Οι Winchesters κυνηγούν και πάλι μαζί, και αυτή τη φορά μια υπόθεση περίεργων φόνων (κλασικά πράγματα) τους στέλνει στο Canton της Nebraska. Ένας άνδρας που αγόρασε το αυτοκίνητο του θρυλικού Jamed Dean βρέθηκε νεκρός από πρόσκρουση μέσα στο γκαράζ του! Ένας άλλος άνδρας δολοφονείται από κάποιον που μοιάζει με τον Αβραάμ Λίνκολν. Τα αδέρφια αρχικά υποψιάζονται ότι οι δολοφονίες είναι έργο διάσημων φαντασμάτων, αλλά ανακαλύπτουν ότι ο επιμελητής του τοπικού μουσείου κέρινων ομοιωμάτων συλλέγει αντικείμενα που ανήκαν στους θανόντες για να τα βάζει στα δημιουργήματά του για μεγαλύτερη αυθεντικότητα.
Παρόλο που ο Sam κι ο Dean ξεπαστρεύουν τα φαντάσματα, τα περιστατικά συνεχίζονται, όταν δύο κορίτσια αναφέρουν ότι η φίλη τους απήχθη από την Paris Hilton! Οι Winchesters ελέγχουν ξανά τα σώματα των νεκρών και ανακαλύπτουν περίεργους σπόρους που τους οδηγούν να πιστέψουν ότι είναι έργο του Leshii, ενός παγανιστή θεού του οποίου το δάσος κόπηκε στην Ανατολική Ευρώπη κι έτσι έφτασε μέχρι την Αμερική σε αναζήτηση… τροφής. Ο Sam και ο Dean επιστρέφουν στο μουσείο για να αντιμετωπίσουν το Leshii που έχει πια τη μορφή της Paris Hilton. Μετά από τον κλασικό μονόλογο του villain, τα αδέρφια σκοτώνουν το τέρας και τέλος καλό όλα καλά.
***
Η ίδια η υπόθεση που ερευνούν τα αγόρια δεν έχει και τρομερό ενδιαφέρον. Αν δεν ήταν εκείνες οι στιγμές καμένου χιούμορ (όπως η επίθεση του «Γκάντι» στον Sam), το επεισόδιο δεν θα είχε και πολλές αξιομνημόνευτες στιγμές. Το γκεστ της Paris Hilton, όπως φαντάζεστε, είχε διαφημιστεί πολύ εκείνη την εποχή της πρώτης προβολής, και -τηρουμένων των αναλογιών- δεν απογοήτευσε. Για πάντα θα το μνημονεύω ως το επεισόδιο που θα μπορούσε να είναι το χειρότερο ναυάγιο της σειράς, αλλά κατάφεραν να το κρατήσουν σε σχετικά αξιοπρεπή επίπεδα. Η Hilton έπαιζε με το χαρακτηριστικό ελλειμματικό ταλέντο της μια βερσιόν του εαυτού της, δίνοντας στη σεναριογράφο Julie Siege την ευκαιρία να σχολιάσει την τάση της εποχής προς τη θεοποίηση των σελέμπριτιζ και να χώσει στους διαλόγους και μια meta-ατάκα για το House of Wax, την ανεκδιήγητη μπιμουβιά τρόμου όπου πρωταγωνίστησαν η Hilton και ο Jared Padalecki λίγους μήνες πριν κάνει πρεμιέρα το Supernatural το 2005.
Το Supernatural μας έχει δώσει κάποια από τα καλύτερα επεισόδιά του μέχρι στιγμής βάζοντας τα αγόρια να αντιμετωπίσουν παγανιστές θεούς (αναφέρομαι, φυσικά, στα εμβληματικά Scarecrow και A Very Supernatural Christmas). Αυτή τη φορά, βέβαια, η συνταγή δεν βγήκε και τόσο επιτυχημένη. Το κοινωνικό σχόλιο είναι ενσωματωμένο στην ίδια την πλοκή, με τους διάσημους να σκοτώνουν τους μεγαλύτερους φανς τους, αλλά η σεναριογράφος πρόσθεσε και έναν κοινότυπο μονόλογο από τον χαρακτήρα της Hilton για να το κάνει πιο λιανά. Προσωπικά θα προτιμούσα να το έχουν κάνει πιο διακριτικά το σχόλιο, αλλά σε τόσο ‘κραυγαλέο’ επεισόδιο που να τη βρεις τη λεπτότητα;
Πάμε τώρα στα αδέρφια. Παρόλη τη συναισθηματική συνάντησή τους στο προηγούμενο επεισόδιο και την απόφαση τους να ξαναγίνουν ομάδα, ο Dean συνεχίζει να μην εμπιστεύεται πλήρως τον Sam. Από τη μία, είναι λογικό μετά από όσα συνέβησαν, αλλά ήταν πραγματικά εκνευριστική η μικροπρεπής στάση του απέναντι στον Sam καθ’όλη τη διάρκεια της υπόθεσης. Και αντίστοιχα, η υπερευαίσθητη αντίδραση του Sam είναι ένα ακόμη σημείο στο οποίο έλειπε η λεπτότητα στο γράψιμο. Αρχικά φάνηκε σαν να έγινε ένα τεράστιο πισωγύρισμα στη σχέση τους, αλλά ο απώτερος σκοπός της σεναριογράφου ήταν να φτάσουν τα αγόρια να κάνουν τη μεγάλη τους συζήτηση στο τέλος, όπου ο Sam ζητά από τον Dean να του φέρεται ως ίσο του κι εκείνος υπόσχεται ότι θα το προσπαθήσει. Αναγνωρίζω την σημασία αυτής της συζήτησης, όμως, έγινε τόσο αδέξια που φαινόταν ασύνδετη με όσα έχουν γίνει μέχρι στιγμής στη σεζόν. Μόλις στο προηγούμενο review σας έλεγα πόσο ωρίμασε η σχέση των αγοριών, όταν ο Sam αποκάλυψε αμέσως στον Dean ότι του εμφανίστηκε ο Εωσφόρος και του είπε ότι τον προορίζει για δοχείο του. Παλιότερα ο Sam θα είχε αποκρύψει σίγουρα μια τόσο επικίνδυνη πληροφορία. Στο τέλος αυτού του επεισοδίου τα αδέλφια επιστρέφουν στην πορεία τους, άρα όλο το drama ήταν απλά αχρείαστο.