5 αποχρώσεις των αδελφών Winchesters (s.1 – s.11): Μέρος Β΄- Sam Winchester

Καλύτερα Επεισόδια του Supernatural

Iro
Iro
Από πάντα ήμουν fan των σειρών μυστηρίου αλλά στο Supernatural βρήκα το συνδυασμό που αναζητούσα: αγωνία, χιούμορ και πάλι αγωνία. Αυτό που με κέρδισε στην αγαπημένη μας σειρά είναι ότι τα απίθανα φαίνονται τόσο αληθινά και οι πρωταγωνιστές δεν είναι οι κλασσικοί σούπερ ήρωες, στοιχεία που την κάνουν να ξεχωρίζει από άλλες σειρές του ίδιου είδους. Από τότε (2007) η σχέση μου με το Supernatural είναι καρμική ιδιαίτερα όταν ανακάλυψα ότι αρέσει και σε κάποιον άλλο ο Bob Seger! (Dean)

“I’m much too strong not to compromise, now I see what I am is holding me down I’ll turn it around oh yes I will…” Boston – Don’t look back

«Dean, you’re gonna have to let me go my own way»: Ο Sam Winchester, προικισμένος με χαρίσματα (phychic wonder), ποτισμένος με δαιμονικό αίμα (boy with the demon blood), προορισμένος να γίνει το «δοχείο» του Εωσφόρου πάλεψε να εναντιωθεί στην σκοτεινή μοίρα του (όπως όλοι οι Winchesters…). Παιδικά χρόνια που μάλλον δε θα τα ζήλευε κανείς…: χωρίς μητέρα, με έναν πατέρα απόντα, κάτω από τη σκιά ενός κυριαρχικού αδερφού, με μοναδικό φίλο για χρόνια τον Sully που ο ίδιος δημιούργησε σε έναν μοναχικό φανταστικό κόσμο. Φυσική κατάληξη; Καθημερινή μάχη ανάμεσα στο θυμό και την αγάπη, την εκδίκηση και τη θυσία. Μισούσε τον πατέρα του; Όχι, μισούσε την απουσία του. Αδιαφορούσε για την family business; Όχι, θύμωνε με την αδυναμία του να απομακρυνθεί από αυτή. Μόνο ένας κέρδισε την αδιαμφισβήτητη αγάπη του, το όνομα αυτού: Dean Winchester ακόμα κι όταν αγανακτούσε μαζί του που δεν έβλεπε τίποτα στον ορίζοντα εκτός από κυνήγι (But there’s gotta be something that you want for yourself…).

«Ι’ve been looking up to you since I was four, Dean»: μικρός ήθελε να μοιάσει στον μεγάλο αδερφό αλλά γρήγορα κατάλαβε ότι δε θα γινόταν ποτέ Dean Winchester γιατί απλά ήταν ο Sam Winchester: αυτόνομος, δυνατός, σιωπηλά ορμητικός, αποφασιστικός αλλά ποτέ ανάλγητος και μισαλλόδοξος. Όσο και αν προσπαθεί φαίνεται αδύνατο να μην αποδεχτεί ότι και το δικό του αδύναμο σημείο είναι o μεγάλος αδερφός του (conjoined twins). Πάντα στο μάτι του κυκλώνα, είναι ο μόνος που μπορεί να κάνει τον Sam να τραβάει χειρόφρενο στην impala τραγουδώντας working on night moves ή κάνοντας τα μάτια του να χαμογελάσουν με την παιδική αφέλειά του (You get anything? Besides her number?) Ίσως κάποιες φορές να ευχόταν να ήταν και ο ίδιος έτσι… Μήπως όμως τότε να μην ήταν ο Sam; Ποιος ξέρει τελικά ποιος είναι ο ….δυνατός από τα αδέρφια; Σίγουρα ξέρει να ελέγχει περισσότερο από τον αδερφό του τα πάθη του και να επεξεργάζεται τα συναισθήματά του αντιμετωπίζοντάς τα face to face.

«Because I wanted to go to school and live my life»: Αλλά απλά δεν μπορεί να είναι πια ο Sammy, θέλει να είναι ο Sam. Που αναζητάει επιλογές για μια normal life (αρκετές αλλά μάταιες…), τολμάει να χαράξει άλλο δρόμο (law school,, Amelia, Ruby, Samuel) αλλά πάντα γύριζε στον Dean αφού τους ενώνει ένας δεσμός αγάπης, φιλίας, ζωής παρόλο που ορισμένες φορές δεν ανέχεται την απόλυτη συμπεριφορά του αδερφού του (Stop bossing me around, Dean!). Αν και ο Sam δε φαινόταν να διασκεδάζει να σκοτώνει – εκτός από τον κιτρινομάτη δαίμονα που του στέρησε την Jess και την Mary – σε αντίθεση με τον αδερφό του που δεν διστάζει να πάρει την…μοιραία απόφαση. Ευγενικός και συμπονετικός με τους άλλους προσφέρεται με ανιδιοτέλεια για την σωτηρία των άλλων όπως τότε που πήγε εκούσια στην κόλαση μαζί με την … μεταθανάτια παρέα του Αρχάγγελου Μιχαήλ και του Εωσφόρου. Φυσικά είχε και σκοτεινές περιόδους που με τη βοήθεια της οικογένειάς του (Dean, Bobby, Castiel) κατάφερε να βγει αλώβητος (?) όπως όταν εξόρκιζε τους δαίμονες με τις phychic δυνάμεις του ή όταν επέστρεψε από την κόλαση χωρίς την ψυχή του. Και ας μην μας διαφεύγει ότι μπόρεσε να ξορκίσει ακόμα και τον άγγελο που τον είχε καταλάβει (Gadreel) με την συναίνεση του αδερφού του (άλλη μια κίνηση απόγνωσης από τον Dean…).

«We still have options»: Εκ φύσεως αισιόδοξος, προνοητικός και με υψηλό το αίσθημα της πίστης υπήρξε το στήριγμα του Dean όταν ο αδερφός του είχε εγκαταλείψει κάθε ελπίδα και παραδινόταν μοιρολατρικά στο τέλος του…Ας μην ξεχνάμε πόσο αγωνίστηκε (αν και δεν τα κατάφερε) να τον κρατήσει μακριά από τα hellhounds ή πως εξόρκισε από τον μεγάλο του αδερφό τον δαίμονα που τον είχε καταλάβει. Πίσω από τα ανήσυχα μάτια κρύβονται αναμνήσεις μιας ήρεμης ζωής και τα όνειρα για ένα μέλλον με καλύτερες προοπτικές συνειδητοποιώντας ότι δεν μπορεί να γυρίσει την πλάτη σε αυτό που είναι τελικά, ένας πολύ δυνατός hunter (it’s too late to go back to our old lifes…).

«Listen to me, you’ve got this dark pit inside you. But thst doesn’t mean you have to fall in it»: Το βάρος της ψυχής του μεγαλώνει κάποτε από τις ενοχές για την ιδιαίτερη «δαιμονική» φύση του (freak) ή τα ψέματα που αναγκάζεται να πει στον Dean αποκρύπτοντας την συνεργασία του με δαίμονες. Η θλίψη τον κατακλύζει όταν νιώθει ότι χάνει την εμπιστοσύνη του αδερφού του ή όταν νιώθει ότι τον απογοητεύει με τις επιλογές του όπως όταν έσπασε την τελευταία σφραγίδα απελευθερώνοντας τον Εωσφόρο και άλλοτε όταν είχε μια «πετυχημένη» συνεργασία με τον Samuel Campbell. Όμως, ποτέ δεν καταθέτει τα όπλα και για αυτό τον θαυμάζουμε και τον αγαπάμε. You don’t get to quit in this family.

Διαβάστε το μέρος πρώτο κλικάροντας εδώ.

 

Αφιέρωμα από την φίλη της σελίδα μας Ηρώ

Μπορείτε να στέλνετε τα δικά σας Supernatural (και όχι μόνο) άρθρα στο [email protected]

Subscribe
Notify of
guest

0 Σχόλια
Oldest
Newest Most Voted
Inline Feedbacks
Δείτε όλα τα σχόλια

Latest

More Articles Like This

0
Would love your thoughts, please comment.x
()
x