Η 11η ήταν μια σεζόν γεμάτη ανατροπές και εκπλήξεις, σπουδαία επεισόδια και πολυαναμενόμενες επιστροφές! Πάμε να ξεχωρίσουμε όμως τις στιγμές αυτές που μείναμε με κομμένη την ανάσα, είτε από το σοκ, είτε από τη συγκίνηση, είτε από τα γέλια!
‘Καληνύχτα’ μέσα στην Impala [11×04]
Το επεισόδιο Baby μας θύμισε γιατί το Supernatural είναι ακόμα μια σειρά που ‘μετράει‘, με μια εναλλακτική κινηματογράφηση που το χάραξε για πάντα στις μνήμες μας. Αλλά η σκηνή που ξεχωρίζει είναι αυτή μεταξύ των αδερφιών, μετά από το όραμα του Sam με τον John. Σκηνές σαν αυτή, στις περισσότερες σειρές θα θεωρούνταν βαρετή γιατί είναι στατική και έχει πολύ ‘γλυκανάλατο μπλα-μπλα’, αλλά οι J2, με την εκπληκτική χημεία τους, την κάνουν να δουλέψει και με το παραπάνω. Κι όταν την κλείνουν με το διάλογο “’Good night, Jerk. ’Night, Bitch,” νιώθεις κάτι ανάλογο της αίσθησης όταν παίρνεις αγκαλιά ένα απαλό, γουργουριστό γατάκι. Καρδούλες παντού.
Η Amara είναι η αδερφή του Θεού! [11×06]
Η Amara είναι ΤΙ;;! Ο Metatron αποκαλύπτει στον Castiel μια αλήθεια που “θα κάνει τα κεφάλια των θρησκόληπτων να εκραγούν” και η φάτσα του Cas μετά από αυτήν την αποκάλυψη καθρεφτίζει όλους εμάς που βλέπαμε τη σειρά εκείνη τη στιγμή…
Ο Sam και ο φονικός κλόουν [11×07]
Ο χειρότερος εφιάλτης του Sam Winchester: να παγιδευτεί με έναν κλόουν-δολοφόνο σε ένα ασανσερ. Πάντα μας αρέσουν τα κλεισιματα του ματιού σε προηγούμενα επεισόδια, οπότε, αυτή η στιγμή που μας υπενθυμίζει τη φοβία του μικρού Winchester, που είχαμε πρωτοδεί στο Everybody Loves a Clown, και είχαμε απολαύσει στο Plucky Pennywhistle’s Magical Menagerie, ήταν ένας πραγματικός κωμικός θησαυρός. Για εμάς, όχι για τον Sam. Συγχαρητήρια στον Jared Padalecki που επικοινωνεί τόσο καλά τον φόβο του Sam, καθιστώντας όμως σαφές μέσα από το παίξιμό του ότι δεν πρόκειται να αφήσει τον φόβο του να τον κυριεύσει και ότι θα κάνει τα πάντα για να βγει νικητής από οποιαδήποτε κατάσταση τον φοβίζει.
Ο Sam ξανασυναντά τον φανταστικό του φίλο [11×08]
Σε μια από τις πιο αστείες σκηνές της σεζόν, ο Sam συναντά μετά από χρόνια τον ‘φανταστικό’ φίλο που είχε ως παιδί (που τελικά δεν ήταν τόσο φανταστικός). Η χειμαρρώδης κωμική παρουσία του Nate Torrence, μαζί με τις αστείες ατάκες των αγοριών, χάρισε σε αυτή τη σκηνή μια θέση στη λίστα με τα highlights της σεζόν.
Ο Sam αντιστέκεται στον Εωσφόρο [11×10]
Μόνο του αυτό το επεισόδιο θα μπορούσε να είχε γεμίσει τη λίστα με τα highlights της σεζόν. Άψογο από την αρχή μέχρι το τέλος του, το The Devil In The Details ακολούθησε τον Εωσφόρο και τον Sam σε ένα ταξίδι στις αναμνήσεις και τις τύψεις του μικρού Winchester και σε ένα βασανιστικό παιχνίδι δύναμης και θέλησης ,όπου ο έκπτωτος Αρχάγγελος προσπάθησε να (ξανα)πείσει τον Sam να του πει το ‘ναι’ για να του παραχωρήσει το σώμα του. Αλλά ο Sam αντιστάθηκε. Πως; Με αυτό:
Sam: “Μπορείς να με περιπαίξεις, και να με βασανίσεις, κι εγώ πάλι όχι θα σου πω. Και κάποια στιγμή, νωρίτερα από όσο νομίζεις, ο αδερφός μου θα μπει από αυτήν την πόρτα και θα σου κόψει τον κώλο.”
Lucifer: (γελώντας) “Ο Dean; Στοιχηματίζεις υπέρ του Dean;”
Sam: “Πάντα.”
Ο Εωσφόρος ανατινάζει έναν άγγελο [11×11]
Ο Misha Collins μας άφησε με το στόμα ανοιχτό ως Εωσφόρος στο δεύτερο μισό της σεζόν. Κάθε του παρουσία επί της οθόνης ήταν και ένα μικρό δώρο στους φανς. Αλλά σε καμία σκηνή δεν τον απόλαυσα περισσότερο όσο σε αυτή που αποτυπώσει τέλεια την μεγαλομανία και τον ναρκισσισμό του Διαβόλου: “Είμαι εδώ για να σας σώσω όλους. Ο από μηχανής Εωσφόρος”, και μετά με μια κίνηση των δαχτύλων του ανατινάζει τον κακομοίρη άγγελο που τόλμησε να προσπαθήσει να τον σκοτώσει.
Ο Εωσφόρος αποκαλύπτεται στον Sam [11×14]
Το επεισόδιο The Vessel ήταν αδιαμφισβήτητα ένα από τα καλύτερα της σεζόν, με μια σκηνή να ξεχωρίζει: όταν ο Εωσφόρος δεν μπορεί πια να συνεχίσει να παίζει θέατρο, αποκαλύπτεται, κι επιτίθεται στον Sam. Ο Dean έρχεται από το παρελθόν και ο Luci αρπάζει από τα χέρια του το Χέρι του Θεού. Όλα θα είχαν τελειώσει για τους Winchesters αν το Χέρι δεν είχε χάσει τη δύναμή του. Πολύ δυνατή σκηνή, με τον Misha Collins να δίνει ρέστα εναλλάσσοντας το παίξιμό του με άνεση μεταξύ Εωσφόρου και Castiel.
Ο Bobby και το μπουκάλι ουίσκι [11×16]
Όπως και το προαναφερθέν Baby, έτσι και το Safe House είχε πολλές αναφορές στο παρελθόν της σειράς (μια εκ των οποίων, η αποκάλυψη του στοιχήματος που είχαν βάλει ο Rufus με τον Bobby που είχε ως έπαθλο το μπουκάλι Johnny Walker Blue που είχαμε πρωτοδεί στο 7×12 Time After Time) οι οποίες σε καμία περίπτωση δεν θα αποξένωναν τους νέους η περιστασιακούς θεατές, αλλά ήταν μια όμορφη προσθήκη για όλους εμάς τους παλιούς και αφοσιωμένους φανς.
Ο Chuck τραγουδά Fare Thee Well [11×20]
Αχ, αυτή η σκηνή… Ο Rob Benedict είναι ένας καταξιωμένος και ταλαντούχος μουσικός και πραγματικά αυτό φαίνεται όταν τραγουδάει το αμερικανικό φολκ τραγούδι “Fare Thee Well (Dink’s Song)” ως μουσικό χαλί σε μια κατά τα άλλα σιωπηλή σεκάνς. Ο Metatron τον ακούει μελαγχολικός, διερωτώμενος τι συμβαίνει. Ο Sam, κείτεται ετοιμοθάνατος, με τον Dean πανικόβλητο από πάνω του, όταν ξαφνικά η τσέπη του αρχίζει να λάμπει. Ο Dean βγάζει από την τσέπη του αδερφού του το samulet. Δεν μπορεί να είναι αυτό που νομίζουν ότι είναι. Όλοι συνέρχονται. O Metatron διαβάζει τις τελευταίες σελίδες της αυτοβιογραφίας του Θεού και στο πρόσωπο του διαγράφεται η έκπληξη – και η ελπίδα, ίσως…; Τα αγόρια βγαίνουν στο δρόμο, όπου έρχονται πρόσωπο με πρόσωπο με το Θεό: “Μάλλον πρέπει να μιλήσουμε,” τους λέει ήρεμα…
O Dean ξεσπά μπροστά στο Θεό [11×21]
Αυτή είναι μια από τις πιο αγαπημένες μου σκηνές σε όλη τη σειρά και μια υπενθύμιση γιατί αγαπώ τον Dean τόσο πολύ: γιατί πάντα έχει την αντίδραση που θα είχα εγώ στις καταστάσεις. Με τον Sam να έχει μια πιο ψύχραιμη και… fanboy στάση προς τον Chuck, τον Θεό που παράτησε την ανθρωπότητα στο έλεός της για χιλιετίες, ο απογοητευμένος στα όρια του θυμού Dean είναι πιο κοντά σε αυτό που θα ένιωθα εγώ σε μια παρόμοια υποθετική περίπτωση: “Οι άνθρωποι προσεύχονται σε εσένα. Οι άνθρωποι χτίζουν εκκλησίες για εσένα. Κάνουν πολέμους στο όνομά σου. Κι εσύ δεν έκανες τίποτα.”
Καθώς ο Chuck διηγείται την ιστορία του πως ήταν κάποτε πιο ενεργός ‘γονιός’ που αποφάσισε να αφήσει το ‘παιδί’ του να πάρει μόνο του τις αποφάσεις του, το παράπονο του Dean και τα δάκρυά του μας ράγισαν την καρδιά: “Εγώ αισθάνομαι ότι μας άφησες και προσπαθείς να δικαιολογηθείς,” λέει ο μεγάλος Winchester χωρίς να φοβάται τη θεϊκή οργή. Ο Chuck του απαντά ήρεμα και του λέει να μην τον μπερδεύει με τον John – τον πατέρα που παρά τα πολλά μειονεκτήματά του, θυσίασε τον εαυτό του για να ζήσουν όλοι οι υπόλοιποι. Αυτή η αλήθεια ταρακούνησε τον Dean και άρχισε να βλέπει λίγο πιο καθαρά αυτά που του έλεγε ο Θεός. Πραγματικά δεν μπορώ να εκφράσω πόσα συγχαρητήρια αξίζουν στον Jensen Ackles και στο Rob Benedict για αυτήν την δυνατή σκηνή. Το μόνο που θα πω είναι ότι σκηνές σαν και αυτή θα έτριβα με ευχαρίστηση στη μούρη όλων των haters αν μου δινόταν η ευκαιρία!
H Amara αφήνει το Θεό ετοιμοθάνατο [11×22]
Οι Winchesters με τους κατά συνθήκην συμμάχους τους εξαπολύουν μια πανίσχυρη επίθεση στην Amara, η οποία αποδεικνύεται πιο δυνατή από όσο περίμεναν. Αφού σκοτώνει τις μάγισσες και τους δαίμονες φτάνει αδύναμη μπροστά στον αδερφό της: “Λοιπόν, νίκησες και πάλι. Τελείωσέ το. Σκότωσέ με.” Όταν όμως συνειδητοποιεί ότι το σχέδιο του Chuck είναι να την κλείσουν πάλι στην μισητή φυλακή της, μια μοίρα που φοβάται χειρότερα από το θάνατο, επιτίθεται ξανά. Πιάνει τον Chauck από το λαιμό, εκδιώκει τον επιτιθέμενο Εωσφόρο από το σώμα του Cas, και ρίχνει σαν καρυδότσουφλα τους υπόλοιπους μακρυά. “Θα πέθαινα εκατομμύρια φορές, θα σε σκότωνα εκατομμύρια περισσότερες, πριν πάω ξανά εκεί,” ουρλιάζει με όλη τη δύναμή της. Ένα εκτυφλωτικό φως βγαίνει από τον Chuck πριν πέσει ετοιμοθάνατος στο πάτωμα. “Amara, τι έκανες;” τη ρωτάει απεγνωσμένα ο Dean. “Καλωσήρθατε στο τέλος του κόσμου,” του απαντάει…
ΥΓ Αυτές ήταν οι στιγμές της 11ης σεζόν του Supernatural που ξεχώρισαν για μένα. Για πείτε μας τη γνώμη σας στα σχόλια παρακάτω. Εσείς ξεχωρίζετε κάποιες άλλες στιγμές της σεζόν;
Συμφωνώ με όλη τη λίστα, ειδικά με την πέμπτη σκηνη και τις τρεις τελευταίες. Είναι όλες τους μία και μία. Όμως, αγαπημένες μου είναι και οι εξής σκηνές: α) όταν η Αμάρα πατάσσεται για πρώτη φορά από τους αγγέλους, β) όταν εκείνη αργότερα στέλνει με τη σειρά της ένα κύμα σκοταδιού στον Παράδεισο, γ) όταν εμφανίζεται ο Λούσιφερ στο εφεδρικό κλουβί και στη συνέχεια αποκαλύπτει στον Σαμ ότι τον έχει ξεγελάσει και δ) το δείπνο στο σπίτι της Τζόντι.
Αλλες 10 λιστες φτιαχναμε με τις ωραιες στιγμες αυτης της σεζον! 😉
Το δειπνο στο σπιτι της Τζοντις ειναι μια της αγαπημενες μου σκηνες αυτης της σεζον.
Ειλικρινά η σκηνή του Τσακ όπου τραγουδάει και αντικρίζει τα αδέρφια στο τέλος είναι ανατριχιαστική. Δεν ξέρω, ίσως και η αγαπημένη μου σκηνή στη σειρά. Ο Rob δίνει μια ερμηνεία που δεν περιγράφεται. Το τραγούδι του πανέμορφο, το βλέμμα του όταν λέει “…and I’ll be gone…” σημαίνει πολλά. Σίγουρα η καλύτερη σκηνή της 11ης σεζόν για μένα.
Εξαιρετική σεζόν πραγματικά. Μπράβο στους σεναριογράφους!
Το τραγουδι του Τσακ το βλεπω σαν να μιλαει η ιδια η σειρα σε εμας τους φαν.
Μας προετοιμαζει για το τελος,γιατι ας το παραδεχτουμε ολοι μας,καποια στιγμη η σειρα θα μας αφησει.
Ας ελπιζουμε οτι θα την αντικαθιστισει ενα spin-off της προκοπης.
2μιση σεζον ακομα δεν τις λες λιγες παντως 😛
Δεν παραπονιεμαι.Αλλες 2 σεζον + 13 επεισοδια νομιζω ειναι οτι πρεπει για αποχαιρετιστηριο δωρο.