[Disclaimer: Η παρακάτω κριτική γράφτηκε στα πλαίσια rewatch της σειράς από την αρχή και περιέχει spoilers για τη συνέχεια.]
Μετά τα κομβικά γεγονότα του προηγούμενου επεισοδίου, οι τρεις Winchestrers βρίσκονται πια επί ίσοις όροις στο παιχνίδι, κι ο John αποφασίζει επιτέλους να μοιραστεί με τους γιους του όσα έμαθε τα τελευταία 20 χρόνια για τον δαίμονα που σκότωσε τη Mary. Εξηγεί τον τρόπο δράσης του δαίμονα και τα σημάδια που υποδεικνύουν την παρουσία του. Τώρα έχει εντοπίσει σημάδια στο Salvation της Iowa [στα αγγλικά “salvation” σημαίνει “σωτηρία”, αν ψάχνετε τους συμβολισμούς του σεναρίου] και εκεί θα κατευθυνθούν για να σώσουν μια ακόμη οικογένεια από τον πόνο και την απώλεια που βίωσαν εκείνοι.
Ο Sam νοιώθει ένοχος για τους θανάτους της Mary και της Jessica, και οι ενοχές του μετατρέπονται γρήγορα σε οργή και πόνο. Καθ’οδόν, ο John μαθαίνει τα νέα για το θάνατο ενός φίλου του κυνηγού, του Πάστορα Jim Murphy, τον οποίο δολοφόνησε η Meg για να τραβήξει την προσοχή του John.
Φτάνοντας στο Salvation ξεκινάνε να ψάχνουν έναν ψύλλο στα άχυρα, αφού δεν έχουν τρόπο να εντοπίσουν εύκολα την οικογένεια που κινδυνεύει, πρέπει να ψάξουν σε όλα τα νοσοκομεία και τις μαιευτικές κλινικές για τα μωρά που γεννήθηκαν πριν 6 μήνες. Ευτυχώς για την οικονομία του σεναρίου, ο Sam έχει ένα όραμα και εντοπίζει γρήγορα τη νεαρή μητέρα Monica με την κορούλα της. Μη μπορώντας να την προειδοποιήσει όμως, γυρνά στον Dean και τον John και τότε αποκαλύπτει στον πατέρα του την αλήθεια για τα οράματα που βλέπει τους τελευταίους μήνες.
Ο John θυμώνει που τα αγόρια δεν του είχαν αποκαλύψει πιο πριν τι συμβαίνει με τον Sam (αν και στο Home είχαμε δει ότι ήξερε ήδη για τις δυνάμεις του Sam, άρα γιατί τώρα κάτι τον κινέζο; ), και τότε ο Dean πατάει πόδι και, εμφανώς θυμωμένος, του τη λέει άσχημα (αν κρίνω από την έκπληκτη φάτσα του John πρέπει να είναι η πρώτη φορά στη ζωή του). Ο John δεν μπορεί παρά να αποδεχτεί ότι ο Dean έχει δίκιο. Τότε χτυπάει το τηλέφωνό του Sam και είναι η Meg, που απαιτεί να μιλήσει με τον John. Τον ενημερώνει ότι εκείνη δολοφόνησε τον Πάστορα Jim κι ότι τώρα είναι έτοιμη να σκοτώσει και τον φίλο του τον Caleb αν δεν συμφωνήσει να της δώσει το Colt. Ο John το παίζει χαζός ότι δεν γνωρίζει κανέναν Colt, και η Meg κόβει το λαιμό του Caleb. Όσο ο John τον ακούει να ψυχορραγεί, η δαιμόνισσα απειλεί να σκοτώσει όλους τους φίλους του αν δεν της δώσει αυτό που θέλει. Ο John υπόσχεται ότι θα της πάει το Colt, τα μεσάνυχτα, στο Lincoln. O John σκοπεύει να πάει στην Meg ένα ψεύτικο Colt, ενώ τα αγόρια θα παραμείνουν στο Salvation για να στήσουν παγίδα στο δαίμονα που θα επιτεθεί στη Monica και την οικογένειά της. Πριν αποχωριστούν, ο Dean κι ο John θυμίζουν στους εαυτούς τους να μην σπαταλήσουν τη ζωή τους για την εκδίκηση.
Ο John φτάνει στο Lincoln για να συναντήσει τη Meg σε ένα εγκαταλειμένο κτίριο. Δεν τον λένε τζάμπα τον καλύτερο κυνηγό που έχει υπάρξει, αφού ο θεούλης περιεργάζεται την περιοχή και στήνει παγίδες για τους δαίμονες, πριν πάει να τους συναντήσει. Βρίσκει τη Meg, που δεν είναι, όμως, μόνη της, έχει φέρει μαζί και τον «αδερφό» της, τον Tom, ο οποίος καταλαβαίνει ότι το Colt που τους έδωσε ο John είναι ψεύτικο, όταν την πυροβολεί. Ο John τους ξεφεύγει χάρη σε μια παγίδα με αγιασμένο νερό που είχε ετοιμάσει πιο πριν. Βέβαια, δεν κερδίζει πολύ χρόνο γιατί ο Tom τον εντοπίζει λίγα λεπτά μετά και τον αρπάζει.
Εν τω μεταξύ, στο Salvation ο Sam κι ο Dean βλέπουν τα φώτα του σπιτιού της Monica να αναβοσβήνουν και καταλαβαίνουν ότι ο δαίμονας έφτασε. Τρέχουν στο σπίτι και τελευταία στιγμή σώζουν μητέρα και παιδί από τον δαίμονα. O Sam έχει ευκαιρία να τον πυροβολήσει, αλλά αστοχεί. Το δωμάτιο τυλίγεται στις φλόγες κι ο Dean ίσα που προλαβαίνει να τον τραβήξει έξω μαζί του. O Sam, σε έξαλλη κατάσταση θέλει να πάει πάλι μέσα για να αποτελειώσει τον δαίμονα.
Τα αγόρια επιστρέφουν στο ξενοδοχείο τους. Ενόσω ο Dean προσπαθεί απεγνωσμένα να βρει τον John στο τηλέφωνο, ο Sam συνεχίζει να είναι θυμωμένος μαζί του που δεν τον άφησε να κυνηγήσει το δαίμονα μέσα στο φλεγόμενο σπίτι. Ο Dean επαναφέρει τον Sam στην πραγματικότητα με μια συναισθηματική αποκάλυψη. Για εκείνον, η επιθυμία για εκδίκηση και αυτοθυσία δεν σημαίνει τίποτα αν πεθάνει ο Sam.
Ο Dean δοκιμάζει άλλη μια φορά το τηλέφωνο του John, και ξαφνικά το σηκώνει η Meg, η οποία του λέει ότι δεν πρόκειται να ξαναδούν τον πατέρα τους ποτέ…
To Be Continued…
***
Το Salvation ξεκινά με ένα εντυπωσιακό μοντάζ της πρώτης σεζόν με υπόκρουση το εμβληματικό πια Carry On Wayward Son των Kansas και την φράση “The Road So Far”. Είναι η πρώτη φορά που το έκαναν αυτό, και χαίρομαι που έγινε παράδοση. Δίνει την αίσθηση μιας επικής αφήγησης. Το επεισόδιο αυτό αποτελεί το πρώτο κομμάτι του διμερούς season finale της 1ης σεζόν, και είναι ακριβώς όπως το περιμένει κανείς: χτίζει την αγωνία φτάνοντας σε ένα βαρβάτο cliffhanger και μας προετοιμάζει για το “part two”. Οι δαίμονες έχουν στριμώξει τους Winchesters σε μια γωνία κι ο John (επικών διαστάσεων badass mofo) θεωρεί ότι μπορεί να τους ξεγελάσει. Δεν τα καταφέρνει, δυστυχώς, και το επεισόδιο τελειώνει με τους γιους του να καλούνται να βγουν επιτέλους από τη σκιά του και να τον σώσουν.
Το επεισόδιο χάνει σε κάποια σημεία γιατί γίνεται τετριμμένο: το αφελές σχέδιο του John να δώσουν στους δαίμονες ένα ψεύτικο Colt ή το ακόμα πιο αφελές σχέδιο των αγοριών να έρθουν αντιμέτωποι με τον πανίσχυρο δαίμονα, δικαιολογούνται από τις συνθήκες, αλλά δεν αποτελούν στιβαρή σεναριογραφία. Έτσι κι αλλιώς, όμως, ο λόγος ύπαρξης ολόκληρου του επεισοδίου είναι να πιαστεί ο John αιχμάλωτος για να μπούμε δυναμικά στο δεύτερο μέρος του season finale. Από αυτήν την άποψη, το επεισόδιο εξυπηρετεί το σκοπό του, και παράλληλα μας δίνει και κάποιες από τις σημαντικότερες οικογενειακές στιγμές της σειράς.
Υπάρχουν πολλές δυνατές σκηνές, ειδικά όταν η οικογένεια αποφασίζει να χωρίσει για να συναντηθεί ο John με τη Meg, ενώ ο Dean και ο Sam μένουν πίσω για να προστατεύσουν την οικογένεια με το μωρό. Πριν φύγει, ο John δηλώνει ότι επιθυμεί να τελειώσει όλο αυτό, για να μπορούσε ο Sam να επιστρέψει στις σπουδές του, ο Dean να έχει σπίτι, κι η Mary Να είναι ζωντανή. Εκφράζει κάποιες τόσο βασικές ανθρώπινες επιθυμίες και είναι τραγικό ότι καμία από αυτές δεν είναι δυνατή, με εξαίρεση ότι όλα αυτά θα τελειώσουν κάποια στιγμή. (Εχμ, θα τελειώσουν αυτά για να αρχίσουν άλλα χειρότερα, άστα Τζονάκο, βαμμένη την έχετε οικογενειακώς…)
Ο Jeffrey Dean Morgan φέρνει τόσο συναισθηματικό βάρος σε αυτόν τον ρόλο. Βλέποντάς τον, μπορείς να νοιώσεις τη συναισθηματική κούραση του John και την απαισιοδοξία του, ότι τα πράγματα πιθανότατα δεν θα πάνε καλά. Ο Dean το αντιλαμβάνεται αυτό και του ζητά να το σκάσει αν στη συνάντηση με τη Meg αρχίσει να διαφαίνεται ότι κάτι δεν πάει καλά. Αυτός είναι ο Winchester τρόπος για να του πει “Σ’αγαπώ, μπαμπά. Να προσέχεις.”
Και τώρα που το ξανασκέφτομαι, το ότι ο John απέκρυψε το ότι ξέρει την αλήθεια για τις δυνάμεις του Sam, το έκανε για τον ίδιο λόγο: επειδή τον αγαπάει και θέλει να τον προστατέψει. Το γεγονός ότι ο δαίμονας έχει στοχεύσει κι άλλες οικογένειες με βρέφη στην ίδια ηλικία με τον Sam όταν η μητέρα του σκοτώθηκε είναι νέα και εξαιρετικά σημαντική πληροφορία (και ρίχνει φως για πρώτη φορά σε ένα τεράστιο κεφάλαιο της αφήγησης του Supernatural που θα εξερευνήσουμε στην επόμενη σεζόν). Και φυσικά ο Sam το παίρνει προσωπικά, γιατί συνειδητοποιεί ότι η μητέρα του πέθανε εξαιτίας του. Όσο εκνευριστικό κι αν ήταν για τον John να παραμένει κρυψίνους και να μην μοιράζεται όσα ξέρει με τον Sam και τον Dean, το να θέλει να τους προστατέψει από την επίπονη αλήθεια είναι ένας αρκετά καλός λόγος για αυτήν τη συμπεριφορά, αφού ήξερε ότι ο Sam θα κατηγορούσε τον εαυτό του για τους θανάτους της Mary και της Jessica. Θα συγχωρήσω, λοιπόν, τη μυστικοπάθεια του John.
Σε κάποιο άλλο σημείο, ο Dean κι ο Sam συζητούν για για το τι είναι πιο σημαντικό: να επιβιώσει η οικογένειά τους ή να εκδικηθούν τον δαίμονα. Ο Sam εκπλήσσεται όταν ακούει από τον Dean να δηλώνει το προφανές. Ο Dean μπορεί να είναι διατεθειμένος να διακινδυνεύσει τη ζωή του στο κυνήγι ή να θυσιαστεί για την οικογένειά του (κάτι που θα δούμε ακόμα πιο έντονα στις επόμενες δυο σεζόν), αλλά δεν υπάρχει περίπτωση να δεχόταν το ίδιο από τον Sam ή τον John. Κατά τη διάρκεια της διαφωνίας τους, ο Sam σπρώχνει θυμωμένα τον Dean στον τοίχο σε έναν όμορφο παραλληλισμό με τη σκηνή του πιλότου όπου ο Dean ήταν αυτός που έκανε το ίδιο με τον Sam. Και εδώ οι ηθοποιοί επικοινωνούν όμορφα τα συναισθήματα των χαρακτήρων τους. Είναι δύσκολο να πούμε ποιος έχει δίκιο και ποιός άδικο σε αυτό το θέμα, παρόλο που διαφωνούν. Ο Dean μας ραγίζει λίγο περισσότερο την καρδιά όταν υπενθυμίζει στον Sam ότι αυτός κι ο πατέρας τους είναι ό,τι έχει στη ζωή, κι ότι μετά βίας κρατιέται για να μην καταρρεύσει.
Σε ότι αφορά τους αντιπάλους τώρα, η Meg κι ο Tom ήταν αρκούντως απειλητικοί. Το μόνο κακό ήταν ο αδιάφορος Sebastian Spence (Tom), που έδωσε μια ερμηνεία πιο ξύλινη κι από του Πινόκιο. Είναι μόλις ο τρίτος δαίμονας που βλέπουμε στη σειρά και θα ήθελα να έχει λίγο παραπάνω προσωπικότητα. Αυτός και η Meg είναι υποτίθεται τα “παιδιά του Azazel”, αλλά δεν είδαμε κάτι που να τον κάνει να ξεχωρίζει.