Review – Supernatural 10×05 – Fan Fiction:
Συνήθως τα Reviews των επεισοδίων τα γράφω κάμποσες ώρες μετά το επεισόδιο που θα παιχτεί στην Αμερική στις 4 το πρωί ώρα Ελλάδος. Αυτή τη φορά είναι διαφορετικά τα πράγματα όμως. Γιατί είναι 5:14 το πρωί, και το μυαλό μου στριφογυρίζει σε αυτό που μόλις είδα. Πως μπορώ με λέξεις να περιγράψω τα συναισθήματα που ένιωσα γι’αυτό το επεισόδιο; Για την οικογένεια που λέγεται Supernatural; Γι’αυτό που ζήσαμε στο 200ό ΕΠΙΚΟ επεισόδιο; Ήταν όλα υπέροχα. Από το πρώτο δευτερόλεπτο έως και το τελευταίο σοκαριστικό του επεισοδίου. Αυτές οι στιγμές που ζούμε όλοι παρέα, είτε βλέπουμε ένα επεισόδιο, είτε βρισκόμαστε στα events μας, είτε μιλάμε σε κάποιο άρθρο ή post στο Facebook, δεν ανταλλάζονται. Γιατί αυτές οι στιγμές κάνουν ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΤΗΝ ΣΕΙΡΑ ΜΑΣ σε ολόκληρη την υφήλιο. Σε όλον τον κόσμο. Απόψε όλο το Twitter/Tumblr παραμιλούσε για τα 200 επεισόδια Supernatural. Υποκλίθηκε όλος ο πλανήτης στο μεγαλείο μας. Αυτή είναι η απάντηση κύριοι στο γιατί το Supernatural ΠΡΕΠΕΙ να συνεχίζεται και να συνεχιστεί για άλλα 200 επεισόδια: ΓΙΑΤΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ #SPNFAMILY. Και όσοι δεν το καταλαβαίνουν, απλά ας προσπαθήσουν να εμπεδώσουν τι σημαίνει για τους υπόλοιπους αυτή η οικογένεια. ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑ ΑΥΤΑ ΤΑ ΥΠΕΡΟΧΑ 10 ΧΡΟΝΙΑ, ΓΙΑ ΑΥΤΑ ΤΑ 200 ΕΠΕΙΣΟΔΙΑ. ΠΑΜΕ ΓΙΑ ΑΛΛΑ ΤΟΣΑ ΓΙΑΤΙ ΣΑΣ ΑΓΑΠΑΜΕ ΚΑΙ ΜΑΣ ΑΓΑΠΑΤΕ!!!
Την ώρα του επεισοδίου, μεταφέραμε την αγάπη μας και στον παραγωγό της σειράς, Jim Michaels, ο οποίος ανταπέδωσε με ένα Fav στo Twitter. Και πάμε σιγά σιγά στα του επεισοδίου. Στο επεισόδιο-ερωτικό γράμμα για τους fans, όπως μας είχε πει ο Jeremy Carver από το καλοκαίρι. Πόσο δίκιο είχε…
Ο Ντιν επισκευάζει και γυαλίζει και πάλι την αγαπημένη του Ιμπάλα, καθώς ως Δαίμονας την είχε παρατήσει εντελώς. Εν τω μεταξύ, μέσα στο επεισόδιο, ο Ντιν παραδέχεται ότι ήταν Ιππότης της Κολάσεως και μας λύνει μια μεγάλη απορία που είχαμε κατά την διάρκεια των 3 πρώτων επεισοδίων της 10ης σεζόν. Ερευνούν μια υπόθεση, στην οποία μια δασκάλα εξαφανίστηκε μυστηριωδώς από ένα σχολείο. Προς έκπληξή τους όμως, το θεατρικό του σχολείου διοργανώνει μια παράσταση… Supernatural, βασισμένη στα βιβλία του Τσακ. Ο Ντιν αρχικά δυσαρεστεί με την όλη κατάσταση, αλλά ο Σάμμυ φαίνεται να διασκεδάζει.
SHIPS…
Τα λεγόμενα… ships σε μια σειρά, είναι τα ζευγάρια που θα ήθελε το κοινό να είναι μαζί και τους βγάζουν διάφορες ονομασίες. Τα πιο διάσημα στο Supernatural, είναι και αυτά που είδαμε στο επεισόδιο και οι παραγωγοί/σεναριογράφοι κατάφεραν να τα μεταφέρουν τόσο όμορφα, χωρίς να προσβάλλουν καμία από τις πλευρές. Wincest λοιπόν και Destiel για πρώτη φορά σε επεισόδιο της σειράς μας! O Σάμμυ παίζει με τα ονόματα και προσπαθεί να βρει καλύτερα με top of the top το… Sastiel!
ROAD SO FAR
Για πρώτη φορά στο Supernatural βλέπουμε στην αρχή του επεισοδίου ΟΛΑ τα openings ΟΛΩΝ των σεζόν σε ένα Title Card. Εντυπωσιακό και μοναδικό αφιέρωμα στα 200. Το Road So Far γενικότερα είχε την τιμητική του, καθώς υπήρξε ξέχωρο τραγούδι όπως ακούσαμε με την ίδια ονομασία. “John and Mary husband and wife, bringing home a brand new life…”
“The two of them, alone but together. Bonded, united. The power of family…”
Kim Manners
To Supernatural είναι μια τεράστια οικογένεια, και στο μεγάλο επετειακό αυτό επεισόδιο δεν γινόταν να ξεχάσουν τον υπέροχο, αδικοχαμένο παραγωγό της σειράς Kim Manners. Η ατάκα του ήταν “Kick it in the ass” και φυσικά την είπε ο Ντιν με μεγαλειώδη τρόπο! Να ‘σαι καλά όπου κι αν βρίσκεσαι και σε ευχαριστούμε για όσες υπέροχες στιγμές μας χάρισες…
MONSTER OF THE WEEK
Το τέρας της… εβδομάδας ήταν “υποτίθεται” το γνωστό μας σκιάχτρο (που δεν έμοιαζε όπως ήταν λογικό και τόσο) το οποίο βέβαια ελεγχόταν. Το σκιάχτρο το έπαιξε ο ίδιος ηθοποιός που έπαιξε το Γκόλεμ στο 8×13. Ο Σαμ και ο Ντιν εξομολογούνται την πραγματική τους ταυτότητα, αλλά φυσικά κανείς δεν τους πιστεύει (more a Rufus/Bobby combo) και έτσι συμβιβάζονται με ένα… X-Files. Όλοι μαζί συνεργάζονται και αναλαμβάνουν ένα νέο τέρας, το “TULPA“. Ή έτσι αρχικά νόμιζαν, και αντιμετωπίζουν τελικά την… Καλλιόπη! ΝΑ ΚΑΙ Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΝΑΦΟΡΑ!!! Και ο Ντιν μίλησε… “The Show must go on!” Και ο μεγάλος πλέον Winchester αρχίζει να το ευχαριστιέται για τα καλά…
SAMULET
To Samulet, όπως ονομάστηκε και στο επεισόδιο, ο Ντιν δεν το βλέπει με καλό μάτι. Αλλά του εξηγούν ότι είναι “ένα φυλαχτό το οποίο αντικατοπτρίζει την μεγάλη αδελφική αγάπη των Winchesters…” Γιατί το άφησε ο Ντιν; Γιατί φυσικά δεν είχε κανένα αποτέλεσμα και στην Αποκάλυψη δεν κατάφεραν να βρουν τον Θεό. Όμως από εδώ και στο εξής θα το έχουμε και πάλι στο παιχνίδι. Δωρίζουν στο Ντιν τα κορίτσια το ψεύτικο Samulet και ο ίδιος με ιδιαίτερη περηφάνια το κρεμάει στην Ιμπάλα.
CARRY ON MY WAYWARD SON
To τραγούδι “στολίδι” του Supernatural. Ο δικός μας ύμνος, μας έκανε να κλάψουμε με δάκρυα χαράς στο υπέροχο αυτό επεισόδιο. Το βλέμμα του Σαμ και του Ντιν στο Carry on my wayward son, που δεν μπορούσε να λείψει από το 200ό, τα λέει όλα. Στο τραγούδι, μάλιστα, αναφέρεται πολύ ωμά και πόσο έχουν ξεχάσει τον Άνταμ, και οι παραγωγοί περιπαίζουν τους ίδιους τους τους εαυτούς.
Carry on my wayward son…
There’ll be peace when you are done…
Lay your weary head to rest…
Don’t you cry no more…
Just the two of us. The two of us against the world…
H MEΓΑΛΗ ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ
Το τέλος όμως του επεισοδίου ήταν ακόμα πιο πωρωτικό. ΣΟΚΑΡΙΣΤΙΚΟ! Για πρώτη φορά στα χρονικά του Supernatural, κατά την γνώμη μου, επιβεβαιώνεται ότι ο Θεός είναι ο Τσακ. Δεν είναι νεκρός, εξαφανίστηκε μυστηριωδώς στο 5×22 Swan Song, και καθ’όλη τη διάρκεια της παράστασης βρισκόταν εκεί αποφεύγοντας τα αδέρφια Winchesters. Αν λοιπόν ο Τσακ είναι απλά ένας Προφήτης, και ξαφνικά επέστρεψε στη Γη γιατί να μην μιλήσει στον Σαμ και στον Ντιν; Έως τώρα, και παρά τις επιβεβαιώσεις από παραγωγούς και ηθοποιούς ότι ο Τσακ είναι ο Θεός, αρνιόμουν κατηγορηματικά ότι το έχουν αποδείξει στη σειρά. Η απάντηση όμως ήρθε στο 200ό επεισόδιο και είναι θετική!
Βαθμολογία επεισοδίου: 10/10,
ένα από καλύτερα επεισόδια που έχω δει στη ζωή μου απ’όλες τις σειρές!
Σ’ευχαριστώ για όσα μου ‘χεις χαρίσει…
Ατάκα επεισοδίου:
“Supernatural has everything. Life. Death. Ressurection. Redemption.
But above all – Family!”
[poll id=”118″]
Τέλειο – Θρυλικό !!!!!!!!!!!!! chuck <3
Είμαι σίγουρη οτι όσοι βλέπουν το Supernatural “απ’εξω”, σαν μια ακόμα σειρά, χωρίς να είναι συναισθηματικά δεμένοι με αυτούς τους χαρακτηρες θα μας θεωρούν γραφικούς απόψε, και ίσως βρήκαν αυτο το επεισόδιο ένα μέτριο meta-φιλεράκι. Το 200ο όμως δεν ήταν φτιαγμένο για αυτούς (σόρι γκάιζ), ήταν φτιαγμένο ΜΟΝΟ για μας: για όλους εμάς που συγκινηθήκαμε ακούγοντας το “Carry On My Wayward Son” στο τέλος της παράστασης. Και ήταν ο καλύτερος τρόπος για να μας δείξουν οι συντελεστές πόσο ψηλά έχουν τους φανς τους! Σαν μια ερωτική καντάδα…
Κάθε επεισόδιο προσπαθώ να το βλέπω αντικειμενικά, και να σχολιάζω τόσο τα θετικά όσο και τα αρνητικά του. Σήμερα δεν θα το κάνω. Δεν θέλω να το κάνω. Μπορεί και να είχε λαθάκια. Σίγουρα θα είχε λαθάκια. Αλλά δεν έχει σημασία. Όταν καποιος σου εκφράζει την εκτίμηση και την αγάπη του με ένα γράμμα, δεν κοιτάς τα ορθογραφικά! 🙂
διαφωνω μαζι σου. ειμαι τυπος που βλεπω αυτο την σειρα σαν μια αλλη σειρα. Ισα ισα που μου φανηκε παρα πολυ καλο επισοδειο γιατι μου θυμισε παλαιοτερα επισοδεια. Πεθανα στο γελιο , δεν συγκινηθηκα γιατι δεν ειμαι φανατικος αλλα το ευχαριστηθηκα. Η φατσα του dean οταν σπαει τον τριτο “τοιχο”(οταν κοιτας την καμερα σαν να κοιτας τους θεατες στα ματια) στην σκηνη με τον cas και τον dean ειναι ολα τα λεφτα!
Επειδή ηταν απο τα επεισόδια που δεν μπορείς παρά να τα δεις υποκειμενικά δεν θα μπορούσα να ξέρω πως μπορεί να το βλέπει κάποιος απ’εξω (πχ κάποιος που δεν θα έπιανε τις αυτο-αναφορές στο παρελθόν και δεν θα εκτιμούσε τις μικρολεπτομέρειες). Μ’αρέσει που βλέπω θετική αντιδραση κι από ανθρώπους μη φανατικούς. Σημαίνει οτι η δουλειά που έγινε ήταν όντως καλή, κι οτι δεν είμαστε εμείς οι παλαβοί που στηρίζουμε κάτι που δεν αξίζει! 🙂
ΥΓ Μια διόρθωση: ο Ντιν κοιτάζοντας την κάμερα έσπασε τον “τέταρτο” τοίχο! 🙂
ελα μωρε για ενα πανω ενα κατω you got the point!
Ένας τοίχος λιγότερος σιγά μωρε! χαχα! 😛
Το καλύτερο στην όλη ιστορία είναι ότι δεν ήταν στο σενάριο το “σπάσιμο του τοίχου” 😀
Νομίζω πως το επεισόδιο αντικειμενικά ήταν τέλειο. Αλλά έχω την εντύπωση ότι για το συγκεκριμένο επεισόδιο όσο πιο δεμένος είσαι με την σειρά, τόσο πιο υπέροχο θα σου φανεί..
Σίγουρα. Για τους μυημένους φανς κάθε ατάκα είχε νόημα! 🙂 (Πολύ καλογραμμένο επεισόδιο btw)
Κάθε σκηνή, κάθε φόντο, κάθε λέξη είχε σημασία. Δώσαν το 1000% σε ένα τρελό επεισόδιο!
Α θέλω να σου βάλω ένα τρομερό δίλημμα…
The French Mistake VS Fan Fiction;
Ωωωω, έλα, μην το κάνεις αυτό! Αν πρέπει ντε και καλά να διαλέξω, θα πω το French Mistake γιατι είναι η μεγάλη αδυναμία μου! Όσες φορές και να το δω γελάω το ίδιο! Το FM ειναι καθαρά θεοπάλαβη κωμωδία, απο αυτές που σου φτιάχνουν τη διάθεση ακόμα κι αν είσαι εν μέσω της Αποκάλυψης (ή αμέσως μετά απο αυτην…). Χωρίς αυτο να σημαίνει οτι το FF δεν ήταν επεισοδιάρα! Τα είχε όλα! Χιούμορ, συγκίνηση, αναμνήσεις…
Εγώ θα διάλεγα το ΦΦ γιατί σε χτύπαγε στο συναίσθημα πάρα πολύ. Πολλές από τις ατάκες ή τις σκηνές ήταν λες και τις γράφαμε εμείς οι ίδιοι.
Όχι πως το Φρεντς υστερούσε σε κάτι, απλά αυτό το “ερωτικό γράμμα” ήταν αποκλειστικά για δισεκατομμύρια φανς. Για εμάς 😉
Έτσι για την ιστορία, κι εγώ το Fan Fiction θα έλεγα.
Το French Mistake το δικό τους επεισόδιο Supernatural. Ένα τεράστιο δικό τους Inside Joke που αφορά τον πυρήνα του Supernatural.
To Fan Fiction είναι από εμάς τους φανς για εμάς τους φανς.
Κάπως έτσι. Κι όταν έχεις το δικό σου επικό επεισόδιο σε μια σειρά, ε αυτό λέει πολλά 😛
Έχετε όλοι δίκιο! Και τα δύο επεισόδια ήταν υπέροχα! Βέβαια το κάθε ένα βγάζει διαφορετικό συναίσθημα. Προσωπικά, δεν μπορώ να διαλέξω ποιο είναι το καλύτερο. Όμως, όπως γράφετε κι εσείς, το Fan Fiction είναι γραμμένο για εμάς τους φαν! Μέχρι τώρα δεν έχω ξαναδεί κάτι παρόμοιο σε άλλη σειρά. Μας τίμησαν, αφιερώνοντάς μας το 200ό επεισόδιό τους!
Είναι μοναδικό φαινόμενο και απίστευτο το δέσιμο μεταξύ φαν και σειράς. Δεν έχει ξαναγίνει και δεν πρόκειται νομίζω να ξαναγίνει σε άλλη σειρά ποτέ κάτι παρόμοιο. Γιαυτό και το δικό μας Fandom δεν έχει όνομα όπως π.χ. Sherlockians, Whovians. Ονομαζόμαστε SPNfamily 😉
Πράγματι!!! Πρώτη φορά νιώθω τέτοιο δέσιμο με μία σειρά, όσο υπερβολικό κι αν φαίνεται. Ειδικά με τους χαρακτήρες, παρόλο που είναι φαναστικοί. Πολλές φορές παρακολουθώ στο Youtube βίντεο από τα συνέδρια που γίνονται στο εξωτερικό και συνέχεια μονολογώ το πόσο τυχεροί είναι εκείνοι που παρίστανται σ’αυτά και συναντούν τους ηθοποιούς από κοντά. Όμως, αυτό που με συνεπαίρνει περισσότερο είναι η αμεσότητα που υπάρχει ανάμεσα στον κόσμο και τους ηθοποιούς. Είναι όλοι μία μεγάλη παρέα. Κρίμα που εμείς εδώ δε θα έχουμε ποτέ την ίδια δυνατότητα.
To χω αναφέρει σε κάποιο άρθρο μου παλαιότερα, ότι όταν βλέπω τους δικούς μας σε κάποια συνέντευξη ή convention νιώθω μια ζεστασιά μέσα μου λες και βλέπω ανθρώπους της οικογένειάς μου.
Αυτό πρέπει μάλλον να συμβαίνει, γιατί είναι προσγειωμένοι και ζεστοί σαν άνθρωποι. Μέσω των συνεδρίων, οι φαν μπορούν να μιλήσουν μαζί τους. Υπάρχει βίντεο από συνέδριο, στο οποίο μία κοπέλα διαβάσε ένα γράμμα στον Jensen Ackles και εκείνος βούρκωσε από τη συγκίνηση, παρόλο που μετά προσπάθησε να αστειευτεί. Πιστεύω πως είναι πολύ σημαντική για εκείνους η αγάπη που λαμβάνουν από τους φαν και μέσω αυτού του επεισοδίου, τους δώθηκε η ευκαιρία να την ανταποδώσουν.
Ακριβώς είναι ζεστοί άνθρωποι. ΟΚ πολλοί άνθρωποι είναι προσιτοί με τους φανς αλλά οι δικοί μας το εννοούν το οικογένεια και είναι ένας λόγος παραπάνω που θα τους δω στο κον του μαίου. Θέλω να δω και όντως από κοντά πόσο πολύ ζεστοί μπορεί να γίνουν. Δεν έχω αμφιβολίες αλλά θέλω να νιώσω την “οικογένεια”
Ζηλευω που θα τους δεις!!!!!!!! Σε μισω 😛 (με ολο το θαρρος,αστειευομαι φυσικα!!!!!!!!)
Όχι μου το χουν πει πολλοί εντάξει. Και εγώ θα με μισούσα χαχαχα 😛
Νομίζω πως όλοι τον ζηλεύουμε που θα τους συναντήσει!!! (πάντα με την καλή έννοια)
Θα σας έχω μπόλικο υλικό να σας δείξω!!! 😀
Μπράβο!!! Αρχίζω να ανυπομονώ από τώρα για τον Μάϊο!
Θέλω να φτιάξω και ένα είδους ρεπορτάζ αν το καταφέρω 😀
Συμφωνώ με Ορέστη.
Το “ερωτικό γράμμα” το εξέλαβα πιο συναισθηματικά, οπότε το αγάπησα λίγο παραπάνω. 🙂
Ε μπήκε στις καρδιές μας τι να λέμε τώρα
Kαλα τι επεισοδιαρα ηταν αυτη?Γελασα,εκλαψα και στο τελος οταν ειδα τον Chuck αρχισα να τσιριζω!!Μακαρι να εχουμε ακομα 200 επεισοδια
Και τώρα το μεγάλο ερώτημα. Θα ξαναδούμε άραγε τον Τσακ ή τον έφεραν μόνο για το επετειακό;
Πάντα πιστευα πως το Θεό δεν θα τον βάλουν στη σειρά, να διαδρά με τους υπόλοιπους χαρακτηρες εννοώ. Δεν θα ήθελα να δω κάτι τέτοιο. Προτιμώ ο Θεός να μεινει ένα ον μυστήριο. Να βοηθάει που και που αλλα να μην μπλέκεται πολύ!
Θα προτιμούσα λοιπόν να τον έφεραν μόνο για το επετειακό. (BTW έχουμε αποδεχθεί όλοι οτι ο Τσακ είναι η ενσάρκωση του Θεού πια έτσι; )
Και εγώ συμφωνώ σε αυτό. Δεν θα ήθελα τον Θεό στη σειρά ΑΛΛΑ θέλω τον Τσακ πίσω και επίσης είμαστε σίγουροι ότι είναι ο Θεός… Τα θέλω όλα 😛
Διάλεξε 😛
Δε νομίζω πως το έχουμε αποδεχθεί όλοι. Προσωπικά, θα ήθελα να είναι απλώς ο Τσακ και όχι ο Θεός. Όμως, εάν τελικά ισχύσει κάτι τέτοιο, θα ήθελα να κάνει λίγες και καλές εμφανίσεις, όπως ο Θάνατος. Από τότε που τον εισήγαγαν στη σειρά στον πέμπτο κύκλο, έχει εμφανιστεί μόνο άλλες τρεις φορές. Στις δύο περιπτώσεις, η παρουσία του ήταν καταλυτική για την υπόθεση, ενώ την τρίτη φορά που τον είδαμε δεν ήταν εκείνος, παρά μόνο η φαντασία του Σαμ.
Ξεχασμένο τον έχουμε γαμώτο και αυτόν. Θέλω πολύ να ξαναδώ Θάνατο στη σειρά..
Πιστεύω πως είναι χαρακτήρες, οι οποίοι θα πρέπει να είναι ουδέτεροι και σχεδόν αμέτοχοι. Όχι βέβαια να αφήνουν τα πάντα να καταρρέουν, χωρίς να σηκώσουν το παραμικρό τους δαχτυλάκι, αλλά να βοηθούν μόνο σε εξαιρετικές περιπτώσεις. Όπως για παράδειγμα με την προσωρινή κάθαρση του Σαμ μετά το 4.22, την επανασύνδεση της ψυχής του Σαμ με το σώμα του στο 6.11 και την επανάληψη ενός φαινομένου, ώστε να ανοίξει ξανά η πύλη προς το καθαρτήριο στο 7.01.
Νομίζω όλοι θέλουμε να ξαναδούμε Θάνατο στη σειρά, αλλά χαίρομαι που κρατάνε τις εμφανίσεις του λίγες και καλές!
Νομίζω ακόμα και ο πιο άπιστος (εγώ δηλαδή) πείστηκε…
Εγώ θέλω να τον δω και πάλι πάντως! Να παίζει και πάλι τον αθώο και να μην δρα. Όπως έκανε στην 5η σεζόν δηλαδή.
Όπως είπα και πιο πάνω στη Μαρία, εγώ δεν πιστεύω οτι ο Τσακ ήταν εξαρχής ο Θεός. Αυτο που γνωρίσαμε δλδ εμείς ως Τσακ ήταν ο αληθινός, μέθυσος, ανασφαλής, λέτσος… Απλά πιστεύω οτι στο Swan Song (και στο Fan Fiction) τον είδαμε ως δοχείο του Θεού. Και έτσι, όχι, δεν θα ήθελα να τον δω στη σειρά. Μου αρέσει που ο Θεός έχει κρατήσει κρυφή την παρουσία του μέχρι τώρα, και δεν θα ήθελα να αλλάξει αυτό.
Ως Τσακ να επιστρέψει, δεν έχω πρόβλημα! 😛
Ναι ως Τσακ θα ήθελα και εγώ. Δεν θέλω να παρουσιαστεί ως Θεός σε καμία περίπτωση. Όχι ως θα ήταν κάτι χάλια, αλλά προτιμώ αυτήν του την ταυτότητα.
Έχω την εντύπωση, δεν θυμάμαι 100% σίγουρα, ότι ο Τσακ έχουν αναφέρει ότι ήταν από την αρχή ο Θεός. Γι’αυτό τον έγραψε ο Eric Kripke
Αυτο δεν το έχω ακούσει να επιβεβαιώνεται. Εγώ ξέρω οτι ο Κρίπκι τον έγραψε σαν άβαταρ του, σαν ενσάρκωση του δημιουργού μέσα στη σειρά. Και μέσα απο το στόμα του Τσακ έβγαιναν οι σκέψεις του Κρίπκι.
Ε όπως ο Κρίπκι είναι Ο Θεός Κρίπκι για τους φανς, έτσι και σε μία ιστορία ενός κόσμου αγγέλων και δαιμόνων ο αντίστοιχος Θεός αντικατοπτρίζεται σαν τον συγγραφέα αυτής της ιστορίας.
Κοινώς όπως ο Θεός είναι ο δημιουργός των πάντων, έτσι ο Κρίπκι είναι ο δημιουργός αυτού του κόσμου που λέγεται Σουπερνατουραλ
(πιο επιστημονική-φιλοσοφική ανάλυση δεν μπορούσα να σου κάνω χαχαχαχαχα)
Νιώθω κενός, άδειος που σπούδασα πληροφορική…….
Έτσι είναι οι θεωρητικές σπουδές(ο κύκλος των χαμένων ποιητών ένα πράγμα).. :Ρ
Η ζωή μου δεν έχει νόημα με την τεχνολογική στροφή που έχει πάρει η καριέρα μου (ποια καριέρα;; )
Εμ, έτσι είναι τα τεχνολογικά δρώμενα..Ενώ εμείς που φάγαμε τα νιάτα μας ψάχνοντας subtext στο subtext έχουμε κάψει φλάντζα :ΡΡ
Σκέψου ότι τουλάχιστον ξεσπάς στα ριβιου 😉
ΥΓ το “ποια καριέρα;;” ισχύει για όλους μας
Στην Ελλάδα υπάρχουν τόσες ευκαιρίες για καριέρα για όλους μας. Είσαι αχάριστη κυρία μου..
Ψάχνεις για Ντέστιελ εσύ δηλαδή; 😛
Ούτε καν! Αντιτίθεμαι τελείως σε όλο το Destiel παρασκήνιο! :Ρ
Αλλά όταν μελετάς λογοτεχνία τόσα χρόνια(βάλε και τα εξωσχολικά αναγνώσματα για εμάς τους λάτρεις), όσο να ‘ναι σου μένει ένα κουσούρι!!!
Ναι, το ξέρω, είμαι αχάριστη..αφού κάθε μέρα απορρίπτω κι από 3-4 προτάσεις για δουλειά :ΡΡ
Ντεσιελίτσα είσαι κατά βάθος παραδέξου το
Όχι φίλε μου, εγώ τον Ντιν τον θέλω όλο για τον εαυτό μου, δεν τον μοιράζομαι με τον Κας χαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχα :Ρ
Οφείλω να ομολογήσω ότι με ικανοποίησε δεόντως η απάντησή σου 😛
Είμαι μονοφαγού, τι να κάνω; :Ρ
Όλος δικός σου κορίτσι μου 😛
Βρες μου τρόπο να κάνω το Φρεντς Μιστέικ αντίστροφα και δεν θα με ξαναδείτε χαχαχαχα :Ρ
Έλα σε ιβέντ εσύ και θα το κάνουμε!
Θα κλέψεις λείψανα αγίου από καμιά εκκλησία; χαχαχαχαχαχα :Ρ
Σουτ… Spoilersss (κι άλλη αναφορά DW στο καπάκι! )
Αυτό να το πεις στην αστυνομία αν σε πιάσουν :Ρ
Εδώ οι Winchesters δεν τους αγγίζει τίποτα μωρέ και μεις για μια φορά
Κανόνισε καλού-κακού να μάθεις ν’ ανοίγεις κλειδαριές με τσιμπιδάκι, γιατί εγώ ούτε πόρτα με ταυτότητα μπορώ να ανοίξω :Ρ
Βρε γατάκι; Σε τα μας; 😛
Έχεις και τέτοιες εξεζητημένες γνώσεις; Συγχαρητήρια! Τα δικά μου χέρια δεν “πιάνουν” :Ρ
Μαζλταφ!! 😀
Άτσα και το εβραϊκό!
Τα πήραμε παραμάζωμα όλα αυτή τη φορά;
Είμαστε διαπολιτισμικοί, πολυτροπικοί κι ευέλικτοι :Ρ
Εμ. Δεν είναι τυχαίο ότι ανήκουμε σε αυτό το φάντομ!
Καθόλου τυχαίο!
Είναι σαν να μάζεψαν όλους τους τρελούς και τους ένωσαν σε μια αποκρυφιστική σέκτα :Ρ
Δεν πήρες πάλι τα χάπια σου;
Όπως όλο το φάντομ(μη δίνεις σημασία, δεν ξεπέρασα ακόμη το επετειακό χαχαχαχα)
Πάρτα σε παρακαλώ να ηρεμήσουμε..
Τέτοια λες και μετά αν κάνω κανένα τρίμηνο να γράψω σχόλιο παθαίνεις στερητικό σύνδρομο :Ρ
Μαζί δεν κάνουμε και χώρια δεν μπορούμε εμείς παραδέξου το
Χαχαχαχαχαχαχαχα τρου στόρι :Ρ
Μόλις κατάλαβα ότι έπαιξε Μπετόβεν στο 10×06 😛
Το κουδούνι!!!
Γιες!!!
Εγώ το κατάλαβα αμέσως!!! Το αγαπώ το φορ Ελίζ 😉
Λογικά και εγώ εκείνη την ώρα αλλά δεν έδωσα σημασία
Σιγά μην δεν έβαζε τον εαυτό του ως Θεό 😛
Πέρα από την πλάκα εμένα ο Τσακ μου φάνηκε γελοίος από την αρχή. Όταν άκουσα Προφήτης πρώτη φορά στο ΣΠΝ λέω “όχι ρε παιδιά, χαχαχαχα”. Μετά έτσι όπως το πήγαν μου άρεσε. Και μέχρι τώρα όπως είπα δεν τον δεχόμουν σαν Θεό. Έως τώρα βέβαια..
Εμένα πάλι ο Τσακ μου άρεσε εξ αρχής ως χαρακτήρας και η αλήθεια είναι ότι τον δέχτηκα ως Θεό με μεγάλη χαρά, κυρίως επειδή το παρουσίασαν ως υπονοούμενο(καλώς ή κακώς δεν θα θέλαμε να δούμε τον Θεό να εμφανίζεται ως Παντοκράτορας “εγώ είμαι ο Θεός” κλπ)
Λογικό. Αν εμφανιζόταν έτσι θα γινόταν χαμός από θρησκείες και διάφορα τέτοια
Το θέμα “Θεός” είναι ιδιαίτερα ευαίσθητο, παρόλο που οι θρησκείες των γραφών(Ιουδαϊσμός-Χριστιανισμός-Ισλάμ) βασίζονται στην ίδια βάση(κοινώς Γιαχβέ-Θεός-Αλλάχ είναι στην ουσία η ίδια ανώτερη δύναμη). Γι’ αυτό άλλωστε και η σειρά κάνει αναφορές στη μυθολογία που βασίζεται στις γραφές, αλλά δεν κατονομάζει πχ τον Μεσσία κλπ. Σκέψου ότι αν η αναφορά του Ιησού πχ είναι ένα θέμα που μπορεί να πυροδοτήσει αντιδράσεις, τι πάταγο θα κάνει η απεικόνιση του Θεού από έναν ηθοποιό(εδώ κάνουμε αναφορές στο Λούσιφερ και παθαίνει σοκ ο κόσμος χαχαχαχα).
Λογοτεχνικά-φιλοσοφικά ο παραλληλισμός Κρίπκι(κοινώς δημιουργού της σειράς)-Θεού έχει μια βάση και είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρων, αλλά οι περισσότεροι πιστοί δεν θα το εκλάμβαναν έτσι(όπως έγραψε κι ο Μαρξ “η θρησκεία είναι το όπιο του λαού” :Ρ).
Πέρα απ’ όλα αυτά, βέβαια, το υπονοούμενο μερικές φορές είναι πιο θελκτικό από το ολοφάνερο 😉
Αυτό ακριβώς. Γι’αυτό μου αρέσει που δεν τον αναφέρουν ως Θεό. “Γειά σας είμαι ο Θεός”. Γεμίζει οι οθόνη ουρλιαχτά από την μία, και ντομάτες και μαρούλια από την άλλη (προς Θεού βέβαια δεν έχει σχέση το όνομά σου 😛 )
Εγώ θα είμαι μαρούλι που θα fangirlίζει στο Θεό-Τσάκ χαχαχαχαχαχα :Ρ
χχαχαχαχαχαχαχαχαχ.. ΟΧΙ
Βαρούμ νιχτ??? (πέντε λέξεις θυμάμαι στα Γερμανικά, ας τις γράψω κι αυτές να τερματίσει το ριβιού σε επίπεδα καφρίλας)
Και Γερμανικά αυτό το ριβιού; Πόσα θα αντέξει ακόμα το καψερό;;;
Το έχουμε ξεφτιλίσει και συνεχίζουμε δυναμικά! :Ρ
(αν και σαν το μπορν άντερ ε μπαντ σάιν σινανάι γιάβρουβ σινασινανάι δεν έχει! :Ρ)
χαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχ….. ωρέ ωχ αμάν
πρέπει να βρω καινούριο ΣΠΝ παρακμιακό άσμα, αλλά δεν έχω έμπνευση :Ρ
Με τόσα ριβιού όλο το χειμώνα, όλο και κάτι θα βρούμε! 😛
Επιβάλλεται! Έχουμε και το χελλατους 40 μέρες, όλο και κάτι θα προκύψει μέσα στην απόγνωση :Ρ
Γιατί μου το θυμιζεις κακούργα;
Προσπαθώ κι εγώ να το ξεχάσω, αλλά δεν μπορώ
Ξεχνιέται;
Εμ δεν ξεχνιέται το άτιμο!
Με βλέπω να είμαι 40 μέρες σε στυλ Μαρινέλλα “Άνοιξεεεεεεε πέτρα για μπωωωωω” :Ρ
Χάνω το σιιιιιριαλ που αγαπωωωωω
Εγώ θα τραγουδώ στους συντελεστές σαν τη Μάρθα Καραγιάννη “Άααααααα-Άααπονεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεε” :Ρ
Το ξεφτιλίσαμε λίγο..
Το ξεφτιλίσαμε λίγο πριν μια βδομάδα…τώρα πλέον το έχουμε παραξεφτιλίσει :Ρ
Τερματίσαμε και ξανάρχισε
600 και κάτι σχόλια μέχρι στιγμής! :ΡΡ
Λίγα λίγα
Επετειακό επεισόδιο είναι αυτό!!!
Τι να το κάνεις…
Επιβάλλεται!
Πάτε να χτυπήσετε 500άρι στα σχόλια;; Άντε λίγα μείνανε ακόμα! Μπορούμε! 😛
-Μπορούμε να το κάνουμε;
-Ναι μπορούμε!
-Εεεε, έτσι νομίζω…
Δεν ξέρω πού μου ήρθε ο Μπομπ ο μάστορας :Ρ
Δηλαδη, μου λες οτι δεν σου αρεσε, που εμφανιστηκε στο 20×11 ? ;P
Δεν ηταν αυτο που ηθελα απο τη σειρά, αλλά οφείλω να ομολογήσω οτι δεν το έκαναν να φαίνεται άσχημο. Απομυθοποιησαν το Θεό με πολύ ωραιο τρόπο… Απλά κάνοντάς το αυτο, απομυθοποιησαν κι άλλους -εδραιωμλενους αλλιώς- χαρακτηρες (πχ Λουσιφερ) κι αυτο όντως με χάλασε.
e edaksei einai olo fanero oti exoun aisthisi tou xumor alla tautoxrona se sygkinoun.kataramenoi syggrafeis.den mporw n dialeksw pio einai pio asteio ayto i to frence mistake sigoyra auto padws pio sinaisthimatiko kapws.
Και εγώ αυτό θα διάλεγα να σου πω την αλήθεια μιας και μας χτύπησαν πολύ στο συναίσθημα εδώ!
Απών νομίζω δεν ήταν ποτέ. Και εκεί που ο Ντιν την ώρα της Αποκάλυψης νόμιζε ότι ο Θεός είχε κάνει πίσω, ήταν πάντα εκεί μαζί τους τελικά.
re an afisoun ton rolo tou theou aproswpo opws kanan mexri stigmis ,pio to ofelos?th tan wraia i ploki n einai o chuck t doxeio toso kairo k n min t xoun parei xampari.oso gia tin sinexeia elpizw to storyline m to simadi t kain n epanelthei sudoma gt t aytoteli episodia einai provlepsima k suxna xwris idiaiteri drasi.
Ο Τσακ δεν νομίζω ότι είναι δοχείο. Πιστεύω ότι ο Θεός απλά έχει πάρει αυτή τη μορφή. Όσο αφορά αυτό που λες, είναι πολύ λεπτό ζήτημα να σου πουν “από δω ο Θεός”. Και θα μου άρεσε να υπήρχε αυτό το μυστήριο με τον Τσακ. Ποτέ να μην το παραδέχεται αλλά να είναι όμως
sauton ton kuklo tha exoume perissotera autoteli apo ena synexes storyline?oso gia to mystirio gyrw apo to proswpo tou theou exeis dikio alla kairo to traviksan.sto telos to vlemma metaksyy tous se pethainei
episodio kanonika tin epomeni vdomada?
Δεν νομίζω. Λογικά περίπου όσα αυτοτελή είχαμε πέρυσι τόσα και φέτος.
Κανονικότατα!
“Ο Μάρτης δεν λείπει από τη Σαρακοστή”. Το επεισόδιο ήταν επικό και δε θα μπορούσε από αυτό να λείπει η Καλλιόπη, η Μούσα της επικής ποίησης! (συγχωρείστε με εάν υπερβάλλω λίγο) Τι να πρωτογράψω γι’αυτό το επεισόδιο. Με έκανε να δακρύσω από το γέλιο, αλλά ταυτόχρονα να κλάψω από τη συγκίνηση!
Μου άρεσε πολύ που αρχικά τα αδέλφια είχαν διαφορετική προσέγγιση των πραγμάτων. Ο Ντιν φαινόταν θιγμένος όταν είδε πώς έδειχναν τους χαρακτήρες, ενώ ο Σαμ ήταν σαν μικρό παιδί, το διασκέδαζε. Ύστερα όμως, διασκέδασαν και οι δύο, μάλιστα ο Ντιν ενθάρρυνε τα κορίτσια να ολοκληρώσουν το έργο τους και να σκίσουν πάνω στην σκηνή!
Όπως είναι φυσικό, όταν ο Σαμ και ο Ντιν προσπάθησαν, για άλλη μια φορά να πουν σε φαν ότι είναι πραγματικοί και όχι φανταστικοί χαρακτήρες, δεν τους πίστεψαν. Όμως, μετά τα γεγονότα που συνέβησαν, η κοπέλα που ήταν, υποτίθεται, υπεύθυνη της παράστασης τους πίστεψε. Έδωσε στον Ντιν το ψεύτικο φυλαχτό (ο “Σαμ” έδωσε πάλι φυλακτό στον αδελφό του) και παρόλο που ο Ντιν είπε ότι εκείνο δεν είχε σημασία, γιατί ούτως ή άλλως ήξερε πως ένιωθε πάντα για τον Σαμ, το κράτησε και το κρέμασε στο αμάξι. Με αυτή την κίνηση, μου φάνηκε, πως ανανεώθηκε η αδελφική αγάπη μεταξύ τους, σα να εδρεώθηκε ξανά. Επίσης, τον έλεγξε με την ατάκα jerk – bitch και φυσικά ο Ντιν απάντησε αυτομάτως, δίνοντας την τελική απόδειξη ότι όντως οι χαρακτήρες του έργου είναι πραγματικοί.
Η σκηνή με το τργούδι ήταν αρκετά συγκινητική και η αναφορά στον Άνταμ ήταν μαχαίρι στην καρδιά για τον Σαμ και τον Ντιν. Αυτό σημαίνει ότι, παρόλο που δεν μεγάλωσαν μαζί και δεν τον έχουν αναφέρει μέχρι τώρα, δεν τον έχουν ξεχάσει. (Επίπλέον, είναι αναφορά από τους ίδιους τους σεναριογράφους ότι δεν τον έχουν ξεχάσει.)
Στο τέλος έγινε και η μεγάλη έκπληξη! Παρουσιάστηκε ο Τσακ, ο οποίος ήταν εκείνος που στην πραγματικότητα βρισκόταν πίσω από το ανέβασμα της παράστασης. Μπορεί σε προηγούμενο σχόλιό μου να αναφέρθηκα σκληρά που υπονόησαν στον πέμπτο κύκλο ότι ο Τσακ είναι ο Θεός, αλλά εδώ δε θα κάνω το ίδιο. Χάρηκα που τον είδα στο επεισόδιο. Πιστεύω πως η συγκεκριμένη παράσταση ανέβηκε προσωπικά για τον Σαμ και τον Ντιν. Όσον αφορά στο κυνήγι, θεωρώ πως ήταν ένας τρόπος για να τραβήξει την προσοχή τους και να δουν οπωσδήποτε το έργο. Τους υπενθύμησε όλα αυτά που έχουν περάσει από τότε που ήταν παιδιά και ότι είναι οικογένεια.
Δεν είναι σύμπτωση το γεγονός ότι ο Τσακ εμφανίζεται ξανά τη συγκεκριμένη περίοδο μετά από τόσα χρόνια!
Λες να τον δούμε ξανά τον Τσακ; Εγώ πιστεύω τώρα που γύρισε και δεν έχουμε άλλο προφήτη, ίσως να προσπαθήσει να παίξει τον δικό του ρόλο στο παιχνίδι. Και εγώ μέχρι πρότινος είχα τις ενστάσεις μου για τον αν είναι ο Θεός, αλλά πλέον σιγουρεύτηκα όπως έγραψα και στο ριβιου. Και μου άρεσε που ουσιαστικά τώρα που εμφανίστηκε πάλι ο Θεός, ξαναέχουμε ένα είδος Samulet. Ένα δικό μας δώρο ουσιαστικά στη σειρά που θα βλέπουμε (λογικά) σε κάθε επεισόδιο.
ΥΓ: Λατρεύω τα μεγάλα σχόλια σου!
Σίγουρα θα βλέπουμε από εδώ και πέρα το φυλαχτό, μιας και ο Ντιν το κρέμασε στο αμάξι. Χάρηκα που επέστρεψε, έστω κι αν δεν είναι το κανονικό. Μπορεί ο Ντιν να έχει δίκιο, λέγοντας ότι, ανεξάρτητα από την ύπαρξη του φυλαχτού, η αγάπη του για τον Σαμ δεν αλλάζει, αλλά εμάς τους φαν είναι σημαντικό που το είδαμε ξανά.
Σύμφωνα με τον Κας, το φυλαχτό ήταν σημαντικό στην ανεύρεση του Θεού και όντως είναι κάπως περίεργο που ένα ομοίωμά του δώθηκε πίσω στον Ντιν την ώρα που παρουσιάζεται ξανά ο Τσακ. Νομίζω πως κάποια στιγμή θα τον ξαναδούμε. Ίσως, προς το παρόν, να μείνει στα μετόπισθεν, προτιμώντας να μην κάνει αισθητή την παρουσία του. Εξάλλου, ο Σαμ και ο Ντιν πιστεύουν πως είναι νεκρός. Εάν εμφανιστεί μπροστά τους έτσι απλά, θα πρέπει να τους εξηγήσει την κατάσταση και δε νομίζω πως είναι έτοιμοι για κάτι τέτοιο. Επίσης, θεωρώ πως είναι καλύτερο που μένει στο παρασκήνιο.
Τον Τσακ, ως χαρακτήρα, τον συμπαθώ. Απλώς με ενοχλεί η λέξη που χρησιμοποίησαν στο 4.18 για το χαρακτηρισμό των βιβλίων και κάποια σκηνή σ’ένα άλλο επεισόδιο, δε θυμάμαι ποιο, που έψαχνε για κοπέλα. Εάν υπονοούν πως είναι ο Θεός, πιστεύω πως πρέπει να κρατήσουν λίγο τα προσχήματα, ειδικά στο δεύτερο που γράφω. Είμαι λίγο στενόμυαλη σε αυτό το θέμα, αλλιώς δεν έχω πρόβλημα.
Σε ευχαριστώ! Η αλήθεια είναι ότι εάν αρχίσω να σχολιάζω για το Supernatural δεν μπορώ να σταματήσω!
Eγώ δεν θεωρώ οτι ο Τσακ ήταν ο Θεός εξαρχής! Όταν έγραψε τα βιβλία, όταν έψαχνε γκομενες, κλπ, ηταν απλά ο Τσακ, ένας Προφήτης. Από το τέλος του Swan Song πιστεύω οτι ο Θεός τον χρησιμοποιεί σαν δοχείο. Γιαυτό και η διαφορα στα ρούχα και τη στάση του γενικά.
Μακάρι να ισχύει αυτό! Δεν το είχα σκεφτεί έτσι…
Ίσως απλά ήθελε να εξαπατήσει ακόμα και τους αγγέλους..
Ίσως, να μην ανακατευτεί σε τίποτα, για να τους αφήσει την ελεύθερη βούληση. (Και τα πήγαν περίφημα…)
Πάντως δεν νομίζω ποτέ να παραδεχθούν στην σειρά ότι ο Τσακ ο Θεός. Είναι ωραίο να μένει στη φαντασία και αυτό το Cameo του στη σειρά ήταν τέλειο. Δηλαδή τον έβλεπες ως τον χαρακτήρα που αγαπήσαμε τόσο πολύ και ταυτόχρονα είχε μια μεγαλοπρεπής παρουσία που μέσα σου ήξερες τι σημαίνει…
Αν δεν το παραδεχτούν ποτέ, αυτό σημαίνει οτι δεν πρόκειται να τον φέρουν πίσω κιόλας. Άρα αυτό ήταν όντως cameo λόγω του επετειακού! (Καλύτερα έτσι)
Μπορεί να συνεχίσει ως και καλά Προφήτης ρε. Άλλωστε ο Κέβιν πάπαλα..
Πάντως εάν ο Τσακ ξαναεμφανιστεί ως Προφήτης, θα ήθελα πολύ να δω την αντίδραση του Μέτατρον! Σκότωσε τον Κέβιν και έκανε ξόρκι, ώστε να μην υπάρξουν επόμενοι Προφήτες. Θα ήθελα να δω την απορία στο πρόσωπό του, όταν θα καταλάβει ότι υπάρχει κάποιος πολύ πιο δυνατός από τον ίδιο και δεν μπορεί να του κάνει κακό.
Δεν ξέρω αν δείξει κάτι τέτοιο. Το ερώτημά μου εμένα είναι άλλο. Θα σπάσουν όλα αυτά που έκανε ο Μέτατρον; Ή έμειναν για πάντα πλέον έτσι;
Δεν ξέρω. Η Χάνα είπε ότι χρησιμοποιούν ακόμη την πίσω πόρτα για να πάνε στον Παράδεισο. Επίσης, από την κατάστασή της νομίζω πως γενικά οι Άγγελοι είναι προς το παρόν αδύναμοι. Μπορεί όλη αυτή η ιστορία να λυθεί όταν ο Κας ξαναβρεί τη Χάρη του.
Μπορεί να σπάσουν όλα τότε ναι..
Χάνα η Παρθένα; 😛 (Χουάνα βέβαια ήταν αλλά κολλάει λίγο εδώ 😛 )
Καλόοοο!!! χαχαχα…! Νομίζω πως το CW έχει εφέτος στο πρόγραμμά της μία εκδοχή αυτής της σειράς.
Έχει ήδη ξεκινήσει και τα πάει και καλά κιόλας σε τηλεθεάσεις (δεν ξέρω γιατί)
Η “εμφάνιση” του Άνταμ ήταν μια πολύ έξυπνη μετα-αναφορά στη σειρά, επειδή όλοι οι φανς λέμε και ξαναλέμε ότι τον έχουν ξεχάσει τον καημένο και μόνο εμείς τον θυμόμαστε χαχαχαχα
Οι φάτσες των αδερφών στην εμφάνιση Άνταμ ήταν οοοοολα τα λεφτά!!! “Ρε μαλάκα τον ξεχάσαμε…” χαχαχαχααχχααχχααχ
Χαχαχαχαχαχα ναι ρε συ! Σου λέει τον θυμάται η φαν και τον ξεχάσαμε εμείς(που σε τελική ανάλυση εξαιτίας μας μπλέχτηκε στον αγγελικό πόλεμο) :Ρ
Ε καλά δεν τον έφεραν αυτοί από τον Παράδεισο 😛
Ήταν καταδικασμένος από τη στιγμή που έρεε μέσα του αίμα Winchester :Ρ
(Δεν υπάρχει κάποιος στον κύκλο των αγοριών που να μην έχει πεθάνει -έστω προσωρινά :Ρ)
Ε τι φταίνε τα αδέρφια γι’αυτό; 😛
Ε δεν τους κατηγόρησα κιόλας, αλλά είναι γνωστό ότι νιώθουν καταραμένοι, λες και είναι καταδικασμένοι να σπέρνουν το θάνατο γύρω τους
Άδικο έχουν τα καημένα;