Supernatural Ανασκόπηση 2017 | Τα Καλύτερα & Χειρότερα Της Χρονιάς

Καλύτερα Επεισόδια του SPN

Τελευταία Σχόλια

Supernatural Ανασκόπηση 2017

Όπως το 2016, και το 2017 ήταν μια εξαιρετική χρονιά για τη σειρά μας που ξεκίνησε με το 250ο επεισόδιο. Έχοντας γράψει ιστορία ως η μακροβιότερη σειρά φαντασίας στην Αμερική, συνεχίζει ακάθεκτο, εισάγοντας νέους χαρακτήρες και εξερευνώντας νέες ιδέες. Εμείς εδώ στο Supernatural Greece κοιτάμε πίσω στη χρονιά που πέρασε και σας διαλέξαμε τα καλύτερα (αλλά και τα χειρότερα) του 2017.

Σημείωση: Στην παρούσα ανασκόπηση κάνουμε λόγο για τα επεισόδια από το 12×09 μέχρι το 13×09. Για να φρεσκάρετε τη μνήμη σας, ανατρέξτε στους οδηγούς επεισοδίων της 12ης και της 13ης σεζόν.

Καλύτερα επεισόδια

by Orestis

3) 13×02 The Rising Son. Στην Season Premiere της 13ης σεζόν, τα αποτελέσματα του σοκαριστικού φινάλε της 12ης επηρέασαν ψυχολογικά τους Winchesters και ειδικότερα τον Ντιν. Στο 2ο επεισόδιο όμως είχαμε πολλές εξελίξεις και ο νέος Βασιλιάς της Κολάσεως, Ασμοδαίος, κάνει εντυπωσιακή εμφάνιση ενώ ο προφήτης Donatello επιστρέφει. Ο τελευταίος Πρίγκηπας της Κολάσεως επιχειρεί να κάνει πλύση εγκεφάλου στον Jack και θέλει να ανοίξει μια ιδιαίτερη πύλη για να ελευθερώσει τα Shedim. Εν τω μεταξύ, στον Μεταποκαλυπτικό κόσμο ο Μιχαήλ επιτίθεται και αιχμαλωτίζει τους Εωσφόρο και Μαίρη. Ποιο το σχέδιό του;

2) 12×12 Stuck In The Middle (With You). Δώδεκα χρόνια μετά και το Supernatural μπορεί ακόμα να μας προσφέρει πρωτότυπο σενάριο, νέα μυθολογία και βάθος σεναρίου. Δεν το λες και άσχημα για… γηραιά σειρά. Το 12ο επεισόδιο της περασμένης χρονιάς αποτέλεσε ένα πραγματικά αριστούργημα και ήρθε απρόσμενα. Η εισαγωγή των πριγκίπων της Κολάσεως, σε συνδυασμό με την εκπληκτική ερμηνεία του Misha Collins όταν ο Κας πεθαίνει, μας δίνει ένα επεισόδιο γεμάτο εκπλήξεις. Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, ο Mark Pellegrino επιστρέφει στο Supernatural ως Εωσφόρος και το αγαπημένο μας όπλο έρχεται ξανά στο προσκήνιο: Το Κολτ στα χέρια της Mary Winchester(έστω κι αν… μας πρόδωσε)!

1) 12×23 All Along The Watchtower. Δε θυμάμαι Season Finale του Supernatural που να έχω κάποιο παράπονο. Όλα μας έχουν ανταμείψει καταλλήλως και κάθε χρόνο το cliffhanger είναι τόσο σκληρό που το καλοκαιρινό hiatus γίνεται ακόμα πιο δύσκολο. Όμως, ας το παραδεχτούμε. Το 23ο επεισόδιο της 13ης σεζόν ήταν το κάτι άλλο, πήγε την έννοια cliffhanger σε άλλο επίπεδο. Ο Jack γεννιέται, μια μυστηριώδης Πύλη για ένα παράλληλο Μεταποκαλυπτικό κόσμο ανοίγει και ο Κράουλη πρέπει να την κλείσει και αποφασίζει να θυσιαστεί. Η Μαίρη και ο Εωσφόρος θα παγιδευτούν σε αυτόν τον κόσμο και ο Κας πέφτει νεκρός από τα χέρια του Διαβόλου. Ίσως και το πιο σοκαριστικό επεισόδιο της σειράς, το οποίο όμως δέχτηκε τόνους κακής κριτικής λόγω… πραγματικά δεν βρίσκω λόγο γιατί να μην σου αρέσει το επεισόδιο. Η σειρά όμως ανοίγει νέους δρόμους: οι παράλληλοι κόσμοι! Και όπως όλα δείχνουν, η νέα αυτή μυθολογία σε συνδυασμό με τον Jack δίνουν νέα πνοή στο Supernatural και μια φρέσκια νότα!


Χειρότερα επεισόδια

by Orestis

3) 12×13 Family Feud. Είναι από εκείνα τα επεισόδια που δεν θυμάσαι τι συνέβη. Δεν θυμάσαι καν την υπόθεση και όλο το σενάριο έχει διαγραφεί πλήρως από το μυαλό σου. Το Family Feud όμως ανήκει σε μια ακόμα κατώτερη κατηγορία. Διαβάζεις το review, για να το θυμηθείς βρε αδερφέ, και πάλι όμως είναι σαν να έχει πηδήξει το επεισόδιο, να έκανες απλό skip γιατί δεν το βρήκες πουθενά να το δεις. Βλέπεις ξανά το επεισόδιο και καταλαβαίνεις ότι παρ’ότι έχει εξελίξεις σε βασική πλοκή, σου έχει διαγραφεί μιας και είναι απλά κακογραμμένο. Η ιστορία του Γκάβιν κούρασε ενώ η ηθοποιός που έπαιξε την Dagon δεν μπορούσε να μπει στον πετσί του ρόλου.

2) 13×08 The Scorpion And The Frog. Εντάξει δεν ήταν και χάλια σαν επεισόδιο αλλά ο τίτλος του προμήνυε για κάτι πιο σπουδαίο. Είναι το μοναδικό καθαρά αυτοτελές επεισόδιο της 13ης σεζόν και απέτυχε παταγωδώς. Μια νέα version της Τσάρλι, ο διάδοχος του Κράουλη που δεν μπορούσε να πείσει και ένα επεισόδιο γεμάτο plot holes. Ήταν από αυτά που μπήκε απλά για να γεμίσει η σεζόν και τίποτα παραπάνω.

1) 13×07 War Of The Worlds. Εκείνο το review μου τον περασμένο Νοέμβριο τα λέει όλα και η αλήθεια είναι ότι δεν παίρνω πίσω τις απόψεις μου για το επεισόδιο. Υπερβολικά πολλές εξελίξεις μέσα σε πολύ σύντομο χρονικά διάστημα και το υπόλοιπο επεισόδιο κυλούσε χωρίς να δούμε κάτι σπουδαίο. Η επιστροφή του Κετς θεωρείται παντελώς άχρηστη και χωρίς νόημα, καθώς ο χαρακτήρας έκλεισε τον κύκλο του από την 12η σεζόν. Ο Κας αποφασίζει για μια ακόμη φορά να συμμαχήσει με τον Εωσφόρο (κλισέ νούμερο 50), ενώ ο Ασμοδαίος φυλακίζει και τους 2. Είναι η τελευταία φορά για το 2017 που βλέπουμε τον άγγελό μας. Κάναμε αμάν για να τον δούμε και τώρα απλά τον έδιωξαν τόσο εύκολα.


Αγαπημένες σκηνές

By Iro

12×11 Regarding Dean

[embedyt] https://www.youtube.com/watch?v=VbQl0UK_ZCg[/embedyt]

Για μια ακόμη φορά ο Dean δείχνει ότι κρύβει πολλά η ψυχή του ατρόμητου κυνηγού. Κρύβει την αγωνία να μην ξεχάσει ποιος είναι, ποια είναι η οικογένειά του, ποιο είναι το παρελθόν του. Dean:“My name is Dean Wi—Winchester”. Κι ενώ το μυαλό του φαίνεται να έχει μπλεχτεί στα δίχτυα της λήθης, ο ίδιος παλεύει να αντισταθεί, να μην παραδοθεί. Αυτό δεν κάνει άλλωστε πάντα; Και αποδεικνύει πως όσο δυνατός είναι σωματικά άλλο τόσο είναι και ψυχικά. Δεν θα άντεχε να ζήσει χωρίς τα αγαπημένα του πρόσωπα δίπλα του, χωρίς τον Sam, χωρίς τις μνήμες ενός παρελθόντος που τον κρατάνε ζωντανό. Δεν πιστεύω να μπορεί κανείς να αντισταθεί στα δακρυσμένα μάτια του Dean Winchester…

13×01 Lost and Found

[embedyt] https://www.youtube.com/watch?v=ia4zWYmT5rw[/embedyt]

Αν και ο Dean δεν ήταν εξ αρχής αυτό που θα λέγαμε “άνθρωπος της πίστης”, αν και δεν συνηθίζει να προσεύχεται συχνά, όταν το κάνει, μας συγκλονίζει με την αυθεντικότητα της προσευχής του. Δακρυσμένα μάτια, ταλαιπωρημένη ψυχή, κουρασμένα χέρια που θα δέχονταν με ανακούφιση μια χείρα θεϊκής βοηθείας του Chuck. Γιατί έχει δώσει πολλά αλλά έχει χάσει ακόμα περισσότερα. Είχε εμπιστευτεί τον Θεό, είχε παλέψει να κρατήσει την πίστη του ζωντανή αλλά μετά τη γέννηση του Νεφελίμ και την απώλεια τόσων αγαπημένων προσώπων, της μητέρας του, του Castiel, του Crowley νιώθει πως λυγίζει αν και σε καμία των περιπτώσεων δεν δείχνει να θέλει να το μοιραστεί με κανέναν ακόμα, ούτε με τον Sam. Ενδιαφέρουσα η σκηνοθετική αντίθεση ανάμεσα στην γαλήνη του ουρανού και την οργή στο χέρι του Dean καθώς ξεσπάει στην ξύλινη πινακίδα. Μια οργή που σε λίγα δευτερόλεπτα μετατρέπεται σε απόγνωση και τέλος σε πόνο καθώς αναζητάει έναν θετικό οιωνό από τον Θεό.

“Dean: Okay, Chuck… or God or whatever. I… I need your help. See, you — you left us. You left us. You went off… You said… you said the Earth would be fine because it had me and it had Sam, but it’s not, and we’re not. We’ve lost everything. And now you’re gonna bring him back. Okay?”

13×09 The Bad Place

[embedyt] https://www.youtube.com/watch?v=VVh5_mkd5o8[/embedyt]

Όταν οι Winchesters γνώρισαν τον Jack δεν πίστευε κανένας από τους τρεις πως θα συνεργάζονταν για να αντιμετωπίσουν το κακό και όχι μόνο αυτό αλλά ότι το Νεφελίμ θα ήταν η δίοδος για να ξαναβρούν την μητέρα τους. Πιο αποφασιστικός και αισιόδοξος από ποτέ ο Jack χρησιμοποιεί τις υπερφυσικές ικανότητές του για να “δείξει” στον Sam και στον Dean πως η Mary είναι ακόμα ζωντανή στον Κόσμο της Αποκάλυψης. Προσπαθεί να αποδείξει ότι αξίζει να είναι ο…τρίτος της παρέας φανερώνοντας ότι επιθυμία του είναι να κάνει το καλό ειδικά σε αυτούς που θεωρεί οικογένειά του. Το δραματικό ταξίδι των αδερφών στο εναλλακτικό σύμπαν επιβεβαιώνει τον Sam που η πίστη του δεν τον εγκατέλειψε ποτέ και βρίσκει τον Dean να κάνει ένα δυναμικό restart με αποφασιστικότητα θυμίζοντάς μας τον παλιό καλό μεγάλο αδερφό.

“Dean: You were right. About Mom. You were right. This whole time, we should have been looking for her.
Sam: Dean, I was just hoping. I didn’t know. Anyways, it doesn’t matter. Now that we do know —
Dean: We find her, no matter what it takes.”


Αγαπημένα νέα πλάσματα

by Sofia

 

3) Shedim
Μη με μαλώσετε, ξέρω ότι δεν τα είδαμε σχεδόν καθόλου. Βασικά είδαμε μόνο κάτι χέρια. Το μόνο που ξέρουμε γι αυτά είναι ότι ο Θεός τα κλείδωσε βαθιά μέσα στις σπηλιές της Κόλασης επειδή ήταν πολύ σκοτεινά και βίαια πλάσματα. Ο Ασμοδαίος κάποια στιγμή τα ελευθέρωσε σκεπτόμενος ότι θα μπορούσε να τα ελέγξει για να κερδίσει την εύνοια του Εωσφόρου. Ο Lucifer όμως τα φοβόταν και τα ξαναφυλάκισε. Τώρα με την δύναμη του Jack ξαναπροσπάθησε να τα ελευθερώσει αλλά τον σταμάτησαν οι Winchesters. Ναι, ξέρουμε ελάχιστα πράγματα για αυτά, αλλά παιδιά μ’ άρεσε πολύ σαν ιδέα και ΜΑΚΑΡΙ να τα δούμε στη συνέχεια.

2) Πρίγκιπες της Κόλασης
Αν και ο Ramiel δεν ήταν ο πρώτος Πρίγκιπας που γνωρίσαμε (τα πρωτεία πάνε στον Azazel), ήταν αυτός που μας άνοιξε τα μάτια στο ότι δεν υπάρχει ένας κιτρινομάτης δαίμονας, αλλά είναι ολόκληρη κατηγορία! Είχαν αποσυρθεί για κάποια χρόνια και δεν ήθελαν καμία σχέση με ό,τι συνέβαινε, αλλά ο Jack, ο γιος του Lucifer, τους τράβηξε την προσοχή και επανήλθαν. Η Dagon περιθάλποντας την εγκυμονούσα Kelly και ο Asmodeus να κρατάει ζεστή την θέση στον θρόνο για τον Lucifer. Ο Ramiel (και πιο γαμάτος Πρίγκιπας για εμένα) την έκανε γρήγορα, η Dagon ευτυχώς έγινε φλαμπέ και ο Azazel… well, όλοι ξέρουμε! Μόνο ο Asmodeus έχει μείνει να κρατάει τα ινία και τα πάει καλά μέχρι τώρα!

1) Jack
Νομίζω ότι ήρθε ο καιρός να το αποκαλύψω! Τον ΑΓΑΠΩ! Τι να πρωτοπώ γι αυτό το παιδί; Το γενεαλογικό του δέντρο τον κυνηγάει. Και λογικό όταν είσαι νέφελιμ με μπαμπά τον Lucifer. Όλοι περιμένουν από αυτόν να είναι κακός και badass και να διεκδικήσει όσα εξ αίματος του ανήκουν, και αυτός είναι απλά είναι ένα παιδί με μια τρομερή δύναμη που δεν μπορεί να ελέγξει πλήρως. Κάνει λάθη και πληγώνει ανθρώπους χωρίς να το θέλει, αλλά έχει μια τεράστια καρδιά και προσπαθεί να κάνει το καλύτερο. Επίσης έχει μια τόσο γλυκιά αθωότητα που μου θυμίζει τον Cas στα νιάτα του! Θεωρώ δεδομένο ότι θα κάνει κάποιο πέρασμα από την κακιά πλευρά, αλλά νομίζω θα το ξεπεράσει γρήγορα!


Επιστροφές και αποχωρήσεις

by Amalia

Το 2017 έκανε ένα υπέροχο δώρο στο fandom μας: μας χάρισε full-time τον Mark Pellegrino στο ρόλο του Εωσφόρου! Εδώ και κανα δυο σεζόν, οι σεναριογράφοι το προσπάθησαν από εδώ (Misha Collins), το προσπάθησαν από εκεί (Rick Springfield), αλλά δεν κατάφεραν να βρουν καταλληλότερη ενσάρκωση του Σκοτεινού Πρίγκιπα από εκείνη που πρωτογνωρίσαμε στην 5η σεζόν. Μπορεί ο τρόπος με τον οποίο εξήγησαν την επιστροφή του Διαβόλου στο συγκεκριμένο σώμα να ήταν πιο σαθρός κι από αμμόλοφο στη Σαχάρα (ευγενική χορηγία του ‘nepotism duo’), αλλά… Pellegrino, ρε παιδιά! Ο άνθρωπος και διαφήμιση για αλοιφή αιμορροΐδων να κάνει, θα την απογειώσει! Ο Εωσφόρος του έχει γίνει πια μπαμπάς και μπαίνει δειλά-δειλά σε μονοπάτια εξιλέωσης — ή μπορεί και όχι. Όπως και να’χει, είτε σατανικά κακός, είτε απολαυστικά αντιήρωας, τον αγαπάμε!

Δυο επιστροφές παλιών χαρακτήρων μέσα στο 2017 σηματοδότησαν και τον θάνατό τους. Ο πρώτος ήταν ο Άλφα Βρυκόλακας, στο The Raid, τον οποίο σκότωσε ο Sam, σε μια από τις πιο badass στιγμές του στην ιστορία της σειράς! Και θυμάστε με τι τον σκότωσε, έτσι; Με το Colt, που κι αυτό επέστρεψε στη σειρά μετά από μετά από 7 σεζόν, και καταστράφηκε λίγα επεισόδια αργότερα, σε μια άκρως σοκαριστική ανατροπή. Τα δυο αυτά παραδείγματα επικότητας επισκιάζει, δυστυχώς, η επιστροφή της Missouri Moseley στη σειρά μετά από 12 (!) χρόνια, μόνο και μόνο για να εκκινήσει έναν από τους χαρακτηρες του επερχόμενου spin-off και να πεθάνει άδοξα στην επόμενη σκηνή. Οι σεναριογράφοι συνεχίζουν να διαχειρίζονται τους γυναικείους χαρακτηρες τους με μια εξοργιστική έλλειψη σεβασμού, που ελπίζω να διορθωθεί στο Wayward Sisters. (Γιατί εκεί δεν τους παίρνει κιόλας να κάνουν τέτοιες βλακείες με αμιγώς γυναικείο καστ, θα τους πάρει ο κόσμος με τις ντομάτες!)

Πάμε τώρα σε ένα ερώτημα που αιωρούνταν στο fandom μας από το φινάλε της 10ης σεζόν, όταν ο Dean παλούκωσε τον Θάνατο με το ίδιο του το Δρεπάνι, σκοτώνοντάς τον και λαμβάνοντας την δυσοίωνη προφητεία για κοσμικών διαστάσεων συνέπειες που ποτέ (;) δεν ήρθαν — αν εξαιρέσουμε την απελευθέρωση του Σκοταδιού, την επιστροφή του Εωσφόρου, την γέννηση ενός Νεφελίμ, την δημιουργία μιας ρωγμής στον χωροχρόνο, τον θάνατο του Castiel, εχμ… τώρα που το ξανασκέφτομαι κανα δυο -γκουχ- συνεπειούλες υπήρξαν… Όπως και να έχει, λίγο πριν κλείσει το 2017 μάθαμε ότι η θέση του Θανάτου δεν έμεινε κενή για πολύ. Το σύμπαν φρόντισε για την ισορροπία του και όρισε νέο Καβαλάρη του Θανάτου στο πρόσωπο του πρώτου Θεριστή που πέθανε. Δυστυχώς για εμένα που δεν την συμπαθώ, αυτή η Θεριστής ήταν η Billie, που πεθαίνοντας από το χέρι του Castiel στο 12×09 πήρε τελικά ‘προαγωγή’ και τώρα διαφεντεύει στο Πέπλο.

Κακά τα ψέματα, όμως, όσες χορταστικές -και μη- επιστροφές χαρακτήρων κι αν είχαμε μέσα στο 2017, η χρονιά στιγματίστηκε από την αποχώρηση του Mark Sheppard (Crowley). Δεν ξέρω τι με ενοχλεί περισσότερο, το ότι έφυγε ή τα παρασκηνιακά παρατράγουδα. Σίγουρα το δεύτερο. Ο Βασιλιάς είχε χρόνια τώρα που σερνόταν μέσα στο σενάριο, χωρίς να έχει κάποιο δυνατό storyline. Στο 2ο μισό της 12ης τα πράγματα δεν βελτιώθηκαν, ο Crowley έπαιζε ένα κουραστικό παιχνίδι εξουσίας με τον Εωσφόρο που τον έκανε να φαίνεται αφελής καρικατούρα, απλά μια σκιά του παλιού παμπόνηρου εαυτού του. Από τη μία λοιπόν, χαίρομαι που διάλεξαν να βγάλουν τον χαρακτήρα από τη σειρά με ηρωικό τρόπο, όμως φάνηκε βεβιασμένο δυστυχώς. Και η πικρόχολη στάση του ηθοποιού στα social media μου άφησε μια άσχημη επίγευση…


Νέοι χαρακτήρες

Το 2017 ήταν μια πλούσια χρονιά στις εισαγωγές νέων χαρακτήρων: είχαμε -καταρχάς- 3 Πρίγκιπες της Κόλασης, είχαμε Νεφελίμ, ονειροβάτες, μέντιουμ, αλλά και κυνηγούς με αγγελικές δυνάμεις, και πλάσματα πιο παλιά κι από τον Θεό. Η επιλογή ήταν δύσκολη, αλλά ξεχώρισα τρεις νεοφερμένους χαρακτήρες που μου κέντρισαν πιο πολύ το ενδιαφέρον…

by Amalia

3) Κοσμική Οντότητα

Το εύρος του ταλέντου του Misha Collins το έχουμε δει ξανά και ξανά μέσα από τους διαφορετικούς ρόλους που έχει κληθεί να παίξει στη σειρά. Μπορεί η φάτσα να είναι ίδια, αλλά ο ηθοποιός δίνει σε κάθε έναν από τους χαρακτήρες του διαφορετικές κινήσεις και προφορά. Η ολιγόλεπτη εμφάνισή του ως η αρχέγονη οντότητα που διαφεντεύει στο Πέπλο τον έφερε δικαιωματικά στην 3η θέση των καλύτερων νέων χαρακτήρων για εμένα. Είναι ένα ον μυστηριώδες και απειλητικό, αλλά ταυτόχρονα ιδιοσυγκρασιακό και αστείο. Κατσαδιάζει τον Castiel γιατί τον ξύπνησε από τον αιώνιο ύπνο του και τελικά τον στέλνει πίσω στη Γη για να μπορέσει να ησυχάσει. Δεν είναι σίγουρο αν θα τον ξαναδούμε αυτόν τον χαρακτήρα, αλλά πραγματικά πολύ θα το ήθελα!

2) Kaia Nieves

Στην εκπνοή του 2017, το Supernatural μας γνώρισε την ονειροβάτη Kaia, μια ορφανή έφηβη με μια δύναμη κυριολεκτικά… out-of-this-world! Η Kaia μπορεί και ταξιδεύει σε διάφορους παράλληλους κόσμους. Αυτήν μπορεί να την τρομάζει το χάρισμά της, όπως είναι λογικό, εμάς όμως μας ιντριγκάρει! Το μυστήριο της καταγωγής της και η ανακάλυψη των δυνάμεών της κάνουν την Kaia έναν από τους πιο ενδιαφέροντες χαρακτήρες της σειράς αυτή τη στιγμή, και το πιο δυνατό χαρτί του πιθανού spin-off. 

1) Jack

Δεν πιστεύω να περιμένατε οποιονδήποτε άλλο στην 1η θέση των καλύτερων νέων χαρακτήρων; Το μικρό Νεφελίμ ήταν η καλύτερη ιδέα που είχαν οι σεναριογράφοι εδώ και πολλά χρόνια. Έδωσε νέα πνοή στη σειρά και εντελώς διαφορετική δυναμική. Ο Jack έγινε μεγάλη αδυναμία του fandom από την πρώτη του εμφάνιση. Αμφιταλαντεύεται ανάμεσα στο creepy και στο ολόγλυκο. Είναι ένα πανίσχυρο ον που μπορεί κυριολεκτικά να αλλάξει τη σύσταση του σύμπαντος, αλλά δεν παύει να είναι ένα παιδί, που χρειάζεται πρότυπα, καθοδήγηση, εκπαίδευση και αγάπη. Πασχίζει να ευχαριστήσει τη θετή του οικογένεια (τον Castiel και τους Winchesters), αλλά τα λάθη είναι αναπόφευκτα — και αιματηρά. Το ταξίδι του στη Σκοτεινή Πλευρά είναι προδιαγεγραμμένο, και αυτό τον κάνει ακόμα πιο ενδιαφέροντα. Ποιος θα νικήσει στο τέλος μέσα του; Η φύση ή η ανατροφή…; 

Τιμητικές μνείες:

Ο Κόσμος της Αποκάλυψης μας χάρισε μια ειδική κατηγορία χαρακτήρων: γνώριμους, αλλά ουσιαστικά ολοκαίνουργιους! Οι σεναριογράφοι έχουν πια την ευκαιρία να φέρουν πίσω κάποιες γνωστές -και πολυαγαπημένες- φάτσες, χωρίς όμως να κατηγορηθούν ότι ανασταίνουν κόσμο αφειδώς. Την αρχή έκανε ο Bobby Singer, που μας απέδειξε ότι είναι badass σε κάθε σύμπαν, σε ένα cameo-έκπληξη στο φινάλε της 12ης σεζόν. Στην 13η σεζόν, ακολούθησαν με εμφανίσεις, ο Αρχάγγελος Μιχαήλ, που το παίζει παγκόσμιος κατακτητής και μακιαβελικός δικτάτορας (με αμφιλεγόμενα αποτελέσματα για να είμαι ειλικρινής), και το τσιράκι του, ο μισότρελος Προφήτης, Kevin Tran


Αγαπημένες ατάκες

by Sofia

 

No3: 12×12 Stuck In The Middle (With You)
Crowley:
“I admit they don’t sound like much, but every Armageddon, every bloody ‘this is the end of all things,’ the Winchesters stopped it. Like it or not, they’re an asset we can’t afford to lose.”

Την ατάκα αυτή τη λέει ο Crowley στον Ramiel σε μια προσπάθεια (spoiler alert: αποτυχημένη) να σώσει τους Winchesters. Γενικά νομίζω ότι, αν και δεν θα το παραδεχόταν για κανένα λόγο, τους αγάπησε. Όπως τον αγάπησαν και αυτοί. Εξάλλου αυτοκτόνησε για να τους σώσει και ο Dean στην προσευχή του στον Chuck, ζήτησε να ζωντανέψει και εκείνος.

 

No2: 12×12 Stuck in the Middle (With You)
Cas: “Thank you. Knowing you, it’s been the best part of my life. And the things we’ve shared together, they have changed me. You’re my family. I love you. I love all of you.”

Ο ετοιμοθάνατος Castiel προτρέπει τους Winchesters προς την διαφυγή τους και τους λέει ότι τους αγαπάει και ότι οι στιγμές μαζί τους ήταν οι καλύτερες της μακροσκελούς ζωής του. Αχ βρε Cas! ΑΧ ΒΡΕ CAS! Μας πέθανες σε αυτή τη σκηνή!

 

No1: 12×22 Who We Are
Dean:
“I hate you… You lied to me. I was a kid. You promised you’d keep me safe, and then you make a deal with Azazel. Yeah, it saved Dad’s life, but I’ll tell you something else that happened, because on November 2, 1983 old Yellow-Eyes came waltzing into Sammy’s room because of your deal. You left us. Alone. Because Dad was just a shell. His perfect wife, gone. Our perfect Mom, the perfect family, it was gone. And I-I had to be more than just a brother. I had to be a father, and I had to be a mother. To keep him safe. And that wasn’t fair. And I couldn’t do it. And you wanna know what that was like? They killed the girl that he loved, he got possessed by Lucifer. They tortured him in Hell and he lost his soul. His soul. All because of you. All of it was because of you… I hate you. I hate you, and I love you. ‘Cause I can’t-I can’t help it, you’re my Mom. And I understand. Because I have made deals to save the ones I love, more than once. I forgive you. I forgive you. For all of it. Everything. On the other side of this, we can start over, okay? You, me, Sam. We can get it right this time. But I need you to fight, right now. I need you to fight. I need-I need you to look at me, I need you to really look at me and see me. Mom, I need you to see me. Please.”

Μια κραυγή πόνου από τον Dean. Λέει στην μητέρα του ό,τι θέλει να της πει χρόνια. Πως δεν ήταν ποτέ παιδί και πόσο πόνεσε ο ίδιος αλλά και ο Sam. Της λέει ότι την μισεί, αλλά και ότι την αγαπάει και τη συγχωρεί. Γιατί απλά είναι η μαμά του. Και την έχει ανάγκη.


Αξιομνημόνευτοι guests

By Iro

Στον 12ο κύκλο, στο επεισόδιο 12×10 Lily Sunder Has Some Regrets, άλλη μια εντυπωσιακή κοκκινομάλλα κάνει την εμφάνιση της, η Lily Sunder, με εκδικητικές διαθέσεις απέναντι στα αγγελικά πλάσματα του ουρανού. Και με το δίκιο της βέβαια, αφού της στέρησαν με βίαιο τρόπο τη μοναδική κόρη της. “Patience is a talent. You’d be amazed what a person can do with a little bit of purpose and an abundance of time”. Και η φιγούρα της γίνεται περισσότερο τραγική αφού η μητρική αγάπη την οδήγησε να θυσιάσει την ψυχή της στην ενωχιανή μαγεία με σκοπό να αποκτήσει δυνάμεις για να επληρώσει το στόχο της. Προτίμησε να στερηθεί την ανθρώπινη υπόστασή της για να αποκτήσει αγγελικές ικανότητες. Και από μια στοργική μητέρα μεταμορφώθηκε σε μια στυγνή κυνηγό αγγέλων. Όταν, όμως, πια μπροστά της βρίσκεται ο Castiel, καταλαβαίνει πως η εκδίκηση δεν μπόρεσε να καλύψει το σκοτεινό κενό μέσα της κι έτσι την εκδικητική της μανία την αντικαθιστά η ανθρώπινη συγχώρεση.

Στον 13ο κύκλο το γυναικείο φύλο φαίνεται να έχει κλέψει μέχρι τώρα την παράσταση αναφορικά στους guest χαρακτήρες που έχουν εμφανιστεί από το πρώτο μέχρι το ένατο επεισόδιο. Ας ξαναθυμηθούμε δύο ενδιαφέρουσες εμφανίσεις:

Στο επεισόδιο 13×03 Patience μια παλιά γνώριμη (έχει πρωτοσυναντηθεί με τον John το 1983) εμφανίζεται να βρίσκεται στο πλευρό του Sam και του Dean. Δεν είναι άλλη από την την πνευματίστρια, Missouri, οικογενειακή φίλη των Winchester, η οποία στο παρελθόν είχε βοηθήσει τα αδέρφια να εξαγνίσουν το πατρικό τους σπίτι από κακά πνεύματα απελευθερώνοντας το πνεύμα της Mary, που είχε στοιχειώσει όχι μόνο το σπίτι αλλά και τις αναμνήσεις τους(1×09 Home). Το διαπεραστικό βλέμμα της, η καθησυχαστική φωνή της, το παρηγορητικό της άγγιγμα δεν μας άφησαν ασυγκίνητους αλλά ούτε και τον Dean όταν στον 13ο κύκλο του έλεγε “You don’t have to like it, you just have to do it. You save myfamilyyou hear me, Dean Winchester?”. Τότε, που είναι η σειρά της Missouri να ζητήσει τη συνεργασία των Winchesters για να προστατέψει την εγγονή της, Patience, προικισμένη με το ίδιο χάρισμα με εκείνη διαλευκαίνοντας μια σειρά από δολοφονίες ανθρώπων με ιδιαίτερα πνευματικά χαρίσματα. Δυστυχώς, η εξιχνίαση της υπόθεσης θα συνοδευτεί με το θάνατο της Missouri από το στοιχειό, που ήταν υπεύθυνο για τις δολοφονίες. Χαρήκαμε με την εμφάνισή της αλλά γρήγορα τη χαρά μας τη διαδέχτηκε η λύπη αφού οι σεναριογράφοι μας απογοήτευσαν με την επιλογή τους να “σκοτώσουν” τόσο ξαφνικά τον αγαπημένο αυτό χαρακτήρα.

Και από πρόσωπα του παρελθόντος περνάμε στο παρόν με μια νέα, φρέσκια παρουσία, αυτή της Alice/ Smash, μιας νεαρής κοπέλας με ιδιαίτερες ικανότητες στο άνοιγμα χρηματοκιβωτίων στο επεισόδιο 13×08 The Scorpion and the Frog. Βέβαια, δεν εργαζόταν στο ιδανικό εργασιακό περιβάλλον αφού εμφανίζεται ως “υποτακτική” του ηγέτη των δαιμόνων στο σταυροδρόμι, Barthamus, στον οποίο προσφέρει τις υπηρεσίες τις με σκοπό να μην συλλέξει την ψυχή της σύμφωνα με συμβόλαιο που είχε υπογράψει μαζί του στο παρελθόν. Το σαρκαστικό της χιούμορ, η geek παρουσία της, ο ατακαδόρικος λόγος της μας έφεραν στο μνήμη κάποια κοκκινομάλλα από το παρελθόν, που τόσο αγαπήσαμε…Αλλά και ο Dean αντιμετωπίζει με συμπάθεια αυτό το περίεργο κορίτσι που προσπαθεί τόσο πολύ να κρυφτεί πίσω από ένα κενό βλέμμα. Γρήγορα οι Winchesters (λίγο παραπάνω ο Dean) θα την γοητεύσουν αλλά και ο Dean εκφράζει τη συμπάθειά του ειδικά όταν της λέει: “ Hey, Winona. The ’90scalled.They’dliketheirshoesback”. Τελικά, καταφέρνει με τη βοήθεια των αδερφών-κυνηγών να σκοτώσει τον Barthamus ακυρώνοντας έτσι τη συμφωνία μαζί του. Πάντα μου άρεσαν οι χαρακτήρες με μια διαφορετική οπτική, με μια μοναδική ευφυΐα αλλά και μοναχικές διαδρομές ζωής. Γι αυτό και η Alice παρουσιάζει ενδιαφέρον που ενισχύεται με την τελευταία σκηνή του επεισοδίου, όπου ο χαιρετισμός της ξυπνάει μνήμες από το παρελθόν και αφήνει υπονοούμενα για το μέλλον.

Subscribe
Notify of
guest

0 Σχόλια
Inline Feedbacks
Δείτε όλα τα σχόλια

Τελευταία Άρθρα

Καλύτερα Επεισόδια The Winchesters

Amalia
Amalia
Με θυμάμαι να βλέπω ξένες ταινίες και σειρές πριν μάθω καλά-καλά να διαβάζω τους υπότιτλους. Αγαπημένο είδος ήταν πάντα το fantasy/sci-fi (βλ. μαγισσούλες, φαντασματάκια, υπερδυνάμεις, και τα συναφή). Ανακάλυψα το Supernatural το 2008 και ήταν έρωτας με την πρώτη ματιά. Άρχισα να γράφω για το Supernatural Greece το καλοκαίρι του 2014. Δύο πράγματα πράγματα που πρέπει να ξέρετε για εμένα: λατρεύω την ποπ-κουλτούρα και τον Dean Winchester!

Περισσότερα Άρθρα