Supernatural Αφιέρωμα: Συνέντευξη με πρόσωπα χωρίς φωτεινή επιγραφή

Καλύτερα Επεισόδια του SPN

Τελευταία Σχόλια

Όταν ακούμε Supernatural, αυτό ή μάλλον αυτοί, που μας έρχονται στο μυαλό, είναι η dream team ομάδα “Σαμ, Ντην & ΣΙΑ”. Αλλά εκεί στην άκρη της σκηνής υπήρξαν πρόσωπα που χρησιμοποιήθηκαν σαν μοχλός για να ξεκινήσει ένα ακόμη κυνήγι υπερφυσικών μυστικών. Ας τους θυμηθούμε μέσα από μια φανταστική συνέντευξη, όπου μας αυτοπαρουσιάζονται (η συνέντευξη πραγματοποιήθηκε πριν κάποιους τους δει το μαύρο σκοτάδι):

Eliot, ποια είναι η άποψη σου για τους Γουίντσεστερ;

Αρχικά να δηλώσω λάτρης του υπερφυσικού. Και οι Γουίντσεστερ είναι σίγουρα μπλεγμένοι με supernatural καταστάσεις. Αλλά δεν κάθομαι με σταυρωμένα χέρια. Όχι. Διαβάζω βιβλία για να είμαι έτοιμος όταν θα έρθει η ώρα να βγω κι εγώ στο κυνήγι. Στην αρχή, η Max και η Stacy δεν με πίστευαν μέχρι που μας κυνήγησε ένα φάντασμα αλλά κυρίως όταν ο Σαμ και ο Ντην μας αποκάλυψαν ότι τέρατα υπάρχουν στην πραγματικότητα και όχι μόνο στις σειρές. Σοκ και ενθουσιασμός μέχρι που γνωρίσαμε τον Τζακ. Καλό παιδί δε λέω, εντυπωσιακές δυνάμεις έχει αλλά παραλίγο να κάνει την Stacy φάντασμα με την αγγελική λεπίδα. Εγώ θα είμαι σίγουρα πιο προσεκτικός!

{βολτάρει με τις φίλες του / 14×16 Don’t Go in the Woods}

Melanie, πώς μπλέχτηκες στα πόδια του μετα-αποκαλυπτικού Μιχαήλ;

Ένα βράδυ,  που δεν έβρεχε μονότονα, τον συνάντησα σε ένα μπαρ, τυχαία. Έτσι νόμιζα τουλάχιστον. Κι ενώ τον έβλεπα σαν ένα λαχταριστό επιδόρπιο, τελικά αποκαλύφθηκε ότι εγώ ήμουν το θήραμα και εκείνος ο κυνηγός, μιας και σκοπός του ήταν να δημιουργήσει ένα ανίκητο army club και με χρειαζόταν, όχι σαν γυναίκα αλλά σαν λυκάνθρωπο.Το μότο του: «ο κόσμος των ανθρώπων πέθανε, ο κόσμος των τεράτων γεννιέται». Η κατάληξη ήταν μοιραία. Υπέκυψα στην γοητευτική δύναμή του και γρήγορα έγινα έμπιστη υποτακτική του. Η δουλειά μου; Να επιβλέπω τους νέους εισερχομένους στο στρατό του. Έτσι, συνάντησα και τον Γκαρθ, έναν ωραίο τύπο, που άντεξε το κοκτέιλ του Μιχαήλ. Cool!

{αποκεφαλίστηκε από τον Σαμ / 14×09 The Spear}

Lora, πώς κατέληξες στο Καταφύγιο των Γουίντσεστερ;

Όλα ξεκίνησαν από μια μικρή, βαρετή, επαρχιακή πόλη, που ζούσα. Βγήκα μια μέρα για ψώνια και δεν ξαναγύρισα. Ήθελα βλέπετε περιπέτειες και ανέμελη ζωή! Πού κατέληξα; Σε μια μάγισσα, που μου πούλησε μενταγιόν και μεταξωτές κορδέλες, ενώ μου έτρωγε την ζωή, κυριολεκτικά. Ευτυχώς βρέθηκαν στο δρόμο μου κυνηγοί (όχι αγριογούρουνων) και έτσι…να’μαι στο Καταφύγιο. Εκεί, ένας τύπος με καπαρντίνα και ένας νεαρός έκαναν ξόρκια (θέλω τη μαμά μου!), που παραλίγο να με στείλουν αδιάβαστη αλλά τελικά βρέθηκε η πηγή του κακού: το κολιέ! Και όταν ο νεαρούλης το έκανε σκόνη και θρύψαλα, τότε κατάλαβα πως μια χαρά ήταν και η μικρή, βαρετή, επαρχιακή πόλη μου!

{επέστρεψε στην μητέρα της / 14×03 The Scar}

Stuart Blake, γιατί σε κυνηγούσε το φάντασμα του Jordan MacNeel;

Ο Jordan ήταν το πρώην αφεντικό μου, που δεν έδειχνε καθόλου μεγαλοψυχία για τους παθιασμένους συλλέκτες! Κι εγώ είμαι παθιασμένος άνθρωπος! Είναι, βέβαια, και το χεράκι μου λίγο μουρντάρικο και όλα αυτά μαζί με οδήγησαν στο νοσοκομείο χτυπημένο από τα ίδια τα συλλεκτικά κομμάτια μου. Η επίθεση από τον Panthro δεν θα ήθελα να συζητηθεί παραέξω για ευνόητους λόγους…Είπαμε, είμαι παθιασμένος άνθρωπος εγώ. Αν και μετά την περιπέτειά μου, μάλλον θα αρχίσω να βγαίνω πιο συχνά έξω, στον πραγματικό κόσμο. Ααα, και να ξεσκονίσω λίγο τις κοινωνικές μου δεξιότητες, γιατί άλλο ένα παράπονο από πελάτη και χαιρέτα το Smash! Pow! Collectibles!

{επέστρεψε στα κόμικ / 14×04 Mint condition}

Harper Sayles, η καταγωγή της οικογένειάς σου έχει επηρεάσει καθόλου την ζωή σου;

Το γεγονός ότι προέρχομαι από μια οικογένεια, που παραδοσιακά ασχολιόταν με την νεκρομαντεία…μια στιγμή να σκεφτώ…εεε…ΝΑΙ! Θα έλεγα ότι με έχει στιγματίσει. Η γραμμή ανάμεσα στη ζωή και στον θάνατο ήταν για μένα πάντα πολύ μικρή! Έτσι δεν με πείραξε και πολύ που σκότωσα τον φίλο μου και τον ανέστησα ξανά. Βέβαια, μου βγήκε λίγο ζόμπι αλλά τί να κάνεις; Δεν μπορείς να τα έχεις όλα στη ζωή! Μια χαρά ήμαστε μαζί, τον τάιζα φρέσκο ανθρώπινο κρέας πρώτης ποιότητας μέχρι που βρέθηκε στο δρόμο μου ο Τζακ. Ο νέος είναι ωραίος αλλά ο παλιός είναι αλλιώς! Θα αναγκαστώ με βαριά καρδιά να τον θυσιάσω…Δεν λένε εξάλλου ότι η πρώτη αγάπη είναι και παντοτινή;

{έφυγε από την πόλη /14×06 Optimism}

Frank Kellogg, γιατί παραιτήθηκες από το Σώμα της Αστυνομίας τόσο νέος;

Συνέβη κάτι τρομερό ένα βράδυ, μετά από μια μοιραία κλήση. Μια γυναίκα κάλεσε για βοήθεια. Πηγαίνω. Ένας περίεργος τύπος με συναντά λίγο πριν μπω στο σπίτι και μετά το απόλυτο κενό. Το μόνο που θυμάμαι είναι να συνέρχομαι μετά από ώρα και να βρίσκομαι μέσα στα αίματα, ανάμεσα σε δύο πτώματα, μιας γυναίκας και ενός μικρού αγοριού. Καταλαβαίνετε το σοκ…Ακόμα δεν ξέρω τι έγινε εκείνο το βράδυ. Ευτυχώς οι συνάδελφοι δεν το συνέχισαν κι έτσι κατάφερα να τη γλιτώσω. Όμως, τώρα τελευταία, κάτι με τρώει…Φέρνω συνέχεια στο μυαλό μου τον πατέρα εκείνης της οικογένειας, τον Νικ. Ποιος ξέρει; Το σίγουρο είναι ότι δεν θα ήθελα να τον ξανασυναντήσω.

{δολοφονήθηκε από τον Νικ / 14×07 Unhuman Nature}

Mr. Chip Carrington, γιατί χρησιμοποιούσατε τις δυνάμεις σας για να ελέγξετε τους άλλους;

Γιατί ως δήμαρχος της πόλης είχα μεγάλη ευθύνη για τους πολίτες μου. Πέρασα πολλές δυσκολίες, όχι μόνο ως δήμαρχος αλλά και προσωπικές…Έχασα τη γυναίκα μου και ξαφνικά όλα πήγαιναν στραβά. Μέχρι που κατάλαβα ότι θα μπορούσα να δημιουργήσω μια ιδανική πόλη, έναν επίγειο παράδεισο όπου όλα θα ήταν τέλεια και θα μπορούσα να τα ελέγξω με το μυαλό μου και μόνο! Βέβαια, δεν είχα υπολογίσει την ανθρώπινη ελεύθερη βούληση. Και τις αναμνήσεις…Αυτές οι άτιμες οι αναμνήσεις…Δεν μπορούσα να τι πολεμήσω κι έτσι όποιος θυμόταν κάτι, ταυτόχρονα έσκαγε σαν βόμβα! Δεν φταίω εγώ, η φιλοδοξία μου τα φταίει όλα! Μήπως είχα και κανέναν να με συμβουλεύσει; Ούτε και η ίδια η κόρη μου…

{εγκλωβίστηκε στον παράδεισο του μυαλού του/ 14×15 Peace of Mind}

** Η συνέντευξη αφορά σε πρόσωπα του 14ου κύκλου.

Subscribe
Notify of
guest

0 Σχόλια
Inline Feedbacks
Δείτε όλα τα σχόλια

Τελευταία Άρθρα

Καλύτερα Επεισόδια The Winchesters

Iro
Iro
Από πάντα ήμουν fan των σειρών μυστηρίου αλλά στο Supernatural βρήκα το συνδυασμό που αναζητούσα: αγωνία, χιούμορ και πάλι αγωνία. Αυτό που με κέρδισε στην αγαπημένη μας σειρά είναι ότι τα απίθανα φαίνονται τόσο αληθινά και οι πρωταγωνιστές δεν είναι οι κλασσικοί σούπερ ήρωες, στοιχεία που την κάνουν να ξεχωρίζει από άλλες σειρές του ίδιου είδους. Από τότε (2007) η σχέση μου με το Supernatural είναι καρμική ιδιαίτερα όταν ανακάλυψα ότι αρέσει και σε κάποιον άλλο ο Bob Seger! (Dean)

Περισσότερα Άρθρα