Καλώς ήρθατε και πάλι στη στήλη My Super-Watchlist, την ολοδική μου γωνίτσα στο Supernatural Greece, όπου σχολιάζω κάθε μήνα τις σειρές και τις ταινίες που παρακολουθώ. Σύντομο το πρόγραμμα και για τον Σεπτέμβριο, χωρίς ταινίες, μόνο σειρές. Πάμε, λοιπόν, να σας γράψω δυο λογάκια (ΧΩΡΙΣ SPOILERS) για όλα όσα είδα μέσα στο μήνα που πέρασε…
#2 Lost (σειρά, κύκλος 1)
Μετά τη συντριβή του αεροπλάνου που τους πήγαινε από την Αυστραλία στις ΗΠΑ, οι επιζόντες επιβάτες έρχονται αντιμέτωποι με διαφόρους κινδύνους, φυσικούς και υπερφυσικούς, στο μυστηριώδες νησί όπου ναυάγησαν. Με 20 χρόνια καθυστέρηση έπιασα κι εγώ τη σειρά που φέρεται να σηματοδοτεί την έναρξη της Χρυσής Εποχής της τηλεόρασης. Είχα δει κάποια σκόρπια επεισόδια όταν προβαλλόταν στην ΕΡΤ ως “Οι Αγνοούμενοι”, αλλά τώρα είναι η πρώτη φορά που θα την παρακολουθήσω συστηματικά και θα την κρίνω ολοκληρωμένα. Οποιαδήποτε άλλη σειρά ίσως διέτρεχε κίνδυνο να υποτιμηθεί από όποιον την έβλεπε με τα μάτια του σήμερα, όχι όμως το μεγαθήριο Lost. Τα πρώτα 24 επεισόδιά του, όχι μόνο δικαιολογούν το μύθο που έχει δημιουργήσει, αλλά θα στέκονταν άνετα και στο σημερινό περιβάλλον της τηλεόρασης υψηλού ανταγωνισμού. Η πρώτη σεζόν εισάγει ένα πλούσιο ρόστερ ενδιαφέροντων χαρακτήρων, χτίζει μεθοδικά το μυστήριο, χρησιμοποιεί έξυπνα τα flashbacks (ένα συνήθως βαρετό αφηγηματικό εργαλείο) και κρατά το θεατή σε αγωνία και διάθεση για θεωρίες! Παραδέχομαι ότι δυο ντουζίνες επεισόδια είναι κομματάκι κουραστικό σε μια σεζόν και ειδικά όταν την κάνεις μαραθώνιο. Σίγουρα θα επωφελούνταν ο ρυθμός αν υπήρχαν λιγότερα fillers, αλλά εν έτει 2004, πριν την γέννηση του streaming, αυτή ήταν η νόρμα και -στην τελική- δεν είναι αποτρεπτικό για τη συνολική θέαση. Θα γίνει αρνητικό μόνο αν οι σεναριογράφοι χάσουν την μπάλα με τα τόσα μυστήρια που εισάγουν, χωρίς να φροντίζουν να δίνουν και καμιά απάντηση που και που…
#1 Broadchurch (σειρά, 3 κύκλοι)
Γραφική κωμόπολη, που κρύβει πολλά μυστικά, συνταράσσεται από το φόνο του 11χρονου Danny. Τη συγκεκριμένη κεντρική ιδέα την έχουμε δει πάμπολλες φορές (Twin Peaks, True Detective, Mare of Easttown, The Killing, Happy Valley, Fortitude, Top of the Lake, κα.) και, αντικειμενικά, το Broadchurch δεν έχει να προσφέρει κάτι πρωτότυπο. Ίσα-ίσα, νοιώθω ότι πολλές φορές γίνεται πιο μελοδραματικό από ότι του επιτρέπει το είδος. Αυτό που το καθιστά, όμως, ένα από τα καλύτερα αστυνομικά δράματα των τελευταίων χρόωνων είναι το καλογραμμένο σενάριο, με το βραθυφλεγές μυστήριο που προσφέρει, καθώς και οι δυο εξαιρετικοί πρωταγωνιστές, ο David Tennant και η Olivia Colman, που δεν νομίζω να χρειάζονται άλλες συστάσεις. Μεγάλο πλεονέκτημα είναι, επίσης, η πανέμορφη κινηματογράφηση. Τα μουντά τοπία της παραθαλάσσιας Αγγλίας δίνουν χαρακτήρα στη σειρά και συμβάλλουν στη δημιουργία μιας ατμόσφαιρας στενάχωρης και συνάμα απειλητικής. Η πρώτη σεζόν ασχολείται με τη σταδιακή αποκάλυψη τ@ δολοφόνου (δεν μπορώ να πω ότι ήταν έκπληξη η ταυτότητά τ@, αλλά το διαχειρίστηκαν άψογα στο φινάλε), ενώ η δεύτερη πραγματεύεται τη δίκη τ@ και το ψυχικό βάρος που δημιουργεί σε όλη την πόλη. Παράλληλα, το σενάριο δένει τα γεγονότα του παρόντος με μια υπόθεση από το παρελθόν. Η τρίτη, και τελευταία σεζόν, είναι η πιο αποκομμένη αφηγηματικά και έχει εντελώς διαφορετική χροιά. Έστιαζει στην κακοποίηση των γυναικών και εξετάζει το κοινωνικό φαινόμενο της έμφυλης βίας, καθώς και των κλισέ και των μύθων που το συνοδεύουν, από όλες τις δυνατές πλευρές. Αν δεν πάσχιζε αδέξια να κολλήσει όπως-όπως την ιστορία του δολοφονημένου Danny με τη νέα ιστορία της βιασθείσας Trish, η 3η σεζόν θα ήταν εξίσου καλή με τις δυο προηγούμενες. Δυστυχώς, όμως, η ασύνδετη πλοκή και η ανούσια ύπαρξη κάποιων χαρακτήρων μέσα σε αυτή, άφησαν μετέρωρο τον διδακτικό τόνο του σεναρίου, κι έτσι, το κλείσιμο της σειράς είχε μεν παρούσα όλη την καλή θέληση των συντελεστών, αλλά δεν ήταν τόσο δυνατό όσο θα ήθελα. Αυτό δεν σημαίνει, βέβαια, ότι δεν θα μου λείψει αυτό το υπέροχο αστυνομικό δίδυμο, κι ότι δεν μπαίνω στον πειρασμό να δω το αμερικανικό remake της σειράς (Gracepoint)!
***
Τα ημιτελή του μήνα:
► Matlock (νέα σειρά):
Ξεκίνησε ως remake του θρυλικού Matlock με γυναίκα στον πρωταγωνιστικό ρόλο, και ως τέτοιο θα είχε ναυαγήσει από το πρώτο επεισόδιο. Όμως, οι πονηροί δημιουργοί αποτίουν φόρο τιμής στον χαρακτήρα που έφερνε κάθε εβδομάδα ο Andy Griffith σε κάθε σπίτι της δεκαετίας του ’80, επαναπροσδιορίζοντας την κεντρική ιδέα της ιστορίας του. Η “Matty” Matlock, που ερμηνεύει με μπριόζικη γηραιή χαριτωμενιά η Kathy Bates, είναι καπάτσα δικηγόρος, σαν τον συνωνόματό της, αλλά το πιλοτικό επεισόδιο κρύβει μια ανατροπή στο τέλος, που διαφοροποιεί εκ βαθέων τις δυο σειρές. Μην νομίσετε ότι σας παραπλανώ, δεν πρόκειται για υψηλού επιπέδου τηλεόραση, αλλά φαίνεται να είναι αρκούντως διασκεδαστικό για να το συνεχίσω ως ένοχη απόλαυση όταν θέλω να δω κάτι χαλαρό μέσα στη βδομάδα.
► The Rings of Power (σειρά, 2ος κύκλος):
Δεν ήμουν από εκείνους που έκραζαν δίχως αύριο τη σειρά όταν ξεκίνησε πέρσι, αλλά αναγνώρισα ότι είχε *πολλά* προβλήματα (το μικρότερο εκ των οποίων ήταν η πιστότητα στο πρωτότυπο υλικό του Tolkien). Οι showrunners εντόπισαν τα κακώς κείμενα της 1ης σεζόν και άρχισαν να τα διορθώνουν σιγά-σιγά. Έτσι, η δευτερη φουρνιά επεισοδίων μας ήρθε φέτος θεαματικά βελτιωμένη. Θέλει ακόμη δουλειά για να φτάσει το τέλειο, αλλά προς το παρόν μου αρκεί που είναι ένα ψυχαγωγικό παραμύθι που διαδραματίζεται σε ένα ευρύτατο σύμπαν με πλούσια μυθολογία και τεράστιες προοπτικές!
► Agatha All Along (νέα μίνι-σειρά):
Αυτό είναι ένα sequel του WandaVision που σε καμία περίπτωση δεν καιγόμουν να δω, αλλά -προς μεγάλη έκπληξή μου- εξελίσσεται σε μια πολύ ευχάριστη, κωμική μαγισσοσειρά, η οποία, μάλιστα, έχει ελάχιστη σχέση με το υπόλοιπο MCU. Για όποιον -σαν εμένα- έχει ψιλοκουραστεί από το franchise, αλλά θέλει κάτι ανάλαφρο και υπερφυσικό, αυτή η σειρά φαίνεται ιδανική!
Ραντεβού πάλι εδώ τέλη Οκτώβρη για να δούμε πως θα τα πάει η Super-Watchlist μου μέσα στην καρδιά του φθινοπώρου, όταν θα έχουν ξεκινήσει οι περισσότερες σειρές της νέας τηλεοπτικής σεζόν. Μέχρι να τα ξαναπούμε, για πείτε μου, τι παρακολουθήσατε εσείς μέσα στο μήνα που πέρασε;