Είναι η 11η σεζόν του Supernatural η καλύτερη εδώ και χρόνια;

Καλύτερα Επεισόδια του SPN

Τελευταία Σχόλια

supernatural-dvd-cover-season-11

Ανακάλυψα το Supernatural το καλοκαίρι του 2008 και είδα τις 3 πρώτες σεζόν μέσα σε λίγες μέρες. Από τότε δεν έχει υπάρξει σειρά που να έχω αγαπήσει περισσότερο. Σαν η μεγαλύτερη αδερφή του δικού μου «Sammy», και με πολλές ομοιότητες με το χαρακτήρα του Dean, με τράβηξε αμέσως το γεγονός ότι η σειρά εστιάζει στην οικογένεια και στη ρεαλιστική απεικόνιση της ταραχώδους σχέσης δυο πολύ διαφορετικών αδερφιών, που έχουν καταφέρει να χτίσουν ένα βαθύ δεσμό βασισμένο στο μοναδικό πράγμα που ουσιαστικά τους ενώνει και στο οποίο είναι οι καλύτεροι: να «σώζουν ανθρώπους και να κυνηγούν τέρατα». Το οικογενειακό δράμα, ‘γαρνιρισμένο’ με το υπερφυσικό στοιχείο, κάνει το Supernatural μια διασκεδαστική και εθιστική προβολή. Αυτό μου έγινε πιο αισθητό όταν η σειρά εισχώρησε πιο βαθιά στην περίπλοκη μυθολογία της, και εδραιώθηκε ως μια από τις πιο αναγνωρίσιμες του είδους της, μια από αυτές που περιμένω ανυπόμονα από βδομάδα σε βδομάδα…

Παρόλα αυτά, αν και λατρεύω το Supernatural και το έχω μέσα στα all-time αγαπημένα μου, δεν αμφισβητώ ότι η σειρά έχει επιπέσει σε κάποιες δημιουργικές μαύρες τρύπες στα 11 χρόνια προβολής του, μετά την αποχώρηση του δημιουργού Eric Kripke από την ενεργό παραγωγή. Oι επόμενοι επικεφαλής προσπάθησαν να ξαναβρούν τη μαγεία που εμφύσησε ο ‘πατέρας’ του Supernatural στις πρώτες 5 σεζόν με ποικίλα επίπεδα επιτυχίας. Ενώ κάποιες ιδέες των νέων showrunners (Sera Gamble στην 6η και 7η, και Jeremy Carver από την 8η έως την 11η) κατάφεραν να είναι ιδιαιτέρως επιτυχημένες, δεν μπόρεσαν, κατά τη γνώμη μου, να δώσουν στους φανς στο 100% τη σειρά που είχαν αγαπήσει τα πρώτα χρόνια, όταν οι χαρακτήρες ήταν ακόμα φρέσκοι και η αφήγηση ήταν στοχευμένη (Αποκάλυψη) και υπήρχε ξεκάθαρο endgame. 

Όλα αυτά άλλαξαν στην 11η σεζόν, καθώς ο Jeremy Carver και η σεναριογραφική του ομάδα κατάφεραν με κάποιο μαγικό τρόπο να ξεφύγουν από την αφηγηματική κινούμενη άμμο και να μας δώσουν μια από τις καλύτερες σεζόν του Supernatural γενικότερα.

11x21 All In The Family Emily Swallow as Amara

Ο εναλλακτικός ‘Big Bad’

Η 11η σεζόν μπήκε πολύ δυναμικά με ένα πανίσχυρο αντίπαλο δέος, το Σκοτάδι, που όμοιό του δεν είχαμε ξαναδεί, και συνέχισε με ιλιγγιώδη ρυθμό μέχρι το mid-season και το απολαυστικό δίωρο με την πολυαναμενόμενη επιστροφή του Εωσφόρου (11×09 & 11×10).  Ο πιο αγαπημένος κακός του fandom μας κάνει come back σε σπέσιαλ συσκευασία Misha Collins – και μόνο για αυτό θα άξιζε η σεζόν! Είχαμε, όμως, και την αποκάλυψη στο 11×06 πως η Amara είναι η αδερφή του Θεού, που ήταν μια από τις πιο σοκαριστικές ανατροπές της σειράς και άνοιξε το δρόμο για την τεράστια επιστροφή του Chuck και την δεύτερη μεγάλη ανατροπή: ότι αυτός ήταν εξαρχής ο Θεός! Ο θεϊκών διαστάσεων καυγάς της ‘θεϊκής’ οικογένειας θα μπορούσε να σημαίνει το τέλος της ανθρωπότητας, αλλά όπως και στο Swan Song, οι Winchesters ήταν εκεί για να το σταματήσουν.  

Η φαντασία των σεναριογράφων του Supernatural δεν θα μπορούσε να γεννήσει πιο ισχυρό ον από την Amara για ανταγωνιστή της σεζόν και η σεναριακή επιλογή να μην είναι τελικά κακιά με τη στενή έννοια του όρου, μπορεί να άφησε τη σεζόν χωρίς έναν κλασικό “Μεγάλο Κακό” και το φινάλε χωρίς την αναμενόμενη τελική αναμέτρηση μεταξύ του Καλού και του Κακού (αν και η εντυπωσιακή μάχη του 11×22 αναπληρώνει το κενό, πιστεύω), μας δώρισε όμως μια πρωτότυπη εξέλιξη της μυθολογίας της σειράς και μας έκανε να δούμε με άλλο μάτι όλη την Κοσμογονία…

Η φετινή ‘μάχη’ ανάγκασε τους Winchesters να θέσουν υπό αμφισβήτηση την πίστη τους στον Ουράνιο Πατέρα – και να ζήσουν και το σοκ (αλλά και την απογοήτευση) της ζωής τους όταν τον συνάντησαν. Ο Θεός του Supernatural δεν είναι ο πάνσοφος και πανάγαθος Πατέρας που παρουσιάζουν οι Γραφές, είναι ένα πανίσχυρο ον, που έχει όλες τις αδυναμίες και τις ανασφάλειες της ανθρωπότητας που δημιούργησε -κυριολεκτικά- καθ’εικόνα και ομοίωση.

supernatural-11x22-we happy few-sam-dean

Οι οικογενειακοί δεσμοί

Η 11η φάνηκε στην αρχή να διώχνει από πάνω της πολλά κακώς κείμενα των προηγούμενων σεζόν και να ξαναποκτά αντίληψη του τι έκανε τη σειρά καταπληκτική τα πρώτα χρόνια της: η σχέση μεταξύ του Sam και του Dean. Αντί λοιπόν, να επιτάσσει ο Big Bad τους όρους με τους οποίους θα συμπεριφερθούν τα αδέρφια σε κάθε επεισόδιο, οι σεναριογράφοι επανεστίασαν την προσοχή τους στη σχέση μεταξύ των αδερφιών, κάνοντας το Supernatural πάλι μια ιστορία για αυτούς πρώτα από όλα, και επιτρέποντας το δεσμό τους να τροφοδοτεί με πληροφορίες τη μάχη ενάντια στην Amara, αντί να τη χρησιμοποιήσουν ως μια νέα villain μόνο και μόνο για να δημιουργήσουν δράμα μεταξύ τους.

Για παράδειγμα, δείτε πόσο σύντομα μίλησε ο Sam στον Dean για τα οράματά του με το Κλουβί του Εωσφόρου, ή πόσο εύκολα παραδέχτηκε ο Dean στον Sam ότι ο σκοτεινότερος πόθος τους είναι η Amara κι ότι δεν πιστεύει ότι θα μπορέσει να τη σκοτώσει. Αυτά είναι μυστικά που οι Winchesters θα είχαν κρατήσει για τους εαυτούς τους στην 7η, την 8η ή την 9η σεζόν, τραυματίζοντας κι άλλο την ασθμαίνουσα σχέση τους. Αντ’αυτού τα αδέρφια φέτος δεν κρύβουν τους κυριολεκτικούς και μεταφορικούς δαίμονές τους ο ένας από τον άλλο, αλλά μιλούν ανοιχτά για τους φόβους και τις ανησυχίες τους. Είναι η καλύτερη φάση που τους έχουμε δει από την 3η ουσιαστικά σεζόν. Μετά από τόσες σεζόν με τους δυο τους να λένε ψέματα και να πολεμάνε μεταξύ τους πιο συχνά από ότι πολεμούν τέρατα, ήταν αναζωογονητικό φέτος να τους βλέπουμε να πολεμούν πλάι-πλάι, και πιο σημαντικό, να είναι ειλικρινείς μεταξύ τους!

Επίσης, η ισχύς αυτούς του ανανεωμένου δεσμού μεταξύ των Winchesters επέτρεψε στο Supernatural να αναπτύξει τον πιο ‘εναλλακτικό’ Big Bad του μετά τον Εωσφόρο – θυμηθείτε πως και αυτός στην 5η αυτοχαρακτηριζόταν ως παρεξηγημένο ον. Η Amara κατέχει την ίδια σαγηνευτική ικανότητα με τον ανιψιό της, αλλά αυτή τη φορά είναι ο Dean που παλεύει να μην πέσει στα δίχτυα της αντί του Sam, και η σχέση της με το Θεό έρχεται σε άμεσο παραλληλισμό με την αδερφική σχέση των Winchesters. 

Ο Θεός υπήρξε κεντρικός άξονας της φετινής σεζόν. Από τη τεταμένη σχέση του με την αδερφή του, και από την άλλη η εξίσου προβληματική σχέση με τον γιο του τον Εωσφόρο, έκαναν την κεντρική ιστορία της 11η σεζόν την πιο ‘οικογενειακή’ μέχρι τώρα. 

11x14 the vessel mark symbol Weronika Rosati as Delphine knife

Τα αυτοτελή

Ακόμη κι αν θες να παραβλέψεις τη δύναμη της κύριας ιστορίας και τα υποβόσκοντα themes της, έχεις τα αυτοτελή της 11ης σεζόν που υπήρξαν αναπάντεχα διασκεδαστικά, παρά το ότι και πάλι φέτος έγινε λανθασμένη διαχείριση στην συνοχή τους . Ο Carver ως showrunner είχε πάντα δυσκολία στο να μοιράσει σωστά τα αυτοτελή σε μια σεζόν με αποτέλεσμα όλες οι σεζόν του να κάνουν αισθητή κοιλιά. Και η φετινή δυστυχώς είχε το ίδιο θέμα, αλλά σώθηκε γιατί τα stand-alone επεισόδια ήταν αξιολογότατα (εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων). 

Προσωπικά ξεχώρισα το The Vessel ως το καλύτερο αυτοτελές της σεζόν που πέρασε (με μια μικρή σύνδεση -όπως πρέπει- με την κύρια ιστορία): ένα καλογυρισμένο επεισόδιο με χρονοταξίδι και έναν αξιομνημόνευτο guest στο πρόσωπο της Delphine. Στην ελίτ των καλύτερων επεισοδίων των τελευταίων χρόνων στέκονται κι άλλα αυτοτελή της 11ης, όπως το Just My Imagination (που προτάθηκε για βραβείο σκηνοθεσίας), το Into the Mystic με την εισαγωγή άλλης μιας κυνηγού που ελπίζουμε να επιστρέψει στο μέλλον, και το Safe House, με την -κατά κάποιον τρόπο- επιστροφή των πολυαγαπημένων Bobby και Rufus. 

Κι ύστερα υπάρχει το Baby, που είναι μια κατηγορία από μόνο του. Αριστοτεχνικά γυρισμένο επεισόδιο, το ομορφότερο παράδειγμα fan-service που έχει κάνει ποτέ σειρά στο fandom της, μαζί με το περσινό Fan Fiction.

11x23 alpha and omega mary winchester

Η συνέχεια…

Πολλοί θα μου πείτε ότι το 11o ήταν το πιο χλιαρό season finale στην ιστορία της σειράς, και ίσως συμφωνήσω, αναπολώντας τα προηγούμενα. Ναι, τα είπαμε και στο review, δεν είχε την επική νίκη υπέρ του ‘Κακού’ που μας είχαν συνηθίσει 10 σεζόν τώρα και είχε κι ένα “φτηνό” cliffhanger που αφήνει υποτίθεται την τύχη ενός εκ των αδερφιών αόριστη (αλλά όλοι ξέρουμε ότι ο Sam αποκλείεται να έχει πάθει οτιδήποτε, οπότε καμία αγωνία εκεί). 

Για εμένα, όμως, ήταν ένα απολύτως ταιριαστό κλείσιμο της ιστορίας της Amara και του Θεού και του τι συμβολίζουν αυτά τα δυο όντα για τη μυθολογία της σειράς. Επίσης, ας μην υποβιβάζουμε και το έτερο cliffhanger του φινάλε… Μπορεί να μην ήταν σοκαριστικό με τη στενή έννοια του όρου, αλλά η επιστροφή της Mary ήταν μια ωραία δοσμένη και αναπάντεχη ανατροπή που ανοίγει μια πολύ ενδιαφέρουσα ιστορία για την 12η σεζόν.

Η αληθινή διάδραση των Winchesters με τους γονείς τους είναι κάτι που έχουμε δει ελάχιστα στη σειρά, ειδικά όσον αφορά τη μητέρα τους. Ό,τι ξέρουμε για εκείνη το μάθαμε, όπως και τα αδέρφια, κατόπιν εορτής. Έχουμε δει το εναρκτήριο teaser του πιλότου με το θάνατό της, έχουμε ακούσει πολλές ιστορίες για εκείνη, κι έχουμε ταξιδέψει στο παρελθόν όπου πήραμε μια μικρή γεύση του πως ήταν η νεαρή Μary και η σχέση της με τον John, αλλά, αν το καλοσκεφτείς, όλα συγχέονται με τα όνειρα, τις ψευδαισθήσεις, τις σωσίες και τις εναλλακτικές πραγματικότητες που έχουμε δει κατά καιρούς. Τώρα είναι η ευκαιρία μας, λοιπόν, να γνωρίσουμε την αληθινή Mary Winchester, και κάτι μου λέει ότι δεν θα είναι ακριβώς αυτό που περιμένουμε. Και αυτό είναι που με ιντριγκάρει περισσότερο για την επερχόμενη σεζόν: να εξερευνήσουμε τη σχέση της με τους γιους που ποτέ δεν γνώρισε, που έχουν γίνει κυνηγοί, κάτι που η ίδια ποτέ δεν ήθελε, να είμαστε εκεί όταν θα ανακαλύψει ότι ουσιαστικά αυτή φταίει για όλα όσα έχουν συμβεί τα τελευταία 33 χρόνια, να δούμε τι είδους σχέση θα αποκτήσει με τον Castiel, να απολαύσουμε την σοφία ενός έμπειρου κυνηγού στη σειρά και να μάθουμε -ίσως- που ήταν η ψυχή της όλα αυτά τα χρόνια, μετά τη ‘θυσία’ της στο Home!

12x01 mary winchester bloody angel blade

Όταν είσαι μια σειρά που βρίσκεται στον αέρα για σχεδόν 12 χρόνια, επιβάλλεται να αλλάζεις τη φόρμουλα, να είσαι φρέσκος, εφευρετικός, διαφορετικός. Το Supernatural έχει σίγουρα πειραματιστεί περισσότερο από κάθε άλλη σειρά του είδους με το ύφος και τη δομή του, κι έχει να επιδείξει εξαιρετικά αποτελέσματα (Πάλι να πω καλά λόγια για το Baby, το French Mistake, το Fan Fiction ή το Changing Channels; Πλεονασμός.) 

Παρόλα αυτά, όταν φτάνουμε στο σημαντικότερο κομμάτι οποιασδήποτε τηλεοπτικής σειράς, την αφήγησή της, η σειρά παραμένει πιστή στην ιστορία και τη μυθολογία της και ενστερνίζεται το μοντέλο του παρελθόντος: βάζει πάντα τη σχέση του Sam με τον Dean πάνω από όλα, και αυτό την κρατάει πάντα μέσα στην καρδιά μας. Φυσικά και υπάρχουν χίλιοι δυο άλλοι λόγοι που το Supernatural έγινε η μακροβιότερη σειρά φαντασίας, αλλά αυτός είναι ο σημαντικότερος και το ξέρουν πολύ καλά οι δημιουργοί. Οι νέοι επικεφαλής Dabb και Singer καλούνται να κρατήσουν ζωντανή την αναζωπυρωμένη φλόγα του πάθους μας για την αγαπημένη μας σειρά. Διάλεξαν να το κάνουν αυτό αναγνωρίζοντας την ανάγκη για μια πιο ‘προσγειωμένη’ και ανθρωποκεντρική κύρια ιστορία. Διάλεξαν λοιπόν μια ανθρώπινη απειλή για τους Winchesters αυτή τη φορά, μια πρωτοφανή απειλή που έρχεται μάλιστα από΄τη μεριά του Καλού! (Διαβάστε εδώ τους λόγους για τους οποίους πιστεύω ότι οι Άνθρωποι των Γραμμάτων είναι οι ιδανικοί αντίπαλοι για την επόμενη σεζόν.) 

12 χρόνια Supernatural. Συνεχίστε την καλή δουλειά, σεναριογράφοι. Carry on and always keep fighting…

by Amalia

11 COMMENTS

Subscribe
Notify of
guest

11 Σχόλια
Oldest
Newest Most Voted
Inline Feedbacks
Δείτε όλα τα σχόλια
GeorgeBest_37
GeorgeBest_37
7 years ago

Μετά τις 1-5 σεζόν η 11η ήταν η καλύτερη, απο πλεράς main arc story, απο filler επεισόδια, απο ανατροπές, απο φρέσκα στοιχεία, νεα τέρατα, νέους κυνηγους-ανθρώπους των γραμμάτων, ενα απο τα καλύτερα midseason finale κ.α., κρίμα που δεν είδαμε Μιχαήλ, Άνταμ και το Θεο να επαναφέρει στη ζωή τον Γαβριήλ και τον Ραφαήλ και αντι να τα βαζει μοναχα ο Εωσφορος με τη Αμάρα, να τα βάζουν ολοι οι Αρχαγγέλοι μαζί.

Romar Moria
Romar Moria
7 years ago

Αν και συμφωνω οτι η 11η σεζον ειναι μια απο της καλυτερες που ειχαμε εδω και καιρο,εμενα πρωσοπικα δεν μ’αρεσε καθολου η Αμαρα σαν κεντρικος κακος.Δεν ειχε την επιβλιτικη παρουσια που σε εκανε να την φοβασε πραγματικα.Πιο πολυ μου φανηκε σαν ενα εφηβο κοριτσι με θεΪκες δυναμες,που τα εχει παρει στο κρανιο γιατι την παρατισε το αγορι της.

Amalia
Amalia
Reply to  Romar Moria
7 years ago

Μέχρι το mid-season φιναλε εγώ τη φοβόμουν. Μέτα είχα ψυλλιαστεί άγρια οτι δεν είναι κακιά και ψιλοξενερωσα μαζι της. Οντως φανηκε σαν εφηβο κοριτσι που ειχε πεισμώσει, γιατι ουσιαστκά έτσι ηταν. Πέρασε τόσες χιλιετίες μονη της, με την πικρία οτι ο αδερφος της την πρόδωσε. Δεν ηταν όμως σατανική, απλά τσαντισμένη. Σαν κεντρικός κακος ουτε εμένα μου αρεσε ιδιαιτερα γιατι ΔΕΝ ηταν κακιά τελικά.

Μαρία
Μαρία
7 years ago

Πολύ ωραίο άρθρο Αμαλία. Πράγματι η ενδέκατη σεζόν ήταν καταπληκτική, αν και προσωπικά μου άρεσε πάρα πολύ και η δέκατη. Πάντως ένας λόγος παραπάνω, εκτός από αυτούς που αναφέρεις, που με ενθουσίασε ο 11ος κύκλος ήταν η επιστροφή του ”ανατριχιαστικού” στοιχείου μέσα στα επεισόδια. Μακάρι να συνεχίσουν έτσι και στον επόμενο κύκλο.

GeorgeBest_37
GeorgeBest_37
7 years ago

Amalia, εγω προσωπικά το ξεκίνησα το Supernatural μετά που τελείωσα το Angel & Buffy The Vampire Slayer όλες τις σεζόν και που σποϊλεριάστικα πως στη 5η σεζόν θα κάνει τη εμφάνιση του ο Διάβολος. Είχα δει πρίν κάποιο επεισόδιο στο Σταρ (καλή του ώρα) αλλα δεν μου είχε κανει κλικ τοτε, μέσα σ’ ενα καλοκαιρι ειδα 4 σεζόν του Supernatural και απο σεπτεμβρη του 2010 ξεκίνησε ο εθισμος με το 5χ01 και συνεχισε….
ΥΓ.1 Το Supernatural, Angel είναι μακραν οι αγαπημενες μου σειρές και ακολουθουν μετα το Χαϊλαντερ, Prison Break και ο Σπάρτακος.
ΥΓ.2 Σαν χαρακτήρες και τους ηθοποιους που τους υποδυονται τους βγαζω το καπέλο: Μπομπι Σινγκερ, Καστιηλ και Κραουλι, αλλα πιστευω πως τους τελείωσαν τα storyline και η υπερβολικη αγαπη των φαν στο προσωπο τους ΕΜΠΟΔΙΖΕΙ τη κυρια ιστορια να συνεχισει σε νεα μονοπάτια και αναποφευκτα οι showrunners βαδιζουν πάντα στα σταθερα. Τον κράουλι τον έχουμε δει σαν σύμμαχο των Γουιντσεστερ, σαν εχθρό τους σαν ρυθμιστη των εξελιξεων, και ηταν στη τελικη αυτος που διέφθειρε Καστιηλ και Ντην, αναμφιβολα απο πλευρα δύναμης είναι ενας μικρομεσαιος δαίμονας που ομως οσο μποι στερητω το αναπληρωνει σε εξυπναδα, αλλα το να τον βλεπεις να κινητω εναντιον του Εωσφορου είναι ΙΕΡΟΣΥΛΙΑ, καποιοι φαν του το ασπαζονται, λεγοντας πως ειναι ο πιο αξιος Βασιλιάς της κόλασης, και εγω θα ρωτησω πως ειναι αυτο δυνατον; οταν ο Εωσφορος με το χτυπημα των δακτύλων του μπορει να τον σκοτωσει, χανει η σειρα τη σοβαροφανεια της αμα ο Κραουλι επιβιωνει απεναντι στον Λουσιφερ και στο τελος τον ξαποστειλει ξανα στο κλουβι ή καταφερει να τον εξοντωσει. Αλλο πράγμα είναι να υπερνικας τη Μεγκ, τη Αμπαντον και άλλο κοτζαμ Εωσφόρο!!!

Amalia
Amalia
Reply to  GeorgeBest_37
7 years ago

Στο πρωτο ΥΓ οι σειρές που αναφέρεις είναι όλες στο top 10 μου! Το Angel το έχω σχεδόν στα ίδια με το ΣΠΝ! Μεγαλη αγάπη! 😉
Και όσα λες για τον Κράουλι συμφωνώ. Αλλά δεν πιστεύω οτι θα νικήσει τον Εωσφόρο. Πως το έβγαλες αυτο το συμπερασμα; Αν ξαναμπει ο Λουσι στο Κλουβι θα είναι από ομαδική προσπάθεια, μονος του ο Κράουλι δεν μπορεί να το κανει με την καμια.

GeorgeBest_37
GeorgeBest_37
7 years ago

ΙΙ) Συνεχεια….
Ο Καστιηλ-Καστιέλ τον έχουμε δει σαν φίλο των αγοριών και σαν αληθινο σύμμαχο τους ολα αυτα τα χρόνια, τον έχουμε δει σαν Μεταλλαγμένο θεό(που ήταν ανατριχιαστικός) και απο μεσα μας είπαμε πως αυτος είναι the best next thing μετά τον Εωσφόρο(φυσικά πριν δουμε το μέγεθος των δυναμεων της Αμάρα). Μετά τον Εωσφόρο 4 οντα ειναι πιο πάνω απο πλευράς δυνάμεων(Αρχάγγελος Μιχαήλ,Μεταλλαγμένο θεός Καστιέλ, ο Χάρος και η Αμάρα). Το Κας τον έχουμε δει σαν ανθρωπο, εχει πέσει θυμα εξαπατησης, προσπαθει να επανορθωσει για τα λάθη του, καπου και αυτου τα storyline μοιραια επαναλαμβανονται, στη 11η με το να πει το ΝΑΙ στον Λούσιφερ, ανοιξε πορτα για φρεσκαρισμα, φετος για να δούμε.
Ο Μπόμπι επίσης έχει εξαντλησει τα storyline του με τη επεισοδιαρα που προσπαθούσε να ξεφύγει απο τον Θεριστή, τωρα μονάχα σε επεισοδια με φλασμπακ μαζι με τον κολλητο του κολλαει.

GeorgeBest_37
GeorgeBest_37
7 years ago

ΙΙΙ) Συνεχεια…
Μήπως ήρθε η ώρα να δουμε κάτι διαφορετικό;
α) Τον Ανταμ να βγαίνει απο το κλουβί.
β) τον Μιχαήλ επίσης να βγαίνει απο το κλουβί, και εαν κάποιοι τον θεωρουν σαν Douchebag (προσωπικα μου αρέσε στο 5χ13 με δοχειο τον Τζων, τη οικογενειακη μουσικουλα των Winchester στο background, η κουβεντουλα με τον Ντην, και με το τροπο που ξεκανε τη Αννα και ξαποστειλε τον ουριελ, εαν Λουσιφερ και ο Θεος Καστιελ στα νευρα τους με το χτυπημα των δακτυλων σκοτωνουν, τοτε οι Γαβριηλ, Μιχαήλ και ο Θεός με τη ιδια κινηση εξαφανιζουν-εμφανιζουν οντα, βγαζουν προς τα εξω πως εχουν πειθαρχία, αυτοέλεγχο και χαρακτήρα ), ισως ήρθε η ωρα να μαθουμε περισσότερες πληροφοριες για το ποιες οδηγιες αφησε ο Θεός οταν έφυγε απο το παραδεισο σε Μιχαήλ και Ραφαήλ, γιατι ειναι ξεκαρφωτο επειδη επληταν να βαλουν σε εφαρμογη τη αποκάλυψη.
επισης είναι καιρος για επιστροφες:
α) Τζων.
β) Τζο και Έλεν (εαν πρεπει να επιστρεψει μια απο τις δυο, καλο θα ηταν η Τζο που έφυγε αδοξα).
γ) Η Μέγκ Μαστερς οχι η δαίμονας αλλά η κοπέλα(Νίκυ Αυκοξ).
δ) Ο Χάρος(ο καβαλάρης της αποκαλυψης).

Sofia
Sofia
Reply to  GeorgeBest_37
7 years ago

Τον Άνταμ δύσκολο τον κόβω να επιστρέφει. Δεν τον συμπάθησε κανένας και γενικά από ότι έχουν πει δεν είναι στις προτεραιότητες τους.
Ο jeffrey dean morgan επίσης δύσκολο. Κυρίως τώρα με το walking dead. Εχουν πει ότι τον θέλουν, εχει πει οτι θελει να επιστρεψει, αλλα προφανώς δε του φτάνουν τα λεφτα που του δινουν.
Ο death από την άλλη για μένα εχει κλείσει σαν ιστορία. Από τη στιγμη που πέθανε, θα ήθελα να δω τις επιπτώσεις και αυτα, αλλά όχι να επιστρέφει ο ίδιος (όσο και αν τον λατρευα).

Misty
Misty
7 years ago

Πράγματι η 11 season ήταν μια από τις καλύτερες που έχουμε δει.Προσωπικά λάτρεψα την Amara σαν χαρακτήρα.Αν και όντος ήταν λίγο ξενέρωτο το γεγονός ότι δεν υπήρξε η υπέρτατη μάχη,ανάμεσα σε αυτή και τον Chuck,μου άρεσε το ότι δεν έκαναν την Amara κλασικό μονοδιάστατο κακό.

ειρηνη
ειρηνη
7 years ago

Μετα την 5-6η σεζον η σειρα πηρε την κατω βολτα.Δεν λεω οτι ειναι χαλια οι επομενες σεζον απλα μου αρεσαν πιο πολυ οι πρωτες.Οι κακοι δεν ειναι πια και τοσο κακοι(Αμαρα,Λεβαιαθαν).Ακομα και η ολη ιστορια των αγγελων,η οποια οφειλω να παραδεχτω πως ηταν πολλα υποσχομενη με απογοητευσε.Να μην μιλησω καλυτερα για τον δαιμονα Ντιν ο οποιος εκανε την εμφανιση του σε ποσα επεισοδια 1-2?Τα filler επεισοδια κατα την γνωμη μου ηταν πολυ καλα απλα με το περασμα των σεζον ”επεσαν”.Γενικα ειναι μια πολυ ωραια σειρα ομως σιγουρα πιστευω οτι καποια στιγμη θα πρεπει να την τελειωσουν ωστε να μην ”τραβηξουν”απο τα μαλλια την ιστορια

Τελευταία Άρθρα

Καλύτερα Επεισόδια The Winchesters

Amalia
Amalia
Με θυμάμαι να βλέπω ξένες ταινίες και σειρές πριν μάθω καλά-καλά να διαβάζω τους υπότιτλους. Αγαπημένο είδος ήταν πάντα το fantasy/sci-fi (βλ. μαγισσούλες, φαντασματάκια, υπερδυνάμεις, και τα συναφή). Ανακάλυψα το Supernatural το 2008 και ήταν έρωτας με την πρώτη ματιά. Άρχισα να γράφω για το Supernatural Greece το καλοκαίρι του 2014. Δύο πράγματα πράγματα που πρέπει να ξέρετε για εμένα: λατρεύω την ποπ-κουλτούρα και τον Dean Winchester!

Περισσότερα Άρθρα