Με το The Winchesters κάνουμε δυναμική επιστροφή στο σύμπαν του Supernatural και στο… ξεκοκκάλισμα του κάθε επεισοδίου! Όπως η μαμά-σειρά, έτσι και το spin-off είναι πλούσιο σε αναφορές στην ποπ-κουλτούρα. Εδώ, όμως, θα έχουμε και πάαααααμπολλες αυτοαναφορικές λεπτομέρειες, γιατί με 15 χρόνια προϊστορία, το Supernatural είναι ένας μικρός θησαυρός μυθολογίας και παρασκηνίων! Πάμε να ανακαλύψουμε τα πάντα γύρω από το 5o επεισόδιο του The Winchesters, που είναι γραμμένο από τη Sehaj Sethi, σε σκηνοθεσία της Lisa Soper.
ΜΕΡΟΣ 1ο:
FUN FACTS & TRIVIA
Η εναρκτήρια αφήγηση από τον Dean:
Spending a lifetime of hunting monsters takes its toll. There comes the time when you gotta let out that pain inside you. If you don’t, it’ll eat you alive.
Ο John αποκαλύπτει στη Mary ότι ο πατέρας του εξαφανίστηκε 2 εβδομάδες μετά τα γενέθλιά του το 1958. Στο τέλος του επεισοδίου βλέπουμε τον John να της χαρίζει την ίδια μηχανή που είχε κάνει δώρο η Millie στον Henry πριν εξαφανιστεί. (Δεν είμαι δεισιδαίμων, αλλά, ρε Τζονάκο, μήπως το μηχάνημα είναι καταραμένο και δεν έπρεπε να το δωρίσεις στην αγαπημένη σου; )
Mary: You said that you were afraid of the monster under your bed and your parents told you not to worry….Well, my parents told me that the monsters I was afraid of were real. And that one day it would be my job to hunt them down and kill them. And this was the night they told me that.
Η χειρότερη ανάμνηση της Mary ήταν το βράδυ που της αποκάλυψαν οι γονείς της την ύπαρξη του Υπερφυσικού και της είπαν ότι θα πρέπει να το πολεμήσει. Βλέπουμε τη μικρή Mary ολομόναχη και τρομοκρατημένη μέσα στο δωμάτιό της, να κρατα σφιχτά ένα μαχαίρι. Όλο αυτό, καθρεφτίζει τα λόγια του Sam από τον πιλότο του Supernatural: “Όταν είπα στον Μπαμπά ότι φοβόμουν το τέρας στη ντουλάπα μου, μου έδωσε ένα 45άρι.” O John μπορεί να στηλιτεύει τώρα την σκληρότητα των Campbells προς την 5χρονη κόρη τους, αλλά σε μια δεκαετία θα κάνει κι αυτός τα ίδια στον Dean και τον Sam.
Mary: Mom and Dad told me not to be scared, but I am scared. It’s okay to be scared. In fact, it’s good to be scared. You can’t be brave if you’re never scared. It’s gonna be okay. Not in this moment; not today. But someday. I’m gonna find a way to open all the doors that were closed for you. I promise.
Κρίνοντας από όσα είδαμε να συμβαίνουν στη Mary στο Supernatural, γνωρίζουμε ότι τα παραγορητικά λόγια της στον μικρότερο εαυτό της θα αποδειχθούν κενά. Η Mary δεν θα καταφέρει ποτέ να “ανοίξει τις πόρτες” που της έκλεισε το κυνήγι. Tις άνοιξε μόνο προσωρινά, κάνοντας οικογένεια με τον John, αλλά η ευτυχία της είχε προδιαγεγραμμένη ημερομηνία λήξης, εξαιτίας της συμφωνίας που έκανε με τον Azazel. Η Mary δεν μπόρεσε να εκμεταλλευτεί ούτε τη δεύτερη ευκαιρία που της δόθηκε στη ζωή όταν την ανέστησε η Amara, αφού σκοτώθηκε 3 χρόνια μετά.
Τα Djinn έκαναν για πρώτη φορά την εμφάνισή τους στο εξαιρετικό What Is And What Should Never Be του Supernatural και από τότε, σε κάθε τους εμφάνιση στη σειρά, όλο και κάποιο χαρακτηριστικό τους άλλαζαν οι σεναριογράφοι για να ταιριάζει καλύτερα στην πλοκή. Δεν αποτελεί και μεγάλη έκπληξη, λοιπόν, που και το spin-off έκανε και πάλι retcon στα Djinn. Καταρχάς, εδώ, τα πλάσματα αυτά δεν τρέφονται με ανθρώπινο αίμα, αλλά με τη ζωτική ενέργεια του ατόμου που στοχεύουν, γι’αυτό κι ο Carlos τα αποκαλεί “νοητικά βαμπίρ”. Μάλιστα, η Ava εξηγεί ότι δεν χρειάζεται καν να αγγίξουν το θύμα τους, απλά πρέπει να είναι σε κοντινή απόσταση. Μέσα στο επεισόδιο δεν γίνεται καμία αναφορά στο “δηλητήριο των Djinn” ή στο πώς πλάθουν ψευδαισθήσεις στο μυαλό των θυμάτων τους (είτε εκπληρώνοντας εικονικά τις ευχές τους, είτε ζωντανεύοντας τους εφιάλτες τους). Αυτό, βέβαια, μπορεί να οφείλεται στο ότι το μοναδικό Djinn που βλέπουμε στο επεισόδιο, ο Tony Monroe, είναι μισός άνθρωπος, κάτι που κάνει τις δυνάμεις του έτσι κι αλλιώς διαφορετικές από αυτές των καθαρόαιμων Djinn. Ο Tony επισκέπτεται τους ανθρώπους στα όνειρά τους και τρέφεται από την ενέργειά τους, χωρίς, όμως, να έχει σκοτώσει κάποιον ποτέ. Δεν έχει καν τη δύναμη να κοιμήσει κάποιον από μόνος του, ούτε φαίνεται να είναι σε θέση να διαμορφώσει τα όνειρα των άλλων, μπορεί μόνο να τους μιλήσει. Έχει την ικανότητα, όμως, να συμπτύξει δυο ανθρώπινες συνειδήσεις ώστε να βλέπουν το ίδιο όνειρο, όπως τον βλέπουμε να κάνει με τον John και τη Mary.
Βλέπουμε τη Betty να ζωγραφίζει μια εικόνα του “San Miguel”, που δεν είναι άλλος από τον Αρχάγγελο Μιχαήλ! Στο Supernatural, είδαμε για πρώτη φορά τον Μιχαήλ όταν κυρίευσε τον νεαρό John στο επεισόδιο The Song Remains The Same.
ΜΕΡΟΣ 2ο:
ΑΝΑΦΟΡΕΣ ΣΤΗΝ ΠΟΠ-ΚΟΥΛΤΟΥΡΑ
Ο τίτλος του επεισοδίου “Legend of a Mind” αναφέρεται στο ομώνυμο τραγούδι των The Moody Blues από το δίσκο In Search of a Lost Chord (1968).
Αξίζει να σημειωθεί ότι ο αρχικός τίτλος του επεισοδίου ήταν “Daydream Believer“, από το ομότιτλο τραγούδι των The Monkees.
Carlos: I’m sorry, maybe it’s just the DMT talking from this past weekend, but did I just hear you say that A – you’re a mom, and B – the monster we’re hunting is your son?
Το DMT (διμεθυλοτρυπταμίνη) είναι μια ναρκωτική ουσία που προκαλεί παραισθήσεις.
ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
Τηλεθέαση
Με ενόχλησε αρκετα το retcon που έκαναν στα Djinn (το ότι δεν τρέφονται με αίμα κι ότι είναι ξαφνικά απλοί τηλεπαθητικοί/ονειροβάτες, καμία αναφορά στην δημιουργία εικονικών κόσμων μέσα στο μυαλό των θυμάτων τους), κυρίως επειδή δεν χρειαζόταν καν γίνει. Από τη στιγμή που ο Τόνι είναι μιγάς θα μπορούσαν να πουν “τα καθαρόαιμα Τζιν είναι Α ή Β, αλλά ο Τόνι είναι Γ”, κι έτσι θα εξηγούνταν ωραιότατα οι διαφορετικές δυνάμεις του, χωρίς να χαλάσει ουτε στο ελάχιστο η μυθολογία του franchise και να έχουμε άλλον έναν λόγο να γκρινιάζουμε για το σενάριο της σειράς. Γιατί ρε γαμώτο τέτοια χαζά λάθη; :/