Disclaimer: Η παρακάτω κριτική γράφτηκε στα πλαίσια επανάληψης της σειράς από την αρχή και περιέχει ΜΕΓΑΛΑ SPOILERS για τη συνέχεια!
Όπως θα έχετε καταλάβει μέχρι τώρα, το Supernatural δεν στηρίζεται στα τέρατα-της-εβδομάδας. Ο πυρήνας της σειράς ήταν και θα είναι πάντα τα αδέρφια, και το ότι είναι διατεθειμένοι να θυσιάσουν τα πάντα ο ένας για τον άλλο. Αυτό ακριβώς εξερευνά το υπέροχο Mystery Spot που υποβάλλει τον Sam στο να γίνεται μάρτυρας του θανάτου του Dean, ξανά και ξανά. Και ξανά.
Η ιδέα μιας μέρας που επαναλαμβάνεται είναι κοινότυπη για τις σειρές φαντασίας. Την έχουμε δει σε δεκάδες παραλλαγές (το επίσης εξαιρετικό Monday των X-Files είναι η πρώτη που μου έρχεται στο μυαλό), κι όμως, για κάποιο περίεργο λόγο, ποτέ δεν τη βαριέμαι. Όλες έχουν τις ρίζες τους στην εμβληματική πια Μέρα της Μαρμότας, και, φυσικά, το Mystery Spot έχει πάμπολλες αναφορές στην ταινία, άλλες προφανείς (όπως το τραγούδι που ξυπνάει τον Sam κάθε πρωί) κι άλλες πιο διακριτικές.
Το πρώτο μέρος του επεισοδίου ακολουθεί την κλασική συνταγή της χρονικής λούπας, μας δίνει στο πιάτο ποιές λεπτομέρειες πρέπει να παρατηρήσουμε, και γενικά δεν έχει κάτι ιδιαίτερο σκηνοθετικά, αλλά είναι απολαυστικό το χιούμορ του. Ο Sam αρχίζει να τα παίζει, ζώντας εκατοντάδες πανομοιότυπες Τρίτες, οι οποίες διαφοροποιούνται μόνο στους ευφάνταστους τρόπους που πεθαίνει ο Dean. Ξεκινάμε με έναν απλό πυροβολισμό στο στέρνο, αλλά σύντομα κλιμακώνεται ο σουρεαλισμός με παλαβιάρικους θανάτους, όπως ένα χαλασμένο τάκο ή καταπλάκωση από ένα πιάνο αλά Looney Tunes!
Η ιστορία του επεισοδίου ενσωματώνει διακριτικά τη θεματική της σεζόν: ο Sam γνωρίζει ότι πρόκειται να χάσει τον Dean και είναι ανίσχυρος να το σταματήσει. Ενώ κάθε φορά ο θάνατος του Dean είναι κωμικός, η επίδραση που έχει στον Sam είναι βαθιά και τον βλέπουμε να καταρρέει σιγά-σιγά. Και δεν βοηθάει ότι το άτομο που χρειάζεται να τον βοηθήσει ξυπνά κάθε μέρα αγνοώντας τι συμβαίνει και ο Sam αναγκάζεται να τον πείσει κάθε πρωί. Ευτυχώς, ο σεναριογράφος δεν τραβάει αυτό το κομμάτι από τα μαλλιά. Γνωρίζουμε ότι ο Dean εμπιστεύεται τον Sam, οπότε αν ο Sam λέει ότι αυτό συμβαίνει, ο Dean τον πιστεύει.
Κάποια στιγμή, μετά από χιλιάδες ψυχοφθόρες Τρίτες, ο Sam αρχίζει και ψυλλιάζεται ποιός μπορεί να φταίει για όλο αυτό: ο Μπαγαπόντης. (Με τη λάθος κίνηση των παραγωγών να βάλουν το όνομα του Richard Speight Jr. στους τίτλους αρχής, το είχαμε ψυλλιαστεί κι εμείς.)
Ο Μπαγαπόντης παραδέχεται ότι παγίδευσε τα αγόρια σε αυτή τη λούπα ως εκδίκηση που του χάλασαν τη διασκέδαση την τελευταία φορά που συναντήθηκαν, αλλά με το παλούκι του Sam να τον απειλεί (που πήγε το μυαλό σας, ντροπή) συμφωνεί να λύσει τα μαγικά και να πάνε όλοι στις δουλειές τους. Αμέσως ο Sam και ο Dean ξυπνούν Τετάρτη πρωί, αλλά δεν περνάει πολύ ώρα κι ο Dean δολοφονείται ξανά. Κι αυτή τη φορά δεν υπάρχει κουμπί επανεκκίνησης. Ο Sam περνάει τους επόμενους μήνες να κυνηγά τον Μπαγαπόντη και να συνεχίζει την «οικογενειακή επιχείρηση» μόνος του. Αυτή η σύντομη σεκάνς είναι απλά ανατριχιαστική, και μας έπιασε, μάλιστα, εντελώς απροετοίμαστους, γιατί δεν περιμένεις, μετά από τόσο γέλιο, να σου τσακίσει την ψυχή το τελευταίο 10λεπτο. Χωρίς τον Dean, ο Sam έχει γίνει η σκιά του εαυτού του. Μεταμορφώθηκε σε αυτό που μισούσε τόσο πολύ όταν ήταν πιο μικρός: στον μακιαβελικό πατέρα του.
Στο τέλος, ο Μπαγαπόντης εμφανίζεται ξανά, έχοντας βαρεθεί πια το ‘παιχνιδάκι’, και αποκαλύπτει στον Sam ότι η λούπα δεν σταμάτησε ποτέ. Ισχυρίζεται ότι προσπαθούσε να διδάξει στον Sam ένα μάθημα: πρέπει να σταματήσει να προσπαθεί να σώσει τον Dean, γιατί δεν πρόκειται να καταφέρει κάτι και οι «κακοί» το ξέρουν αυτό. Γνωρίζοντας πια την αληθινή ταυτότητα του Μπαγαπόντη ως Γαβριήλ, τώρα είναι προφανές το γιατί μπήκε καν στον κόπο να διδάξει τον Sam ένα μάθημα, κάτι που στην πρώτη προβολή το παραβλέψαμε απλά ως ένα χαριτωμένο σεναριακό εύρημα που μας έφερε τον Dean πίσω. Κι ίσως τότε να ήταν κιόλας, γιατί οι άγγελοι δεν ήταν από την αρχή στο πλάνο του Kripke για τη συνέχεια της σειράς. Ίσως και σε αυτή την εμφάνιση του Μπαγαπόντη να μην είχαν αποφασίσει ακριβώς ποιός θα είναι, απλά ήξεραν ότι είναι κάποιο πλάσμα πανίσχυρο που νοιάζεται, όμως, αρκετά για τους ανθρώπους έτσι ώστε να μπει στον κόπο να τους διδάξει ένα μάθημα — με πολλές δόσεις ‘tough love’, βέβαια.
Ο Sam δεν το έμαθε το μάθημά του, πάντως. Συνέχισε μέχρι το τέλος της σεζόν να προσπαθεί να σώσει τον αδερφό του, και η προδιαγεγραμμένη αποτυχία του έφερε αποκαλυπτικών διαστάσεων προβλήματα, όπως ξέρουμε…