Οι πρωταγωνιστές του Supernatural κοσμούν το εξώφυλλο του Entertainment Weekly (4 διαφορετικά για την ακρίβεια) και γιορτάζουν τα 300 επεισόδια της σειράς με ένα επικό οικογενειακό reunion! Οι συντελεστές της σειράς -παλιοί και νέοι- θυμούνται τα πρώτα δύσκολα χρόνια, τα σκαμπανεβάσματα μετά την 5η σεζόν, εντοπίζουν αυτό που κάνει τη σειρά μοναδική, και, φυσικά, μιλούν για το επερχόμενο επετειακό επεισόδιο!
“REUNION TIME!”
Ο Jared Padalecki κάνει μια σημαντική ανακοίνωση. Βρισκόμαστε στις αρχές του Δεκέμβρη 2018, και εκείνος, μαζί με τον συμπρωταγωνιστή του, Jensen Ackles, ετοιμάζονται για τα γυρίσματα των δυο τελευταίων ημερών του 300ού επεισοδίου, που θα προβληθεί στις 7 Φεβρουαρίου. Καθώς μπαίνουν στο στούντιο που είναι το Καταφύγιο των Ανθρώπων των Γραμμάτων, συναντούν τον Jeffrey Dean Morgan, έναν προσωπικό τους φίλο και ηθοποιό που ενσάρκωσε τον τηλεοπτικό πατέρα τους, αρχικά στον πιλότο της σειράς, που έκανε, όμως, την τελευταία του εμφάνιση ως John Winchester στο φινάλε της 2ης σεζόν. Ο Padalecki χαρακτηρίζει την επιστροφή του Morgan ως την “κορύφωση 300 επεισοδίων“. Εξάλλου, η εξαφάνιση του John ήταν αυτή που σηματοδότησε όλες τις μετέπειτα περιπέτειες των αγοριών αφού τους έφερε κι πάλι κοντά.
“DAD’S ON A HUNTING TRIP, AND HE HASN’T BEEN HOME IN A FEW DAYS.”
Αυτές τις λέξεις τις ακούσαμε πρώτη φορά στον πιλότο από τον Dean Winchester μέσα στο φοιτητικό διαμέρισμα του μικρού αδερφού του, και αυτές ξεκίνησαν το πρώτο μεγάλο μυστήριο του Supernatural – και των αδερφών. “Είχα πολύ καλό προαίσθημα για τη σειρά μόνο και μόνο διαβάζοντας τον πιλότο,” λέει ο Ackles. “Είχε τσαγανό, οι χαρακτήρες ήταν καλογραμμένοι, και η ιστορία είχε πολλά χιλιόμετρα να κάνει.” Βέβαια, ο ηθοποιός δεν μπορούσε να προβλέψει πόσα ακριβώς χιλιόμετρα θα ήταν αυτό το ταξίδι.
Το Supernatural έκανε πρεμιέρα στο κανάλι The WB το φθινόπωρο του 2005 και από τότε έχει γίνει η μακροβιότερη σειρά στην ιστορία του The CW. Η ιδέα ήταν απλή: δυο αδέρφια κυνηγούν τέρατα από αστικούς μύθους, τις τρομακτικές ιστορίες που ακούς το βράδυ γύρω από τη φωτιά. Την Bloody Mary; Τη σκότωσαν. Τον Hook Man. Ναι, πάει κι αυτός. Δεν πήρε πολύ στους σεναριογράφους να συνειδητοποιήσουν πως θα χρειαζόταν να διευρύνουν το πλαίσιο της σειράς αν ήθελαν να ξεπεράσουν τα 20 επεισόδια (πόσο μάλλον να φτάσουν τα 300). “Καταλάβαμε αμέσως πως αυτό το κόνσεπτ θα στέρευε πολύ γρήγορα, οπότε από την αρχή φροντίσαμε να διευρύνουμε τους ορίζοντες σε σχέση με το τί θα μπορούσε να γίνει η σειρά,” εξηγεί ο εκτελεστικός παραγωγός (και τρέχων showrunner) του Supernatural, Robert Singer. Όμως, ακριβώς πόσο μακρυά θα μπορούσαν να το τραβήξουν; Και θα τους δινόταν άραγε η ευκαιρία;
Παρόλο που η σειρά επέζησε της συγχώνευσης του WB με το UPN το 2006, με την οποία δημιουργήθηκε το CW, πήρε χρόνια στο Supernatural να σταθεί σταθερά στα πόδια του. “Ο Bob Singer κι εγώ παλεύαμε για την επιβίωση της σειράς στο τέλος κάθε μιας από τις πρώτες 3 σεζόν,” θυμάται ο δημιουργός Eric Kripke. “Είχαμε συναντήσεις με τους επικεφαλής του καναλιού τις οποίες τις ονομάζαμε ανεπίσημα ‘συναντήσεις-για-να-τους-εξηγήσουμε-γιατί-πρέπει-να-μας-δώσουν-άλλη-μια-σεζόν’“. Κι όμως, αυτές οι αγχωτικές συνθήκες καθρεφτίζουν απόλυτα την ίδια τη σειρά. Με τα λόγια του Dean από ένα πρόσφατο επεισόδιο της 14ης σεζόν: “Impossible odds—feels like home.” Αυτές οι ‘απίθανες πιθανότητες’ είναι που έκαναν τη σειρά, όχι μόνο να επιζήσει, αλλά να ανθίσει. “Στην αρχή, σαν σκανταλιάρικα παιδάκια, προσπαθούσαμε να δούμε μέχρι που μας παίρνει,” λέει ο Kripke. “Δεν υπήρχαν πολλές σειρές φαντασίας στο CW. Κυριαρχούσαν το Gossip Girl και το 90210. Ήμασταν πάντα σαν το γκοθάκι που κάθεται στη γαλαρία της τάξης και κάνεις δεν του δίνει σημασία. Έτσι, σε αυτή την παράξενη horror σειρά, μπορέσαμε να σπάσουμε τους περιορισμούς, κάτι που κανείς δεν είχε επιχειρήσει στην τηλεόραση. Δεν υπήρξε κανείς που να πει: ‘Αυτό είναι πολύ τρελό.’“. Οπότε πήραν ρίσκα και μας έδωσαν ιδιαίτερα meta-επεισόδια που ξεφεύγουν από την πεπατημένη, όπως το Mystery Spot, το Hollywood Babylon ή το Ghostfacers. “Πάντα νοιώθαμε άγχος, αλλά μας βοήθησε, κατά κάποιον τρόπο,” συμπληρώνει ο Singer. “Είπαμε, ‘ακόμη κι αν δεν τους αρέσουμε, ας είμαστε τολμηροί.’” Και στην 4η σεζόν, πήραν την πιο μεγάλη και τολμηρή απόφαση: εισήγαγαν τους αγγέλους (και άρα ένα πιο θρησκευτικό storyline), κάτι που ο Singer χαρακτηρίζει το μεγαλύτερο κομβικό σημείο της σειράς. “Ανησυχούσα πως θα πήγαινε πολύ μακρυά η βαλίτσα,” λέει ο Padalecki για τις πρώτες του σκέψεις όσον αφορά την προσθήκη των αγγέλων. Και ο ίδιος ο Kripke είχε ανάλογες ανησυχίες, όμως: “Αναρωτήθηκα μήπως ξενερώσουμε πολλούς που ήρθαν εδώ για να δουν ένα ‘scary movie’.” Πολέμησε με την ιδέα μέσα του για πολλά χρόνια, αλλά μια μέρα, πριν την 4η σεζόν, του ήρθε μια επιφοίτηση καθώς έπλενε το πρόσωπό του: “Συνειδητοποίησα πως ο κόσμος του υπερφυσικού δεν είχε ισορροπία. Υπήρχε μόνο Κακό. Έτσι, μπήκα στην αίθουσα των σεναριογράφων την πρώτη μέρα της προετοιμασίας για την 4η σεζόν και τους είπα, ‘Οκέι, θα έχουμε αγγέλους… αλλά θα είναι καθίκια!’”
Με αυτόν τον τρόπο γεννήθηκε ένα επεισόδιο που ο ίδιος ο Kripke συγκαταλέγει στα καλύτερα ολόκληρης της καριέρας του: η πρεμιέρα της 4ης σεζόν του Supernatural. To Lazarus Rising εισήγαγε τον Castiel, τον πρώτο και μακροβιότερο άγγελο της σειράς. “Ακριβώς πριν τη σκηνή μου, η [τότε σεναριογράφος] Sera Gamble μού είπε, ‘η ζωή σου θα αλλάξει μετά από αυτό’,” θυμάται ο Misha Collins, που παίζει τον Castiel εδώ και 10 χρόνια. Και συμπληρώνει, γελώντας, “Ήμουν σε φάση, ‘Είσαι ψωνάρα.’” Αλλά η Gamble είχε δίκιο, η ζωή του ηθοποιού όντως άλλαξε. Από guest star, που ήταν να εμφανιστεί σε λίγα επεισόδια, έγινε αναπόσπαστο κομμάτι της σειράς. Ο χαρακτήρας του έχει επιζήσει πολλών θανάτων και έχει γίνει μέλος της οικογένειας των Winchester.
“Οι άγγελοι ολοκλήρωσαν τη μυθολογία,” λέει ο Kripke, και με αυτούς, η σειρά μπόρεσε να χτίσει αυτό που η σεναριογράφος-που-έγινε-showrunner Sera Gamble περιγράφει ως “τακτά προγραμματισμένη Αποκάλυψη” στο τέλος της 5ης σεζόν. Ήταν το Καλό ενάντια στο Κακό. Ο Μιχαήλ ενάντια στον Εωσφόρο. Ο Dean ενάντια στον Sam. Και, για λίγο, όλοι πίστεψαν πως αυτό θα ήταν και το τέλος της σειράς, όμως, όταν το κανάλι τους έδωσε την ανανέωση για την 6η σεζόν, οι σεναριογράφοι απέμειναν μετέωροι προσπαθώντας να βρουν τι στο καλό έρχεται μετά την Αποκάλυψη. Και η απάντηση; Οτιδήποτε θέλουν!
“Ένα πλεονέκτημα των σειρών φαντασίας είναι ότι έχουμε πολλές επιλογές όσον αφορά το ‘οτιδήποτε μπορεί να συμβεί’,” λέει ο σεναριογράφος Andrew Dabb, που αυτή τη στιγμή εκτελεί και χρέη showrunner, μαζί με τον Singer. “Μια ιατρική σειρά περιορίζεται στο τι μπορεί να κάνει. Εμείς όχι.” Οπότε οι επόμενες σεζόν είδαν το Supernatural να σπάει κι άλλα όρια με εναλλακτικές πραγματικότητες, ακόμα πιο παλαβά meta-επεισόδια (The French Mistake, σας λέει κάτι; ), και νέους κακούς. Αυτό δεν σημαίνει, βέβαια, ότι δούλεψαν όλες οι ιδέες το ίδιο καλά. Αλλά αυτή είναι η ομορφιά μιας τόσο μακρόβιας σειράς με ένα τόσο πιστό fandom: δεν χρειάζεται να δουλεύουν όλες οι ιδέες. “Οι φανς μας συγχωρούν τις αμαρτίες κάποιων συγκεκριμένων επεισοδίων γιατί αγαπούν να βλέπουν τον Sam και τον Dean,” λέει ο Singer. Το να λέμε ότι στους φανς του Supernatural αρέσει το Supernatural είναι σαν να λέμε ότι στον Dean αρέσουν οι πίτες. Δεν τίθεται θέμα αρεσκείας. Τίθεται θέμα λατρείας. “Δεν νομίζω ότι έχουμε χαλαρούς φανς [που παρακολουθούν περιστασιακά],” λέει ο Singer. “Τη ζουν αυτή τη σειρά.” Είναι η #SPNFamily που είναι τόσο πιστή στον Sam και τον Dean, ακόμα κι όταν η Impala παίρνει λάθος στροφή καμιά φορά. “Η ικανότητα της σειράς να εξελίσσεται και να προσαρμόζεται είναι αυτή που την έφτασε στα 14 χρόνια,” εξηγεί ο Dabb, προσθέτοντας, “Θεωρητικά, υπάρχουν ακόμα ένα σωρό Λεβιάθαν εκεί έξω, αλλά δεν μιλάμε για αυτό.”
Οι σεναριογράφοι μπορεί να έχουν τις απεριόριστες επιλογές και τη συγχώρεση του κοινού με το μέρος τους, έχουν όμως κι έναν απαράβατο κανόνα που πρέπει να ακολουθούν με ευλάβεια, όπου κι αν τους πάει η ιστορία: “Δίνω τα εύσημα στο Bob Singer που μας εμφύσησε από την αρχή την ιδέα πως η σειρά μπορεί να πάρει όποια κατεύθυνση θέλει, αρκεί οι χαρακτήρες να μείνουν αληθινοί στους εαυτούς τους,” λέει ο πρώην σεναριογράφος και showrunner Jeremy Carver. “Ο πυρήνας της σειράς είναι ο δεσμός μεταξύ των δυο αδερφών.” Με τον Sam και τον Dean στα θεμέλιά της, η σειρά μπορεί να κάνει μοναδικά επεισόδια σαν το Baby της 11ης σεζόν, που γυρίστηκε εξολοκλήρου μέσα στην Impala, ή το Scoobynatural, που έκανε crossover με τη θρυλική σειρά κινουμένων σχεδίων Scooby-Doo. “Αν μπορείς να το φανταστείς, οι πιθανότητες είναι πως σε κάποια μικρή πόλη της Αμερικής συμβαίνει στ’ αλήθεια,” λέει η Gamble. “[Το Supernatural] δεν μοιάζει με καμία άλλη σειρά στην ιστορία της αμερικανικής τηλεόρασης.” Και μετρώντας ήδη 14 σεζόν, ακόμα βρίσκει τρόπους να εκπλήσσει τους φανς του, όπως ας πούμε, με το να φέρει πίσω τον John Winchester.
“DAD?”
Ο Dean στέκεται δίπλα στον μικρό του αδερφό στο Καταφύγιο και δεν πιστεύει στα μάτια του. Αυτή τη φορά δεν θα χρειαστεί να ζητήσει τη βοήθεια του αδερφού του για να βρουν τον Μπαμπά, γιατί ο Μπαμπάς ήρθε σε αυτούς! Και δεν έχει αλλάξει πολύ. Το μούσι του είναι πιο γκρίζο και το πρόσωπό του είναι πιο λεπτό, αλλά δεν αποτελεί έκπληξη ότι επέστρεψε και κρατάει μια καραμπίνα στα χέρια. (Σόρι, Walking Dead fans, η καραμπίνα προηγείται της Lucille.) Αλλά ο John δεν είναι ο μόνος που άλλαξε. Απέναντί του, ο Sam κι ο Dean δεν είναι πια τα παιδιά που έχωναν πλαστικά στρατιωτάκια στο καλοριφέρ της Impala, ούτε καν οι νεαροί άνδρες που ξεκίνησαν για να τον βρουν στον πιλότο. Έχουν μεγαλώσει. Το ίδιο και οι ηθοποιοί που τους υποδύονται. Ο Jensen Ackles είναι αυτή τη στιγμή δυο χρόνια μεγαλύτερος από όσο ήταν ο Jeffrey Dean Morgan όταν γυρίστηκε ο πιλότος. “Τόσο ιδανικά κλείνει αυτός ο κύκλος,” σημειώνει ο Morgan. “Όπως ένας πατέρας, έτσι κι εγώ είμαι περήφανος για τα αγόρια. Συγκινούμαι γιατί τα έχουν πάει τόσο καλά εδώ. Επεισόδιο 300; Ανήκουστο.”
Όσον αφορά τον τρόπο που επιστρέφει ο John, ας πούμε πως τα πράγματα θα είναι παράξενα (όπως πάντα στο Supernatural) και θα έχουμε μια ‘πειραγμένη’ πραγματικότητα. “Τα αγόρια μας θα μπουν σε μια κατάσταση όπου ουσιαστικά θα μπορούν να πραγματοποιήσουν μια ευχή,” αποκαλύπτει ο Dabb. “Βασικά, περιμένουν κάτι άλλο, αλλά [η επιστροφή του John] προέρχεται από την επιθυμία του Dean.” Η επιθυμία του για έναν αποχαιρετισμό είναι που φέρνει τον John πίσω στις ζωές τους. Κι όπως συμβαίνει με κάθε εναλλακτική πραγματικότητα, δεν αλλάζουν όλα προς το καλύτερο. Χωρίς να μπούμε σε πολλές λεπτομέρειες, αυτό που φέρνει τον John πίσω, φέρνει πίσω και τον Ζαχαρία, ενώ επηρεάζει και τον Castiel… τοιουτοτρόπως. Αυτή τη φορά οι Winchesters θα αντιμετωπίσουν μια διαφορετική (αλλά κάπως οικεία) εκδοχή του φίλου τους.
Για τον Morgan, στον οποίο είχε ζητηθεί επανειλημμένα να επιστρέψει στη σειρά, ήταν πάντα θέμα του να βρεθεί ο σωστό τρόπος. “Οι σχέσεις μεταξύ των 3 αυτών ανδρών είχαν μείνει τόσο ανοιχτές, οπότε αν επανερχόμουν, θα ήταν ωραία να δοθεί ένα τέλος, ειδικά με τον Sammy,” λέει ο Morgan. Και πριν τελειώσει το επεισόδιο, και τα δυο αγόρια θα έχουν την ευκαιρία να συζητήσουν λίγες στιγμές μόνοι με τον Μπαμπά. “Αυτό το επεισόδιο δίνει στον Sam την ευκαιρία να συγχωρήσει,” λέει ο Padalecki και ο Ackles συμπληρώνει, “Για τον Dean όλο το επεισόδιο είναι ένα όνειρο από το οποίο δεν θέλει να ξυπνήσει. Αλλά ξέρει ότι πρέπει.”
Στην κουζίνα του Καταφυγίου, όπου ο Padalecki αναφώνησε “reunion time” μόλις πριν λίγες ώρες, ο Sam κι ο Dean κάθονται γύρω από ένα τραπέζι και μοιράζονται ένα μπουκάλι ουίσκι με τον πατέρα τους. Τον ενημερώνουν για όλα όσα έχει χάσει. Ναι, έχουν σώσει τον κόσμο κάμποσες φορές. Ναι, ο Εωσφόρος έχει γιο. Αλλά το πιο σημαντικό είναι η Mary — η πολυαγαπημένη γυναίκα του που πέθανε και πέρασε ολάκερη τη ζωή του προσπαθώντας να εκδικηθεί το θάνατό της, είναι ζωντανή. Και εκείνη τη στιγμή μπαίνει η Mary για να ζήσει κάτι που δεν πίστευε ποτέ ότι θα συνέβαινε, αλλά ταυτόχρονα, κατά έναν παράξενο τρόπο, το περίμενε ανυπόμονα. “Όλα στον κόσμο είναι καλά εκείνη τη στιγμή,” λέει η Samantha Smith, που ερμηνεύει τη Mary. “Είναι πολύ ρομαντικό,” λέει για την επανένωση του ζευγαριού.
Όμως, οι Winchesters ξέρουν πολύ καλά πως όλα τα όμορφα πράγματα πρέπει να τελειώσουν κάποια στιγμή. Κι όταν τελειώσει και αυτό, ο Sam κι ο Dean θα επιστρέψουν στις ζωές τους, οδηγώντας μέσα στην Impala, κυνηγώντας το επόμενο τέρας. Γιατί, μπορεί η σειρά να έφτασε τα 300 επεισόδια, όμως κανείς δεν είναι έτοιμος να τα παρατήσει ακόμα. “Δεν νομίζω ότι είμαστε έτοιμοι να σταματήσουμε,” λέει ο Ackles. “Έχουμε ακόμα βενζίνη στο ντεπόζιτο.” Με άλλα λόγια, ο Sam και ο Dean έχουν ακόμα δουλειά να κάνουν…
