THE UMBRELLA ACADEMY : Μια δυσλειτουργική οικογένεια υπερηρώων

Αν μας έχουν αποδείξει κάτι οι Winchesters του Supernatural είναι ότι οι δυσλειτουργικές οικογένειες είναι οι καλύτεροι υπέρμαχοι του πλανήτη ενάντια στην επερχόμενη Αποκάλυψη. Έτσι και οι Hargreeves, τα υιοθετημένα παιδιά ενός ζάμπλουτου επιστήμονα, το κάθε ένα με ξεχωριστές δυνάμεις, αναλαμβάνουν να σώσουν τον κόσμο από την καταστροφή στην πρόσφατη μεγάλη επιτυχία του Netflix, που έχει τον τίτλο “The Umbrella Academy” (Η Ακαδημία της Ομπρέλας). Με τέτοιο περίεργο τίτλο καταλαβαίνετε ότι δεν πρόκειται για μια κλασική σειρά υπερηρώων…

Η σειρά είναι προσαρμογή του ομώνυμου κόμικ, το οποίο υπογράφει ο πρώην τραγουδιστής των My Chemical Romance, Gerard Way, μαζί με τον κομίστα Gabriel Bá. Η πρώτη ιστορία του κόμικ κυκλοφόρησε το 2007 από την Dark Horse Comics και την επόμενη χρονιά κέρδισε το βραβείο Eisner (Best Finite Series/Limited Series). Από το 2015, η Universal Studios είχε ενδιαφερθεί να κάνει μια κινηματογραφική προσαρμογή του κόμικ, αλλά το πρότζεκτ δεν περπάτησε ποτέ, και σύντομα μεταφέρθηκε στην τηλεόραση. Το καλοκαίρι του 2017, το Netflix ανακοίνωσε επίσημα ότι θα προχωρήσει στην παραγωγή της σειράς με τον Steve Blackman (Fargo, Altered Carbon) ως showrunner, και τον ίδιο τον Way ως εκτελεστικό παραγωγό.

Η ιστορία

Την 1η Οκτωβρίου 1989, 43 γυναίκες από όλον τον κόσμο γέννησαν ταυτόχρονα, χωρίς να είναι έγκυες πιο πριν. Τα παιδιά αυτά είναι προικισμένα με υπερδυνάμεις. Επτά από αυτά υιοθετήθηκαν από έναν εκκεντρικό επιστήμονα ονόματι Reginald Hargreeves. O Klaus, ο Luther, ο Diego, η Allison, ο Ben, η Vanya, and και ο “Νούμερο 5”, αποτελούν την πρώτη τάξη της Ακαδημίας της Ομπρέλας, μιας ομάδας υπερηρώων που μια μέρα θα σώσουν τον κόσμο. Ο Reginald κρατά, όμως, τη Vanya ξεχωριστά από όλα τα υπόλοιπα αδέρφια της, γιατί εκείνη, όπως όλα δείχνουν, δεν έχει δυνάμεις.

Τα χρόνια περνούν, η σιδηρά διαπαιδαγώγηση του Reginald δημιουργεί συναισθήματα πικρίας στα παιδιά του και φεύγουν από το σπίτι το ένα μετά το άλλο. Η ιστορία ξεκινά με την κηδεία του πάτερ φαμίλια, η οποία φέρνει πίσω στο σπίτι τα αποξενωμένα αδέρφια. Ο Luther είναι πια αστροναύτης, η Allison είναι διάσημη ηθοποιός, ο Diego είναι μασκοφόρος εκδικητής, η Vanya είναι άσημη βιολονίστα, ο Klaus είναι πρεζόνι, κι ο Ben είναι… εχμ… νεκρός. Ο Νούμερο 5 επιστρέφει από το μέλλον και τους ενημερώνει ότι η καταστροφή του πλανήτη είναι κοντά. Πολύ κοντά. Μαζί με την επικείμενη καταστροφή, τα αδέρφια πρέπει να αντιμετωπίσουν την αποκάλυψη των μυστικών της δυσλειτουργικής τους οικογένειας και να ξεπεράσουν τις προστριβές που δημιουργούν οι εντελώς διαφορετικές προσωπικότητες και οι ικανότητές τους.

Δεν θα ήταν υπερβολή να πω ότι η σειρά είναι οι χαρακτήρες της. Κάθε ένα από τα παιδιά Hargreeves είναι ένας ξεχωριστός και πολύπλευρος άνθρωπος. Μια σειρά μπορεί να έχει καταπληκτική κεντρική ιδέα, πλούσιο budget, γαμάτο soundtrack και μοναδική ταυτότητα, αλλά όλα πάνε στράφι αν δεν έχεις καστ για να τα κάνει όλα αυτά να ανθίσουν στην οθόνη. Ευτυχώς, το πιο γερό χαρτί της σειράς είναι το καστ της. H Ellen Page, που δεν χρειάζεται, πιστεύω, συστάσεις, ηγείται του καστ ως η συμπλεγματική Vanya που μεγάλωσε στη σκιά των πανίσχυρων αδερφιών της, με τον πατέρα της να την θυμίζει με κάθε ευκαιρία ότι δεν έχει τίποτα το εξαιρετικό πάνω της. Ο Tom Hopper (Game of Thrones, Black Sails) και ο Robert Sheehan (Misfits), πλαισιώνονται από τους ανερχόμενους David Castañeda, Emmy Raver-Lampman και Aidan Gallagher. Και κερασάκι στην τούρτα; Η Mary J. Blige (ναι, ναι, η γνωστή) παίζει μια αδίστακτη εκτελέστρια!

Γιατί αξίζει τον κόπο;

Εντάξει, θα μπορούσα να απαντήσω αυτή την ερώτηση με ένα μόνο όνομα: Klaus! Το εκκεντρικό μέντιουμ που ερμηνεύει απολαυστικά ο Robert Sheehan είναι άνετα ο “breakout character” της σειράς και της δίνει πολλούς πόντους, αλλά, για να είμαι δίκαιη, δεν είναι μόνο αυτός που την έχει κάνει τόσο δημοφιλή. Η κεντρική ιδέα είναι αδιαμφισβήτητα ελκυστική ακόμα και σε όσους δεν αγαπούν τις superhero σειρές, γιατί ουσιαστικά δεν πρόκειται για μια αντισυμβατική προσαρμογή της κλασικής συνταγής. Η Ακαδημία της Ομπρέλας καταρρίπτει τα κλισέ του είδους της, δίνοντας στο οικογενειακό δράμα τον πρώτο λόγο, χωρίς όμως αυτό να σημαίνει ότι λείπουν οι περιπετειώδεις σκηνές δράσης. Είναι μια μοναδική μίξη πολλών διαφορετικών ειδών και κάθε ταμπέλα που θα της αποδώσεις μοιάζει περιοριστική για αυτή την ευέλικτη και μοναδική σειρά. Πρόκειται ουσιαστικά για μια σειρά μυστηρίου, που μπλέκει χρονοταξίδι, μαζί με το τέλος του κόσμου κι έναν ομιλούντα χιμπαντζή! Καθώς η ιστορία προχωράει, μεταμορφώνεται και αλλάζει συνεχώς, κρατώντας το θεατή στην άκρη της καρέκλας του, δίνοντας ταυτόχρονα λίγο από όλα σε όλους. Κι έχει ένα σουρεαλιστικό στιλ και μια ιδιαίτερη οπτική ταυτότητα. που μοιάζει κάτι ανάμεσα στο A Series of Unfortunate Events και σε οποιαδήποτε ταινία του Wes Anderson, και δίνει έναν αέρα διαχρονικότητας στην ιστορία.

Το Umbrella Academy αποτελεί μια έξυπνη υπενθύμιση του πόση ποικιλία μπορεί να υπάρξει στις τηλεοπτικές προσαρμογές των κόμικς. Σέβεται το αρχικό υλικό, υιοθετώντας όλες τις εκκεντρικότητες και τις παραξενιές που το κάνουν τόσο απολαυστικά “κουλό”, αλλά δημιουργεί ταυτόχρονα μια δική του ταυτότητα. Όσο παράξενη κι αν είναι η σειρά, όμως, και παρά το ότι λειτουργεί ως αποδόμηση του είδους των υπερηρωικών ιστοριών, δεν βαραίνει από περίπλοκη μυθολογία ή αυτοαναφορικά easter eggs της κουλτούρας των κόμικς. Ακόμα και κάποιος που δεν έχει ‘εμπειρία’ στα κόμικς, μπορεί να απολαύσει την Ακαδημία της Ομπρέλας το ίδιο με έναν σκληροπυρηνικό φαν.

Το μόνο αρνητικό που εντόπισα στη σειρά είναι ο ελαφρώς άνισος ρυθμός της 1ης σεζόν. Άργησε λίγο να πάρει μπροστά, με αποτέλεσμα τα πρώτα 3-4 επεισόδια να μην αντικατοπτρίζουν πλήρως τη δυναμική της. Ένα δεύτερο (σχεδόν) αρνητικό είναι τα δεκάδες ερωτηματικά που μας άφησε το cliffhanger του φινάλε, αλλά αφού έχει επίσημα ανανεωθεί για 2η σεζόν, το μόνο που έχουμε να κάνουμε είναι να περιμένουμε τη συνέχεια, η οποία αναμένεται ακόμα πιο ενδιαφέρουσα!

Φυσικά, δεν γίνεται να κλείσω την παρουσίαση της σειράς χωρίς να αναφέρω το καταπληκτικό soundtrack της. Και με τον Gerard Way να κινεί τα νήματα δεν είναι να απορεί κανένας. Ούτε οι ίδιοι της οι χαρακτήρες δεν μπορούν να αντισταθούν, και χορεύουν σε μια από τις πιο όμορφες σκηνές ολόκληρης της σειράς στο 1ο επεισόδιο: