ΠΡΟΣΟΧΗ! Όσοι δεν έχετε ολοκληρώσει το Supernatural και δεν έχετε δει ούτε το φινάλε της 5ης σεζόν του Lucifer (μην μου πείτε ότι δεν είχατε πάρει χαμπάρι ότι το season 5b είναι διαθέσιμο στο Netflix εδώ και τρεις ολόκληρες μέρες), σταματήστε εδώ, γιατί αλλιώς θα βρεθείτε αντιμέτωποι με τεράστια spoilers!
Από τότε που ξεκίνησε, πάντα έλεγα ότι το Lucifer φέρει πολλές ομοιότητες με το Supernatural — όχι μόνο επειδή και οι δυο σειρές ανήκουν στο είδους του fantasy, ή επειδή έχουν παρόμοιο στιλ και χιούμορ, αλλά κυρίως για την ίδια την πλοκή τους, που αποτελεί μια ευφάνταστα εκμοντερνισμένη προσαρμογή των ιστοριών που ξέρουμε από την Παλαιά Διαθήκη. Με πάσα ειλικρίνεια σας λέω ότι δεν θα κατέτασσα ποτέ το Lucifer στις πιο καλογραμμένες σειρές που υπάρχουν εκεί έξω — για εμένα ήταν και θα είναι πάντα μια ένοχη απόλαυση, ένα χαριτωμένο πασατέμπο που οφείλει όλη του την ύπαρξη σε έναν απίστευτα χαρισματικό πρωταγωνιστή. Παρόλο που είναι βασισμένο σε κόμικ της DC υποτίθεται, παίρνει ελάχιστα στοιχεία από εκεί και εδώ και 5 σεζόν ψάχνει να βρει έμπνευση από οπουδήποτε αλλού. Και πολλές ήταν οι φορές μέσα σε αυτά τα 5 χρόνια που ένοιωσα ότι αντιγράφει στεγνά Supernatural, και πάντα χαμογελούσα συγκαταβατικά αναγνωρίζοντας ότι δεν υπάρχει παρθενογένεση στην τέχνη κι ότι η αντιγραφή είναι η καλύτερη μορφή επαίνου…
Κεντρικό κομμάτι της αφήγησης του Supernatural ήταν πάντα η διαμάχη Κόλασης και Παραδείσου, με μπροστάρηδες τους Αρχαγγέλους Μιχαήλ και Εωσφόρο, δυο άσπονδα αδέρφια που έρχονται σε σύγκρουση ουσιαστικά εξαιτίας του απόντα Πατέρα τους. Ενώ στο Supernatural βλέπαμε την ιστορία να εξελίσσεται μέσα από τα μάτια των αδερφών Winchester, το Lucifer την αντέγραψε μεν αυτούσια, αλλά την μετεξέλιξε στην 5η σεζόν του με κεντρικό άξονα τους δυο διαμαχόμενους. Ο Lucifer Morningstar (η DC-εκδοχή του βιβλικού Εωσφόρου) κι ο δίδυμος αδερφός του, ο Μιχαήλ, έρχονται στα χέρια παραπάνω από μια φορές κατά τη διάρκεια της σεζόν, αλλά η έχθρα τους χτυπάει κόκκινο όταν ο Θεός αποσύρεται από τα… θεϊκά καθήκοντά του και αφήνει τους αγγέλους να αποφασίσουν ποιος θα τον διαδεχτεί. De facto, οι επιλογές είναι δυο: ο ελαφρόμυαλος επαναστάτης Lucifer, με το αμφιλεγόμενο παρελθόν ως Άρχοντας της Κόλασης, ή ο μακιαβελικός Μιχαήλ με το σύνδρομο κατωτερότητας απέναντι στον δίδυμό του; Η σύγκρουσή τους στο φινάλε της σεζόν κλιμακώνεται με μια εντυπωσιακή μάχη στον αέρα που αναπόφευκτα μου θύμισε Supernatural. Για άλλη μια φορά, το Lucifer αντέγραψε -φαινομενικά έστω- από την αγαπημένη μου σειρά, αλλά είναι η μοναδική περίπτωση που οφείλω να ομολογήσω ότι κατάφερε να δώσει ένα πολύ καλύτερο αποτέλεσμα…
To Supernatural δεν είχε μια αλλά ΤΡΕΙΣ ευκαιρίες για να δείξει μια επική μάχη μεταξύ των δυο προαναφερθέντων Αρχαγγέλων, αλλά -λυπάμαι που το παραδέχομαι- αποδείχτηκαν όλες κατώτερες των προσδοκιών μου (για διαφορετικούς λόγους η κάθε μια)…
Η πρώτη φορά που ήρθαν τα δυο ουράνια αδέρφια αντιμέτωπα, ήταν στο φινάλε της 5ης σεζόν (χμ, ενδιαφέρουσα σύμπτωση), όπου η μάχη τους δεν είχε την εκρηκτική κλιμάκωση που περίμεναν οι φανς, κι έτσι, παρόλο που το επεισόδιο ήταν ομολογουμένως εξαιρετικό, σχεδόν όλοι μας κουβαλούσαμε μια κρυφή απογοήτευση για πολλές σεζόν. Μέχρι που ήρθε το φινάλε της 13ης σεζόν και είδαμε ότι τα πράγματα θα μπορούσε να είναι μακράν πολύ πιο απογοητευτικά, αφού μια επική μάχη με budget CW και με αμφιλεγόμενες σκηνοθετικές επιλογές, δεν ήταν και η πιο ρεαλιστική προσδοκία που θα έπρεπε να έχουμε. Η ήττα του Εωσφόρου από τον Dean (που σε εκείνη τη φάση είχε αφήσει να τον κυριεύσει ο Μιχαήλ μιας εναλλακτικής Γης, άρα την μετράμε ως μάχη μεταξύ των αρχαγγέλων, έτσι; ) θα περίμενε κανείς να είναι στα highlights της σειράς, αλλά, αντ’αυτού, μνημονεύεται ως μια από τις πιο γελοίες στιγμές της. Η εικόνα των Jensen Ackles και Mark Pelegrino να πασχίζουν να ισορροπήσουν στα σύρματα που τους τραβολογάνε στον αέρα και να δώσουν ταυτόχρονα μια πειστική ερμηνεία είναι εξίσου άβολη και αστεία:
Η τρίτη και τελευταία μάχη των αιώνιων αντιπάλων του Supernatural ήρθε λίγο πριν το series finale. Μπορεί να ήταν μακράν καλύτερη από την προαναφερθείσα, αλλά και πάλι δεν ήταν αυτό που ήθελε το κοινό. Ο αληθινός Μιχαήλ, πρόσφατα απελευθερωμένος από το Κλουβί του Εωσφόρου, σκοτώνει ξανά τον αναστημένο αδερφό του σε μια μάχη που θα ήταν το εκπληρωμένο όνειρο κάθε φαν, αν δεν πήγαινε κόντρα στην εδραιωμένη μυθολογία της σειράς που παρομοίαζε τη μάχη μεταξύ των δυο αρχαγγέλων με την έκρηξη μιας πυρηνικής βόμβας. Αλλά, είπαμε, χαμηλό budget σημαίνει θυσία μεγαλεπήβολων πλάνων…
Ευτυχώς για το Lucifer, το bugdet του Netflix είναι αρκετά ανώτερο, έτσι η σειρά κατάφερε να μας δώσει μια σεκάνς που κλιμακώνει αριστοτεχνικά την 5η σεζόν της. Η εναέρια μάχη του Λούσι με τον Μιχαήλ ταιριάζει στο ύφος της σειράς, έχει αξιοπρεπή εφέ και καλό μοντάζ, και το κυριότερο, σέβεται τη μυθολογία του Lucifer και την εξελίσσει με τρόπο που δεν φαίνεται βεβιασμένος. Και το ότι είχε την επιπρόσθετη (τεράστια) δυσκολία του Tom Ellis (και του ντουμπλέρ του) σε διπλό ρόλο με κάνει να θέλω να δώσω διπλά συγχαρητήρια στη σκηνοθέτη Karen Gaviola για την δουλειά της:
ΥΓ Κλείνοντας το ξεκάρφωτο άρθρο της ημέρας, να ξεκαθαρίσω ότι το συγκεκριμένο κείμενο δεν γράφτηκε ούτε για να συγκρίνω ενδελεχώς τις δυο σειρές, ούτε να επιχειρηματολογήσω για το ποια είναι η καλύτερη. Αυτό το αποφασίζει ο καθένας για τον εαυτό του. Όπως σας είπα και στην αρχή, προσωπικά δεν θεωρώ ότι το Lucifer φτάνει έστω στο μικρό δαχτυλάκι το Supernatural σε κανένα επίπεδο, απλά η εναέρια μάχη των αρχαγγέλων στο πρώτο με εξέπληξε ευχάριστα και στάθηκε ως αφορμή να εκφράσω ένα μεγάλο παράπονο που είχα από το Supernatural — το οποίο μου λείπει τρομερά και αντί να σιγοτραγουδάω Αλεξίου πάλι, είπα να το εκμεταλλευτώ και να σας γράψω δυο γραμμούλες που είχα καιρό! Φυσικά, περιμένω και τις δικές σας απόψεις στα σχόλια. Σας έχει θυμίσει ποτέ κι εσάς Supernatural το Lucifer; Θεωρείτε ότι υπάρχει και κάτι άλλο που ίσως έχει κάνει καλύτερα από το Supernatural;