ο Mark, οφείλω να ομολογήσω ότι χαμογελούσε και μιλούσε μέχρι και στους διαδρόμους του ξενοδοχείου με τους fans χωρίς κανένα παράπονο και στα αυτόγραφα και στις φωτογραφίσεις πάντα χαμογελούσε.
Και αφού έχουμε πάρει τον αέρα των φωτογραφήσεων, πλέον, καθόσουν στην ουρά και απολάμβανες την κάθε στιγμή, την κάθε φωτογραφία κάθε fan. Ο Mark είναι μεγάλος θαυμαστής του Doctor Who και ακόμα και σήμερα δίνει την φωνή του στα trailers των νέων επεισοδίων της σειράς, ενώ παράλληλα έχει παίξει σε 2 επεισόδια παρέα με τον Matt Smith…
Έτσι λοιπόν είχα μαζί το δικό μου Sonic Screwdriver και όταν κατευθύνθηκα προς τον Mark εκείνος το έπιασε από το χέρι μου και άρχισε να παίζει λιγάκι.
– Is it the real one?
– Sure…
Έμεινα λίγο αμήχανος για κάποια δευτερόλεπτα γιατί δεν ήξερα αν πρέπει να συνεχίσουμε στην φωτογράφιση, λόγω κόσμου, ή να τον αφήσω να συνεχίσει να παίζει σαν ένα μεγάλο fanboy. Μου έδωσε το Screwdriver πίσω και πήγα να τον… σκανάρω α λα Doctor αλλά δεν με άφησε!
– It’s not a weapon…
– Yeah, I know… (Τι του λες τώρα!!)
Έτσι μου ζήτησε να κοιτάξουμε την κάμερα και να χαμογελάσουμε. ΜΠΟΥΜ!
Jensen Ackles
H στιγμή που περίμενα τόσο καιρό. 1 ολόκληρο χρόνο, από την στιγμή δηλαδή που αποφάσισα όταν θα παρευρεθώ στο Convention. Το είχα πλάσει στο μυαλό μου εκατομμύρια φορές, ανυπομονούσα όπως ένα μικρό παιδί περιμένει πως και πως να πάει στο τσίρκο για πρώτη φορά, όπως ένας μαθητής ανυπομονεί για την ετήσια εκδρομή του σχολείου. Οι σκέψεις και τα όνειρα είχαν τελειώσει. Ήρθε η ώρα για την γνωριμία με τον Jensen Ackles.
Την φωτογράφιση την θες όσο πιο υπέροχη μπορείς. Χωρίς καμιά ατέλεια, χωρίς τίποτε να πάει στραβά.
Περίμενα περίπου μιάμιση ώρα στην ουρά της φωτογράφισης, στην οποία κάθε φορά, κάθε μέρα γινόταν της… κακομοίρας. Όπως καταλαβαίνετε, όσο η ώρα περνούσε τόσο η καρδιά πήγαινε όλο και πιο γρήγορα. Προσπαθείς να ηρεμήσεις τον εαυτό σου αλλά δεν μπορείς. Θα γνωρίσεις τον Jensen Ackles, θα τον αγκαλιάσεις και θα βγεις φωτογραφία μαζί του. Dude, YES!!!
Ενώ άφηνα τα πράγματά μου για την φωτογράφιση, στο δωμάτιο βρισκόταν η Daniela (διοργανώτρια του Convention). Προς ευχαρίστησή μου κατάλαβε ποιος είμαι όταν μιλήσαμε και μάλλον αφήσαμε το… στίγμα μας καθώς όπως είπε ήμασταν οι “5 guys from Greece”!
Κλαμμένα, ευτυχισμένα πρόσωπα κυριαρχούσαν με τις φωτογραφίες με τον Jensen. Η ώρα περνούσε και η δική μου στιγμή είχε φτάσει. Τρέμοντας φτάνω:
– Hi Jensen!
– Hi man!
Του έδωσα το χέρι μου και μου το έσφιξε. Η ιδέα μου για την φωτογραφία ήταν να μου “μεταφέρει” το Σημάδι του Κάιν. Όπερ και εγένετο. Με καθοδήγησε ο ίδιος για το που πρέπει να στηθώ και να κάτσω, αλλάζοντας θέσεις οι 2 μας. Γραπώνει το χέρι μου, παίρνει αγριεμένη φάτσα. Έτσι θα έπρεπε και εγώ αλλά κοιτάξτε πόσο ευτυχισμένη σκατόφατσα μου βγήκε εν τέλη! Τι να κάνεις; Φωτογραφίζεσαι με τον Jensen Ackles, σε μια στιγμή που θα την θυμάσαι για όλη σου την ζωή.
Φεύγοντας του ζήτησα μια αγκαλιά. Το σκεφτόμουν πολύ γιατί ντρεπόμουν να πω την αλήθεια μιας και περίμενε πολύς κόσμος ακόμα. Δε βαριέσαι. Ίσως να μην έχω ξανά την τεράστια αυτή ευκαιρία. Ο ίδιος, πιο πρόθυμος απ’ ότι περίμενα, μου απάντησε “εννοείται” και με αγκάλιασε μόνος του χτυπώντας μου την πλάτη.
Αυτό ήταν. Βγήκα τρεμάμενος και η επόμενη μισή ώρα ήταν “συνειδητοποιώ τι έχει συμβεί“.
Misha Collins
Πολύ περίεργη η ιστορία με την φωτογραφία του Misha. Όταν τον Αύγουστο βγαίνουν οι αγορές των φωτογραφιών για τους Jensen, Jared, Misha ξέρεις ότι είναι πάρα πολύ δύσκολο να τις πάρεις όλες. Τα λεφτά είναι πολλά οπότε αναγκαστικά διαλέγεις τον αγαπημένο σου. Έτσι αγόρασα φωτογραφία μόνο για τον Jensen και το πήρα απόφαση από την αρχή ότι δεν θα φωτογραφηθώ με… Σάμμυ και Κας.
Όμως ο Jared δεν ήρθε στο Convention και έτσι υπήρξαν αρκετές “κενές” θέσεις και φωτογραφίσεις και έτσι ΕΚΤΑΚΤΩΣ ανακοινώθηκαν νέες πωλήσεις για τον Misha κατά την διάρκεια του Convention. Έτσι εκεί που περίμενα σε κάποια από τις ουρές, κάνω 100άρι σπριντ α λα Κόουλ που θα βλέπε -πλέον- τον Δαίμονα Ντιν και προλαβαίνω μία εξτρά φωτογραφία από το πουθενά με 2ο πρωταγωνιστή της σειράς.
Απροσδόκητα το Σάββατο έψαχνα πόζα με τον… Κας. Τι να έκανα; Την λύση έδωσε η Σαββίνα. “Last time you zapped me someplace, I didn’t poop for a week…”
Έτσι και έγινε. Στο δωμάτιο που υπήρχε η φωτογράφιση με τον Misha υπήρξε πολύ γέλιο, όπως είναι λογικό. Πολύ αστείος, έκανε ό,τι του ζητήσουν οι fans. Δεν πολυμίλαγε από μόνος του αλλά έπαιρνε στάσεις στις φωτογραφίες πιο αστείες που αυτές που μπορεί κάποιος να φανταστεί.
Όταν ήρθε η σειρά μου του ζήτησα να πάρει το σοβαρό ύφος του Κας και να με “διακτινίσει” ενώ εγώ θα αρνιόμουν. Επιτυχία και αυτή η φωτογραφία και πολύ χαρούμενος που κατάφερα κάτι τέτοιο και με τον Misha.
Jim Beaver
Με τον Jim ήμασταν πλέον… γνωστοί! Ναι ναι κι όμως πόσο περίεργο μπορεί να ακούγεται αλλά είναι αληθινό. Μία βδομάδα μετά την συνέντευξή μας στην Αθήνα, είχαμε δώσει ραντεβού στην Ρώμη. Ο Jim ήταν εγκάρδιος και πολύ ζεστός με όλους τους fans και σε αγκάλιαζε με έναν πολύ μοναδικό τρόπο.
Κατά την διάρκεια της Παρασκευής και ενώ ήμασταν σε διάδρομο του ξενοδοχείου, ο Jim περνάει από μπροστά μας και σταματά να μας χαιρετήσει. Όχι απλά μας θυμήθηκε, αλλά μας αγκάλιασε και τους 5 σε μια αξέχαστη στιγμή στην οποία μας κοιτούσε όλο το Convention της Ρώμης και ο καθένας τους αναρωτιόταν τι το ιδιαίτερο έχουμε και ο Jim σταμάτησε να μας μιλήσει. Και η αμήχανη (κορδωμένη) στιγμή που φοράω μπλουζάκι “Supernatural Greece” και είμαι σε φάση “I’m Proud of Us…”
Στην φωτογράφιση του Jim ένιωθα ότι είμαι με κάποιον φίλο. Κανένα άγχος, ούτε πως θα μιλήσω, ούτε πως θα στηθώ κτλ. Πήγαμε, του είπα “καλημέρα” στα ελληνικά και είχα ένα βιβλίο μαζί μου το οποίο έχει γράψει και καλά ο Bobby Singer και είναι οδηγός προς κυνηγούς. Έτσι, τι καλύτερο από το να μου κάνει μαθήματα ο ίδιος;
Osric Chau
Osric Chau. Ένας μικρός θεούλης. Ο πιο αστείος, καλοσυνάτος guest. Πραγματικά χαιρόσουν που τον έβλεπες και σε έκανε να νιώθεις τόσο ξεχωριστά. Ήταν μακράν η πιο αστεία μου φωτογράφιση λόγω… backstory.
Και ενώ περίμενα στην ουρά για την δική μου φωτογράφιση, έβλεπα μπροστά αρκετά κορίτσια να βγάζουν ρομαντικές πόζες με τον Osric. Άλλες σφιχτές αγκαλιές, άλλες “φιλί”, άλλες σαν να είναι παντρεμένο ζευγάρι. Όταν λοιπόν άφησα τα πράγματά μου για την φωτογραφία, πριν καν μιλήσω ο Osric με πλησίασε, έπιασε με τα χέρια του το κεφάλι μου κοντά στα αυτιά και έκανε πως με φιλάει. Συνήθεια από όλες τις προηγούμενες φορές και όλο το δωμάτιο ξεκαρδίστηκε στα γέλια. Αφού ηρεμήσαμε, του ζήτησα να “παλέψουμε” μιας και ο Osric το… κατέχει το άθλημα των πολεμικών τεχνών.
Με ευχαρίστησε και μιας και ήταν η τελευταία φωτογράφιση έφυγα “σφαίρα” για αυτόγραφο του Jensen…
Συναυλίες
Το Σάββατο 16/05, ο Jason Manns έδωσε την δική του συναυλία. Ένας πολύ “όμορφος” άνθρωπος και υπέροχος τραγουδιστής με πολύ μελωδική φωνή. Μπορείτε να ακούσετε όλη τη συναυλία του με βίντεο κλικάροντας εδώ.
Ο Jason μετά την συναυλία βρέθηκε στο μπαρ του ξενοδοχείου μαζί με τους fans, όπου συνομίλησε και δεν δίστασε να βγάλει φωτογραφίες. Την ώρα της συναυλίας υπήρχε ένας… μπουφές με CDs του με τραγούδια όπου όποιος ήθελε αγόραζε.
Την Κυριακή 17/05, είχαμε την συναυλία του Rob Benedict και το τελευταίο κομμάτι του Convention. Διαβάστε αναλυτικά τι συνέβη και ακούστε την όλη με βίντεο κλικάροντας εδώ.
Η SPNFamily
Ό,τι και να γράφεις, ό,τι και να λες για την οικογένεια του Supernatural, δύσκολα κάποιος θα καταλάβει όλη αυτή την αγάπη που παίρνεις και όλη αυτήν την οικειότητα που νιώθεις μέσα στα Conventions. Οι χαιρετούρες με… “άκυρους”, οι γνωριμίες με παιδιά από ξένες χώρες, οι αγκαλιές στους αποχαιρετισμούς με ανθρώπους που έχεις δει ελάχιστες ώρες και ξέρεις ότι ίσως δεν θα ξαναδείς.
Τα νέα που μαθαίνεις από πρώτο χέρι για το Cast, π.χ. ο Misha βγήκε για τρέξιμο πρωί πρωί ενώ εμείς πηγαίναμε το Σάββατο την ίδια ώρα στο ξενοδοχείο, τα χαμόγελα κάθε ώρα του τριήμερου που βλέπεις γύρω σου, το αίσθημα άγχους κάθε φορά που βλέπεις κάποιον από το cast, την αγωνία ότι θα τους συναντήσεις, το κοινό πάθος που μοιράζεσαι με εκατοντάδες ανθρώπους που είναι γύρω σου.
Ο ελάχιστος ύπνος και η τρελή κούραση που σου αρέσει γιατί αξίζει, τα κλάμματα όλων των fans στο τέλος του convention, η αγωνία για τον Jared, η ζεστασιά που σου προσφέρει το cast και τα χαμογέλά τους. Τα πικρά δάκρυα που φεύγουν χωρίς να το καταλάβεις όταν ακούς για φινάλε το Carry on my wayward son.
Το τρελό πάθος του Jensen που σε πωρώνει λες και πήρες το Champions League, οι αστείες πλάκες του Misha και το γλυκύτατο χαμόγελο του Rob. Ο “τρελάρας” Richard και ο Mark που… τα ξέρει όλα. Η απίστευτη ομορφιά της Felicia και το πόσο μας έλειπε ο Jared, δίχως να τον έχουμε δει ποτέ στη ζωή μας. Ο χαμογελαστός Greyston και ο γεμάτος-ζωή Jim Beaver. Ο… μελωδικός Jason Manns, ο “σας-βγάζω-συνέχεια-βίντεο-για-να-σας-θυμάμαι” Tahmoh Penikett και ο πάντα φοβερός Robert Singer…
Η γλυκιά και στενάχωρη νοσταλγία για αυτήν την οικογένεια που πάντα θα έχεις και πάντα θα είναι μακρυά. Η νοσταλγία του Convention…
FINALE
H πιο μαγική στιγμή του παραμυθιού έμελλε να είναι μετά το τέλος του Convention. Και ενώ τα panels τελείωσαν οριστικά, οι fans μαζευτήκαμε όλοι στο διάδρομο του ξενοδοχείου έξω από το δωμάτιο των panels. Οι διοργανωτές πήγαν στο cast σαμπάνιες και για αρκετή ώρα περιμέναμε ανυπόμονα απ’ έξω για ένα τελευταίο αντίο. Το Convention είχε τελειώσει. Ο Jensen όμως δεν μας χάλασε το χατήρι και ήρθε εκεί που βρισκόμασταν ακολουθούμενος από το υπόλοιπο cast. Με το γνωστό του πάθος άρχισε να ζητά να τραγουδήσουμε “άλλη μια φορά”. Και έτσι στην απόλυτη ανατριχίλα ξεκινήσαμε…
Carry on my wayward son
There’ll be peace when you are done…
Lay your weary head to rest…
Don’t you cry no more….
Δεν ξεχάσαμε και τον Jared που φωνάξαμε σαν σε σύνθημα γηπέδου:
“Always keep fighting…”
Απολαύστε το και στο βίντεο παρακάτω:
ΥΓ: Έπρεπε να περάσουν 4 ολόκληροι μήνες για να καταφέρω να γράψω αυτό το άρθρο με τα κόπων και βασάνων. Πολύ δύσκολη η νοσταλγία εκείνων των ημερών, στις καλύτερες ημέρες της ζωής μου, στην πιο όμορφη εμπειρία που έχω ζήσει ποτέ. Εύχομαι να το καταφέρω και πάλι, και γιατί όχι την επόμενη φορά να είμαστε περισσότεροι οι Έλληνες fans…
ΥΓ2: Φωτογραφία βγάλαμε και με τον Cliff, bodyguard των Jensen/Jared που τον βρίσκαμε συχνά στους διαδρόμους του ξενοδοχείου.
ΥΓ3: Δείτε βίντεο που τραβήξαμε από το Convention κλικάροντας εδώ.
ΥΓ4: Κλικ εδώ για να διαβάσετε την εμπειρία της Νατάσας.
ΥΓ5: Παρακάτω σας βάζω και όλο το πρόγραμμα που ίσχυε για το Convention Jus In Bello 2015. Φυσικά γίναν κάποιες μικροαλλαγούλες αφού ο Jared δεν ήρθε.
THE END…
Υπέροχη εμπειρία, και υπέροχο άρθρο, μας πήγες με τα λόγια σου εκεί που δεν καταφέραμε να είμαστε κι εμείς! Ευχαριστούμε! 🙂
Πω ρε παιδια με πορώσατε άσχημα τώρα!! Θέλω κι εγω!! 😀
Μπράβο παιδιά!!! Σας ευχαριστούμε!!!
Πω πω! Πραγματικα το άρθρο ειναι τοσο τελειο! Μπραβο παιδια! Χαρηκα περισσοτερο απο οτι περιμενα απο την εμεπιρια σας!
Φοβερό άρθρο!!!Μας έδωσες ένα μικρό δείγμα από τη μαγεία αυτής της εμπειρίας!!!Ευχαριστούμε 🙂 😀
omfg.. that makes me cry.. <3
Για μια ακόμη φορά πήγα νοερά σ’ αυτό το convention. Η πρώτη ήταν όταν φύγατε για Ιταλία. Αυτές τις 4 μέρες που ήσασταν εκεί ήμουν νοερά μαζί σας! Η δεύτερη στη Θεσσαλονίκη. Σε ευχαριστούμε που μοιράστηκες αυτήν την μοναδική εμπειρία μαζί μας και σου εύχομαι πραγματικά να καταφέρεις να πας και φέτος και να καταφέρεις ακόμα και το ακατόρθωτο. Ένα convention εδώ! Ξέρω ότι είναι τρομερά δύσκολο αλλά τίποτα δεν είναι αδύνατο.
Αυτές είναι εμπειρίες μιάς ζωής!! Είστε πολύ τυχεροί όλοι σας!! Πολύ κούραση όντως αλλά όταν ζεις κάτι τέτοιο τα ξεχνάς όλα κ έχεις μια έκφραση “όντως το έζησα?? “
ακριβως σαν την δικη μου εμπειρια περιεγραψες οσα ενοιωσα ακριβως πριν 2 χρονια! χαχα 🙂
Νομζω θελω και εγω τωρα 😛